Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Φερεϊντούν Φαριάντ: Στο καλό! Καλή ανάπαυση στη γειτονιά των ποιητών αγγέλων!


Από τον Oυρανό χωρίς διαβατήριο

Τη γλώσσα της ποίησης την έμαθα
απ' τ' άστρα, απ' τα πουλιά, απ' τα φύλλα
κι απ' τους πλανόδιους τροχιστές.

* * *

Καλύπτω τις τρύπες
με φεγγάρι, με ποιήματα
ή με τα φιλιά σου.

* * *

Εγώ κοιμάμαι.
Οι λέξεις αγρυπνούν
Σχηματίζουν στον ύπνο μου
πουλιά και δέντρα.
Ξυπνώ
Ούτε πουλί ούτε δέντρο.

* * *

Όλα μου τα ταξίδια εσύ.
Όλες μου οι θάλασσες εσύ.
Όλα μου τα ναυάγια εσύ.
Όταν σε συλλογιέμαι
ένας άνεμος με παίρνει
μαζί με το κρεβάτι μου
χωρίς πυξίδα, χωρίς τιμόνι, χωρίς πανί.


Φερεϊντούν Φαριάντ


 Πηγή: Από το εξαιρετικό αφιέρωμα στο Ταξιδεύοντας

2 σχόλια:

Juanita La Quejica είπε...

Ομολογώ ότι το πρωί τον άκουσα για πρώτη φορά. Παράλειψη.

μαριάννα είπε...

Πολύς κόσμος δεν τον ήξερε. Σεμνός άνθρωπος δεν ήταν των φώτων... Ενώ η ποίησή του ήταν φως, όπως το πνεύμα κι η ψυχή του!