Δευτέρα 11 Ιουνίου 2007

Ημερολόγιο συνόρων. Διασχίζοντας τα σύνορα της σιωπής. Σοφία Κολοτούρου η αγαπημένη μας!


Η Σοφία είναι μια πολυαγαπημένη φίλη, ποιήτρια. Μένουμε στην ίδια γειτονιά, αλλά γνωριστήκαμε στους Εκφραστές.
Από την πρώτη στιγμή δέσαμε απίστευτα. Λες και γνωριζόμασταν χρόνια. Όταν πίνουμε καφέ με τη Σοφία στα στέκια του Φαλήρου, Κίτσεν, Φλο, Θέατρο, αναστενάζουν οι καρέκλες... Κόβει η μία, ράβει η άλλη. Και να, τα χάχανα.
Έχουμε περάσει απίστευτα όμορφες και ξένοιαστες ώρες, συζητώντας κυρίως για ποίηση, που είναι και η κοινή μας αγάπη.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο της « Αν-επίκαιρα ποιήματα», των εκδόσεων Τυπωθήτω, Δαρδανός. Φαντάζεστε τη χαρά μας και τους πανηγυρισμούς!
Το Σάββατο λοιπόν το Σοφάκι, το φωτογράφισαν και το παρουσίασαν στα ΝΕΑ, σε μια εξομολόγηση της, που την βρήκα αληθινά συγκινητική, βαθιά ανθρώπινη, σε άψογο λόγο πάντα, ρεαλιστική και μάθημα ψυχικής δύναμης!
Νιώθω πραγματικά ευτυχής, τη θαυμάζω και πολύ πολύ την καμαρώνω!
Της εύχομαι από καρδιάς καλή επιτυχία!


Για να καταλάβω τι λένε οι άλλοι πρέπει να διαβάζω τα χείλη τους. Όταν επικοινωνείς με τη χειλεοανάγνωση, τον πρώτο καιρό είσαι κάτι σαν γλωσσικός μετανάστης. Στην αρχή δυσκολεύεσαι πολύ να αντιληφθείς τον προφορικό λόγο, ακριβώς όπως ένας μετανάστης που έρχεται σε μια καινούργια χώρα και δεν ξέρει τη γλώσσα

Με λένε Σοφία Κολοτούρου. Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1973. Έχω Έλληνες γονείς και παππούδες. Επομένως θέμα φυσικών συνόρων δεν υπήρξε ποτέ μέχρι σήμερα στη ζωή μου. Οι δικοί μου ήταν όλοι παλαιοελλαδίτες και εγκατεστημένοι στην Αθήνα από δύο και τρεις γενιές.

ΥΠΗΡΞΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ σύνορο στη ζωή μου. Το γλωσσικό σύνορο. Από την πρώιμη εφηβική μου ηλικία άρχισα σταδιακά να χάνω την ακοή μου. Ο λόγος παραμένει μέχρι σήμερα απροσδιόριστος. Οι γιατροί είπαν πως πρόκειται για καταστροφή του ακουστικού νεύρου. Σήμερα πια τα νεύρα έχουν αδρανήσει ολικά. Προτού χάσω εντελώς την ακοή μου πρόλαβα να αναπτύξω κανονικά την ομιλία καινα μάθω σταδιακά να επικοινωνώ με τη βοήθεια της χειλεοανάγνωσης. Έτσι φοίτησα σε «κανονικά» σχολεία, υπήρξα άριστη μαθήτρια όλες τις χρονιές, τελείωσα τις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου με 20, σήκωσα τις σημαίες των σχολείων στις παρελάσεις, μπήκα στην Ιατρική Σχολή και αποφοίτησα με πολύ καλή βαθμολογία, ειδικεύτηκα στην Κυτταρολογία. Αυτή η πορεία ήταν επιβεβλημένη. Έπρεπε πάντα να διαβάζω πάρα πολύ, για να αναπληρώσω μέσω των γραπτών κειμένων ό,τι έχανα από τον προφορικό λόγο.

Όλο το άρθρο:
εδώ

24 σχόλια:

kelly alamanou είπε...

Καλό δρόμο στο βιβλίο της ΣΟΦΙΑΣ!
Καλό δρόμο στη Φιλία σας!
Με συγκινήσατε both.
Tα φιλιά μου.

Ανώνυμος είπε...

είναι φοβερός άνθρωπος η Σοφία, αισθάνομαι τυχερός που την γνώρισα

Ανώνυμος είπε...

