Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Notre Dame de Paris: Belle... Garou, Daniel Lavoie, Patrick Fiori! Τι τραγούδι...


 Φωτό: William Darhy

Notre Dame de Paris: Belle... Garou, Daniel Lavoie, Patrick Fiori
Η ιστορία του Κουασιμόδου και της Εσμεράλδας, του Φοίβου και του Φρόλλο, ζωντανεύει τόσο όμορφα... Η μαγική Notre Dame με το μοναδικό στον κόσμο καμπαναριό της, η φλογερή και εκθαμβωτικής ομορφιάς τσιγγάνα, ο δύσμορφος και καμπούρης κωδωνοκρούστης του Βίκτωρα Ουγκώ, που συντρόφεψε τις νεανικές μας νύχτες! Απόλαυση...

Belle

(Quasimodo / Phoebus / Frollo)
Belle, c'est un mot qu'on dirait inventé pour
Elle, quand elle danse et qu'elle met son corps à jour
Tel, un oiseau qui étend ses ailes pour s'envoler
Alors je sens l'Enfer s'ouvrir sous mes pieds
J'ai posé mes yeux sous sa robe de gitane
A quoi me sert encore de prier Notre Dame
Quel est celui qui lui jettera la première pierre
Celui-là ne mérite pas d'ëtre sur Terre
Oh Lucifer, Oh laisse-moi rien qu'une fois
Glisser mes doigts dans les cheveux d'Esmeralda
Belle, est-ce le Diable qui s'est incarné en Elle ?
Pour détourner mes yeux du Dieu éternel
Qui a mis dans mon être ce désir charnel
Pour m'empêcher de regarder vers le ciel
Elle porte en elle le péché originel
La désirer fait-il de moi un criminel
Celle, qu'on prenait pour une fille de joie, une fille de rien
Semble soudain porter la croix du genre humain
Oh Notre Dame, oh laisse-moi rien qu'une fois
Pousser la porte du jardin d'Esmeralda
Belle, malgré ses grands yeux noirs qui vous ensorcellent
La Demoiselle serait-elle encore pucelle ?
Quand ses mouvements me font voir monts et merveilles
sous son jupon aux couleurs de l'arc-en-ciel
Ma dulcinée laissez-moi vous être infidèle
Avant de vous avoir menée jusqu'à l'autel
Quel est celui qui détournerait son regard d'Elle
Sous peine d'être changer en statue de sel
Oh Fleur-de -Lys, je ne suis pas homme de foi
J'irai cueillir la Fleur d'amour d'Esmeralda
J'ai posé mes yeux sous sa robe de gitane
quoi me sert encore de prier Notre Dame
Quel est celui qui lui jettera la première pierre
Celui-là ne mérite pas d'ëtre sur Terre
Oh Lucifer, Oh laisse-moi rien qu'une fois
Glisser mes doigts dans les cheveux d'Esmeralda
Esmeralda

Garou, Daniel Lavoie, Patrick Fiori

"Notre Dame de Paris" in Italian, Live from Arena di Verona (Italy)

"Bella"

Quasimodo
Bella
La parola Bella è nata insieme a lei
Col suo corpo e con i piedi nudi, lei
E' un volo che afferrerei e stringerei
Ma sale su l'inferno a stringere me
Ho visto sotto la sua gonna da gitana
Con quale cuore prego ancora Notre Dame
C'è
Qualcuno che le scaglierà la prima pietra?
Sia cancellato dalla faccia della terra!
Volesse il diavolo, la vita passerei
Con le mie dita tra i capelli di Esmeralda

Frollo
Bella
E' il demonio che si è incarnato in lei
Per strapparmi gli occhi via da Dio, lei
Che ha messo la passione e il desiderio in me
La carne sa che paradiso è lei
C'è in me il dolore di un amore che fa male
E non m'importa se divento un criminale
Lei
Che passa come la bellezza più profana
Lei porta il peso di un'atroce croce umana
O Notre Dame, per una volta io vorrei
Per la sua porta come in chiesa entrare in lei

