Αθήνα,
Κυριακή πρωί 29 Σεπτεμβρίου 1940
Μόλις τώρα πήρα το πρωινό μου και διάβασα τα γράμματά σου. Ανάσανα που ξέρω πως έρχεσαι την Παρασκευή. Δεν ξέρεις πως σε περιμένω. Γιατί αυτές τις τελευταίες μέρες σ' έχω φριχτά επιθυμήσει. Τι τα θέλεις, σε στερήθηκα όλο το καλοκαίρι και γιατί ήσουν μακριά και γιατί, ίσως μ' όλες αυτές τις ανόητες ιστορίες, και όταν ήσουν ακόμη κοντά μου, δεν σε είχα όπως θα το ήθελα- Όλο μου το σώμα πονεί από επιθυμία. Σκέφτομαι πως μπορεί να σε κρατήσω γυμνή απάνω μου και όλα τα άλλα χάνουνται, όπου και να βρίσκομαι, ό, τι και να κάνω. Είναι αστείο κάποτε να βλέπω τον εαυτό μου σαν ένα υπνοβάτη ή σαν ένα τυφλό που σε ψάχνει με τις παλάμες απλωμένες και με τα μάτια κλειστά. Είμαι ελεεινά καυλωμένος, χρυσό, και δε σκέπτομαι τίποτε άλλο παρά πως να σε γαμήσω ατέλειωτα μια ολόκληρη νύχτα. Και δεν μπορώ να σου γράψω αλλιώς.
ΓΙΩΡΓΟΣ
Υ.Γ. Γράψε μου δυό λόγια, μόλις λάβεις το γράμμα. Και μην ξεχνάς να γράφεις σωστά τη διεύθυνσή μου
Η ΜΑΡΩ ΣΤΟ ΣΕΦΕΡΗ
Τράπεζα,
Τρίτη 1 Οκτωβρίου 1940.
Τούτο να 'ναι το τελευταίο γράμμα. Ποιός αγέρας τράνταξε το κορμί σου; Δόξα το Θεό! Και βέβαια να μην γράψεις αλλιώς. Τη διεύθυνση την έγραψα λάθος; Ξέρεις, κατάλαβες ότι πήγα να χάσω τα λόγια μου τούτο τον τελευταίο καιρό; Ας αφήσω τις τραγικούρες, δεν σου πάνε. Το ξέρεις ότι, παρ' όλα αυτά, είσαι ένας ελεεινός χαριτωμένος άνθρωπος και πως πρέπει ακόμη να σε προσέξω πάρα πολύ για να σε μάθω; Έρχομαι...Φθάνω.
ΜΑΡΩ
Σεφέρης και Μαρώ
Αλληλογραφία Α 1936-1940
Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη Ηρακλείου 1989
Χαρισμένα...
17 σχόλια:
Βαλτή είσαι;;;
ή μήπως φταίει η άνοιξη;;;
ή πάντα έτσι είσαι;;;
Σεφέρης αξεπέραστος. Κόλλησε όμως λίγο με τον Καβάφη, ή είναι απλώς η ιδέα μου;
Όταν η αναμονή είναι όλη η ουσία της υπόθεσης , και το μυαλό το πιο ερωτικό στοιχείο του είναι μας…
Μ΄αρέσουν οι "ανασκαφές" που κάνεις γητεύτρια μου...πολυ:)
Το πρόβλημα με τις έγκαυλες επιστολές του Σεφέρη είναι πως δεν τις γράφει η Μόνικα αλλά ο Γιώργος :ΡΡ
@ an205
Γελάω...γιατί περνάω εντελώς ξενερουά φάση. Από τις ελάχιστες φορές στη ζωή μου που δε μου κάνει κλικ τίποτα. Όχι πως δεν το θέλω, αλλά έτυχε να μην... συμβαίνουν αυτά. Είναι μέχρι να σκάσει μύτη πάλι το κακό και τότε να δεις! Γενικά όμως και μιλάω σοβαρά τώρα, λατρεύω την Τέχνη. Απλά. Κι η Τέχνη είναι έρωτας σε κάθε μορφή της. Και οφείλουμε να τη διαδίδουμε. Όλο και κάποιοι δέκτες υπάρχουν που μας λαμβάνουν. Με πιάνεις εσύ, το ξέρω.
