Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μαχαιρίτσας Λαυρέντης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μαχαιρίτσας Λαυρέντης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Μαχαιρίτσας, Μηλιώκας, Σταρόβας και όχι μόνο, στο Ζυγό; Καλά και δε μιλάει κανείς;




Είναι κάποιες φορές που έχω την αίσθηση ότι κοιμάμαι όρθια. Μα είναι δυνατόν να έχει αυτό το σχήμα στον Ζυγό και να μην έχω πάρει μυρωδιά; Πάλι καλά που το πρόλαβα...



Αντιγράφω:
...Από τις 24 Οκτωβρίου ο Ζυγός φιλοξενεί μία αχτύπητη εξάδα! Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Κώστας Μακεδόνας, Λουκιανός Κηλαηδόνης, Γιάννης Μηλιώκας, Γιάννης Κούτρας και Δημήτρης Σταρόβας. Μια γλυκιά... συμμορία αναστατώνει τα χειμερινά μας βράδια με ένα πρόγραμμα γεμάτο εκπλήξεις, καλλιτεχνικές ατασθαλίες και απρόοπτα. Οι παραστάσεις θα διαρκέσουν μέχρι την 1η Φεβρουαρίου.

Οι βραδιές στο Ζυγό είναι αναπάντεχες αφού ο πληθωρικός Δημήτρης Σταρόβας «κάτι μαγειρεύει» για το κοινό και η φράση «θα φάμε με χρυσά κουτάλια» τώρα δικαιώνεται!

Στη συμμορία συμμετέχει ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος (ένας νέος τραγουδοποιός-άνθρωπος ορχήστρα) που αναφωνεί επί σκηνής «Γαμώ την καταδίκη μου», ιαχή που είναι και ο τίτλος του πρώτου του δίσκου που μόλις κυκλοφόρησε.

Την παρέα συμπληρώνει η τραγουδοποιός Γεωργία Γραμματικού («Το Μαύρο Πρόβατο», «Λαλίστατη»), παλιά και νυν συνεργάτης του Μηλιώκα.

Η Ζίνα Αρβανιτίδη στο πιάνο και τα φωνητικά δίνει μια μαγική νότα στο Κακό Συναπάντημα με τη βοήθεια της Σαββέριας Μαργιολά.

Το μεγάλο (κυριολεκτικά και σε διάρκεια) πάρτι αρχίζει στις 24 Οκτωβρίου και συνεχίζεται πανηγυρικά έως την 1 Φεβρουαρίου του 2009. Προσοχή, μόνο κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 10:30 και Κυριακή στις 9.30.

Συμμορίτες μουσικοί: Βασίλης Χατζηνικολάου (ενορχήστρωση - πλήκτρα), Βαγγέλης Μαχαίρας (μπουζούκι), Ακης Αμπράζης (μπάσο), Φίλιππος Σπυρόπουλος (τύμπανα), Δημήτρης Καρασούλος (κιθάρα).

Σχεδιασμός και εκτέλεση φωτισμών: Περικλής Μαθιέλης
Ηχοληψία: Γιώργος Καραγιαννίδης
Ηχοληψία σκηνής :Στρατής Καραδημητράκης

Κυδαθηναίων 22, Πλάκα
Τηλέφωνο: 210-32.41-610


Read more!

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008

...κι αυτοί που μας προδώσανε ανέραστοι να μείνουν. Κουφάλες δεν ξοφλήσαμε, αυτό έχω μόνο να τους πω, τα όνειρα των εραστών δε σβήνουν!!!

Τη μέρα αυτή που διάλεξα
εδώ μπροστά σας να σταθώ
τραγούδια και μισόλογα
στο φως να καταθέσω

Πώς πήρα τέτοια απόφαση
δεν ξέρω αν θ' αντέξω
η μέρα αυτή θυμίζει μακελειό

Νοέμβρης ήταν η χρονιά
κι εδώ γινόταν του χαμού
εγώ ήμουν δεκαεννιά
κι αυτή εβδομηντατρία

Και να που ερωτεύτηκα
κάποια χρονολογία
κι ο έρωτας κρατάει για καιρό


Μα έχει ο καιρός γυρίσματα
μεγάλωσε κι αυτή κι εγώ
μεγάλωσαν κι οι φίλοι μου
εκεί γύρω στα σαράντα

Στα κόμματα γαντζώθηκαν
κι εγώ δεν ξέρω τι να πω
και άλλοι στο σπιτάκι τους για πάντα


Η απόσταση μας έσωσε
μα οι θύμησες πληγώνουν
και λέμε σαν βρισκόμαστε
τα ίδια και τα ίδια

