Χάθηκε ο κόσμος να είμαι τώρα εκεί, αντί στο γραφείο να γράφω ομιλίες;
Τρίτη 17 Απριλίου 2007
Πόσο απλή είναι η ευτυχία... στιγμούλες πολύτιμες! Α ρε Bresson...
Χάθηκε ο κόσμος να είμαι τώρα εκεί, αντί στο γραφείο να γράφω ομιλίες;
Αναρτήθηκε από μαριάννα στις 12:29:00 μ.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Α ρε Bresson,Α ρε Γητεύτρια :)))))
Δεν λες, που μπορούμε και να λουφάρουμε, άλλοι με Μπρεσόν κι άλλοι με Μπρετόν...
Α ρε σκυλάκο με το άραγμά σου στα γρασίδια...δεν έχεις άδικο. Δεν είναι λίγο κι αυτό. Η ζωή είναι μια απρόβλεπτη γκόμενα και ως έτσι πρέπει να την απολαμβάνουμε. Τί να κεράσω βρε; έτσι για καλωσόρισμα; Μη μου πεις κόκκαλα! Τούρτα έχουμε όμως, κάτι θα άφησε από χθες το ελαφίνι... ;)
Η μαγία της απλότητας.
Η μαγία της ζωής.
"Για μένα η φωτογραφία είναι ένα είδος σκίτσου. Aμεσου σκίτσου, που γίνεται με διαίσθηση και που δεν μπορείς να διορθώσεις. Αν το διορθώσεις, τότε έχεις μια άλλη φωτογραφία." Henri Cartier Bresson
Εσένα μικρή σε περιμένω με τις άλλες όλες μαζί το απόγευμα που μαζεύονται να τσακίσουμε καφεδάκια με σοκολατίτσες ΙΟΝ και τούρτα! Για σήμερα μόνο... μετά τα κεφάλια μέσα, καλοκαίρι έρχεται.
@an205
Πως καταλαβαινόμαστε...;)
Καλωσόρισες! Καφεδάκι παίζει και τουρτίτσα.
Αυτό που έγραψες του Μπρεσσόν πόσο αληθινό είναι... μεγάλη τρέλα και η φωτογραφία. Πέρα από αυτήν της μουσικής που είναι η... άλλη τρέλα! Η μεγάλη!
Δημοσίευση σχολίου