Η Σοφία είναι ένα ακριβό σπάνιο άρωμα, που μια μικρή σταγόνα του μπορεί να ζωογονήσει δικά μας ξεχασμένα συναισθήματα.
Διαβάζοντας την παρουσίαση της στα ΝΕΑ, ανακαλύπτουμε μια νεαρή κοπέλα που δεν κλαψουρίζει γι’ αυτό που έχει αλλ’ αντίθετα, σηκώνει το χέρι και το κατεβάζει με ορμή ψυχής στην κόψη του μαχαιριού, χωρίς φόβο μη ματώσει.
Μας διδάσκει δύναμη και θέληση. Άρπαξε τη ζωή και τη γεύεται χωρίς να σταματά να ψάχνει και να προσαρμόζεται σ’ εκείνα από τα οποία μπορεί να πάρει,να νιώσει, να επικοινωνήσει.
Η Σοφία δεν έχει ανάγκη να ακούσει από εμάς κανένα «μπράβο»,διότι διαγράφει μια πορεία τόσο σημαντική, τόσο μοναδική, που μόνο να τη μιμηθούμε μπορούμε για να βρούμε δρόμους σκέψης κι αντίληψης καινούργιους.
Σοφία, νομίζω ότι η Μαριάννα σε γνώρισε σε μας με σκοπό να μας δώσει την ευκαιρία να εισπράξουμε αυτά που μοιράζεσαι μαζί μας στο βιβλίο σου.
Προσωπικά σας ευχαριστώ πολύ και υποκλίνομαι βαθιά!
Σ.Μ. chiοs

kyriaz είπε...

Περίεργα νήματα συνδέουν τις ζωές των ανθρώπων.
Για τη Σοφία μου μίλησε πρόσφατα ο καλύτερός μου φίλος που έχει μια επικοινωνία μαζί της.
Τώρα βλέπω είναι και δική σου φίλη...
Τι να πω.

Cle Petridou είπε...

Πέρασα απλά για ένα γεια
Θα ξαναπεράσω αύριο για καφέ, σήμερα έχω... ναυτία

Φιλάκια

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

τα μεγαλύτερα όρια στη ζωή μας είναι τα γλωσσικά, τελικά...
Για όλα αυτά που δεν μπορούμε να πούμε

A.F.Marx είπε...

Μαριάννα, για την Σοφία Κολοτούρου, σήμερα μαθαίνω για πρώτη φορά από σένα.
Και χαίρομαι πολύ γι' αυτό.

μαριάννα είπε...

Αγαπητοί φίλοι χαίρομαι που μοιραζόμαστε τα ίδια αισθήματα, θαυμασμό και εκτίμηση για τη Σοφία. Είναι ένα πλάσμα σπάνιο. Εκλεκτός άνθρωπος, βαθύτατα σεμνή, με χιούμορ, επικοινωνιακή, καλή φίλη, εξαίρετη λογοτέχνης και ποιήτρια, με ένα μόνιμο άγχος για το σιδέρωμα που απεχθάνεται και που πρέπει αναγκαστικά να κάνει! :)))
Με το που θα έρθω, θα οργανώσουμε μια βραδιά αφιερωμένη στη Σοφία και θα είστε όλοι καλεσμένοι. Πέρυσι το καλοκαίρι που κάναμε πολύ συχνά παρέα και λόγω δημοτικών εκλογών, βγαίναμε με πολυπληθείς παρέες, δεν υπήρξε άνθρωπος που να τη γνώρισε και να μην καταγοητεύτηκε!
Εμείς στους Εκφραστές, κάνουμε παρέα τα τελευταία περίπου δυο χρόνια και την ποίησή της την ξέρουμε καλά και εκ των έσω. Αξίζει τον κόπο να διαβαστεί και πιστεύω ότι η πρώτη της αυτή συλλογή, θα έχει την τύχη που της αξίζει!

μαριάννα είπε...

@ Ροδούλα
Καλό δρόμο στη φιλία ΜΑΣ! Όλων μαζί. Με συγκινείς εξ' ίσου...

@ A_NTi
Τι να πω... ξέρεις από πρώτο χέρι. Σπάνιο παιδί και σ'εκτιμά πολύ.

@ Σ.Μ.
Δεν έχω λόγους να σ' ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια! Με συγκίνησες...Είμαι σίγουρη ότι θα ενθουσιαστεί η Σοφία! Να 'σαι καλά!

@ kyriaz
Η ζωή είναι τόσο παράξενη, σαν ένα μπερδεμένο κουβάρι... όσο το ξετυλίγεις, τόσο βρίσκεις άκρες. Κι εγώ με τη Σοφία ανακαλύψαμε τον πρώτο καιρό, ότι είχαν κάνει μαζί με το γιο μου μετάφραση ενός ιατρικού λεξικού από τα αγγλικά, χωρίς να γνωρίζονται φυσικά!!!
Και βεβαίως ότι είχαμε ένα σωρό κοινούς φίλους, αφού ζούσαμε στην ίδια περιοχή...

μαριάννα είπε...

