Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Cabrel Francis. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Cabrel Francis. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010
"Octobre" de Francis Cabrel...
Αναρτήθηκε από
μαριάννα
στις
1:10:00 π.μ.
2
σχόλια
Ετικέτες Cabrel Francis
Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009
Francis Cabrel, Hors Saison...
Francis Cabrel, Hors Saison
Hors-saison Εκτός εποχής
C'est le silence Είναι η σιωπή
Qui se remarque le plus που παρατηρείται πιο πολύ
Les volets roulants tous descendus τα κυλιόμενα παραθυρόφυλλα τελείως κατεβασμένα
De l'herbe ancienne πολυκαιρισμένο χορτάρι
Dans les bacs a fleurs στις γλάστρες με τα λουλούδια
Sur les balcons στα μπαλκόνια
On doit etre hors-saison Πρέπει να είμαστε εκτός εποχής
La mer quand meme Η θάλασσα παρ’ όλα αυτά
Dans ses rouleaux continue στο θορυβώδες ξέσπασμά της (στα βράχια/στην ακτή) συνεχίζει
Son meme theme το ίδιο θέμα της
Sa chanson vide et tetue το τραγούδι της άδειο και πεισματάρικο
Pour quelques ombres perdues για κάποιες σκιές χαμένες
Sous des capuchons κάτω από κουκούλες (*)
On doit etre hors-saison Πρέπει να είμαστε εκτός εποχής
Le vent transperce Ο αέρας διαπερνά
Ces trop longues avenues αυτές τις πολύ μεγάλες (μακρυές) λεωφόρους
Quelqu'un cherche une adresse inconnue κάποιος ψάχνει μια άγνωστη διεύθυνση
Et le courrier deborde και ο ταχυδρόμος πλημμυρίζει (με την αλληλογραφία)
Au seuil des pavillons το κατώφλι των μικρών βιλλών (**)
On doit etre hors-saison Πρέπει να είμαστε εκτός εποχής
Une ville se fane Μια πόλη μαραίνεται
Dans les brouillards sales μέσα στις αλμυρές ομίχλες
La colere oceane est trop pres η οργή του ωκεανού είναι πολύ κοντά
Les tourments la condamnent οι πόνοι (τα μαρτύρια) τον καταδικάζουν
Aux ecrans de fumee σε προπετάσματα καπνού (που εμποδίζουν τη θέα)
Personne ne s'eloigne du quai κανείς δεν απομακρύνεται από την προκυμαία
On pourrait tout prendre Θα μπορούσαμε(***) να πάρουμε τα πάντα
Les murs, les jardins, les rues τους τοίχους, τους κήπους, τους δρόμους
On pourrait mettre θα μπορούσαμε να βάλουμε
Aux boites aux lettres nos prenoms dessus στα γραμματοκιβώτια τα ονόματά μας από πάνω
Ou bien peut-etre un jour ή μήπως μια μέρα
Les gens reviendront οι άνθρωποι ξανάρθουν
On doit etre hors-saison πρέπει να είμαστε εκτός εποχής
La mer quand meme Η θάλασσα παρ’ όλα αυτά
Dans ses rouleaux continue στο θορυβώδες ξέσπασμά της (στα βράχια/στην ακτή) συνεχίζει
Son meme theme το ίδιο θέμα της
Sa chanson vide "ou es-tu ?" το τραγούδι της άδειο «Πού βρίσκεσαι?»
Tout mon courrier deborde Ο ταχυδρόμος μου, τα αφήνει όλα ξέχειλα (τον όγκο της αλληλογραφίας)
Au seuil de ton pavillon στο κατώφλι του σπιτιού σου (μικρή βίλλα όπως πιο πάνω)
On doit etre hors-saison... Πρέπει να είμαστε εκτός εποχής
Une ville se fane Μια πόλη μαραίνεται
Dans les brouillards sales μέσα στις αλμυρές ομίχλες
La colere oceane est trop pres η οργή του ωκεανού είναι πολύ κοντά
Les tourments la condamnent οι πόνοι (τα βασανιστήρια) τον καταδικάζουν
Aux ecrans de fumee σε προπετάσματα καπνού
Personne ne s'eloigne du quai κανείς δεν απομακρύνεται από την προκυμαία
(*) capuchons λέγονται και οι κουκούλες των ενδυμάτων των μοναχών
(**) (σπιτιών τριγυρισμένων με κήπο στα όρια της πόλης)
(***) το on υποδηλώνει κάτι λίγο αόριστο – «..θα μπορούσε κάποιος», «…θα μπορούσαμε» χρησιμοποιείται με την γενική έννοια που χρησιμοποιούμε εμείς το β’ ή γ’ ενικό
το ίδιο ισχύει και για το «On doit etre hors-saison» στο τέλος της στροφής
Μετ: Δειλινό
Read more!
