Σάββατο 5 Μαΐου 2007

Σημερινοί πολιτικοί και duende... καμία σχέση! Φέρτε μας πίσω τα όνειρά μας...



Les Bourgeois de Calais, Auguste Rodin

Αγαπητέ Ροΐδη σου απαντώ εδώ μήπως και κάποιοι άλλοι θέλουν να πάρουν μέρος στη συζήτηση.

Να ξεκινήσω από το τέλος που το θεωρώ και το πιο καυτό από τα θέματα που θέτεις με την τοποθέτησή σου.

Λες: Δεν δέχομαι εύκολα ινδάλματα. Κατανοητό. Και λογικό. Αλλά ο κόσμος το έχει ανάγκη.
Για να στήνει επάνω τους τις ελπίδες και τα όνειρά του. Οι διαχειριστικές εξουσίες νοικοκυρέματος, είναι απεχθείς στους ανθρώπους. Πρώτον γιατί ως λογιστικές, είναι σκληρές και αδιαπράγμευτες, αφού πρέπει να πετύχουν το στόχο τους ακόμα κι αν πεθάνουμε
και δεύτερον γιατί ο κόσμος έχει ανάγκη να επενδύει όνειρα κι ελπίδες.
Εκεί ακριβώς τον πάτησαν και οι θρησκείες στο λαιμό κι εσύ ειδικά, το ξέρεις καλά αυτό. Δεν είναι τυχαίο που τόσα εκατομμύρια κόσμου έκλαψε στους θανάτους, των ηγετών όλου του κόσμου, που αγάπησε.
Επειδή έχω την αίσθηση ότι είσαι πολιτικό πρόσωπο, θα σου πω το εξής πολύ απλό. Το πασόκ για μένα και το γνωρίζω εκ των έσω αυτό που σου λέω, έχει σαφέστατα ικανότερα στελέχη από τη νδ. Μιλάω για τα δύο κόμματα που εναλλάσσονται και θα εναλλάσσονται στην εξουσία. Ξέρεις γιατί την έχασε το πασόκ και γιατί μάλλον θα την ξαναχάσει; Δε φταίνε τα λάθη που έκανε και η αλαζονεία τόσο, όσο το ότι δεν υπήρχαν προσωπικότητες να δώσουν όραμα. Θα μου πεις είχε η δεξιά; Όχι. Αλλά η δεξιά πέτυχε να στήσει ανθρώπινο προφίλ στον
Καραμανλή και με τη συμπαθητική Νατάσα δίπλα του, σάρωσε.Τον Γιώργο που τον ήξερα παλιά, έχοντάς τον ζήσει στο ΥΠΕΠΘ, τον εκτιμούσα και χάρηκα την εκλογή του μαζί με το 1.000.000 που τον ψήφισε. Στην πορεία, έγινε "ξύλινος" κι αυτός. Έχασε τους κώδικες επικοινωνίας με τον κόσμο. Δεν ξέρω τί ακριβώς έφταιξε. Προφανώς οι περί αυτόν συμβουλάτορες, έχουν λάθος στρατηγική. Γνωρίζω την αξία πολλών στελεχών του πασόκ. Χαμένα θα πάνε. Θα ξαναδούν εξουσία όταν ο κόσμος θα έχει αγανακτήσει εντελώς από τη νδ και θα τους ψηφίσει ξανά ως μην έχοντας άλλη εναλλακτική. Διότι η αριστερά είναι μόνο για να οργανώνει διαμαρτυρίες και να παρηγορεί τον κοσμάκη εκτονώνοντάς τον με καμιά πορεία. Για τα προσεχή διακόσια χρόνια το ποσοστό της θα είναι το αυτό, με πορεία φθίνουσα.
Μπήκα στο μπλογκ γνωστού στελέχους του πασόκ. Κάθεται με υπομονή και συζητάει με τους μπλόγκερς. Διάβασα τρεις αράδες κι έφυγα τρέχοντας. Βαρετά κι αδιάφορα. Δεν έχει ποιότητα λόγου; Έχει. Και ευφράδεια. Και άποψη. Κι αυτός και πολλοί άλλοι. Ε και; Ντουέντε δεν έχουν. Αυτό που είχε η Μελίνα και ας έκανε λάθη, κι ας ήταν ανίδεη από πολιτική, κι ας ήταν μέτρια ηθοποιός. Είχε ψυχή. Και αμεσότητα. Υπάρχουν κάποιοι ακόμα με χάρισμα στο πασόκ, αλλά δε θα τους αφήσουν να πάρουν κεφάλι, οι τεχνοκράτες. Και θα με θυμηθείς. Ο κόσμος έχει ανάγκη από απλότητα, αμεσότητα, καθαρότητα και χιούμορ που δεν διαθέτουν παρά ελάχιστοι. Πολιτικές ξύλινες αναλύσεις ή επαναστατικές αριστερές κορώνες και κραυγές δεν πιάνουν τόπο. Αν δεν μάθουν οι πολιτικοί να χαμογελάνε και να μιλάνε τη γλώσσα του λαού, άσπρη μέρα δε θα δούνε. Ούτε εμείς! Κατάλαβες τώρα γιατί ακόμα μνημονεύουμε τη Μελίνα και το Γεννηματά και τον Αντρέα; Γιατί μαζί τους oνειρευόμασταν, έστω κι αν ήταν θερινής νυκτός τα όνειρα. Κάναμε όνειρα όμως. Τώρα με ποιόν να ονειρευτούμε; Φέρτε μας πίσω τα όνειρά μας...

Γιάννης Μηλιώκας, Για το καλό μου!
Αναζητείται ο Μηλιώκας. Τον είδε κανείς;

35 σχόλια:

Paranoia είπε...

Ο ΚΟΣΜΟΣ, ΕΜΕΙΣ
ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ απο ΑΛΗΘΕΙΑ
ΑΠΟ ΕΡΓΑ ΟΧΙ ΛΟΓΙΑ

ΒΥΘΙΣΤΗΚΑΜΕ και φταίμε ΟΛΟΙ μαζί

teiresias είπε...

Νομίζω πως δεν φταίει μόνο η ξύλινη γλώσσα των πολιτικών,το περισπούδαστο ύφος τους,η κενολογία τους ή ο μη χαρισμαρτικός τύπος ηγέτη που σίγουρα λείπει.
Αυτά έχουν να κάνουν με την εικόνα-το πρόβλημα δε βρίσκεται μόνο ή κυρίως εκεί,μα στην εναλλαγή στην εξουσία δύο κομμάτων που ταυτίζονται-με κατ' επίφασιν διαφορές- στην πολιτική τους κι εξυπηρετούν οτιδήποτε άλλο εκτός από τα συμφέροντα του απλού πολίτη-ποιο όργανο θα εφαρμόσει καλύτερα την πολιτική της Ε.Ε. επιλέγουμε στις εκλογές-τι να σου κάνουν οι χαρισματικοί ηγέτες;...Χαρισματικές μαριονέτες θα ήταν....Ε,και;...

