Όχι απ' όσα έλεγες, μα όπως με κοιτούσες.
Μαύρα μάτια, βελουδένια, με γεμίζανε με μέλι
σαν με χάιδευε η ματιά σου, εμουδιάζανε τα μέλη.
- Αγαπημένε, σου έλεγα
- Ναι πουλί μου, απαντούσες
κι έσκυβες και με φιλούσες.
Κι έλιωνα ερωτευμένη, σε κοιτούσα ζαλισμένη
φτεροκόπαγε η καρδιά μου, τρέμανε τα γόνατά μου
Μουσική ολόγυρά μου, τρέχανε τα δάχτυλά μου
να χαϊδεύουν το κορμί σου, να λιγώνω στο φιλί σου
Κι έλεγα: - Αγαπημένε;
- Ναι πουλί μου, απαντούσες
τρυφερά και με φιλούσες.
Όλη νύχτα με κοιτούσες και καθόλου δε μιλούσες.
Το πρωί που με ξυπνούσες, Τίποτα δε με ρωτούσες
Ούτε αν θα ξαναγυρίσω, ούτε αν θα τηλεφωνήσω.
Το παλτό μου μου φορούσες κι όταν με ξεπροβοδούσες
- Αγαπημένε, σου έλεγα.
- Ναι πουλί μου, απαντούσες
κι έσκυβες και με φιλούσες...
1 σχόλιο:
Παίζεις;
Δημοσίευση σχολίου