Ιρλανδικές ακτές
wicca -druid - clannad - the fairy queen
Enya (Clannad) - Braveheart theme
Πριν πάω Ιρλανδία αυτές τις πανέμορφες ακτές είχα κατά νου, που το πράσινο φτάνει μέχρι τα βράχια και ρομαντικά κάστρα, με ιππότες και σπαθιά, ευγενικούς και ανδρείους.Που ζούσαν παθιασμένες ερωτικές ιστορίες με την παρακάτω βερολυγερή αρχόντισσα με τη σπάθα του ιππότη της σήμα κατατεθέν.
Είχα επηρεαστεί και από τις μουσικές και τις ταινίες και νόμιζα ότι όλα εκεί θα είναι βραχάκια, άρπες, κέλτικες μουσικές και κάστρα.
Irish Folk Music - Celtic Harp Greensleeves
Celtic Dream
Όμως δεν ήταν μόνο αυτό φυσικά. Ήταν και πολλά άλλα ακόμα πιο όμορφα κι από τη φυσική ομορφιά του ονειρεμένου τοπίου. Ήταν μια υψηλή αισθητική και φινέτσα σε οτιδήποτε γνώρισα στο Δουβλίνο και στο Μπέλφαστ και φυσικά η απόλυτη ομορφιά και η συγκίνηση στο Ντέρρυ! Στο βασανισμένο Ντέρρυ...
Εκεί όπου ένιωσα τον πόνο της καταπίεσης και του πολιτισμένου ζυγού, όπου σίγουρα δεν υπάρχει χειρότερη μορφή καταπίεσης, από την πολιτισμένη και αναγκαστική συμβίωση.
Εκεί έκλαψα στο μουσείο του Ντέρρυ, αναλογιζόμενη την Κύπρο.
Και όλη η παρέα μου έκλαψε! Και δεν ήταν μόνο Έλληνες. Και βγαίνοντας έξω από το μουσείο στο διάδρομο, μετά την ταινία της ιστορίας του Ντέρρυ που είδαμε,
σταθήκαμε όλοι έξω από τις βιτρίνες όπου μέσα υπήρχαν κάτι ομοιώματα στρατιωτών του ΙΡΑ με τις στολές και τα όπλα τους, και μαζί με τους φίλους μας τους Ιρλανδούς, όλοι μαζί φωνάξαμε ζήτω οι ήρωες και η ελευθερία!
Απίστευτη εμπειρία... τα ταξίδια σε τέτοιες χώρες! Και Ρωσία και Ιρλανδία και...
Συγκίνηση να σου λένε μην τολμήσει κανείς όταν είναι μπροστά Ιρλανδός και ξεστομίσει τη λέξη LondonDerry, αντί για Derry, γιατί το θεωρούν την ύψιστη προσβολή.
Συμπόνεσα τόσο αυτή τη χώρα, που ενώ μας κατέβασαν από το τρένο κάποια φορά από Δουβλίνο προς Μπέλφαστ, γιατί είχαν βάλει βόμβα στις γραμμές και τραβήξαμε τα μαρτύρια ενός Έλληνα με βαλίτσες, τίγκα στο βιβλίο και στα cd´s, όμως καθόλου δεν βαρυγκομήσαμε.
Αντίθετα.
.png)
.jpg)
11 σχόλια:
Συνέχισε, με ενδιαφέρει πολύ!
Μας κακομαθαίνεις Μαριάννα με τόσες φανταστικές μουσικές επιλογές. Δεν ξέρουμε τι να απολαύσουμε πρώτο.
Και πάλι συγχαρητήρια γιά το αφιέρωμα στην Κέλτικη μουσική - δε θέλω να κάνω τον "ειδικό" , καθώς γνωρίζω το συγκεκριμένο είδος κυρίως μέσω της Loreena McKnnitt - της οποίας είμαι φανατικός θαυμαστής- και από κάποια ακούσματα ιρλανδικών γκρούπ σε διάφορες αγγλικές πάμπ(όταν βρισκόμουν εκεί πριν 20 χρ.) .
Ο λόγος που ξεχωρίζω τη συγκεκριμένη δημιουργό - πέρα από την υπέροχη φωνή της και την άρπα που παίζει- είναι γιατί δεν περιορίζεται στην τοπική παραδοσιακή μουσική αλλά της δίνει μιά παγκοσμιότητα εξαιτίας των επιρροών από τις χώρες που έχει κατά καιρούς ταξιδεύσει : Ελλάδα, Μικρά Ασία , Ισπανία (όπως θα ξέρεις η Γαλικία είναι κέλτικη περιοχή) .
Ειδικά η τελευταία της δουλειά "The ancient mouse" είναι εμπνευσμένη από την Οδύσσεια του Ομήρου , οι τίτλοι των κομματιών είναι ελληνικοί με αγγλικούς στίχους (πχ penelope's song , kecharitomeni, beneath a Phrygian sky,caravanserai) : ένα αρμονικό πάντρεμα Κέλτικης , Βυζαντινής,Μικρασιάτικης μουσικής . Η δουλειά αυτή παρουσιάστηκε το Σεπτ. 2006 στην Αλάμπρα (Γρανάδα) . Πιστεύω ότι ακόμη κι ένας Έλληνας συνθέτης με βαθιά γνώση της παραδοσιακής μουσικής δύσκολα θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα τόσο εκφραστικό και ολοκληρωμένο έργο .