ανεστης είπε...

και εν πάσει περιπτώσει, δε μπορεί όλοι να γαμοσταυρίζουμε απο το πρωί μέχρι το βράδυ και ο Γιώργος να θέλει σκονάκι για να τσακωθεί στη βουλή...
μήοως αυτό δείχνει οτι δεν έχει και πολύ συμμετοχή; Μέχρι και η τοποθέτησή του στο blog της Αμαλίας ήταν ξύλινη και αποξενωμένη. κατάφερε να κάνει το ένα εκ. κόσμου που τον ψήφισε να μουτζώνεται. Κι αυτό ακριβώς είναι που κάνει τον κόσμο να μην αισθάνεται οτι έχει αποστασιοποιηθεί το πασόκ απο το αμαρτωλό παρελθόν του. Αυτό και η μη αντικατάσταση των παλαιοκομματικών.

elafini είπε...

το ηγέτης (έστω και χαρισματικός) παραπέμπει στη θεωρία των μαζών=μπουλουκιών..1ον...2ον, ακόμη κι αν υπήρχαν θα τους ρουφούσαν οι σκοπιμότητες, τα πάθη, η ματαιοδοξία, τα συμφέροντα, κτλ, κτλ...3ον πιστεύω ακράδαντα πως όλοι αριστερά, δεξιά, κέντρο είναι διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος, ειδικά όταν έχουν στα χέρια τους εξουσία..4ον, 5ον, 6ο,..θα μπορούσα να πω πάρα πολλά..το συμπέρασμα είναι δυστυχώς δυσοίωνο, απάντηση-λύση δεν έχω να δώσω και σκέφτομαι πως το μόνο που απομένει είναι πολίτες ευαισθητοποιημένοι να καθόμαστε, καλή ώρα τώρα, να συζητάμε για χαρισματικούς ηγέτες, ξύλινες γλώσσες (προτιμώ τις πύρινες του Χρήστου)και ανάγκη για έργα όταν την ίδια στιγμή και καθημερινώς μας εμπαίζουν, καθιστώντας (ή προσπαθώντας) ΕΜΑΣ μαριονέτες..παρ
όλα αυτά χαμογελάω (ως συνήθως)

μαριάννα είπε...

Καλοί μου φίλοι,

Συμφωνούμε απόλυτα, όπως βλέπετε στα σημαντικά. Και κυρίως στην άποψη ότι όλοι είναι μια από τα ίδια, χωρίς εναλλακτικές, αφού η πολιτική είναι πάνω κάτω η ίδια.
Είπα όμως ότι υπάρχουν ικανότερα πρόσωπα στο πασόκ και στην αριστερά, τα οποία όμως δε θα δουν εξουσία, αφού δεν υπάρχει χαρισματικός μπροστάρης. Και το είπα αναφορικά με τη Μελίνα και κάποιους άλλους παλιούς, που είχαν το χάρισμα να ξεσηκώνουν τον κόσμο, χαρίζοντάς του έστω όνειρα.
Έστω κι αν δεν πραγματοποιούνταν...
όμως μπορούσαμε να ονειρευόμαστε. Όταν πέθανε και ο Γεννηματάς, εμένα μου τέλειωσαν τα όνειρα. Από κει και μετά αναζητούσαμε τον καλύτερο διαχειριστή. Οι διαχειριστές όμως είναι μηχανές. Κι οι μηχανές δεν έχουν συναίσθημα. Και πολιτική χωρίς συναίσθημα, είναι σαν μουσική χωρίς ήχο. Και τελικά σήμερα δεν έχουμε καν μουσική. Και το κυριότερο δεν έχουμε ελπίδα. Δεν υπάρχει κάποιος που να μπορούμε να ελπίζουμε και να ονειρευτούμε ότι αυτός θα φέρει μια αλλαγή. Όχι ότι θα φτιάξει τον κόσμο μας και θα διορθώσει τις αδικίες και τα κακώς κείμενα, αλλά έστω να μας έδινε το όραμα. Παλιά, επί νδ, είχαμε την ελπίδα ότι θα έβγαινε το πασόκ. Τώρα τη χάσαμε γιατί και να βγει, θα μας προκύψουν απλά, κάποιοι καλύτεροι διαχειριστές.
Και αναρωτιέμαι αν μέσα στο πασόκ έχουν αντιληφθεί ότι χρειάζονται ΝΕΑ πρόσωπα. ΝΕΑ κυριολεκτικά. Γιατί τα ίδια έγιναν και στις δημοτικές, όπου επέλεξαν δημοτικούς υποψηφίους, εγκάθετους, κόντρα στος επιλογές του κόσμου και των τοπικών οργανώσεων, χαρίζοντας κυριολεκτικά τους Δήμους στη νδ. Και αναρωτιέμαι. Γιατί το πασόκ έχει τέτοια στραβομάρα και στενοκεφαλιά και δεν βλέπει η ηγεσία τα τραγικά λάθη που κάνει; Πώς γίνεται να μην καταλαβαίνει ο Γιώργος ότι στο μπλογκ της Αμαλίας το μόνο που δε χρειαζόταν ήταν άλλη μια ξύλινη ομιλία;

Μαύρος Γάτος είπε...

Αναζητείται ο Μηλιώκας. Τον είδε κανείς;


"Δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό του"...

Σ:((((((

Ανώνυμος είπε...

Ισως τελικά και η εθνική μας ποιήτρια να πίστεψε σ' ένα τέτοιο πρόσωπο "Θα 'ρθει καιρός που θ' αλλάξουν τα πράγματα, να το θυμάσαι Μαρία..."
Αναρωτιέμαι αν τελικά υπάρχει ένας τέτοιος άνθρωπος πιά, κι αν υπάρχει αν ποτέ θ' ανέβει ψηλά...

cropper είπε...

Ένας άνθρωπος με duende, ειδικά σήμερα, δεν μπορεί να περιοριστεί σ' ένα κομματικό πλαίσιο. Όποιο κι αν είναι αυτό. Ό,τι εννοούμε λέγοντας "απαξίωση" των πολιτικών, οδηγεί στην απαξίωση της πολιτικής. Γι' αυτό, και όσοι κάτι θα είχαν να προσφέρουν, γυρίζουν την πλάτη τους, σιωπούν, κλείνονται αηδιασμένοι στον εαυτό τους και στην άσκοπη (για το σύνολο) προσωπική τους άμυνα απέναντι στην κατάσταση που υπάρχει και διογκούται.

Δεν είναι το πρόβλημα του δικομματισμού μόνο (τειρεσίας), αλλά η ίδια προβληματική σύγχρονη δημοκρατία. Δεν δουλεύει πια. Δεν είναι χρήστική (και χρήσιμη) σε μάς, παραέγινε χρηστική και πολύτιμη για την εξουσία. Η αντιπροσώπευσή, που αντικατέστησε - αναγκαστικά(;)- την άμεση συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων έφτασε στο ανώτερο σημείο χυδαιότητας, ξευτίλας.