@ για την αρλέτα
Περαστικά σου! Τί έπαθες;

@ Σπύρος Σεραφείμ
Αξίζει να γνωρίσεις τη Σοφία και θα καταλάβεις ότι πολλά γι αυτό που λες. Ελπίζω να συμπέσουμε όλοι μαζί πριν σκορπιστούμε στα νησιά...:))))

@ A.F.Marx
Γνωρίζοντας την ευαισθησία σου Γιώργο, όσο και αυτήν της Σοφίας, είμαι σίγουρη ότι από κοντά, θα την εκτιμήσεις πολλαπλά.
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Ξέρω πόσο θα συγκινηθεί γιατί δεν ξέρει τίποτα γι αυτό το άρθρο. θα της το πω απόψε... ;)

cropper είπε...

Όταν ένας άνθρωπος, την ώρα που τον καλούν να παρουσιάσει τα ποιήματα που έγραψε ακούγοντας μόνο την ψυχή του, παρουσιάζει - καταθέτει αυτή την ψυχή, αξίζει όλο τον θαυμασμό και σεβασμό μας.

Ανώνυμος είπε...

Μαριάνναααα μου,(σαν καλόπιασμα μου ακούγεται)...Είναι;
Μου ήρθε μια ιδέα και θέλω τη βοήθεια σου να την υλοποιήσω. Μάθε από την Σοφία αν επιθυμεί το κομμάτι από τα ΝΕΑ, να το αναδημοσιεύσω στο δικό μου έντυπο.
Εσύ ξέρεις τι να της πεις σχετικά, διότι είναι θέμα αρχής για μένα να μη μιλήσω για τη δουλειά μου στο blog, θα ήταν σαν διαφήμιση και κατάχρηση χώρου.
Θα περιμένω μια απάντηση αν κι έχεις δουλειά όπως είπες, αλλά για τη Σοφία, πιστεύω ότι αξίζει η προσπάθεια. Φιλιά!
Σ.Μ. Chi.

μαριάννα είπε...

@ cropper
Συμφωνώ απόλυτα...

@ Σ.Μ. Chi.
Καλημέρα! Καλημέρα! :)
Μπααα... δεν το εξέλαβα σαν καλόπιασμα. Δεν σου πάει. Και πώς να στο χρεώσω; Το εξέλαβα σαν γλυκιά λέξη προερχόμενη από φίλη, που διαθέτει φυσική ευγένεια και φινετσάτους τρόπους. Λεπτοί διαχωρισμοί καλή μου μεταξύ γλυκού και γλυκερού, που δεν δύναται να τους κάνουν οι έχοντες μιζέρια στα αισθήματα και στο νου. Ξέρει αυτός γιατί το λέω... (όπως κατάλαβες πήρα πάσα για να κάνω και την αναφορά μου εκεί που πρέπει!);)
Μίλησα με Σοφία με sms και την κάλεσα να απαντήσει η ίδια. Αν δεν έχει αντίρρηση ο δημοσιογράφος, η ίδια δεν έχει καμία. Και φαντάζομαι ήδη μπορείς να ξεκινήσεις να το επεξεργάζεσαι, γιατί αναδημοσίευση με αναφορά πηγών, δεν αντίκειται στη δημοσιογραφική δεοντολογία απ' όσο δύναμαι να γνωρίζω.
Όμως ας απαντήσει η ίδια και ας έχει τυπικά την έγκριση για να είμαστε πιο σίγουροι.
Σ' ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου και τη ζεστασιά που αγκάλιασες τη Σοφία. Το αξίζει.
Φιλιά!!!

Ανώνυμος είπε...

Να 'μαι κι εγώ που μόλις ενημερώθηκα από τη Μαριάννα για τη σημερινή έκπληξη. Η Μαριάννα ξέρει πόσο ντρέπομαι όταν διαβάζω επαινετικά σχόλια, οπότε τι να πω; Με συγκινήσατε όλοι...Ελπίζω να σας αρέσουν και τα ποιήματα το ίδιο...

Γράφω κυρίως για να απαντήσω στην Σ.Μ. Chi. Από μένα φυσικά και μπορείς να αναδημοσιεύσεις ό,τι θέλεις, εξάλλου κι εγώ δεν νομίζω ότι υπάρχει απαγόρευση στην αναδημοσίευση όταν αναφέρεται η πηγή του άρθρου.