Αναρτήθηκε από
μαριάννα
στις
1:59:00 π.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες Cabrel Francis, Hors saison
Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2009
Carla Bruni: 'Quelqu'un m'a dit'... Για να πάει καλά η χρονιά...

Zazie, Marc Lavoine, Patrick Bruel, Raphaël y Francis Cabrel a la guitarra versionan el tema de Carla Bruni 'Quelqu'un m'a dit'.
Quelq'un m'a dit
On me dit que nos vies ne valent pas grand chose
Elles passent en un instant comme fanent les roses.
On me dit que le temps qui glisse est un salaud
Que de nos chagrins il s'en fait des manteaux
Pourtant quelqu'un m'a dit...
{Refrain:}
Que tu m'aimais encore
C'est quelqu'un qui m'a dit que tu m'aimais encore.
Serait-ce possible alors ?
On me dit que l'destin se moque bien de nous
Qu'il ne nous donne rien et qu'il nous promet tout
Paraît que le bonheur est à portée de main
Alors on tend la main et on se retrouve fou
Pourtant quelqu'un m'a dit...
{au refrain}
Mais qui est-ce qui m'a dit que toujours tu m'aimais ?
Je ne me souviens plus c'était tard dans la nuit
J'entends encore la voix, mais je n'vois plus les traits
"Il vous aime, c'est secret, lui dites pas que j'vous l'ai dit"
Tu vois quelqu'un m'a dit...
Que tu m'aimais encore - me l'a-t-on vraiment dit ?
Que tu m'aimais encore, serait-ce possible alors ?
On me dit que nos vies ne valent pas grand chose
Elles passent en un instant comme fanent les roses
On me dit que le temps qui glisse est un salaud
Que de nos tristesses il s'en fait des manteaux
Pourtant quelqu'un m'a dit que...
On me dit que nos vies ne valent pas grand chose
Elles passent en un instant comme fanent les roses.
On me dit que le temps qui glisse est un salaud
Que de nos chagrins il s'en fait des manteaux
Pourtant quelqu'un m'a dit...
{Refrain:}
Que tu m'aimais encore
C'est quelqu'un qui m'a dit que tu m'aimais encore.
Serait-ce possible alors ?
On me dit que l'destin se moque bien de nous
Qu'il ne nous donne rien et qu'il nous promet tout
Paraît que le bonheur est à portée de main
Alors on tend la main et on se retrouve fou
Pourtant quelqu'un m'a dit...
{au refrain}
Mais qui est-ce qui m'a dit que toujours tu m'aimais ?
Je ne me souviens plus c'était tard dans la nuit
J'entends encore la voix, mais je n'vois plus les traits
"Il vous aime, c'est secret, lui dites pas que j'vous l'ai dit"
Tu vois quelqu'un m'a dit...
Que tu m'aimais encore - me l'a-t-on vraiment dit ?
Que tu m'aimais encore, serait-ce possible alors ?
On me dit que nos vies ne valent pas grand chose
Elles passent en un instant comme fanent les roses
On me dit que le temps qui glisse est un salaud
Que de nos tristesses il s'en fait des manteaux
Pourtant quelqu'un m'a dit que...

Read more!
Αναρτήθηκε από
μαριάννα
στις
3:41:00 π.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες Bruni Carla, Cabrel Francis
Τετάρτη 25 Ιουλίου 2007
Francis Cabrel - Hors saison. Εκτός εποχής... Μα εντελώς όμως... ;)
Francis Cabrel, Hors Saison
Francis Cabrel - Hors saison
Αυτό το τραγούδι μου το έστειλε ένας φίλος μου αγαπημένος, Γάλλος, πριν 4 χρόνια... έκτοτε, δεν είναι υπερβολή να πω ότι το έχω ακούσει χιλιάδες φορές! Χιλιάδες όμως...
Όποτε είμαι... κάπως, το ακούω και ηρεμώ...
Mια καλή φίλη, το deilino, μέλος των Εκφραστών, έκανε τη μετάφραση και την ευχαριστώ και από δω θερμά!