Ινδάλματα; σήμερα φίλε Ροΐδη ούτε εύκολα ούτε δύσκολα μπορείς να δεχτείς ινδάλματα. Στο τέλος θα μείνει ένας μόνος ΤΣΕ, που έφυγε νωρίς και γλύτωσε. Το έδαφος δεν ευδοκιμεί, αλλά και οι αντιπροσωπευόμενοι καλλιεργητές (δηλαδή, πρακτικά, ΟΛΟΙ ΜΑΣ) για την κονόμα ενδιαφερόμαστε, να έχουμε και να κατέχουμε θέλουμε. Όχι να είμαστε, ν' απορούμε και να θαυμάζουμε.

ΓΗΤΕΥΤΡΙΑ, τί θέμα ανοίγεις; Και πού να χωρέσει στα σχόλια;

Καλλίτερα δεν είναι τα χαϊκού;

Xavier είπε...

Λανθασμένα ο κόσμος θεωρεί ότι η πολιτική είναι κάτι ξένο και βρώμικο. Στην πραγματικότητα ο λαός θα έπρεπε να κάνει πολιτική, να συνειδητοποιήσει την αξία της προσωπικής υπευθυνότητας και το πόσο ο καθένας ξεχωριστά με τις πράξεις του διαμορφώνει την πολιτεία.

Με λίγα λόγια, το βασικό πρόβλημα για μένα δε βρίσκεται τόσο στους πολιτικούς, όσο στους πολίτες. Που είναι εγωιστές, αδιάφοροι και δε δείχνουν την παραμικρή διάθεση να θυσιάσουν τη βολή τους για το κοινό καλό. Γι'αυτό και η τόσο μεγάλη διαφθορά στη χώρα, όχι μόνο σε ψηλό επίπεδο όπως σε όλο τον κόσμο, αλλά και σε χαμηλό, με αποτέλεσμα να καταστρέφονται οι ζωές οι δικές μας και των παιδιών μας.

Οι "ξενέρωτοι" πολιτικοί είναι μάλλον παγκόσμιο φαινόμενο, και υποθέτω σημάδι των καιρών.

Παρεπιπτόντως θεωρώ ότι θα ήταν πολύ καλό αν περισσότεροι υπεύθυνοι τεχνοκράτες είχαν θέσεις κλειδιά. Για μένα η χώρα διοικείται εν γένει από ανθρώπους άσχετους στον τομέα τους και διευθαρμένους.

μαριάννα είπε...

@ Μαύρος Γάτος
Γάτε μου καλέ και μουσικέ μου γάτε, γάτε μου μαύρε, ευαίσθητέ μου γάτε, μήπως ξέρεις που βρίσκεται; Σοβαρά δεν κάνω πλάκα. Μου έχει λείψει πολύ αυτός ο άνθρωπος. Αφού θέλω να βάλω ποστ και να τον αναζητώ...Άσε που αναζητώ και το τραγούδι «Σχέδια» . Μήπως το έχει κανείς; Θα μου έκανε μεγάλη χάρη αν μου το έστελνε.
Πάντως αν ακούγανε οι πολιτικοί Μηλιώκα μπορεί να ήταν καλύτεροι. Ανθρώπινοι... σίγουρα.

μαριάννα είπε...

@ήχος πλάγιος. μόνος...
Καλωσόρισες!:)
Είμαι σίγουρη ότι υπάρχει. Και δεν το λέω ως ευχή. Γνωρίζω τους νέους ανθρώπους. Να σου πω και κάτι; Κι από τα μπλογκς δε φαίνεται; Ποιοι μπλόγκερς έχουν αμεσότητα και δροσερή σκέψη; Ποιοί έχουν χιούμορ, αίσθημα, κουλτούρα, γνώση και σοβαρότητα εκεί που πρέπει και όχι σοβαροφάνεια. Με αρρωσταίνουν οι δήθεν. Οι στερημένοι βασικών ελευθεριών που το παίζουν και καλά γραβάτα. Ή οι άλλοι που παριστάνουν τους άνετους. Αυτά αν τα έχεις, δεν κρύβονται. Και δεν καταλαβαίνω αφού δεν τα έχουν γιατί δεν πάνε διακοπές ν' αφήσουν κανα νέο με όραμα να προχωρήσει;

μαριάννα είπε...

@ cropper

Καλέ μου είμαστε μια παρέα πολυδιάστατη. Μπορούμε ταυτόχρονα να συζητάμε και για χαϊκού και πολιτική και να ακούμε τις μουσικές μας και ποίηση να διαβάζουμε και να γράφουν κάποιοι και μην πω και τι άλλο μπορούμε να κάνουμε και σοκαριστούν οι συντηρητικοί της πολιτικής! ;)
Μου αρέσει να σας διαβάζω κυρίες και κύριοι. Είστε απόλαυστικοί στις τοποθετήσεις σας και όταν ξεδιπλώνετε και τις καλλιτεχνικές σας πτυχές... ε, εκεί λες αξίζει η ζωή κι ας έχει και τέτοια χάλια η σύγχρονη πολιτική! :)

Ανώνυμος είπε...

Παρ' όλα αυτά υπάρχει και μιά θετική εξέλιξη στην πολιτική :
Η απομυθοποίηση των ηγετών - ο κόσμος έπαψε να πιστεύει ότι μιά χαρισματική προσωπικότητα μπορεί να δώσεις λύσεις ή οράματα . Οι περισσότεροι των ηγετών κυριαρχούνται από αλλαζονία , δεσποτισμό , αμετροέπεια , κομματισμό , έλλειψη πολιτικού ήθους - μοναδικό τους επίτευγμα ο διχασμός ,τα πολιτικά πάθη , η κακή διαχείριση του κράτους και της οικονομίας .

Οι πολίτες πρέπει να αντιληφθούν ότι τα προβλήματα δε λύνονται από "φωτισμένες" κομματικές ηγεσίες αλλά μετά από δημοκρατικό διάλογο , μελέτη και επίπονη προσπάθεια όλης της κοινωνίας .
Κι ακόμη ότι η πολιτική είναι ελέυθερο δικαίωμα κάθε πολίτη - όπως συμβαίνει σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες - κι όχι επένδυση και μάλιστα μεταβιβαζόμενη από γενεά("τζάκι") σε γενεά .
Ευελπιστώ ότι η γενιά των παιδιών μου - για τη δική μου είναι λίγο αργά γιά αλλαγή- θα έχει υιοθετήσει τις παραπάνω αρχές .

μαριάννα είπε...

