|
Στη γειτονιά των αστεριών να πας κι εσύ να μείνεις
μα λάμψη περισσότερη στη σκοτεινιά θα δίνεις
Μα λάμψη περισσότερη στη σκοτεινιά θα δίνεις...
Ήθελα ήλιος να 'μουνε και συ ο ουρανός μου
αγάπη μου κι εσύ ο ουρανός μου
να σ' αγκαλιάζει ερωτικά ολημερίς το φως μου!
Όλα αυτά, αν είσαι καλό κορίτσι! Και κυρίως φρόνιμο... Αν κάθεσαι του κύρη σου, κι αν του λες πάντα ναι...
ΑΛΛΙΩΣ...
ΕΙΣΑΙ ΜΗΔΕΝΙΚΟ!!!
Πριν σε γνωρίσω τί ήσουνα; Δεν ήσουν καν γυναίκα.
ΕΓΩ σε πήρα απ' το μηδέν και σ' έφτασα στο δέκα!
Ένα μηδέν σε γνώρισα και πίστευα θ' αλλάξεις
μα το μηδέν είναι μηδέν όπως κι αν το κοιτάξεις
Όσο και να το προσπαθείς τίποτα δε θα γίνεις
ένα μηδέν γεννήθηκες κι ένα μηδέν θα μείνεις!
Ήσουν και θα 'σαι ένα μηδέν, ποτέ σου δε θ'αλλάξεις
κι όσο και αν το προσπαθείς, ποτέ δε θα με φτάξεις.
Πήγε και βρήκε ένα λεφτά και ζει εδά κοντά του
και χάθηκε σαν το μηδέν μες στα μηδενικά του.
Με το μηδέν σε σύγκρινα και πόρισμα μου βγαίνει
εσύ ήσουν πάντα σταθερή, εκείνο ανεβαίνει
Έβαλα δίπλα απ' το μηδέν μια σου φωτογραφία
και σ' όλα είστε όμοιες, η διαφορά καμία
Αν είχαν βαθμολογικό πίνακα για γυναίκα
πάλι θα έπαιρνες μηδέν με άριστα το δέκα
Μετά από σένα άλλαξαν των αριθμών οι πράξεις
και δα πιο πάνω απ' το μηδέν μπορείς κι εσύ να φτάξεις
Κάθε που νιώθω μοναξιά ένα μηδέν θυμούμαι
που κάποτε τ' αγάπησα και τώρα το λυπούμαι!
Αν εξαιρέσεις πως εσύ ανήκεις στα σκουπίδια
και συγκριθείς με το μηδέν, είστε σε όλα ίδια
Κάποτε σε αγάπησα μα τώρα σ' απαρνούμαι
σιχάθηκαν τα χείλη μου σκουπίδια να φιλούνε
Άργησα μα κατάλαβα πως τώρα που σε χάνω
ένα σκουπίδι ήσουνα, τίποτα παραπάνω
Ποτέ μου, δε σε ήθελα ποτέ δε σ' αγαπούσα,
μέχρι να βρω καλύτερη την ώρα μου περνούσα
Δε φταις εσύ που έφυγες, ευθύνες δε σου ρίχνω
φταίω εγώ που αγαπώ ότι σκουπίδι βρίχνω!
ΚΑΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙ
Ο άντρας λοιπόν, έχει τρελό γέλιο, αν τον δεις με αγάπη και κατανόηση. Αν δεν θυμώσεις από τις ανοησίες στις οποίες οδηγείται από την άρρωστη ζήλεια και τον πληγωμένο του εγωισμό. Αν και, ακόμα κι έτσι, είναι χαριτωμένος. Φυσικά δεν μπορείς να τον πάρεις στα σοβαρά, αλλά είναι πολύ διασκεδαστικός. Πολύ με γοήτευε, ανέκαθεν, αυτή η παρανοϊκή ζήλεια που προκαλούσαν τα θηλυκά στους άντρες και που τους έκαναν να χάνουν την ψυχραιμία τους τόσο, ώστε ο αυτοέλεγχος να είναι αδύνατος. Έχω παίξει τόσο αυτό το εξοντωτικό παιγνίδι και το έχω διασκεδάσει τρελά, με χοντρό τίμημα φυσικά, που ήταν η πρόκληση αψυχολόγητων λαθών και ενεργειών καταστροφικών και αυτοκαταστροφικών, αλλά η κόντρα και η πρόκληση ανάμεσα στο αρσενικό και το θηλυκό είναι το πιπέρι και το αλάτι της ζωής και του έρωτα. Ή όχι; Αρκεί να ξέρεις να απολαμβάνεις το παιγνίδι, ασχέτως αποτελέσματος. Μόνο να προσέχετε κοπελιές γιατί αν το παρατραβήξετε και δεν τραβήξετε χειρόφρενο έγκαιρα, μπορεί να τους... βγάλετε στην τρέλα! Του διαόλου θηλυκά που έλεγαν κι οι αγαπημένοι άγγελοι, Μουντάκης και Ξυλούρης!
Ο αργαλειός
Αχ αυτό, αχ αυτό το αργαλειό σου
με τρελαίνει πω, πω, πω
σαν περνώ απ' το στενό σου
του διαόλου θηλυκό.
Κι όλη μέρα τακ-τακ-τακ, τουκ-τουκ-τουκ,
το πέταλό σου κάνει
και το πανί σου κι η απατή σου
σε πειρασμό με βάνει.
Με τα χίλια,με τα χίλια δυο στολίδια
όπου υφαίνεις τ' αργαλειό
να κουζουλαθούνε θέλει
τα κοπέλια στο χωριό.
Κι όλη μέρα τακ-τακ-τακ, τουκ-τουκ-τουκ,
το πέταλό σου κάνει
και το πανί σου κι η απατή σου
σε πειρασμό με βάνει.
Να 'ξερα, να ΄ξερα πως είσαι μόνη
κάθε τόσο απου περνώ
θα στεκόμουνα λιγάκι
να σου γλυκοτραγουδώ.
Κι όλη μέρα τακ-τακ-τακ, τουκ-τουκ-τουκ,
το πέταλό σου κάνει
και το πανί σου κι η απατή σου
σε πειρασμό με βάνει.
Κώστας Μουντάκης, Νίκος Ξυλούρης
Read more!
.jpg)
