Ήρωας λακτίζει διαφήμιση
Η διαφήμιση εσωρούχων στη στάση του τρόλεϋ
ήταν βάναυση.
Μόνος αυτός , με κίνηση χορευτική
με μια του σώματος ποιητική φίνα κι απρόσμενη έκθλιψη
την έπληξε.
Δυνατό χτύπημα
μες στην αυθάδικη καρδιά της Nέας Τάξης
των εικόνων.
Ματαίως.
Βλέπεις, δεν μέτρησε καλά
την έτσι απροσδόκητα απάνθρωπη του υλικού αντοχή
ο νέος αυτός, συνθετικών σημάτων μαχητής..
Αλλ’ απεχώρησε αγέρωχος
ο Σαολίν
κι αγνόησε τους ντροπαλούς και χαμηλόφωνους επαίνους
και τ’ αραιά χειροκροτήματα
ολίγων νοημόνων.
Σπύρος Ηλιόπουλος
Ο Σπύρος Ηλιόπουλος γεννήθηκε το 1951 στο Αίγιο. Ακολούθησε διάφορες σπουδές (ιατρική, ψυχολογία κ.α.). Στο τέλος όμως αποφοίτησε από το Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Παν/μίου Αθηνών. Συνέχισε με μεταπτυχιακά και διδακτορικό στο Πανεπιστήμιο του Warwick. Τώρα είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου διδάσκει κυρίως αγγλική και ιρλανδική ποίηση. Έχει επίσης διδάξει λογοτεχνία, πολιτισμό, και μετάφραση στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και έχει εργασθεί ως μεταφραστής, φιλολογικός επιμελητής και ανταποκριτής.. Οι δημοσιεύσεις του περιλαμβάνουν βιβλία για τον W. B. Yeats, τον William Blake, τον E. A. Poe και τον Rudyard Kipling , δοκίμια, ανακοινώσεις, βιβλιογραφίες και βιβλιοκρισίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ποιήματα, καθώς και μεταφράσεις από το έργο των William Blake, W. B. Yeats, D. H. Lawrence, Ted Hughes, Cesare Brandi κ.α.
Ευχαριστώ θερμά για την παραχώρηση του αδημοσίευτου ποιήματος. Εύχομαι τα καλύτερα και ανυπομονώ να έχω στο χαρτί και τα ποιήματα του Σπύρου Ηλιόπουλου, εκτός από τις εξαιρετικές μεταφράσεις του, μέσα από τις οποίες τον γνωρίσαμε και που μας έφεραν πιο κοντά σε αγαπημένους ποιητές. Επειδή ποίηση είναι αυτό που χάνεται στη μετάφραση, όπως σοφά έχει γράψει ο Robert Frost, νιώθω την ανάγκη να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου ως αναγνώστρια και ως λάτρης της ποίησης, σε όλους αυτούς που μας μεταφέρουν τη συγκίνηση των ποιημάτων των ποιητών που αγαπάμε, στη γλώσσα μας. Και ο Σπύρος Ηλιόπουλος είναι μεγάλος τεχνίτης σ' αυτό... Να είναι καλά!
%20(1).png)
.jpg)
10 σχόλια:
Μέγιστος τεχνίτης, Μαριάννα! Και δάσκαλος πρώτος.
Γιώργος Κεντρωτής
Συμφωνούμε απόλυτα Γιώργο μου! Και χαίρομαι που διαπιστώνω ότι ΚΑΙ εδώ έχουμε την ίδια άποψη, όπως και σε τόσα άλλα! Ποιητικά, μεταφραστικά, μουσικά, ...ποδοσφαιρικά! :)
Εσύ φυσικά τον Σπύρο Ηλιόπουλο τον γνωρίζεις εκ των έσω. Εγώ από τις μεταφράσεις τον ξεχώρισα καταρχήν και τώρα αρχίζω να γνωρίζω και την ποίησή του, την οποία ομολογώ πως βρήκα εξαιρετικά ευαίσθητη και δοσμένη με τον σύγχρονο τρόπο που τόσο αγαπώ, όπως του Μοντέρο για παράδειγμα.
Τελικά ας μου επιτραπεί μια διπλή διαπίστωση, ως αναγνώστρια μεταφρασμένης ποίησης. Πολύ τυχερό το Ιόνιο Πανεπιστήμιο! Και δεύτερον, η παρέα Κεντρωτή, εγγύηση ποιότητας! :)
Με αγάπη!
"...κι αγνόησε τους ντροπαλούς και χαμηλόφωνους επαίνους
και τ’ αραιά χειροκροτήματα
ολίγων νοημόνων..."