@ Xavier
Μόλις διάβασα και το τελευταίο σου ποστ και μάλιστα συμφωνώ απόλυτα τόσο, που το έβαλα στα ενδιαφέροντα να το διαβάσουν όσο γίνεται πιο πολλοί φίλοι. Θα το σχολιάσω στη θέση του όμως.

Έχεις λοιπόν δίκιο και εδώ. Ναι, φταίνε οι πολίτες. Αλλά αυτούς τους πολίτες ποιός τους έφτιαξε; Μήπως επί τόσα χρόνια τους εκπαίδευσε κανείς; Όλη η μιζέρια και η αμορφωσιά βγήκε τώρα στην επιφάνεια και κοντεύει να μας πνίξει. Τί έχουν κάνει οι Δήμοι σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης για να μάθουν τον κόσμο να σέβεται το περιβάλλον και τον συνάνθρωπο; Και μη βιαστεί κανείς να μου πει ότι ο δικός του ο Δήμος είναι καθαρός και λειτουργεί, μιλάω για το σύνολο. Οι δήμαρχοι βγαίνουν προεκλογικά για να ρυπάνουν με αφίσσες και φυλλάδια πανάκριβα και μετά μην τους είδατε.
Γίναμε πλέον μια κοινωνία πολυπολιτισμική έτσι; Πού είναι η τηλεόραση να περάσει καμπάνιες και μηνύματα πολιτισμού και πολιτικής ή πολιτιστικής συνείδησης; Πού είναι η εκπαίδευση των μεταναστών; Που είναι σύλλογοι πολιτών; Φορείς. Συνοικιακά συμβούλια, νομαρχίες, υπουργεία σχετικά, να διαμορφώσουν πολίτες με συνείδηση; Τί τους διδάσκουν τόσα χρόνια; Αν υπάρχει κανένας κούκος δάσκαλος ιεραπόστολος, να κάνει μόνος του φιλότιμες προσπάθειες, τις οποίες θα του καταστρέψουν άσχετοι γονείς στο σπίτι.
Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι xavier. Όχι από τα πόδια. Αν υπήρχε κράτος με υποδείξεις, με παράδειγμα, με ευγένεια ή αν θες με προσπάθεια φιλότιμη τήρησης βασικών κοινωνικών κανόνων και θεσμών, οι πολίτες δε θα είχαν αυτό χάλι. Ανίδεοι πολιτικοί δεν κατανοούν ότι τα δημιουργήματά τους, μιας κοινωνίας απαίδευτων πολιτών, θα τα πληρώσει η Ελλάδα και τα παιδιά μας.
Τεχνοκράτες στα υπουργεία και στην κρατική οργάνωση ναι. Αλλά και ανθρώπινη συμπεριφορά στην επαφή τους με τον κόσμο.
Δεν είναι άσπρο μαύρο. Ή τεχνοκράτης μηχανή ή ένας ανθρώπινος ανίδεος πολιτικός. Υπάρχει και το γκρι. Ικανός πολιτικός, τεχνοκράτης μεν, με ανθρωπιά, ευγένεια και χαμόγελο δε.

μαριάννα είπε...

@ Αγαπητέ Ανώνυμε
Αυτό είναι ευχολόγιο. Ευελπιστείς ως πώς; Εξ' ουρανού θα προκύψει το κράτος-μοντέλο που λες; Τέτοιο κράτος έχει εδώ. Κανείς δεν ξέρει ποιος κυβερνά, πούθε κρατά η σκούφια του και τι ρόλο βαράει. Ούτε πάνε να ψηφίσουν καν. Γίνονται εκλογές και δεν παίρνεις χαμπάρι. Μόνο κάτι τραπεζάκια στήνουν στην εμπορική αγορά κάποιοι εκπρόσωποι κομμάτων και σου λένε με απίστευτη ευγένεια αν θες να πας να ψηφίσεις. Μέχρι που τους λυπάμαι κι εγώ που δεν ψηφίζω εδώ, τους λέω ναι θα έρθω, να σκάσει κανα χαμόγελο στο χειλάκι τους. Οι πολίτες αδιαφορούν για τις εκλογές γιατί ξέρουν ότι όποιος κι αν βγει το κράτος θα δουλεύει ρολόι. Το οποίο κράτος που διοικείται από τεχνοκράτες, δε χαμπαριάζει κράιστ στην παραμικρή μη συμμόρφωση. Σας έχω πει για το καζανάκι στην Ελβετία. Το έχω γράψει στους Εκφραστές. Μετά τις 10 το βράδυ απαγορεύεται στις πολυκατοικίες να το τραβήξεις. Ενοχλεί ο ήχος!
Δε συζητώ να υπάρξει αδέσποτο σκυλί ή γάτα σε δρόμο. Και φυσικά δε συζητώ να δεις περιττώματα σκύλου στο δρόμο ή στο πάρκο. Αλλά υπάρχουν στα πάρκα κολωνάκια με σακουλάκια και γάντια μιας χρήσης, αν συμβεί το κακό του σκύλου να το μαζέψει ο ιδιοκτήτης του, αλλιώς την έβαψε. Τα πρόστιμα είναι τέτοια που δεν αφήνουν περιθώρια μη συμμόρφωσης. Και εδώ δεν παίζει σβήσιμο με τηλεφώνημα του βουλευτή, ούτε να δείξεις μπούτι στον μπάτσο και να του κλείσεις ματάκι, ούτε να πληρώσεις τη θητεία του κανακάρη, ούτε να περάσει το βούρλο στο Λύκειο μακάρι να είναι ο γιος του Θεού αυτοπροσώπως. Δύο ευκαιρίες στο μάθημα στο Πανεπιστήμιο και σπίτι σου να βοηθάς τη μαμά σου στην κουζίνα. Παράβαση στην οδήγηση; Τί είπες; Ελληνική μαγκιά; Του τα κόψανε σύριζα.
Σκληρά; Ναι, αλλά έχουν κράτος. Και για τους πολιτισμένους είναι απόλαυση... Εγώ που ακόμα έχω αίμα ελληνικό, ζορίζομαι στην οδήγηση, ρίχνω κάτι καντήλια ώρες ώρες... κακώς όμως. Το ομολογώ.
Δεν τα λύσανε λοιπόν με δημοκρατικό διάλογο, όπως λες. Τα λύσανε με νόμους και τήρηση αυτών και με ένα κράτος στο οποίο έχεις δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις. Και θα το σέβεσαι, όσο σε σέβεται.

ange-ta είπε...

Για κάντε ένα νοητικό πείραμα και δέστε ΟΛΟΥΣ τους πολιτικούς με τα μάτια ενός άρτι αφιχθέντος εξωγήινου.
Τα πολύ σοβαρά θέματα του πλανήτη τα περνάνε ντούκου και ασχολούνται με θέματα 4ης και 14ης σειράς.