Hors-saison Εκτός εποχής
C'est le silence Είναι η σιωπή
Qui se remarque le plus που παρατηρείται πιο πολύ
Les volets roulants tous descendus τα κυλιόμενα παραθυρόφυλλα τελείως κατεβασμένα
De l'herbe ancienne παλιό (πολυκαιρισμένο) χορτάρι
Dans les bacs a fleurs στις γλάστρες με τα λουλούδια
Sur les balcons στα μπαλκόνια
On doit etre hors-saison Πρέπει να είμαστε εκτός εποχής
La mer quand meme Η θάλασσα παρ’ όλα αυτά
Dans ses rouleaux continue στο θορυβώδες ξέσπασμά της (στα βράχια/στην ακτή) συνεχίζει
Son meme theme το ίδιο θέμα της
Sa chanson vide et tetue το τραγούδι της άδειο και πεισματάρικο
Pour quelques ombres perdues για κάποιες σκιές χαμένες
Sous des capuchons κάτω από κουκούλες (*)
On doit etre hors-saison Πρέπει να είμαστε εκτός εποχής
Le vent transperce Ο αέρας διαπερνά
Ces trop longues avenues αυτές τις πολύ μεγάλες (μακρυές) λεωφόρους
Quelqu'un cherche une adresse inconnue κάποιος ψάχνει μια άγνωστη διεύθυνση
Et le courrier deborde και ο ταχυδρόμος πλημμυρίζει (με την αλληλογραφία)
Au seuil des pavillons το κατώφλι των μικρών βιλλών (**)
On doit etre hors-saison Πρέπει να είμαστε εκτός εποχής
Une ville se fane Μια πόλη μαραίνεται
Dans les brouillards sales μέσα στις αλμυρές ομίχλες
La colere oceane est trop pres η οργή του ωκεανού είναι πολύ κοντά
Les tourments la condamnent οι πόνοι (τα μαρτύρια) τον καταδικάζουν
Aux ecrans de fumee σε προπετάσματα καπνού (που εμποδίζουν τη θέα)
Personne ne s'eloigne du quai κανείς δεν απομακρύνεται από την προκυμαία
On pourrait tout prendre Θα μπορούσαμε(***) να πάρουμε τα πάντα
Les murs, les jardins, les rues τους τοίχους, τους κήπους, τους δρόμους
On pourrait mettre θα μπορούσαμε να βάλουμε
Aux boites aux lettres nos prenoms dessus στα γραμματοκιβώτια τα ονόματά μας από πάνω
Ou bien peut-etre un jour ή μήπως μια μέρα
Les gens reviendront οι άνθρωποι ξανάρθουν
On doit etre hors-saison πρέπει να είμαστε εκτός εποχής
La mer quand meme Η θάλασσα παρ’ όλα αυτά
Dans ses rouleaux continue στο θορυβώδες ξέσπασμά της (στα βράχια/στην ακτή) συνεχίζει
Son meme theme το ίδιο θέμα της
Sa chanson vide "ou es-tu ?" το τραγούδι της άδειο «Πού βρίσκεσαι?»
Tout mon courrier deborde Ο ταχυδρόμος μου, τα αφήνει όλα ξέχειλα (τον όγκο της αλληλογραφίας)
Au seuil de ton pavillon στο κατώφλι του σπιτιού σου (μικρή βίλλα όπως πιο πάνω)
On doit etre hors-saison... Πρέπει να είμαστε εκτός εποχής
Une ville se fane Μια πόλη μαραίνεται
Dans les brouillards sales μέσα στις αλμυρές ομίχλες
La colere oceane est trop pres η οργή του ωκεανού είναι πολύ κοντά
Les tourments la condamnent οι πόνοι (τα βασανιστήρια) τον καταδικάζουν
Aux ecrans de fumee σε προπετάσματα καπνού
Personne ne s'eloigne du quai κανείς δεν απομακρύνεται από την προκυμαία
(*) capuchons λέγονται και οι κουκούλες των ενδυμάτων των μοναχών
(**) (σπιτιών τριγυρισμένων με κήπο στα όρια της πόλης)
(***) το on υποδηλώνει κάτι λίγο αόριστο – «..θα μπορούσε κάποιος», «…θα μπορούσαμε» χρησιμοποιείται με την γενική έννοια που χρησιμοποιούμε εμείς το β’ ή γ’ ενικό
το ίδιο ισχύει και για το «On doit etre hors-saison» στο τέλος της στροφής
Francis Cabrel - Je t'aimais, je t'aime, je t'aimerai
Francis Cabrel - Je l'aime à mourir
francis cabrel gipsy kings
Francis Cabrel - Gitans
francis cabrel " repondez moi " en LIVE HORS SAISON
Αυτό το τραγούδι μου το έστειλε ένας φίλος μου αγαπημένος, Γάλλος, πριν 4 χρόνια... έκτοτε, δεν είναι υπερβολή να πω ότι το έχω ακούσει χιλιάδες φορές! Χιλιάδες όμως...
Όποτε είμαι... κάπως, το ακούω και ηρεμώ...
Mια καλή φίλη, το deilino, μέλος των Εκφραστών, έκανε τη μετάφραση και την ευχαριστώ και από δω θερμά!
