Κολμάρ: Μια μικρή πανέμορφη πόλη! Βρίσκεται στην Γαλλική Αλσατία και είναι η τρίτη σε μέγεθος Αλσατική πόλη, με 67.000 ευτυχισμένους κατοίκους! Τα κτίρια είναι ρυθμού γοτθικού και νεο-αναγεννησιακού και είναι σαν κουκλόσπιτα! Νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε γαλλικό παραμύθι κι όπου να 'ναι θα ξεπεταχτούν γραφικοί, παχουλοί, κοκκινομάγουλοι από το κρασί,μεσόκοποι Γάλλοι, να γελούν καλόκαρδα και να σου μιλάνε σαν να τους έχει κάτσει το κρασί ή η μπουκιά στο λαιμό και κάνουνε γαργάρα! Τους αγαπώ τους Γάλλους! Κι ας μου τη σπάνε ενίοτε... οι Παριζιάνοι. Και τη γλώσσα τους λατρεύω! 
Μα φυσικά και παρκάρουν όπου γουστάρουν!Γαλλία είμαστε διάολε, όχι στην αποστειρωμένη Ελβετία! Η οποία και μου αρέσει πολύ γιατί δεν της μοιάζω. Γι αυτό με ξεκουράζει...
Ένας πανέμορφος καθεδρικός, με ένα μεγαλοπρεπέστατο κιοσκ (περίπτερο) απ' έξω και ένα πλήθος παρκαρισμένων στο περίπου όπου βρουν, κάνουν το Κολμάρ πολύ γλυκό, πολύ ανθρώπινο, μα πολύ εκνευριστικό για τον μανιακό τουρίστα-φωτογράφο, που θέλει να απαθανατίσει το Κολμάρ ολόκληρο! Κι αυτό που βλέπει κι αυτό που δε βλέπει!
Ο περίπατος στα γαλλικά σοκάκια δεν ξεχνιέται. Είναι τόση η γλύκα και η ομορφιά, που άθελά σου χαμογελάς χωρίς να ξέρεις ακριβώς το λόγο...
Τυπικά Γαλλική σε στυλ πόλη... γλυκιά, ζεστή, φιλόξενη! Με τις ελκυστικές σοκολατοβιτρίνες! Κρουασάν, ντόνατς, τσουρέκια, μπισκότα, δίπλες, μηλόπιτες και όλα τα καλούδια που μοσχοβολάνε, συν τις βάφλες και τις μάντολες που τις ψήνουν στους δρόμους και σου σπάνε τη μύτη.
Παραμυθένια λοιπόν η πόλη και ο περίπατος αξέχαστος! Ένας ήλιος δε πραγματικός ηλιάτορας εχθές! Και γενικά τις τελευταίες μέρες...
Τρελαίνομαι γι αυτές τις καγκελοταμπελίτσες! Έχει πολλές στη Γαλλία και στην Ιταλία και στην Αυστρία και στη Γερμανία! Μόνο εμείς δεν έχουμε τέτοιες ταμπελίτσες, τώρα που το σκέφτομαι...
Ε καλά... άλλο να τα βλέπεις σε φωτό κι άλλο να τα ζεις!
Ε, ναι οι Ελβετοί έχουν δίκιο. Να απαγορεύεται το παρκάρισμα στο κέντρο! Συμφωνώ. Κι ας βρίζω όταν δεν με συμφέρει...
Φαναράκια, ταμπελίτσες, λουλούδια, μοσχοβολιές, σπιτάκια σαν ζαχαρωτά!
Θέλει πολύ η ευτυχία νομίζεις;
Θέλει πολύ η ευτυχία νομίζεις;
Αχ αυτά τα γαλλικά μπιστρώ! Τα λατρεύω κυριολεκτικά! Και τα Παριζιάνικα που είναι όλο τζάμι γύρω γύρω, αλλά και αυτά με τις βιτρίνες όπως αυτή! Τα δεμάτια με τα ξύλα έξω δε, ήταν απίστευτα απλή αλλά και πολύ ωραία ιδέα διακόσμησης.
Τα κτίρια τα λένε μόνα τους. Τί να πω εγώ άλλο...
Γητεύτρια Γενοβέφα... Ε ναι, το ξέρω. Θέλει βάψιμο το μαλλί και κόψιμο. Είχα σκοπό να πάω Ισπανία που βολεύομαι τα κομμωτήρια, δεν πήγα. Θα τα φτιάξω στην Ελλάδα το Μάρτη. Ελβετίδα κομμώτρια δεν εμπιστεύομαι ούτε να με λούσει...
Φοβερό το κτίριο πάνωθέ μου;
Να τος κι ο Βαλεντίνος! Δεν τον πάω ούτε με σφαίρες! Από τότε που τον μάθαμε, είναι ζήτημα να έκατσε μια μέρα καλά στη γιορτή του! Ή χωρισμένη ήμουνα ή χώρια βρισκόμασταν! Ποοοολύ γκαντέμης Άγιος όμως! Χιλιοπροτιμώ τον Υάκινθο του Λουδοβίκου!
Είναι πιο στρωτός όπως και να το δεις...
H περιήγηση θα συνεχιστεί με Strasbourg και Riquewihr το χωριό των παραμυθιών...εδώ!
Είναι πιο στρωτός όπως και να το δεις...
H περιήγηση θα συνεχιστεί με Strasbourg και Riquewihr το χωριό των παραμυθιών...εδώ!
Read more!
.jpg)
