Πέμπτη 10 Μαΐου 2007

Οι μουσικές και τα τραγούδια που αγάπησα, κατά χώρες.

Plamen Temelkov

Ανάμεσα στα πολλά ελαττώματά μου, έχω ακόμα ένα. Είμαι ανασφαλής, αλλά μόνο με αυτά κι αυτούς που αγαπώ. Ότι αγαπώ το φοβάμαι.
Κι όταν λέω ανασφαλής εννοώ τρέμω...μην πάθουν κάτι. Μη χαθούν, μην εξαφανιστούν. Δεν τους κρατώ κοντά μου καλά και σώνει, θέλω μόνο να ξέρω ότι είναι καλά κι ευτυχισμένοι κατά το δυνατόν. Ή ικανοποιημένοι από τη ζωή τους και βασικά, καλά στην υγεία τους. Το ίδιο σε άλλη μορφή, που εκδηλώνεται σαν δέος ανάμεικτο με σεβασμό, νιώθω για ότι θαυμάζω πολύ. Φοβάμαι να το προσεγγίσω μήπως και το αδικήσω και δεν του φερθώ όπως του αξίζει.

Γι αυτό όταν η αγαπημένη μου Αναστασία, ο καλός μου Μαρξ και μετά ο ερωτικός Ανέστης ;), μου ζήτησαν να μιλήσω για τις μουσικές μου, τρόμαξα λίγο.
Τι να πω εγώ τώρα για τις μουσικές που με μεγάλωσαν, που με ανέβασαν στον 7ο ουρανό, που με συντροφεύουν κυριολεκτικά 24 ώρες το 24ωρο, αφού ακούω κι όταν κοιμάμαι... Έχει τύχει να ακούω από απληστία από δυο ή από τρεις πηγές ταυτόχρονα!
Αν είναι δυνατόν να διασπαστώ, να διασκορπιστώ με ένα αυτί εδώ κι άλλο εκεί, για να απολαμβάνω... Ο καλός Θεός της μουσικής με λυπήθηκε και εφεύρε τα mp3 και τους σκληρούς δίσκους... Ξέρω ότι πολλοί από σας καταλαβαίνετε πολύ καλά τι εννοώ.

Μεγάλωσα σε σπίτι μουσικόφιλο. Χρωστάω την αγάπη μου στην Τέχνη αποκλειστικά στον πατέρα μου. Οι πρώτες μουσικές μου μνήμες είναι από ούγγρικα βιολιά, κλασικά ταγκό, φάντο, φλαμένκο, κέλτικα, τζαζίστες αμερικάνοι, γαλλικά των μεγάλων φωνών, ιταλικά κλασικά και άπειρα ρώσικα... κλασικά και παραδοσιακά. Και βεβαίως τα πάντα από κλασική μουσική σε άπειρες εκτελέσεις Χορωδίες ονειρεμένες, συμφωνικές, μουσικές μαγικές, φωνές θεϊκές συντρόφευαν τα όνειρά μου τα παιδικά και τα πετάγματά μου τα εφηβικά. Δίσκοι, 45άρια, βινύλια, κασέτες... το σπίτι μου πάντα μια κόλαση για τις νοικοκυρές.

Ευτυχώς πάλι ο Θεός της μουσικής που με αγαπάει, μου έδωσε τρία παιδιά ίδια! Με το ίδιο βίτσιο στη μουσική. Επικοινωνούμε μαγικά και αλληλοσυμπληρωνόμαστε. Η απόλυτη τρέλα, η απόλυτη απόλαυση! Μουσικές ηδονές, ήχοι θεσπέσιοι πλημμυρίζουν τη ζωή μας. Πώς καταφέραμε και ταιριάξαμε σε όλα τα σπίτια που ζούμε όλα αυτά τα μηχανήματα της χαράς, μαζί με τα μουσικά όργανα της χαράς δεν ξέρω... αδυνατώ να καταλάβω κι εγώ... Ενισχυτές, κιθάρες κλασικές κι ηλεκτρικές, πιάνο, στερεοφωνικά σε όλα τα δωμάτια και σε όλα τα σπίτια που κατοικούμε διπλά και τριπλά, το ίδιο και οι υπολογιστές που έχει από δύο ο καθένας, και κάποιους παλιότερους καβάτζα μην ξεμείνουμε.