Από πού να ξεκινήσουμε και που να τελειώσουμε.
Παίρνω μία φορά την εβδομάδα το δελτίο τύπου της « αναπτυξιακής πολιτικής της Γερμανίας», φυλλάδιο κρατικό.
Σε αυτό υπάρχουν και σύντομες ανακοινώσεις, καθώς και τα web, διαφόρων ΜΚΟ.
Είναι να τραβάς τα μαλλιά σου με αυτά που διαβάζεις.
Προβλήματα κλίματος, ξηρασίας, εξαφάνισης ειδών της χλωρίδας και της πανίδας, σφαγών, πολέμων, όλα σε ένα καζάνι.
Οι συναντήσεις των 8 μεγάλων.
Η Κίνα, έχει περάσει στις πιο αντιδραστικές θέσεις που μπορεί κανείς να σκεφτεί.
Κίνα – Ρωσία και Αμερική, αντιδρούν με την ίδια δεινότητα για μέτρα υπέρ του περιβάλλοντος.
Η κοινωνία της αλληλεγγύης πάει πίσω με ταχύτητες απίστευτες και όλος ο κόσμος οδεύει σε τέλματα που δεν πέρασε ποτέ. Και εμείς εδώ συζητάμε για τον Καραμανλή και το Παπανδρέου και τον Αλαβάνο, που τους ακούω και ανατριχιάζω, από τη ρηχότητα της σκέψης τους και των επιχειρημάτων τους.
Τώρα η Μελίνα, είχε μια γοητεία, είχε γλυκά μάτια, είχε κάτι. Από το τίποτα των άλλων ήταν σπουδαία.

cropper είπε...

Όχι το καζανάκι ... έλεος!!!
Αυτό πάει στην άλλη άκρη: Δεν με νοιάζει αν αρρώστησες, αν σ' επιασε τσιρλιό, οτιδήποτε. Σκάσε, γιατί ΕΓΩ θέλω να κοιμηθώ.
Πάντως, δεν μιλάμε για τον κρατικό μηχανισμό που τον πληρώνεις με τα μισά σου λεφτά και απαιτείς (πρέπει νά απαιτείς ως φορολογούμενος πολίτης) να δουλεύει και να δουλεύει υποδειγματικά, άψογα. Μιλάμε για τα οράματα των πολιτών και των πολιτικών. Μιλάμε για την ανάγκη να προσδιορίσουμε στόχους, πέρα από την τσέπη μας και πέρα από την μέρα μας. Να δούμε την ρύπανση και τους πάγους που λιώνουν. Να δούμε την πείνα και κυρίως την δίψα. Να δούμε τον διαρκή περιορισμό των δικαιωμάτων. Να δούμε ότι κάθε φέτος και χειρότερα.
Να δούμε ΠΩΣ ΘΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ κι αν έχουμε περιθώρια ν' αναστρέψουμε αυτήν την ιλιγγιώδη πορεία παρακμής. Να δούμε τί μπορούμε να κάνουμε σ' αυτό το ΜΠΑΧΑΛΟ που λέγεται ΕΛΛΑΔΑ.
Να δούμε την Ουτοπία και να την δούμε τώρα, γιατί είναι ήδη αργά.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

θεωρώ ότι και το ΠΑΣΟΚ περνάει όχι απλώς μια κομματική κρίση, αλλά την πολιτική κρίση που περνάνε όλα τα κόμματα στην Ελλάδα. Για να αλλάξουν τα πράγματα και το ΠΑΣΟΚ να επανέλθει στην κυβέρνηση δεν το βλέπω και το χειρότερο είναι πως δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη αιτία. Κανείς δεν ξέρει γιατί δεν κάνουν ούτε αντιπολίτευση, ούτε θέλουν να κυβερνήσουν. Πιθανώς να έχουν βαρεθεί από τα τόσα χρόνια διακυβέρνησης ή, απλώς, έχουν πέσει στο λήθαργο που προκαλεί η σιγουριά της κονόμας και της θεσούλας. Τα λεφτουδάκια τους τα παίρνουν βρέξει - χιονίσει, κανείς δεν θα τους απολύσει κι αν δεν εκλεγούν ξανά βουλευτές, θα πάρουν βουλευτική αποζημίωση και σύνταξη. Αλίμονο σε μας, δηλαδή.
Όσο για το Μηλιώκα που ανέφερες, από όσο ξέρω ζει στη Θεσσαλονίκη ήρεμα και μακριά από τη δισκογραφία, μέχρι στιγμής τουλάχιστον.
Γράφοντας δε, όλα αυτά, μου ήρθε ένα τραγούδι του Γιάννη, που σε όποιο σταθμό κι αν ήμουν, σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, το μετέδιδα στάνταρ: "Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλάκες. Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και χαζούς..."
Αλλά αυτό έχει συμβεί ήδη...

habilis είπε...

.Καθε μερα ψηφιζουμε αδιαφορια [και το ξερουν ] .Η πολιτικη ειναι κατι που το αφηνουμε για τουs αλλουs ΄ εμεισ με ενα ψιλοκοπλημεντο η με το σβησιμο μιαs κλισηs μπενουμε στο μαντρι...

Μαύρος Γάτος είπε...

Γοητευτική μου Γητεύτρια, κυριολεκτούσα, νομίζω ότι κάτι άκουσα πως έχει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα...

Σ:(((

Unknown είπε...

απιδιά μου, στην ελλάδα, όπως και σε κάποιες άλλες υποβαθμισμένες χώρες -διότι βεβαίως-βεβαίως υποβαθμισμένη χώρα είμαστε-
η πολιτική είναι πολιτικιά. όποιος κοιμάται μαζί της το βράδυ, δεν μπορεί να βουτήξει στα βαθιά να πιάσει το σταυρό, που λέει κι ο πρεβελάκης στο χρονικό μιας πολιτείας...
γειά σου γητεύτρια...

ξεκαθάρισμα λογαριασμών κατήντησε η πολιτική στην έλλάδα. ο γιωργάκης...
τι φυσιογνωμία...
αλήθεια, δεν έχουμε βασιλιά!
θέλω πίσω το βασιλιά!
τους σταύλους του!
τους πρίγκηπές του!
γιατί τώρα που ναι μεν βασιλιά δεν έχουμε, έχουμε τα κέρατά μας από ονόματα που έρχονται και ξανάρχονται στην πολιτική, ακριβώς όπως οι συντεχνίες του μεσαίωνα, που μόνο γιος φαρμακοποιού ας πούμε μπορούσε να είναι φαρμακοποιός...
πόσοι πολιτικοί φεύγουν και βολεύουν τα παιδάκια τους...
πασόκ και νέα δημοκρατία σημειώσατε χ.
και στους υπολοίπους επίσης.
σα δε ντρεπόμαστε λέω γώ!

ΓΙΑ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ Ο ΉΛΙΟς ΘΈΛΕΙ ΔΟΥΛΕΙΆ ΠΟΛΛΉ.

