Αποσπάσματα επιστολών που έστειλε η Μαντώ σε Γαλλίδες και Αγγλίδες.

Στις Γαλλίδες

...Δείτε τον πόλεμο να περιφέρει τη φρίκη του θανάτου στις έρημες πεδιάδες μας. Δείτε το πένθος των οικογενειών στις ερημωμένες πόλεις. Εδώ μια μητέρα θρηνεί το γιο της που έπεσε στη μάχη ή τη θυγατέρα της που ατιμάστηκε και σύρθηκε στη δουλεία. Εκεί θλιβερή σύζυγος, καθισμένη στο κατώφλι της, με δακρυσμένα μάτια, καρτερά τον αγαπημένο της που είδε το πρωί να φεύγει πάνοπλος. Δε θα ξαναγυρίσει. Οι Τούρκοι τον έσφαξαν. Δείτε τα μικρά παιδιά ξαπλωμένα στο βράχο. Με γοερές κραυγές ζητάν από το διαβάτη το σκοτωμένο από τα πλήγματα των βαρβάρων πατέρα τους και τη μητέρα τους, που ξεψύχησε από την οδύνη. Είναι αλήθεια πως οι πεδιάδες μας κοκκίνισαν από το αίμα των εχθρών, αλλά το αίμα τους αναμείχτηκε με άφθονο δικό μας. Ενώ το μέτωπό μας στεφανώνει η δάφνη, η πίκρα ποτίζει την καρδιά μας. Τα δάκρυά μας βρέχουν τους θριάμβους μας και η νίκη μας είναι πάντα πένθιμη...

Στις Αγγλίδες

... Ο σκοπός της έκκλησής μου είναι η παροχή ασφαλούς ασύλου στις γυναίκες και τα παιδιά κατά τη διάρκεια της δεινής αυτής κρίσης. Το άσυλο αυτό θα μπορούσε να είναι η Εύβοια, αν με τη γενναιόψυχη πρωτοβουλία σας κατορθώναμε να βρούμε το μέσο για να κατακτήσουμε αυτό το νησί...