Στο youtube υπάρχουν βίντεο από τα τραγούδια που ανέφερα και από άλλα παλαιότερά της (πχ Marakesh nights,Tango to Evora,The lady of Shalott).
Μιά αληθινή δημιουργός που αξίζει να τη γνωρίσουμε και γιά ένα λόγο παραπάνω οι Έλληνες .
www.quinlanroad.com
Φιλικά
Θανάσης (char/man)
Ευχαριστώ....
Λοιπόν, κολλητή, έβαλες σκοπό να κάνεις παγκόσμια ανθολογία μουσικής. Ένα κι ένα τα μπουμπούκια σου. Παρακολουθώ κι απολαμβάνω (και μαζεύει με το δρεπανάκι ο κορφολόγος).
Μια που έφτασες στις Κέλτισσες Dordan, να θυμήσω τους τσίφτες
τους Ιρλανδούς Chieftains. Έχουν τραγουδήσει κι αυτοί το Sir Arthur Shaen κι έτσι θα έβαζα το Cotton Eyed Joe. (Ξέρω ότι πρόκειται για τα δικά σου ακούσματα, αλλά κουβέντα κάνουμε ...)
Καλά να περνάς!
Αγαπητοί φίλοι και εκλεκτοί συμπλογκίτες, ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και για το ενδιαφέρον. Τα τραγούδια το ξέρω είναι πολλά και υπάρχουν ακόμα ατέλειωτες λίστες. Έκανα ένα κορφολόγημα, για να μην ψάχνετε όσοι ενδιαφέρεστε, αφού τα ξέρω αρκετά καλά και μπορώ να σας διευκολύνω. Δυστυχώς αυτά που έχω σε cd´s είναι πολύ χρονοβόρα διαδικασία να τα περάσω στο σκληρό κι από να τα ανεβάσω κάπου.Οπότε περιορίστηκα σε όσα βρήκα. Νομίζω έδωσα πολλά ονόματα και μπορείτε να τα ψάξετε και μόνοι σας.
Το παρόν ποστ είναι αφιερωμένο σε όλους σας, μα ιδιαιτέρως στο ελαφίνι μας, που ξέρω ότι έχει αδυναμία στα κέλτικα και όχι μόνο...
@Θανάση ευχαριστούμε για τις πληροφορίες. Ενδιαφέρον όντως το σάιτ της Λορίνα καθώς και τα ελληνικά που έχει. Να 'σαι καλά!
@Κωστή το κατέχουμε το άθλημα βλέπω... Κάνε μας προτάσεις αγόρι μου με λινκς... :)
Και ο Carlos Núñez έχει όμορφα ακούσματα με κέλτικες ρίζες και αποχρώσεις. Αν βρεθείτε μπροστά σε τραγούδια του, ακούστε τα.
Εκ παραδρομής έγραψα(ή μάλλον σκότωσα) τον τίτλο τος τελευταίας δουλειάς της L.McKennitt
"An ancient muse" είναι ο σωστός τίτλος
Σε ενα ντοκυμαντερ που ειχα δει καποτε για την ιστορια των Κελτων,απο που ξεκινησαν,την πορεια τους κ.λ.π.,κατεληγε στο συμπερασμα οτι αυτοι που ελκουν περισσοτερο την καταγωγη τους απο τους Κελτες ειναι οι Ουαλλοι.Επισης εκεινο που μου ειχε κανει μεγαλη εντυπωση ηταν οτι ανεφερε πως ξεκινησαν απο την κεντρικη Ευρωπη και το πιθανοτερο απο την Ουγγαρια.
'IN HEAVEN THERE IS NO BEEEEEEER
THAT'S WHY WE DRINK IT HEEEREE!!!'
ΙΙΙΙΧΑΑΑΑΑ!!!!-ΑΤΠ-
:)))))) Καλό! Αυτό με την μπύρα λέω και το σούζα τ' αλογάκι!
Κοίτα, για την καταγωγή των Κελτών δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι. Ξέρουμε ότι ήρθαν στην Ευρώπη κάπου προς το 1000 π.Χ. και ότι σκορπίστηκαν παντού. Από Ουγγαρία και Βοημία μέχρι Ιβηρική και Βρετανία. Πιθανόν να είναι έτσι όπως έλεγε το ντοκυμαντέρ που είδες. Οι Ρωμαίοι τους θαύμαζαν και τους αποκαλούσαν Γαλάτες. Το σίγουρο είναι ότι ήταν γενναίοι πολεμιστές τόσο, που πετούσαν τα όπλα στις μάχες και μάχονταν με τα κορμιά τους. Μου άρεσε που ήταν τυπικό δείγμα αντρών με γυναικεία ιδιοσυγκρασία. Απελπίζονταν μέχρι θανάτου όταν έχαναν και πανηγύριζαν τις νίκες με τρελό πάθος. Με πολιτισμό ιδιαίτερο, που με γοήτευε, μουσική φοβερή και μια δική τους ηθική που πολύ μου άρεσε. Οι γυναίκες ήταν σχετικά αυτόνομες και τύχαιναν μεγάλου σεβασμού. Το στοιχείο όμως που μου άρεσε πολύ στους Κέλτες, ήταν ότι ήταν φλογεροί επαναστάτες και ότι πίστευαν στην αδερφή ψυχή που όταν την ανακαλύψει κάποιος, κερδίζει την απόλυτη ευτυχία! Μακάρι να ήμουν Κέλτισσα! ;)
Δημοσίευση σχολίου