Febo
Bella
Lei mi porta via con gli occhi e la magia
E non so se sia vergine o non lo sia
C'è sotto Venere e la gonna sua lo sa
Mi fa scoprire il monte e non l'al di là
Amore, adesso non vietarmi di tradire
Di fare il passo a pochi passi dall'altare
Chi
È l'uomo vivo che potrebbe rinunciare
Sotto il castigo, poi, di tramutarsi in sale?
O Fiordaliso, vedi, non c'è fede in me
Vedrò sul corpo di Esmeralda se ce n'è

Quasimodo, Frollo, Febo
Ho visto sotto la sua gonna da gitana
Con quale cuore prego ancora Notre Dame
C'è
Qualcuno che le scaglierà la prima pietra?
Sia cancellato dalla faccia della terra!
Volesse il diavolo, la vita passerei
Con le mie dita tra i capelli d'Esmeralda
Di Esmeralda

Notre Dame De Paris 1 Temps de Catedrali

Notre Dame De Paris Les Sans Papiers

Notre Dame De Paris Bohemienne

Notre Dame De Paris Esmeralda

Notre Dame de Paris Ces diamants-la

Notre Dame de Paris Lune

Notre Dame de Paris Danse Mon Esmeralda

Notre Dame de Paris Ave Maria Paien




Κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες που βρήκα στο πόρταλ avsite.gr, σχετικά με το καμπαναριό της Notre Dame.