@ glenn
Καλωσόρισες! Ο Καβάφης μάτια μου, επηρέασε ακόμα και το μακρινό μέλλον σε όλον τον πλανήτη. Αλίμονο αν δεν ήταν κοντά του οι δικοί μας... Κι ευτυχώς για όλους μας. :)
@ TaSt3R
Καλημέρα ζουζούνα! Και μένα μου αρέσει η ευαισθησία σου, το ανοιχτό μυαλό σου και η ευαίσθητη ψυχούλα που βγάζουν τα γραπτά σου! Χαίρομαι να τα μοιράζομαι μαζί σου...κι εκεί κι εδώ.
@ diavolikon
Καλώς το παλικάρι! Βλέπεις ο έρωτας αγόρι μου χτυπά αδιακρίτως. Κι όταν χτυπά και όπου χτυπά, προκαλεί και εκμαιεύει όλη την ομορφιά που κρύβουν οι άνθρωποι μέσα τους. Και κρύβουν απίστευτη ομορφιά! Ξέρω ότι συμφωνείς κι ότι είσαι δικός μου ;) Όλη η παρέα είναι έτσι εδώ. Δε θα μπορούσε να ήταν αλλιώς. Διαφορετικά δε θα με άντεχε και δε θα την άντεχα...
:))))))))))))))
Για να μην λένε ότι οι ποιητές είναι ξενέρωτοι.
Γητεύτρια είσαι απίστευτη. Που τα ξετρύπωσες όλα αυτά;
Γητεύτρια.
κάτι πρέπει να γίνει με σένα…
Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι κάνεις, τουλάχιστον σε μένα.
Διαβάζοντας αυτά τα υπέροχα ερωτικά γράμματα, συνειδητοποιώ ότι κι εγώ «υπέροχα» έγραφα… και τελικά όλοι οι ερωτευμένοι έχουν ένα κοινό τρόπο έκφρασης που περιστρέφεται γύρο από το αγαπημένο σώμα.
Δεν τα’ χω πια και ούτε ξέρω πια πόσα έχω γράψει. Καλά είναι εκεί που είναι γιατί εκεί ανήκουν και εκεί έπρεπε να ναι.
@ mpapmar
Καλωσόρισες! Οι δύο επιστολές που δημοσίευσα είναι από τον Α' τόμο του βιβλίου:
ΣΕΦΕΡΗΣ ΚΑΙ ΜΑΡΩ
ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ
Α'
(1936-1940)
Φιλολογική επιμέλεια
Μ.Ζ. Κοπιδάκης
Εκδόσεις Ίκαρος
Δημοσίευσα τις δύο τελευταίες επιστολές από τον Α'τόμο, τις 174 και 175.
Πραγματικά πολύ αξιόλογες και ενδιαφέρουσες εκδόσεις! Ένα πολύτιμο αρχείο του υπέροχου Νομπελίστα Έλληνα Ποιητή στα χέρια μας. Τιμή στην υπέροχη Μαρώ που μας χάρισε τόσο γενναιόδωρα μέρος από τήν προσωπική ζωή τους, γνωρίζοντας πόσο πολύτιμο είναι αυτό το υλικό σε όλους όσους αγαπήσαμε τον ποιητή και μας αφορά η μελέτη της ψυχής του, έτσι ώστε να κατανοήσουμε και να εκτιμήσουμε ακόμα περισσότερο την ποίησή του.
