Francis Cabrel, Hors Saison...

Francis Cabrel, Hors Saison

Hors-saison Εκτός εποχής

C'est le silence Είναι η σιωπή
Qui se remarque le plus που παρατηρείται πιο πολύ
Les volets roulants tous descendus τα κυλιόμενα παραθυρόφυλλα τελείως κατεβασμένα
De l'herbe ancienne πολυκαιρισμένο χορτάρι
Dans les bacs a fleurs στις γλάστρες με τα λουλούδια
Sur les balcons στα μπαλκόνια
On doit etre hors-saison Πρέπει να είμαστε εκτός εποχής

La mer quand meme Η θάλασσα παρ’ όλα αυτά
Dans ses rouleaux continue στο θορυβώδες ξέσπασμά της (στα βράχια/στην ακτή) συνεχίζει
Son meme theme το ίδιο θέμα της
Sa chanson vide et tetue το τραγούδι της άδειο και πεισματάρικο
Pour quelques ombres perdues για κάποιες σκιές χαμένες
Sous des capuchons κάτω από κουκούλες (*)
On doit etre hors-saison Πρέπει να είμαστε εκτός εποχής

Le vent transperce Ο αέρας διαπερνά
Ces trop longues avenues αυτές τις πολύ μεγάλες (μακρυές) λεωφόρους
Quelqu'un cherche une adresse inconnue κάποιος ψάχνει μια άγνωστη διεύθυνση
Et le courrier deborde και ο ταχυδρόμος πλημμυρίζει (με την αλληλογραφία)
Au seuil des pavillons το κατώφλι των μικρών βιλλών (**)
On doit etre hors-saison Πρέπει να είμαστε εκτός εποχής

Une ville se fane Μια πόλη μαραίνεται
Dans les brouillards sales μέσα στις αλμυρές ομίχλες
La colere oceane est trop pres η οργή του ωκεανού είναι πολύ κοντά
Les tourments la condamnent οι πόνοι (τα μαρτύρια) τον καταδικάζουν
Aux ecrans de fumee σε προπετάσματα καπνού (που εμποδίζουν τη θέα)
Personne ne s'eloigne du quai κανείς δεν απομακρύνεται από την προκυμαία

On pourrait tout prendre Θα μπορούσαμε(***) να πάρουμε τα πάντα
Les murs, les jardins, les rues τους τοίχους, τους κήπους, τους δρόμους
On pourrait mettre θα μπορούσαμε να βάλουμε
Aux boites aux lettres nos prenoms dessus στα γραμματοκιβώτια τα ονόματά μας από πάνω
Ou bien peut-etre un jour ή μήπως μια μέρα
Les gens reviendront οι άνθρωποι ξανάρθουν
On doit etre hors-saison πρέπει να είμαστε εκτός εποχής

La mer quand meme Η θάλασσα παρ’ όλα αυτά
Dans ses rouleaux continue στο θορυβώδες ξέσπασμά της (στα βράχια/στην ακτή) συνεχίζει
Son meme theme το ίδιο θέμα της
Sa chanson vide "ou es-tu ?" το τραγούδι της άδειο «Πού βρίσκεσαι?»
Tout mon courrier deborde Ο ταχυδρόμος μου, τα αφήνει όλα ξέχειλα (τον όγκο της αλληλογραφίας)
Au seuil de ton pavillon στο κατώφλι του σπιτιού σου (μικρή βίλλα όπως πιο πάνω)
On doit etre hors-saison... Πρέπει να είμαστε εκτός εποχής

Une ville se fane Μια πόλη μαραίνεται
Dans les brouillards sales μέσα στις αλμυρές ομίχλες
La colere oceane est trop pres η οργή του ωκεανού είναι πολύ κοντά
Les tourments la condamnent οι πόνοι (τα βασανιστήρια) τον καταδικάζουν
Aux ecrans de fumee σε προπετάσματα καπνού
Personne ne s'eloigne du quai κανείς δεν απομακρύνεται από την προκυμαία


(*) capuchons λέγονται και οι κουκούλες των ενδυμάτων των μοναχών
(**) (σπιτιών τριγυρισμένων με κήπο στα όρια της πόλης)
(***) το on υποδηλώνει κάτι λίγο αόριστο – «..θα μπορούσε κάποιος», «…θα μπορούσαμε» χρησιμοποιείται με την γενική έννοια που χρησιμοποιούμε εμείς το β’ ή γ’ ενικό
το ίδιο ισχύει και για το «On doit etre hors-saison» στο τέλος της στροφής

Μετ: Δειλινό