εμείς μόνο να σφαζόμαστε ξέρουμε, και να κοιτάμε πώς θα πιάσουμε τον παλμό του λαού για να πιάσουμε καρέκλα και μετά να βρωμίσουν τα οπίσθιά μας από το καθησιό!
συγγνώμη, μα, ποιο ντουέντε!
εμείς στην πολιτική είμαστε του ΄' πάρε πέντε!'

σπάνιες είναι οι φυσιογνωμίες.
μελίνα. μία και μοναδική. είχε μυαλό μέχρι το τέλος.
παιδιά παρόλο που μου άρεσε η μελίνα μερκούρη, δεν ανήκω πάντως στο χώρο της, ΄ούτε σε κανέναν άλλον. ψηφίζω κατά συνείδηση και συγκυρία κάθε φορά...

cropper είπε...

Είναι φοβερό. Το μπλογκίζειν αρχίζει να με συναρπάζει.
Την ίδια ακριβώς στιγμή [10:31] ange-ta και cropper σχολίαζαν Γητεύτρια, λέγοντας τα ίδια (ή σχεδόν) με διαφορετικά λόγια.
Ποιός είπε ότι η συζήτηση θέλει απαραίτητα συντονιστή;
Η μοναδική περίπτωση απαραίτητου αρχηγού είναι ο μαέστρος. Εδώ, στα μπλόγκια, λίγα φάλτσα δεν πειράζουν.
Κι άλλο. Την ίδια στιγμή που σχολιάζω στην Γητεύτρια, η Γητεύτρια σχολιάζει σε μένα.
Εε ρε Κράτος ...

μαριάννα είπε...

@άνζετα
Δεν έχεις άδικο για τα γενικά μεγάλα και σοβαρά, δράματα του κόσμου. Και κυρίως δράματα περιβάλλοντος που σαφώς επηρεάζουν και χλωρίδα και πανίδα. Μη ξεχνάς όμως ότι όταν καίγεται στο σπίτι σου, λίγο σε αφορά αν λιώνουν οι πάγοι των πόλων. Καλώς ή κακώς, σήμερα που ο κόσμος μαστίζεται από ανεργία και φτώχια, με άλυτα προβλήματα τα βασικά και τα στοιχειώδη, όπως Υγεία, Παιδεία, Οικονομία, Εξωτερική πολιτική, Διοίκηση και Δημόσια Τάξη και λοιπά, η οικολογία φαντάζει πρόβλημα πολυτελείας. Αν θα πάμε στις γειτονιές του Πειραιά σε σπίτια παράγκες με τσίγκινες στέγες και τους πούμε για τη διάσωση των δελφινιών, που θα γεννήσει η καρέτα καρέτα και η εξαφάνιση της φώκιας, θα μας δείρουν.
Μην σε ξενίζει λοιπόν που ιεραρχούμε την πολιτική μας ενασχόληση σε επίπεδο χώρας και μόνο. Δεν χάνουμε το χρόνο μας. Εκλογές έρχονται και είναι αναπόφευκτες κάποιες σκέψεις.
Πού θα μου πάτε μωρέ δε θα έρθω;
5ωρο θα τον κάνουμε εκείνον τον καφέ! ;)

μαριάννα είπε...

@ cropper
Έχω λυθεί στα γέλια με το μπλογκίζειν που σε συναρπάζει! Απίθανος είσαι! Θα μου κόψεις τον ειρμό και τον πολιτικό οίστρο και θα πέσω με τα μούτρα στην ποίηση για κάνα μήνα. Θα το ρίξω στα βαριά. Θα ανεβάσω τους ανατρεπτικούς της ποίησης να σαλτάρουμε ομαδικά! :))))))

μαριάννα είπε...

@ σπύρος σεραφείμ
Σπύρο μου ακριβώς την ίδια άποψη έχουμε. Συμφωνώ απόλυτα. Δεν μπορεί να είναι τόσο ανόητοι και να μην μπορούν να πιάσουν το σφιγμό του κόσμου έμπειροι πολιτικοί, χρόνια στο κουρμπέτι. Εκτός κι αν έχουν ομαδικό στόχο να οδηγήσουν το Γιώργο σε Βατερλώ, να τον χρεώσουν και να τον κατεβάσουν αναίμακτα. Το σενάριο να έχουν βολευτεί στις βουλευτικές συντάξεις τους και στις δάφνες τους δε μου κολλάει. Γιατί η δίψα της εξουσίας και ο έρωτας της καρέκλας δεν περνάει εύκολα. Το πρώτο σενάριο μου πάει καλύτερα. Να θέλουν δηλαδή να βγάλουν τον Γιώργο από τη μέση. Οι άλλοι από την άλλη μεριά, χαράς ευαγγέλια, θα τους βγει άλλη μια τετραετία ζάχαρη, σερβιρισμένη η εξουσία στο πιάτο και οι αριστεροί πολιτικοί κλασικά στην κοσμάρα τους, θα βρουν κάτι να παίζουν, ξεσηκώνοντας και οδηγώντας τους νέους σε απεργίες του τί 'χες Γιάννη τί 'χα πάντα, θα στέλνουν τη Λιάνα να σκούζει στα κανάλια, μπουφλώνοντας στον καπνό τους συνομιλητές της και θα κάνουν και καλά κριτική στο Θεοδωράκη αν την είπε ή δεν την είπε στον αρχιεπίσκοπο, λες και κάτι τρέχει στα γύφτικα. Ο Μίκης είναι από τους καλύτερους μουσικούς του αιώνα που πέρασε στον κόσμο, έχει ψυχή και αγωνίστηκε λεβέντικα όταν έπρεπε. Ε, έχει μια οπτική. Τη δική του. Την όποια. Θα χρεώσουμε τώρα πολιτικά το Μίκη; Του Μίκη μόνο σεβασμός και αγάπη του πρέπει.

μαριάννα είπε...

@ habilis
Καλέ μου αυτή η ιδιότητα ήταν πάντα στα προσόντα μας. Ένα απλό ρουσφετάκι το βούλωνε το στοματάκι.
Πάντα έτσι δε γινόταν; Από την εποχή του Μαυρογιαλούρου.

@ Μαύρο γατόνι
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για τις πληροφορίες. Ελπίζω να είναι καλά κι ας μας λείπει.
Όταν θα έρθω Ελλάδα γατί, θα σε πάω για ψαράκι επειδή με είπες γοητευτική! ;)

μαριάννα είπε...