Όλα αυτά ανάμεσα στα βιβλία όλων και στα ντιβιντί! Μέχρι τώρα την υστερία της κατάστασης μόνο με δύο ανθρώπους εξωοικογενειακούς τη μοιράστηκα. Με έναν υπέροχο αρχιτέκτονα στην Αθήνα ίσως και λίγο πιο σαλεμένο από μας και έναν γιατρό ορθοπεδικό, λατρεμένο φίλο που ζήλεψε ο Θεός τις μουσικές του και τον πήρε στα 47 του να παίζει εκεί ψηλά. Δικτυακά βρήκα αρκετούς ομοιοπαθείς μπλόγκερς (να είναι καλά!) σε ότι αφορά το πληθωρικόν του πράγματος, πολυεπίπεδα και πολυμουσικά. Από κλασικά έως έθνικ και ελληνικά! :)

Αυτός ήταν ο πρόλογος. Επιμένετε να μιλήσω για αγαπημένα κομμάτια ή να ξεχωρίσω μουσικές; Θα προσπαθήσω να βάλω τα πιο αγαπημένα κατά χώρα. Δύσκολη δουλειά η επιλογή. Ποτέ δεν τα πήγα καλά με αυτήν. Απληστία σε ότι αγαπώ. και με τους φίλους έτσι είμαι. Τους θέλω όλους! Όπου πάμε αναστατώνουμε τα μαγαζιά. Έλα μου που μας ξέρουνε και ποιός τολμά να μιλήσει; Μόνο με τους άντρες της ζωής μου ήμουνα νορμάλ. Αυτούς τους είχα έναν έναν. Ανοησία. Αλλά ποτέ δεν είναι αργά για μια νέα καριέρα! :)

Λοιπόν λέω να ξεκινήσω κατά χώρες και όχι κατά είδη μουσικής. Σιγά σιγά όλο και θα προσθέτω, γιατί είναι χρονοβόρα διαδικασία και μεσολαβεί και ένα ταξίδι όπου θα λείψω κάποιες μέρες, έτσι θα μπορούν και να συμπληρώσουν όσοι θέλουν και δικά τους αγαπημένα σχετικά από την κάθε χώρα.

Na ευχαριστήσω θερμά την Αναστασία, τον Ανέστη και τον Allu Fun Marx, για την τιμή που μου έκαναν να με καλέσουν και ζητώ την κατανόησή τους για την καθυστέρηση της απάντησης.

Να ξεκινήσω με τ' αγαπημένα από τη Ρωσία. Τα καλύτερά μου είναι οι Νύχτες Μόσχας και τα Μαύρα Μάτια (oci ciornie) η Καλίνκα και η Κατιούσα το Καζατσόκ. Αγαπώ τρελά την Κόκκινη Ορχήστρα και την μπαλαλάικα! :

Rebroff - M4itsa Troika

Rebroff - Eh Odessa

Rebroff - Za4em ya tebya poliubil

Rebroff - Peoedu, uedu ya v leso4ek

Ivan Rebrov - Havah Nagila

Ivan Rebrov - Dark Eyes

Russian Red Army Choir - Katusha

12 σχόλια:

ΔemΩΝ είπε...

ευχαριστούμε γητεύτρια. εγώ αυτές τις μουσικές δεν θα τις άκουγα ποτέ αν δεν ήσουν εσύ! και είναι μαγευτικές!!!

μαριάννα είπε...

Να είσαι καλά Διαβολάκο! Χαίρομαι που σου αρέσουν τέτοιες μουσικές.
Η ρώσικη μουσική είναι μαγική όντως. Και η κλασική και η παραδοσιακή. Μοναδικές χορωδίες και εκπληκτικά κομμάτια που δυστυχώς δεν τα βρήκα στο νετ. Τα έχω σε lp στην Ελλάδα και πρέπει να τα κάνω cd κάποια στιγμή.
Ακόμα και στο πιο χαρούμενο φαινομενικά κομμάτι, βγαίνει μια λεπτή θλίψη, τόσο αξιοπρεπής όμως και τόσο κομψή, που σε πονάει. Έτσι ακριβώς είναι και οι Ρώσοι που γνώρισα στα ταξίδια μου στη Μόσχα, στο Λένινγκραντ και στο Μινσκ στη Λευκορωσία. Αξιοπρεπείς απίστευτα, ευγενείς και με αρχοντιά στους τρόπους, με μια φινέτσα και μια λεπτότητα που έρχεται από μια βαθιά μόρφωση που παίρνουν όλοι ανεξαίρετα, καταρχήν μέσα από τα σχολειά τους. Και βεβαίως αυτό είναι ολόφανερο παντού και το εισπράττεις στη συναλλαγή σου με τον πιο απλό υπάλληλο. Η μουσική τους παιδεία δεν παίζεται, οι γνώσεις τους και οι επιδόσεις τους, στον κλασικό χορό, στη ζωγραφική, στη λογοτεχνία, στην ποίηση, στον κινηματογράφο, είναι άλλου επιπέδου.
Η Ρωσία είναι μαγική και όποιος είχε την τύχη να την γνωρίσει εκ των έσω, ανεξαρτήτως εποχής, εγώ την έζησα μάλλον την καλύτερη, στα χρόνια του Γκορμπατσώφ,θα είδε ότι δεν έχει καμιά σχέση με αυτήν που θέλει να παρουσιάζει η διεθνής αμερικανιά. Δε θα ξεχάσω ποτέ ανεπανάληπτες ώρες στην καλλιτεχνική οδό Αρμπάτ, στα δισκοπωλεία της Μόσχας ή στο μαγικό Λένινγκραντ, καθώς και στα μοναδικά ρώσικα χωριά που είναι σπαρμένα μέσα στα δάση με τις σημύδες. Μαγεία...