The New York Times

Ο 40χρονος χημικός Στεφάν Ουρμπέν είναι ο επικεφαλής των νεωκόρων του Καθεδρικού Ναού της Παναγίας των Παρισίων. Είναι επίσης υπεύθυνος κωδωνοκρούστης, ρόλος που παραπέμπει στον Κουασιμόδο, του Βίκτωρος Ουγκώ. Ο ίδιος απορρίπτει τη σύγκριση. «Είμαι υπέρ της μουσικής», λέει με συγκαταβατικό ύφος, ανάμεσα στα περίλαμπρα άμφια και τα ιερά σκεύη. Η αγάπη του για τη μουσική έχει προκαλέσει μικρή επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο ηχούν οι καμπάνες, από τότε που ανέλαβε την ευθύνη του ναού.
Εχει συγκρουστεί αρκετές φορές με τους συντηρητές του υπουργείου Πολιτισμού. Τον επισκέπτονται έξι φορές τον χρόνο για να ελέγξουν την κατάσταση του μπρούντζου, τους ηλεκτρικούς μηχανισμούς και τις περίπλοκές αλυσίδες που κινούν τις καμπάνες. Οι συντηρητές θα ήθελαν λιγότερη μουσικότητα στους χτύπους, ώστε να μειωθεί όσο το δυνατόν η φθορά στο υπεραιωνόβιο καμπαναριό. Ο κ. Ουρμπέν, όμως, θέλει να αναπαράγει τους ήχους που έβγαιναν από τις καμπάνες όταν αυτές ήταν καινούργιες.
Παρά τα όσα υποστηρίζει η Ουόλτ Ντίσνεϊ και ο Βίκτωρ Ουγκώ, οι καμπάνες δεν κινούνταν ποτέ με σκοινί. Τόσο οι τέσσερις μικρές στο βόρειο πύργο, όσο και η μπάσα καμπάνα (γνωστή και ως Μπουρντόν) στη νότια πλευρά του ναού, πάλλονταν μέσω ενός περίπλοκου χειροκίνητου μηχανισμού με μεταλλικές μπάρες. Από το 1930, το σύστημα εξηλεκτρίστηκε. Σήμερα ελέγχεται πλήρως από ηλεκτρονικό υπολογιστή. Ο Ουρμπέν είναι και ειδικός στον προγραμματισμό υπολογιστών. Παρ’ όλα αυτά, συμβαίνουν και απρόοπτα. Τη Μεγάλη Εβδομάδα 2004, το ηλεκτρονικό σύστημα υπέστη βλάβη και οι καμπάνες σίγησαν για μέρες. Ο τότε Αρχιεπίσκοπος του Παρισιού, καρδινάλιος Λουστιγκέρ έγινε έξαλλος.
Ο Ουρμπέν έγινε νεωκόρος κατά τύχη. Αν και πτυχιούχος χημείας, είχε δουλέψει στο παρελθόν, όταν πήγαινε ακόμη σχολείο, στο πλάι του ανθρώπου που ήταν υπεύθυνος για τη συντήρηση της διάσημης κωδωνοστοιχίας της Λούρδης. Καθώς δεν μπόρεσε να βρει δουλειά στον τομέα του, ήλθε στο Παρίσι πριν από δέκα χρόνια και, χάρη στην εμπειρία του, προσελήφθη στο προσωπικό του Καθεδρικού της Παναγίας. Το 2005, όταν ο αρχινεωκόρος προήχθη σε «μέγα φύλακα» του Ναού, ο Ουρμπέν πήρε τη θέση του.
Μαζί με τέσσερις ακόμη νεωκόρους, είναι υπεύθυνος για την οργάνωση και προετοιμασία των ιερών ακολουθιών. Το μεγάλο του πάθος όμως είναι το καμπαναριό.
Η Παναγία των Παρισίων έχει έντεκα καμπάνες. Οι τέσσερις, στο βόρειο πύργο τοποθετήθηκαν εκεί το 1856, προς αντικατάσταση των προηγουμένων, οι οποίες είχαν χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή κανονιών στη διάρκεια της γαλλικής επανάστασης. Η βάρους 14 τόνων μπάσα καμπάνα στο νότιο πύργο, κατασκευάστηκε το 1680 και υποστηρίζεται από μεσαιωνικό ξύλινο πλαίσιο. Εξι ακόμη μικρές καμπάνες τοποθετήθηκαν τον 19ο αιώνα μέσα και κάτω από τον οβελό στέψης που βρίσκεται πάνω από το κλίτος του ναού. Οι καμπάνες, όπως και όλα τα ιερά αντικείμενα, έχουν ονόματα. Η μπάσα καμπάνα ονομάζεται Εμανουέλ. Η μεγαλύτερη από τις μικρές καμπάνες, Αντζελίκ Φρανσουά και η μικρότερη απ’ όλες είναι η Ντενίς Νταβίντ.
Αμέσως μόλις ανέλαβε στο πόστο του, ο κ. Ουρμπέν άρχισε να πειραματίζεται με τον τρόπο που χτυπάνε οι καμπάνες, βασισμένος στην εμπειρία που είχε αποκτήσει από τη Λούρδη. Πάντως, υποστηρίζει ότι δεν είχε κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο.
Μέχρι πρόσφατα, οι καμπάνες σήμαιναν ρυθμικά τρεις φορές την ημέρα και πριν από τη λειτουργία της Κυριακής. Ο Ουρμπέν όμως συνειδητοποίησε ότι μπορούσε να προγραμματίσει τις τέσσερις καμπάνες του βόρειου πύργου, ώστε να παίζουν κλασικά κομμάτια, όπως το θρησκευτικό χορικό του Μπαχ «Nun Komm, der Heiden Heiland», ή τον ύμνο του Πάσχα «Regina Coeli Laectare». Η μπάσα καμπάνα ήταν πιο δύσκολη περίπτωση. Γενικώς, χρησιμοποιούνταν σπανίως, σε μεγάλες γιορτές, όπως το Πάσχα, ή σε εξαιρετικά γεγονότα, όπως ο θάνατος κάποιου καρδινάλιου ή του πάπα. Εν τούτοις, ο Ουρμπέν έφτιαξε ειδικά προγράμματα που συντονίζουν την μπάσα καμπάνα με τις τέσσερις μικρότερες.
Αναγνωρίζει βεβαίως ότι η πρακτική του αυτή έχει δημιουργήσει προβλήματα. Παραδέχεται ότι «όσο περισσότερο τις χρησιμοποιεί κανείς, τόσο πιο πολύ φθείρονται». Για να μειώσει τις φθορές, αντικατέστησε το γλωσσίδιο της καμπάνας, το οποίο παρεμπιπτόντως ζυγίζει 450 κιλά, με καινούργιο από μαλακό ατσάλι. Η επιπλέον χρήση όμως, καταπονεί και τους ηλεκτροκινητήρες του καμπαναριού.
Ενας από τους συντηρητές εξηγεί ότι «στην Παναγία των Παρισίων εφαρμόζουμε ένα προληπτικό σύστημα συντήρησης. Προσπαθούμε να αντικαταστήσουμε ό,τι έχει φθαρεί πριν σπάσει. Στόχος είναι να προλάβουμε το κακό εν τη γενέσει του».
Ο Ουρμπέν από την πλευρά του δείχνει ενθουσιασμένος: αγαπάει αυτές τις καμπάνες, αλλά τις βλέπει ως μέρος του συνόλου του Καθεδρικού της Παναγίας των Παρισίων, την οποία περιγράφει ως «κτητική και ζηλιάρα γυναίκα».