@abttha
Αυτό το απιδιά μου ποιήτριά μου μ' έλιωσε...
Ότι πιο τρυφερό μου έχουν πει τα τελευταία χρόνια, μαζί με ένα χαριτωμένο που μου έλεγε ο τελευταίος μου έρωτας με πρώτο συνθετικό το αρχοντο-! :))))))
Επειδή λοιπόν με αποδιοργάνωσες με τους πρίγκιπες και τους σταύλους τους, την ποιητική σου έξαρση, το πάθος και τη φλόγα του λόγου σου, την ομορφιά που βγάζει η αγανάκτησή σου, την γοητευτική σου, τάχα μου ασυνταξία, την αέρινη, τη θηλυκή σου αύρα και την ομορφιά μιας ψυχής που δε γνώρισε ποτέ καλούπια, σου αφιερώνω το παρακάτω γιατί εσένα κοπέλα μου η γραφή σου είναι έρωτας. Είναι από τα αγαπημένα μου παραμύθια από το Ημερολόγιο ενός Διαφθορέα που έγραφε ο Σόρεν Κίρκεγκωρ στην Κορδελιά του ... ο συνειρμός από την απιδιά. Σε φιλώ...

Κορδελιά μου!

Γιατί φόβος; Όταν είμαστε μαζί, είμαστε δυνατοί, πιο δυνατοί από τον κόσμο, πιο δυνατοί από τους θεούς. Ξέρεις, ζούσε πάνω στη γη ένα γένος από υπάρξεις αυτοτελείς: ο καθένας αρκούσε στον εαυτό του και μπορούσε να γνωρίσει μόνος και τη βαθύτερη ακόμη ένωση του έρωτα. Όμως ήταν δυνατοί, τόσο δυνατοί, που θέλησαν να γκρεμίσουν τον ουρανό. Ο Δίας τους φοβήθηκε και τους χώρισε στα δυο, έτσι που από το ένα μέρος βγήκε ένας άντρας κι από τ’ άλλο μια γυναίκα. Όταν συμβαίνει πάλι να συνευρεθούν, η ένωση τους είναι δυνατότερη από το Δία. Και δεν είναι πια δυνατός σαν Ένας αλλά πιο δυνατοί, γιατί του έρωτα η ένωση τους δυναμώνει.

Δικός Σου
Ιωάννης

SOREN KIERKEGAARD, Diario de un seductor
Σαίρεν Κίρκεγκωρ, Το ημερολόγιο ενός διαφθορέα

A.F.Marx είπε...

Ένα έχω να σας πω:










Ψηφίστε με!

μαριάννα είπε...

@ ΑΦΜαρξ

:))))))))))))

Μέσα. Θα σου αναλάβουμε την προεκλογική εκστρατεία, αλλά θα κάνεις ότι σου λέμε. Πρώτα απ' όλα θα φύγει το μουστάκι. Όχι με απλό ξύρισμα. Χαλάουα ή φωτόλυση. Διότι ένας αξιοπρεπής και ιν πολιτικός σήμερα δεν πρέπει να έχει ούτε χνούδι πάνω από τα χείλη, διότι όταν πέφτει στο ντορβά με το μέλι κολλάει στις τριχούλες και προδίδεται... :ΡΡΡΡΡ

Unknown είπε...

...άρα, κάθε πολιτικός που σέβεται τον εαυτό του, είτε άντρας είτε γυναίκα, πρέπει ν'αρχίσει με μια χαλάουα στο πάνω χείλος.
αυτό, μάλιστα!
να έχει κανείς την αίσθηση της πράξης.
διότι η πολιτική, πράξις είναι.
και οι πολιτικοί, πράξεις.
από το πράττω και μεταπράττω.
εξ ού και πρασινάλογα που λέμε
που δεν είναι πράσινα, όπως βεβαίως-βεβαίως γνωρίζετε, μα για να πουλήσεις άλογο στην αρχαιότητα έπρεπε να πεις τόσα ψέμματα όσα και για να πουλήσεις ρημαγμένο σπίτι σε σεισμογενή ζώνη...

γραφική έχω γίνει μου φαίνεται, και συγγνώμη! μ'αρέσει βλέπεις να μην κάνω τη δουλειά μου...
μάρξ, παρακαλώ, να μπω λιγάκι στο ψηφοδέλτιο...;;

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή μου Γητεύτρια ανέβασες ποστ για ένα πράγματι μεγάλο θέμα, αλλά εγώ άλλο εννοούσα λέγοντας ότι η Μελίνα είχε τα καλά της, αλλά και τα κακά της και δεν περίμενα να ανεβάσεις κάτι βάζοντας παράδειγμα το Παλιό Πασόκ του Γεννηματά κλπ.κλπ. Δεν σχετίζομαι με κανέναν από αυτούς ούτε τους έχω τεράστια εκτίμηση, τους σεβόμουν και τους σέβομαι για αυτό που είναι και δεν είναι αυτό που θα ήθελα εγώ, ανήκω πολύ πιο αριστερά αλλά είμαι άστεγος με την έννοια ότι δεν με χωρά ομπρέλα κομματική. Βεβαίως δεν ψηφίζω λευκό (ίσως θα έπρεπε). Τέλος πάντων.

Με την Μελίνα δεν μου άρεσε π.χ. ότι κατέβαινε στη Λαϊκή πρωινιάτικα ρίχνοντας κάτι "απλό" επάνω της, και όταν εννοώ "απλό" εννοώ μια γούνα 2-3 εκατομμυρίων (παλαιών) δραχμών, τότε. Δεν την κρίνω σαν πολιτικό γιατί δεν ήταν.

Έχω πολλά παραδείγματα και δεν έχω το χρόνο.

Νομίζω πρέπει να ξεχωρίζουμε ένα αισθαντικό "Αγάπη που 'γινες δίκοπο μαχαίρι" με την υπέροχη θαμπή φωνή που θα μας ανατριχιάζει στους αιώνες, με το πρόσωπο πίσω από τον καθρέπτη. Θέλω να ξέρω μόνο εκείνη την ανατριχιαστική θαμπάδα, εκείνη θα μας συντροφεύει. Τα άλλα που αντιπροσωπεύονται μέσω του δημοσίου προσώπου δεν μας έδωσαν τίποτε, γιατί δεν μπορούσαν, δεν είχαν τη δυνατότητα.

Δεν είμαι πολιτικό πρόσωπο, είμαι καλλιτέχνης και με την ιδιότητα αυτή ζω στα ξένα.

μαριάννα είπε...