Hors-saison Εκτός εποχής
C'est le silence Είναι η σιωπή
Qui se remarque le plus που παρατηρείται πιο πολύ
Les volets roulants tous descendus τα κυλιόμενα παραθυρόφυλλα τελείως κατεβασμένα
De l'herbe ancienne παλιό (πολυκαιρισμένο) χορτάρι
Dans les bacs a fleurs στις γλάστρες με τα λουλούδια
Sur les balcons στα μπαλκόνια
On doit etre hors-saison Πρέπει να είμαστε εκτός εποχής
La mer quand meme Η θάλασσα παρ’ όλα αυτά
Dans ses rouleaux continue στο θορυβώδες ξέσπασμά της (στα βράχια/στην ακτή) συνεχίζει
Son meme theme το ίδιο θέμα της
Sa chanson vide et tetue το τραγούδι της άδειο και πεισματάρικο
Pour quelques ombres perdues για κάποιες σκιές χαμένες
Sous des capuchons κάτω από κουκούλες (*)
On doit etre hors-saison Πρέπει να είμαστε εκτός εποχής
Le vent transperce Ο αέρας διαπερνά
Ces trop longues avenues αυτές τις πολύ μεγάλες (μακρυές) λεωφόρους
Quelqu'un cherche une adresse inconnue κάποιος ψάχνει μια άγνωστη διεύθυνση
Et le courrier deborde και ο ταχυδρόμος πλημμυρίζει (με την αλληλογραφία)
Au seuil des pavillons το κατώφλι των μικρών βιλλών (**)
On doit etre hors-saison Πρέπει να είμαστε εκτός εποχής
Une ville se fane Μια πόλη μαραίνεται
Dans les brouillards sales μέσα στις αλμυρές ομίχλες
La colere oceane est trop pres η οργή του ωκεανού είναι πολύ κοντά
Les tourments la condamnent οι πόνοι (τα μαρτύρια) τον καταδικάζουν
Aux ecrans de fumee σε προπετάσματα καπνού (που εμποδίζουν τη θέα)
Personne ne s'eloigne du quai κανείς δεν απομακρύνεται από την προκυμαία
On pourrait tout prendre Θα μπορούσαμε(***) να πάρουμε τα πάντα
Les murs, les jardins, les rues τους τοίχους, τους κήπους, τους δρόμους
On pourrait mettre θα μπορούσαμε να βάλουμε
Aux boites aux lettres nos prenoms dessus στα γραμματοκιβώτια τα ονόματά μας από πάνω
Ou bien peut-etre un jour ή μήπως μια μέρα
Les gens reviendront οι άνθρωποι ξανάρθουν
On doit etre hors-saison πρέπει να είμαστε εκτός εποχής
La mer quand meme Η θάλασσα παρ’ όλα αυτά
Dans ses rouleaux continue στο θορυβώδες ξέσπασμά της (στα βράχια/στην ακτή) συνεχίζει
Son meme theme το ίδιο θέμα της
Sa chanson vide "ou es-tu ?" το τραγούδι της άδειο «Πού βρίσκεσαι?»
Tout mon courrier deborde Ο ταχυδρόμος μου, τα αφήνει όλα ξέχειλα (τον όγκο της αλληλογραφίας)
Au seuil de ton pavillon στο κατώφλι του σπιτιού σου (μικρή βίλλα όπως πιο πάνω)
On doit etre hors-saison... Πρέπει να είμαστε εκτός εποχής
Une ville se fane Μια πόλη μαραίνεται
Dans les brouillards sales μέσα στις αλμυρές ομίχλες
La colere oceane est trop pres η οργή του ωκεανού είναι πολύ κοντά
Les tourments la condamnent οι πόνοι (τα βασανιστήρια) τον καταδικάζουν
Aux ecrans de fumee σε προπετάσματα καπνού
Personne ne s'eloigne du quai κανείς δεν απομακρύνεται από την προκυμαία
(*) capuchons λέγονται και οι κουκούλες των ενδυμάτων των μοναχών
(**) (σπιτιών τριγυρισμένων με κήπο στα όρια της πόλης)
(***) το on υποδηλώνει κάτι λίγο αόριστο – «..θα μπορούσε κάποιος», «…θα μπορούσαμε» χρησιμοποιείται με την γενική έννοια που χρησιμοποιούμε εμείς το β’ ή γ’ ενικό
το ίδιο ισχύει και για το «On doit etre hors-saison» στο τέλος της στροφής
Francis Cabrel - Je t'aimais, je t'aime, je t'aimerai
Francis Cabrel - Je l'aime à mourir
francis cabrel gipsy kings
Francis Cabrel - Gitans
francis cabrel " repondez moi " en LIVE HORS SAISON
Read more!
Αναρτήθηκε από
μαριάννα
στις
8:45:00 μ.μ.
8
σχόλια
Ετικέτες Cabrel Francis, Hors saison
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)