7 σχόλια:

Juanita La Quejica είπε...

Ευτυχώς που υπάρχει η Τέχνη. Να ξεκλέβουμε μια ανάσα.

μαριάννα είπε...

Η τέχνη και τα μέσα φιλενάδα. :) Υπάρχουν αριστουργήματα στο youtube. Να 'ναι καλά οι μουσικόφιλοι του κόσμου! Κι ακόμα καλύτερα οι μουσικοί του κόσμου! :)

μαριάννα είπε...

Μα δεν είναι όνειρο να ακούς τη φωνή του Garou; ;)

Ανώνυμος είπε...

Η δευτερη φορα που θεωρησα οτι εχασα την ωρα μου οταν πριν αρκετα χρονια βρεθηκα στο Παρισι, ηταν στην επισκεψη μου στη Νοτρ Νταμ.

(Η πρωτη ηταν στις βαρετες Βερσαλλιες.)

Θυμαμαι πανυψηλους, μαυρισμενους (σαν απο καπνια) τοιχους σε μισοσκοτεινους διαδρομους δεξια κι αριστερα του κυριως ναου, εσωτερικα, οπου προσπαθουσα να διακρινω κατι σημαντικο ή αξιοθεατο.

Μονο κατι μυστηριες εσοχες θυμαμαι, κατι κογχες με καγκελα μπροστα, και την αισθηση οτι απο στιγμη σε στιγμη θα πεταχτει μπροστα μου καποιος γαμψομυτης ιεροεξεταστης!

Καποια στιγμη ανέβηκα σε ενα πολυ ψηλο σημειο μεσα στο ναο, και εβλεπα κατω το εκκλησιασμα σαν σε μικρογραφια. Αυτο το θυμαμαι με ενδιαφερον.

Επισης μολις εμπαινες, αριστερα και δεξια απο την εισοδο υπηρχαν παγκοι με διαφορα αναμνηστικα λατρευτικης φυσεως (εικονιτσες, σταυρουδακια, ομοιωματα Παπων κ.λ.π.) που πουλουσαν καλογριες. Ουτε αυτο μου εκανε καλη εντυπωση. Λιγο σαν πανηγυρι εμοιαζε. Παρ' ολ' αυτα αγορασα μια εικονιτσα, χαρτινη, του Αγιου...Jeremy! Για λογους που πολυ καλα γνωριζεις. (Χι! Χι!)
Και που ηταν ετσι ζωγραφισμενος που περισσοτερο εμοιαζε με τον τζοκερ της τραπουλας παρα με αγιο!

Τις καμπανες της μπορει και να τις ακουσα, αλλα δεν το θυμαμαι.

-ΑΤΠ-

Juanita La Quejica είπε...

http://www.festivales.com/ver/festival/festival-internacional-poesia-granada

μαριάννα είπε...

-ΑΤΠ-

Να σου πω την αλήθεια δεν είχα την Notre Dame στο μυαλό μου ανεβάζοντας το ποστ, αλλά την τραγουδάρα το Belle και γενικά όλη την παράσταση της Notre Dame de Paris.
Αλλά μια και που τ' αναφέραμε, ε ναι. Οι καθολικοί μεγαλοπρεπέστατοι ναοί έγιναν απλά και μόνο για να προκαλούν δέος. Παναπεί να ψαρώνουν τ' ανθρωπάκια για να μην αμφισβητούν. Ούτε καν να σκέφτονται. Το σεμνά και ταπεινά, ούτε να το φτύσουνε τότε. :) Μετά που είδανε ότι πουλάει πιο πολύ, ειδικά σε βερσιόν ξωκλήσι(εξωκκλήσιον) το λανσάρανε πολύ. Ειδικά στα νησιά που πάει και με το μπλε το θαλασσί. Βλέπε Μύκονο Παραπορτιανή. ;)

μαριάννα είπε...

Juanita La Quejica

Όχι τίποτ' άλλο. Θα είναι και ο Μοντέρο εκεί! ;)