Αγαπητέ Ροΐδη
ακόμα καλύτερα που είσαι καλλιτέχνης και όχι πολιτικό πρόσωπο. Φανταζόμουν κάτι σε πρέσβη ή διπλωμάτη. :)
Η Μελίνα μεγάλωσε σε αστικό σπίτι. Ευτυχισμένα παιδικά χρόνια, το χαϊδεμένο του σημαντικού παππού, αλλά και πατέρα. Ατίθαση και ανεξάρτητη. Προφανώς μέσα στο Μερκουραίικο μεγάλωσε με συγκεκριμένο τρόπο ζωής. Αν κι εγώ δεν τη θυμάμαι να φοράει ποτέ τίποτα που να μου κάνει κακή εντύπωση. Ούτε θυμάμαι να σχολιάστηκε ποτέ αρνητικά για το ντύσιμο της. Τουναντίον. Είχε βγει η πιο καλοντυμένη γυναίκα της Βουλής παμψηφεί, με δεύτερη τη Δαμανάκη με τα Αρμάνι που φορούσε αποκλειστικά. Κι όταν λέω καλοντυμένη δεν εννοώ πλουσιοντυμένη, εννοώ ότι ήξερε τι θα φορέσει ανάλογα με την περίσταση. Για τη γούνα που λες εγώ έχω μαρτυρία φίλου ότι κάποιο Φλεβάρη, την έβγαλε και την έδωσε σε σεισμόπληκτους σε κάποια περιοχή στο Κερατσίνι κι έμεινε με το πουκάμισο και της δώσανε κάποιοι από το συνεργείο διάσωσης μια κουβέρτα να ρίξει πάνω της. Ο φίλος έχει μπλογκ αν διαβάζει ας το επιβεβαιώσει.
Η ουσία όμως είναι αλλού.
Πολιτικός ναι δεν ήταν. Γι αυτό ήταν καλή. Και καμιά δε δούλεψε για την Ελλάδα καλύτερα στα χρόνια της δικτατορίας. Στο ΠΑΚ με τους άλλους μαζί οργάνωναν διαρκώς αντιδικτατορικές συγκεντρώσεις ξεσηκώνοντας όποιον ευρωπαίο νόμιζαν ότι μπορούσε να παίξει κάποιο ρόλο.
Σαν υπουργός ήταν εξαιρετική. Την έζησα εκ των έσω και ξέρω το έργο της. Έκανε πολλά. Πέρα από τα μεγάλα και γνωστά τεράστια έργα, όπως το στέγαστρο που έσωσε το Ναό του Επικουρείου Απόλλωνα στη Φιγαλία ή Φιγάλεια, το Μουσείο της Ακρόπολης, η εκστρατεία για τα μάρμαρα του Παρθενώνα κτλ.
Για να καταλάβεις πόσο σημαντικό ήταν το έργο στη Φιγαλία δες εδώ:

«Πήξη νερού. Ένα από τα µηχανικά αίτια καταστροφής των µνηµείων είναι η πήξη του νερού, όταν η θερµοκρασία πέσει κάτω από το µηδέν. Τότε το νερό διογκώνεται καιρηγµατώνει και αποσαθρώνει τα µάρµαρα ή τους ασβεστόλιθους, αν, πριν να πήξει, είχε διεισδύσει σε πόρους ή σε µικρότερες ρωγµές. Το φαινόµενο αυτό είναιαµελητέο στην Ακρόπολη, γιατί στην Αθήνα σπάνια η θερµοκρασία πέφτει κάτω απότο µηδέν, γιατί το πεντελικό µάρµαρο των µνηµείων έχει πολύ µικρό πορώδες (0,35-0,7%) και γιατί υπάρχει µεγάλη ρύπανση. Σε άλλα όµως µνηµεία αποτελεί το κύριοαίτιο της φθοράς, όπως λ.χ. ο Επικούρειος Απόλλων στη Φυγάλια, όπου δεν υπάρχειρύπανση. Η ρύπανση ελαττώνει το φαινόµενο, γιατί οι ρυπαντές SOx και ΝΟχ, όταν διαλυθούνστο νερό σχηµατίζουν ισχυρά οξέα, που ελαττώνουν το σηµείο πήξης του νερού καιτη διεισδυτικότητά του, γιατί αυξάνουν την επιφανειακή του τάση. Προσωρινή λύση αποτελεί η τοποθέτηση στεγάστρου, ώστε να µην έρχεται τοµνηµείο σε επαφή µε το νερό της βροχής, και η χρησιµοποίηση υπέρυθρηςθέρµανσης, ώστε να µη συµπυκνώνεται η υγρασία. Το πρώτο εφαρµόστηκε στο ναό του Επικουρείου Απόλλωνος.»

Καταλαβαίνεις ότι τον Ναό αυτόν τον έσωσε η Μελίνα μετά από πολύ μεγάλη προσπάθεια και πίεση να εξασφαλίσει το τεράστιο ποσό που απαιτούνταν. Είναι τυχαίο που ένας Ζακ Λανγκ υπουργός πολιτισμού κι αυτός τότε, υποκλινόταν μπροστά της;

Κάποιοι πήγαν να πουν για το γράμμα του Άκη Πάνου που δεν του απάντησε. Έλεος... Κι αυτή την ιστορία την ξέρω πολύ καλά και εκ των έσω. Θέλω να πω ότι με ενοχλεί να δείχνει κάποιος το Φεγγάρι και κάποιοι να κοιτάνε το δάχτυλο. Κι εγώ στη θέση της ακριβώς το ίδιο θα έκανα. Ακριβώς όμως. Από σεβασμό σε αυτά που είχε γράψει ο Άκης Πάνου και μόνο.

Δεν είναι τυχαίο ότι τη λάτρευε ο Μάνος. Και ξέρουμε όλοι ότι ο Μάνος δε μάσαγε τα λόγια του και δε χαριζότανε στο Θεό το ίδιο.

Για την αισθαντικότητα συμφωνούμε απολύτως. :) Και για το λευκό. Αλλά κι εγώ δεν το ρίχνω γιατί ψηφίζω πλέον προσωπικά και όχι κομματικά. Ψηφίζω φίλους που εκτιμώ και που γνωρίζω πολύ καλά τους αγώνες τους και το ήθος τους. Γιατί υπάρχουν και κάποιοι τέτοιοι ευτυχώς ακόμα.

Σε ευχαριστώ για τη συζήτηση και σου εύχομαι κάθε καλό εκεί στα ξένα! :)

Ανώνυμος είπε...

πρέσβης ή διπλωμάτης;
:)... :)
μα...μισώ την υποκρισία!

Τέλος πάντων, μπορεί να ήταν καλή η Μελίνα αλλά μην ξεχνάμε ότι πουλούσε η φάτσα-περσόνα της πολύ στα μήντια. Μην ξεχνάς ποτέ αυτή τη βιομηχανία μύθων, ακόμη και...διαχρονικών.(ναι!)

Εντάξει, σίγουρα βοήθησε τον τόπο από το εξωτερικό, αλλά αυτή η βοήθεια δεν είναι...Αντίσταση.

Η αντίσταση είναι άλλο πράγμα, ο Ραφαηλίδης στην "τραγελαφική" ιστορία της Ελλάδας (μετά το 1821) τα λέει πολύ καλά, και σε αυτό τη σημείο της... Αντίστασης, συμφωνώ απολύτως.

Μαύρος Γάτος είπε...

Μιαμ!!!!!!

Σ;)))))))))))

μαριάννα είπε...

@ μαύρος γάτος

Νιαούρισε κανείς; :)

@ ροΐδη

Και τον Ραφαηλίδη τον συμπαθούσα ιδιαιτέρως, ειδικά στις περιβόητες κόντρες του. Αυτές με Πλεύρη και λοιπούς...:)