Ανώνυμος είπε...

Παλι τα παιδικα μου χρονια θυμηθηκα.Οι γονεις να ταξιδευουν σε Βουλγαριες,Ουγγαριες,Ρουμανιες (τοσο εφτανε το βαλαντιο τους)τα χρονια του υπαρκτου,και να επιστρεφουν με κασσετινες (ΑΘΑΝΑΤΟ ΒΙΝΥΛΙΟ!!!)του βαρυτονου Μπορις Κριστοφ,των χορωδιων του Κοκκινου Στρατου κ.α. που βεβαια τοτε μου φαινονταν τουλαχιστον βλακειες.Αλλα αφου τα ειχε διαλεξει ο μπαμπας μου μαλλον καποια αξια θα ειχαν.Επισης θυμηθηκα το 'Red Army Blues' των Waterboys.-ΑΤΠ-

μαριάννα είπε...

Χαίρομαι ΑΤΠ- που έχουμε κοινές μνήμες και που γνωρίζεις τη μαγεία της ρωσικής τέχνης. Ότι προαιρείσθε από προτάσεις, υποδείξεις, υπενθυμίσεις, αναφορές, ευπρόσδεκτον.
Καλημέρα! Καλωσόρισες! :)

ανεστης είπε...

Θυμήθηκα κι εγώ πόσο φανατικά μάζευε τέτοιους δίσκους ο μακαρίτης ο πατέρας μου.
Διάβασα την περιγραφή σου και ήταν σα να διάβαζα τη δική μου παιδική ηλικία!
Θα μου το πληρώσεις αυτό... :)

μαριάννα είπε...

Γουστάρω! Πάνε χρόνια που έχει να με απειλήσει άντρας, έστω και για πλάκα! :)))))) Συνήθως τους ευνουχίζω. χαχαχαχαχα
Θα το πληρώσω που σε είπα ερωτικό ή που ανακάλεσα μνήμες; :Ρ
Φιλιά πολλά συντροφάκι! ;)

Ανώνυμος είπε...

Αν και άσχετο με το είδος που αναφέρεστε -αλλά σχετικό με την ποιοτική μουσική- θα αναφέρω μιά πολύ σπουδαία φωνή και συνθέτρια , που θα άξιζε ένα εκτεταμένο αφιέρωμα ειδικότερα λόγω της ιδιαίτερης σχέσης με την αρχαία Ελλάδα (αν και η ίδια έχει κέλτικη καταγωγή) .

LOREENA McKENNITT
"An ancient muse" - τελευταίο της έργο .
Αξίζει να δείτε και την ιστοσελίδα της : σε 14 γλώσσες μεταξύ των οποίων και η Ελληνική .

www.quinlanroad.com

elafini είπε...

πολλά θα μπορούσα να σου πω, αλλά θα είμαι λακωνική και θα σου χαρίσω ένα..Rachmaninov, "Vocalise"..φιλιά

μαριάννα είπε...

@ ανώνυμο
Αγαπητέ, δε θα το πιστέψετε αλλά αυτή τη στιγμή ετοιμάζω ένα αφιέρωμα στην Κέλτική μουσική. Συμπεριλαμβανομένης σαφώς και της Loreena Mckennit, καθώς και των Emma Shapplin, Sarah Brightman, Sarah McLachlan.
Ευχαριστούμε για την υπόδειξη.:)

@ ελαφίνι
Ξέρω καλή μου ότι στους Ρώσους κλασικούς συμφωνούμε. Σε διαβάζω και σε έμαθα. :) Ευχαριστώ για τον Rachmaninov, το επόμενο ποστ με τα Κέλτικα θα είναι αφιερωμένο σε σένα. Φιλάκια!

Ανώνυμος είπε...

Ήξερα πως το ταξίδι σου στη μουσική
θα ήταν μαγεία ... μα η μαγεία της μουσικής που ταξιδεύει στον κόσμο,
είναι μεγάλο δώρο. Να είσαι καλά
Γητεύτρια των ψυχών :))
Όσο για "το μισό πρόσωπο του φεγγαριού", τιμή μου που το ζητάς
για το υπέροχο αφιέρωμα σου στο
Φεγγάρι. Καλό ταξίδι...

elafini είπε...

αχ ωραία :) όνειρα γλυκά κι από εδώ

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

απ' τη Ρωσία με αγάπη...