---------------------------
Τελικά με εντυπωσιάζει το γεγονός , ότι οι ... νοήμονες , κινούνται σε μια ατμόσφαιρα ... δισταγμού και χαμηλών τόνων .
Κι αναρωτιέμαι , αν είναι αυτό , απλά , το χαρακτηριστικό γνώρισμα της νόησης , ή οι "ολίγοι" εναπομείναντες νοήμονες , είναι απελπισμένοι , και διστακτικοί από ... φοβισμένοι πια .
========================
Υπέροχο σαν ποίημα .
Λάτρεψα εκείνο το : "ο νέος αυτός, συνθετικών σημάτων μαχητής".
Δεν τον ήξερα τον ποιητή .
silia
Πόσο σε χαίρομαι δε φαντάζεσαι! Ε ναι, αν κάθε ποίημα μπορεί να δημιουργεί τέτοια ερεθίσματα και τόσους πολλούς συνειρμούς, με τέτοια τέχνη στον κάθε στίχο, στην κάθε λέξη, είναι το ευκταίο και το ιδεατό.
Και για μένα αυτό είναι σύγχρονη ποίηση. Ποίηση από μόνη της οπτική, με εικόνες, σαν κινηματογράφος.
Είδες πόσο εύστοχα σου δίνει εικόνα και βάζει προβληματισμούς ή πόσο έντεχνα χτυπάει φλέβα; Ταυτίζοντάς σε, πότε με το κοινό των ντροπαλών νοημόνων, πότε με τον αγέρωχο Σαολίν, ενώ αποτάσσεις τα συνθετικά σήματα και τη βάναυση διαφήμιση. Αυτό προσδοκούσα ανέκαθεν από την ποίηση και γενικά από την τέχνη. Να μη φοβάται να πάρει θέση. Οι διανοούμενοι και οι καλλιτέχνες οφείλουν να παίρνουν και να περνούν θέση με την μαεστρία τους...
Μήπως εγώ τον ήξερα τον ποιητή Σιλιάκι μου; Τον μεταφραστή ήξερα και θαύμαζα, τώρα ενθουσιάστηκα και με τον ποιητή. ;)
Υπάρχουν στιγμές στην καθημερινότητα, ιδιαίτερα σπάνιες αλήθεια, που λειτουργούν σαν ρωγμή του χρόνου. Σπάει η στατική εικόνα και ξεπηδάει μια άλλη ποιητική. Κρατάει λίγα λεπτά μόνο μα είναι αρκετή για να σου αλλάξει τη μέρα και τη σκέφτεσαι για ώρες ολόκληρες, ίσως για μέρες μα πάντα με ένα χαμόγελο. Έτσι και ο Σαολίν μια ποιητική ρωγμή του χρόνου είναι που εκφράστηκε πολύ όμορφα σε ένα ποίημα.
Για προσπαθήστε να φανταστείτε μόνο να αφιερώνατε μια ώρα βουβοί ακίνητοι σε ένα παγκάκι μιας πολυσύχναστης πλατείας, με τα αυτιά κλειστά σε όλους τους θορύβους, και παρακολουθούσατε τον κόσμο. Να είστε σίγουροι πως θα βλέπατε πράγματα που βλέπουν οι ποιητές.
Την καλησπέρα μου.
νασείχα
Καλώς την! Εμ εκεί είναι η διαφορά μας με τους ποιητές Ελενάκι μου! Την ποιητική σκέψη και εικόνα την έχουμε όλοι σε μια ρωγμή του χρόνου, σε ένα παγκάκι κλείνοντας τα μάτια ή απλά κοιτάζοντας ουρανό... Πόσοι όμως μπορούν αυτή την εικόνα να τη εκφράσουν σε ποίημα;
Εκεί ακριβώς βρίσκεται η διαφορά μεταξύ ποιητών και... θνητών. ;)
Καλησπέρες πολλές!
Αυτοί που αγνοούν επαίνους
και χεικροτήματα
αποχωρούν αγέρωχοι.
Πάντα κάποιος
δακρύζει γι' αυτούς...
Καλημέρα Φίλη!
άναρχες φλόγες Λίτσα Πατεράκη
Ναι, μες στ' αραιά χειροκροτήματα... κάποιο δάκρυ θα κυλήσει.
Καλημέρα κοπελιά μου και καλό ΣΚ!
Πολύ όμορφο το ποίημα. Κάθε επιτυχία εύχομαι στο δημιουργό του. Μέρα καλή
Λακης Φουρουκλας - Lakis Fourouklas
Καλημέρα! Καλό μήνα!
Κάθε επιτυχία και σε σένα και σε όλα τα όμορφα που ετοιμάζεις!
Δημοσίευση σχολίου