@ Για την Αρλέτα
Αγαπημένη μου φίλη, δεν είχα καμιά αμφιβολία ότι θα σε άγγιζαν το ίδιο αυτές οι υπέροχες επιστολές ενός θρύλου της Παγκόσμιας Ποίησης. Προσωπικές και τόσο τρυφερές και οικείες εξομολογήσεις που σε κάνουν να χαμογελάς ευτυχισμένος, νιώθοντας πόσο ο έρωτας εξομοιώνει τους ανθρώπους. Θείες απολαύσεις της ψυχής αυτές...
Από τη μια, είναι πολύ ενδιαφέρον να βλέπεις την γήινη πλευρά ανθρώπων, που έχουν περάσει στη σφαίρα του ποιητικού μύθου, όπως ο Σεφέρης...
Από την άλλη όμως δεν ξέρω αν θα συμφωνούσε ο ίδιος ο Σεφέρης με την δημοσίευση τόσο προσωπικών του επιστολών.
Η Μάρω βέβαια ήταν ακόμα στη ζωή όταν με την έγκρισή της δημοσιεύτηκαν κάποια τμήματα αυτών των επιστολών...
Ας αφήσω τις τραγικούρες, δεν σου πάνε...
Αυτό.
Φιλεναδίτσα καλημέρα, 26 Απριλίου ώρα 8:59.
Πέρασα για τον πρωινό καφέ για να σε προλάβω, αφού εσύ τρία τρία τα ανεβάζεις τα ποστ.
Δεν είχαμε κέφι να δουλέψουμε χθες βράδυ; Είσαι καλά;
Θα περάσω αργότερα.
γιλάκια
Τώρα είδα το xideo με την εκτέλεση An Pierlé. Το ’χες και χθες;
Ένα τέτοιο τραγούδι-θρύλος για τους γάλλους σίγουρα θα εμπνεέι πάντα τους νεώτερους.
Καλή.
Είδες που βρήκα κάτι για τον καφέ μου; Σε σένα πάντα βρίσκει κανείς ότι ζητήσει
Καλημέρες γλυκές.
Πολλές καλημέρες Όμορφη μου!:******
Από Σοφία Κολοτούρου: Καλημέρα κι από δω! Είναι η πρώτη φορά που αφήνω σχόλιο σε μπλογκ, ας όψεται η φιλενάδα μου και το θέμα. Ψάχνω ακόμα να βρω πως γίνεται! Οσο για τον Σεφέρη, πολύ φοβάμαι πως δεν θα ήθελε να δημοσιευτούν αυτές οι επιστολές. Αν και σήμερα δεν μας κάνει και τόση αίσθηση, μην ξεχνάμε ότι ο Σεφέρης προσπάθησε σε όλη του τη ζωή να φέρεται σοβαρά και μετρημένα και αυτολογοκρινόταν συνεχώς. Φανταστεότε ότι, οταν ο Καββαδίας τον πήγε στη συνοικία με τα μπορντέλα στη Βηρυτό, ο Σεφέρης τον πέταξε έξω από το αυτοκίνητο της πρεσβείας, λέγοντάς του: "μετά από αυτό κύριε ή εσείς θα κατεβείτε από το αυτοκίνητο ή εγώ"
...και συνεχίζω: από την άλλη είναι αλήθεια ότι η Μαρώ ενέκρινε τη δημοσίευση. Ισως να έκρινε ότι πλέον η εποχή δεν είναι τόσο πουριτανική όσο το 40 που γράφτηκαν, και ότι θα μας προκαλούσε ευχάριστη έκπληξη η αποκάλυψη της ανθρώπινης πλευράς του ποιητή, δεν ξέρω.
Καλημέρα σε όλους! :))))))
Σοφάκι καλωσόρισες κι εδώ! Πρέπει να πω ότι η Σοφία είναι μόνιμο κι αγαπημένο μέλος των Εκφραστών ενάμιση χρόνο τώρα και έχουμε ζήσει πολύ όμορφες στιγμές ανταλλάσσοντας πολλά και όμορφα πάνω στην ποίηση.
