Η σκηνή!!! Πίκρααααα...
Να σε κοιτάει ο Άντρας έτσι από την πόρτα και
να ξαναγυρίσεις από θλίψη στον γλυκούλη;
Λέει; - Δε λέει που να πάρει!
Ρίξε μια ζαριά καλή... ο Θεός είναι δίπλα σου!
Πριν από 2 χρόνια
Τρίτη 24 Απριλίου 2007
Ανήθικη δεν ήταν η πρόταση... ανήθικο είναι να μένεις από θλίψη!
Η σκηνή!!! Πίκρααααα...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.png)
.jpg)
11 σχόλια:
Βήμα 1ο) Ανήθικο είναι να ελπίζεις να σου γίνει η πρόταση.
Βήμα 2ο) Ανήθικο είναι να συγκρίνεις την πρόταση με αυτό που έχεις.
Βήμα 3ο) Ανήθικο είναι να την προτιμάς
Βήμα 4ο) Ανήθικο είναι που τόσο καιρό ταλαιπωρούσες τον "γλυκούλη"
Καλημέρα! :)
Κοίτα, καταρχήν η ταινία είναι παραμύθι. Παραμύθι στο οποίο υπάρχει ένας Ρέντφορντ που αλλάζει τα δεδομένα ή που τα επηρεάζει σημαντικά.
Πάμε πάλι λοιπόν με τη γυναικεία οπτική.
1. Ανήθικο είναι να διαπραγματεύεσαι τη γυναίκα σου όποιο κι αν είναι το ποσό.
2. Ανήθικο είναι αφού τελικά το έκανες, να λυσσάς από ζήλεια και να της κάνει τη ζωή δύσκολη.
3. Ανήθικο είναι αφού οδήγησες τα πράγματα στον χωρισμό, να μην εννοείς να τον αποδεχτείς.
4. Ανήθικο είναι να δέχεσαι μια γυναίκα πίσω, που ξέρεις ότι ποτέ δε θα είναι δική σου στην ψυχή και στο πνεύμα, αφού ήρθε πίσω από θλίψη και οίκτο.
Πάμε τώρα στα δικά σου.
1. Την αδικείς. Δεν ήλπισε ποτέ στην πρόταση. Το σαράκι της μπήκε μετά τη νύχτα που πέρασε με τον άλλον και μοιραία κι αναπόφευκτα είδε ότι υπάρχει και το άλλο είδος άντρα.
2. Δεν έγινε καμία σύγκριση. Ο καημένος ο νέος ήταν καμένος από χέρι.
3. Δεν προτίμησε την πρόταση. Το συναποφάσισαν και όταν παίρνεις τέτοιες αποφάσεις, πρέπει να ξέρεις να παίρνεις και το ρίσκο. Ρισκάρισε κι έχασε. Δεν περίμενε ότι θα ερωτευθεί τον άλλον.
4. Ε όχι και τον ταλαιπωρούσε! Μια χαρά τον αγαπούσε και μια χαρά περνούσανε. Ας πρόσεχε τη γυναίκα του και την ευτυχία του. Θύτης ήταν το παλικάρι και μάλιστα εγωκεντρικός του κερατά. Δε γίνεται να τα θες όλα. Σε τελική οι άλλοι δύο θυσίασαν τον έρωτα που τους προέκυψε, για τα καπρίτσια του μικρού.
Ηθικόν δίδαγμα:
1. Δε ρισκάρουμε την ευτυχία μας για όλα τα υλικά αγαθά του κόσμου!
2. Ο έρωτας είναι απρόβλεπτος και δεν ελέγχεται. Δεν ακολουθεί λογικές και καλούπια.
:)))))))))))
Καλημέεερεεεςς! Να πω και εγώ? Ένα μεγάλο μερίδιο ανηθικότητας το κατέχει και ο Ρόμπι, γιατί σου λέει «με τα λεφτά μου γ@μώ και την κυρά σου»..
Εκμεταλλεύτηκε αδυναμίες και καταστάσεις γιατί απλά μπορούσε, λίγο είναι αυτό? ε?
Όσο για τον έρωτα...
Ο έρωτας είναι απρόβλεπτος και δεν ελέγχεται. Δεν ακολουθεί λογικές και καλούπια.
Έτσι είναι!