Μα νιώθω σαν μικρό παιδί
που πάλι το μαλώσανε
και φεύγω σε μια άγονη επαρχία

Κοιτάζω πάλι πίσω μου
δυο γιους απόκτησα κι εγώ
δεκαεφτά Νοέμβρηδες
μου βάρυναν την πλάτη

Σημαίες και γαρίφαλα
εμπόριο κι απάτη
και λόγοι επισήμων στο κενό

Κρατάω το στόμα μου κλειστό
τα χείλη μου ματώσανε
κι αυτοί που μας προδώσανε
ανέραστοι να μείνουν

Κουφάλες δεν ξοφλήσαμε
αυτό έχω μόνο να τους πω
τα όνειρα των εραστών δε σβήνουν


Read more!

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2008

Σε βρήκα πάλι μια ατέλειωτη βραδιά στα μπαρ της λύπης να μιλάς μ' ένα ποτήρι, εγώ γυρνούσα τρύπια τσέπη κι αγκαλιά, εσύ φιγούρα φιλμ νουάρ σε χαρακίρι

Ιπτάμενο χαλί
Άλκης Αλκαίος, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

Σε βρήκα μόνη ένα απόγευμα ζεστό
στου σινεμά το φουαγιέ να τριγυρίζεις
μες τον καπνό πέταξα ένα σ' αγαπώ
και συ αμίλητη να κλαις και να καπνίζεις

Το χάλι μου έκανα ιπτάμενο χαλί
για να πετάξουμε μαζί στα περασμένα
κι όταν μας βρήκε το πρωί μου 'πες στ' αυτί
δεν έχω άλλο ουρανό έξω από σένα

Να με θυμάσαι όταν κρυώνεις
κι όταν φοβάσαι να με θυμάσαι
να με θυμάσαι όταν πονάς
και δεν κοιμάσαι να με θυμάσαι

Σε βρήκα πάλι κάποια ατέλειωτη βραδιά
στα μπαρ της λύπης να μιλάς μ' ένα ποτήρι
εγώ γυρνούσα τρύπια τσέπη κι αγκαλιά
κι εσύ φιγούρα φιλμ νουάρ σε χαρακίρι

Τώρα χαμένος στων ονείρων μου το χάρτη
όλο ρωτάω πώς τα 'φερε έτσι η ζωή
αυτοί που φύγανε να με καλούν σε πάρτι
κι αυτοί που ζούνε να μου λείπουν πιο πολύ

Να με θυμάσαι όταν κρυώνεις
κι όταν φοβάσαι να με θυμάσαι
να με θυμάσαι όταν πονάς
και δεν κοιμάσαι να με θυμάσαι

Έχω γράψει πολλές φορές για τον Αλκαίο. Τα έχω χιλιοπεί... Δεν έχει περιγράψει άλλος στιχουργός τις στιγμές μου, όσο αυτός. Λες και έχει μικροκάμερα και με παρακολουθεί νιώθω κάθε φορά που ακούω τα τραγούδια του. :) Ε, υποθέτω ότι πολύς κόσμος νιώθει το ίδιο ακριβώς! Γι αυτό και τον αγαπήσαμε τόσο. Γιατί είναι μέσα στην ψυχή μας.
Τώρα στο συγκεκριμένο τραγούδι, ήρθαν κι έδεσαν όλα. Η μουσική του Λαυρέντη, η ονειρεμένη, φωνή του Γιώργου στην ώριμη φάση της... Πρέπει να ήταν το 2001 στον Ζυγό με τους Κατσιμιχαίους, τότε που είχε βγάλει αυτόν τον υπέροχο δίσκο, Η άσφαλτος που τρέχει. Είχαμε πάει καμιά δεκαριά γυναίκες... καψούρες του κερατά όλες! Άλλες φρεσκοχωρισμένες, άλλες μέσα σε σχέσεις της μοναξιάς των δυο ή και των τριών μη σου πω... Σταθερές αξίες ζωής. :) Είχαμε γίνει λιώμα, πιο λιώμα δε γίνεται, με τα τραγούδια αυτά. Μετά ανεβήκαμε στο ιπτάμενο χαλί για να κάνουμε διανομή στα πτώματα. :)))))) Τί υπέροχες βραδιές έχω περάσει με τις φίλες μου! Να είναι καλά! Και να είναι καλά και ο Γιώργος για τις βραδιές που έχω ζήσει μαζί του! Η μόνη χρονιά που δεν τον πρόλαβα ήταν φέτος στο Παλλάς... :(


Read more!