Στον προβληματισμό που έθεσε ο ΑΦΜαρξ, έχω να πω τα εξής.
Ο Σεφέρης και η Μαρώ δεν ήταν κάποιο ζευγάρι κλειστό στον κόσμο του και στη ζωή του. Πέρασαν πολλά και η σχέση τους άντεξε γιατί ήταν άνθρωποι πολύ δυνατοί και με ιδιαίτερα ανοιχτή σκέψη.
Είμαι απόλυτα σίγουρη ότι ο Σεφέρης ήταν σύμφωνος και γι αυτό και το έκανε η Μαρώ. Θα είχε συζητηθεί πριν πεθάνει. Όλοι αφήνουν στα αγαπημένα τους πρόσωπα το αρχείο τους μαζί με τις επιθυμίες τους.
Ο Σεφέρης άφησε κι ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο με 2.500 αρνητικά και πάρα πολλές φωτογραφίες σε διάφορες διαστάσεις, που η Μαρώ το δώρισε στο ΜΙΕΤ, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τράπεζας. Ο Διονύσης Καψάλης ο Διευθυντής του ΜΙΕΤ το 2000 ως συμβολή στο έτος Σεφέρη, υποστήριξε την έκδοση ενός θαυμάσιου φωτογραφικού λευκώματος, στις σελίδες του οποίου αποτυπώνεται ολόκληρη η ζωή του Σεφέρη μέσα από τα μάτια του φακού του, αλλά και η πολιτική και η ιστορία της εποχής.
Το ίδιο γίνεται και με τις επιστολές τους. Δεν είναι το ερωτικό μέρος των επιστολών αυτό που κυρίως ενδιαφέρει. Είναι η πολιτική και ιστορική τους αξία.
Η Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη του Ηρακλείου στην οποία χαρίστηκαν οι επιστολές και η οποία επιμελήθηκε και την πρώτη έκδοση, έκανε εξαιρετική δουλειά με τη συνεργασία της Μαρώς.
Δουλειά σοβαρή και με υπερβολικό σεβασμό στην αλήθεια και στο σχολιασμό, ο οποίος ήταν ελάχιστος και όπου εκρίνετο απολύτως απαραίτητος.
Τα αρχεία Σεφέρη δηλαδή για να ολοκληρώσω τη σκέψη μου, δωρίστηκαν, προσέξτε το αυτό, δεν πουλήθηκαν στο γιουσουρούμ, σε δυο αξιόπιστα και σεβαστά Ιδρύματα όπου άνθρωποι της λογοτεχνίας, απολύτως αξιοσέβαστοι, τα επιμελήθηκαν.
Τα ερωτικά στοιχεία που δείχνουν την ανθρώπινη πλευρά του ποιητή, είναι όπως είπαν όλοι οι πνευματικοί άνθρωποι που τα προλόγησαν και τα παρουσίασαν, τόσο ανθρώπινη και τόσο απλή, όπως αυτή όλων μας. Το ότι επιθυμούσε τη σύντροφό του και ήθελε να την απολαύσει, είναι κάτι παράξενο ή κάτι που ο Σεφέρης, που το μυαλό του ήταν τόσο μπροστά, θα ήθελε να το κρύψει;
Όσο για τον Καβαδία Σοφία κι εγώ αν ήμουν Σεφέρης, το ίδιο θα αντιδρούσα. Στο έχω ξαναπεί. Ο Καβαδίας μπορεί σαν ποιητής να μου αρέσει, αλλά ήταν πολύ μπρουτάλ για την αισθητική του μέσου ανθρώπου και πολύ ελαστικής ηθικής.
Είναι άλλο να λες στη γυναίκα σου ότι θες να της κάνεις έρωτα κι ότι την πεθύμησες κι άλλο να τριγυρνάς στα καταγώγια και στα μπουρδέλα με την αρρώστια και την πληρωμένη παιδική σάρκα.
Άλλο ήθος ο ένας, άλλο ο άλλος...
Δημοσίευση σχολίου