Καλημέρα,
εγώ πάλι δεν το είδα απο τη πλευρά της ταινίας. Η ταινία δείχνει μια εκδοχή του τι μπορεί να συμβεί. Όχι όλες τις εκδοχές και σίγουρα δεν μπορεί να μας δείξει καθαρά όλες τις συναισθηματικές εναλλαγές του κάθε ρόλου.
Βέβαια η συμπάθειά σου για τον κύριο Ρόμπερτ δε μου αφήνει πολλά περιθώρια να αντιμιλήσω! :p
Γιατί αν μη τι άλλο ο πιο ανήθικος και απο τους δύο νέους, είναι αυτός :)
Τέλος, δε βρίσκω ανήθικο τον μικρό επειδή είναι πολύ ερωτευμένος και θέλει αυτήν που αγαπά. Θα κάνει και βλακείες.
Αλλωστε όλοι μας δεν έχουμε κάνει;
Θα δανειστώ κάτι δικό σου: "Ο έρωτας είναι απρόβλεπτος και δεν ελέγχεται. Δεν ακολουθεί λογικές και καλούπια." ;)
tast3r
μαζί γράφαμε; :)
χαχαχαχαχα! Κοίτα τον Ρέντφορντ τον πάμε σαν άντρα. Τους ρόλους σαφώς και τους κρίνουμε. Εδώ όμως αυτός έχει το ρόλο του πειρασμού. Πόσο η αγάπη τους ήταν ισχυρή ώστε να μην ενδώσει; Ήταν ένα τεστ που έδειξε ότι προφανώς δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο πίστευαν. Ο άλλος δε, τους απέδειξε ότι ναι, όλα τιμώνται και όλα αγοράζονται. Σκληρό μεν, ρεαλιστικό δε. Κι απ' την άλλη κι αυτός ερωτεύθηκε μια γυναίκα και ξέροντας πόσο ελαστική είναι η σημερινή ηθική, την διεκδίκησε με όποιον τρόπο μπορούσε.
Καλημέρα στη Θεσσαλονίκη! Βλέπω συμπίπτετε απόλυτα παίδες ε; Μπράααβο!:)
χαχαχα,ναι!!Η ηλιόλουστη Θεσσαλονίκη σας χαιρετά και σας στέλνει γλυκά φιλιά(και παγωτό καϊμάκι απο του Χατζή βεβαίως);)))
Τάχουμε βλέπω λύσει όλα τα άλλα και ποιάσατε τη μοναδικότητα στη σχέση. Εδω ελοχεύει το αίσθημα ιδιοκτησιας στον άλλο πέρα από "ηθικές" και "ευτυχίες". Μετα τα 40 είναι και τα ένσημα σχέσεων από το σχετικό ασφαλιστικό ταμείο, κωλλώνται ή όχι. Από πίττα που τρώτε ολόκληρη, αν φάει κάποιος -α ένα κομματάκι είναι προσωπική η απάντηση για τον καθένα μας.
Καλωσόρισες Διόνυσε! Προφανώς έχουμε λύσει πολλά από τα υπόλοιπα, σε επίπεδο σχέσεων, για να το συζητάμε. Δεν ξέρεις ότι η σύγχρονη εποχή αντιμετωπίζει πλέον και προβλήματα πολυτελείας; :)
Aνήθικη ήταν η σκέψη του Άντριαν Λυν να ζευγαρώσει τον Ρέντφορντ με την αντιερωτική Ντέμι Μουρ.
χαχαχαχα! Καλό! Δε διαφωνώ. Γυναικάρα μεν, αλλά τραμπούκω! Έχει κάτι το αντρικό επάνω της. Κι όμως, αυτό τρελαίνει πολλούς άντρες.
Τώρα θυμήθηκα το άλλο που με είχε αφήσει άναυδη παλιά με τους άντρες. Όταν παιζόταν το Βασικό Ένστικτο, όλοι οι άντρες οι γνωστοί, είχαν ξετρελαθεί με την ψυχίατρο και όχι με την Σάρον Στόουν! Αν το καλοσκεφτεί κανείς δεν είχαν άδικο. Συχνά δεν συμπίπτουν οι γυναικείες προτιμήσεις με τις αντρικές... στις γυναίκες. Μόνο στην Μπελούτσι συμφωνούν όλοι. Εμένα μου αρέσει και η Νικόλ Κίντμαν και με κράζουν όλοι. Αλλά στο Μάτια ερμητικά κλειστά και στο Πορτραίτο μιας κυρίας με τον Τζων Μάλκοβιτς, ήταν άψογη!
Δημοσίευση σχολίου