Αλλά για να είμαστε τυπικά εντάξει, επειδή κι εγώ τα προσέχω πολύ τα τυπικά, επικοινώνησα με τον δημοσιογράφο Γκάζι Καπλάνι που πήρε τη συνέντευξη και περιμένω απάντηση. Αν θέλεις να επικοινωνήσεις κι εσύ για καλύτερη συνεννόηση, το e-mail του έχει δημοσιευτεί στο τέλος του άρθρου και το ξαναγράφω, είναι:

ΓΚΑΖΜΕΝΤ ΚΑΠΛΑΝΙ gazikap@gmail.com



@ kyriaz, μην το ξεχάσω, σου γράφω πάλι το mail μου, που σου έγραψα στο άλλο site και δεν το είδες μάλλον, είναι sofiakol@hotmail.com

Κατά τ' άλλα το Δίκτυο μας...δικτυώνει, σωστά; Να είστε καλά όλοι...

Ανώνυμος είπε...

Μόλις πήρα απάντηση και από το δημοσιογράφο. Η αναδημοσίευση επιτρέπεται και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, αρκεί να αναφέρεται η πηγή. Για περισσότερες λεπτομέρειες στο mail που έδωσα. Και όποιος θέλει να επικοινωνήσει μαζί μου, στο δικό μου mail.

Καλό απόγευμα σε όλους.

μαριάννα είπε...

@ Σοφία

Άψογα! Μπορούμε λοιπόν ελεύθερα να αναμεταδίδουμε το άρθρο! :))))))
Φιλιά πολλά! Και κανόνισε... πριν πας διακοπές, έχουμε κάμποσες μαζώξεις ε; ;)

Ανώνυμος είπε...

Σοφία,
Δε μπορείς να φανταστείς τι ανάκατα συναισθήματα με γέμισαν όταν διάβασα για σένα στα ΝΕΑ.
Είναι σπουδαίο το ότι μου απάντησες η ίδια. Με τη Μαριάννα στη μέση βέβαια όλα τα περιμένω, αφού να φανταστείς μου έχει κάνει χοντρή πλάκα με το αυθόρμητο του χαρακτήρα της!
Για το κείμενο μη φοβάσαι ξέρω τους κανόνες και φυσικά σέβομαι τη δουλειά των άλλων. Δεν υπάρχει περίπτωση να «καπελώσω» κανέναν, διότι τότε δεν θα είμαι ο εαυτός μου. Συνεπώς κρατώ τους τύπους.
Ελπίζω να μη χαθούμε κι επιθυμώ να τα πούμε από κοντά. Το email μου είναι: kivotos@chi.forthnet.gr. Αν κι όποτε θέλεις γράψε μου, θα χαρώ πάρα, πάρα πολύ.
Φιλιά
S.M.Ch.

Ανώνυμος είπε...

Μαριάννα μου,
Μη γράφεις τέτοια για μένα γιατί είμαι αλαφροΐσκιωτη και θα τα πιστέψω, μη με καλομαθαίνεις,γιατί μπορεί ν'απαιτήσω (ως κακομαθημένη)να μου λες παραμύθια.
Μη με κακομαθαίνεις, μη...(Όχι ότι δεν μ ’αρέσει)πόσο παιδί είμαι...
Μαριάννα μου,
Και δημοσιογράφος είμαι αν δεν στο έδωσα να το καταλάβεις όταν μιλήσαμε. Μ’ αυτό θέλω να πω ότι τους κανόνες τους ξέρω. Η ερώτηση μου αφορούσε καθαρά στη Σοφία, η οποία μπορεί να μην ήθελε να αναπαράγει μια άγνωστη την ιστορία της. Αν της περνούσε από το νου ότι το έκανα επειδή το θέμα είναι «πιασιάρικο», προτιμούσα να εξαφανιστώ από προσώπου γης.
Σ’ευχαριστώ πολύ, πολύ για την μεσολάβηση, η οποία με έφερε ακόμα πιο κοντά στη Σοφία! Ομολογώ ότι δεν περίμενε αυτή την εξέλιξη.
Φιλιά κι όποτε το νιώθεις, (γιατί με παραγγελιά δε βγαίνει αληθινό) πέτα μου εκείνο το ανεπανάληπτο «αγαπώ σε» που μου είχες πει στην αρχή πριν μάθεις τι κάθαρμα είμαι...
S.M. Ch.
ΥΓ: Το email μου το έγραψα στη Σοφία. Κράτα το κάπου για να μου στείλεις τη διεύθυνση σου.

μαριάννα είπε...

@ S.M. Ch.
Γελάω. Σωστά το υπενθυμίζεις. Στη ροή του λόγου, ξέχασα ότι είσαι και δημοσιογράφος. Και ξέρεις γιατί; Γιατί σ' έχω καταγράψει ως συγγραφέα στη μνήμη μου και γιατί η γραφή σου είναι πολύ καλύτερη από στεγνή δημοσιογραφική. Είναι λογοτεχνική γραφή. Χαίρομαι που θα τα πείτε με τη Σοφία. Και ούτε μου πέρασε από το μυαλό ότι θεώρησες πιασάρικο το θέμα. Η ποίηση της Σοφίας αξίζει κάθε αναγνώρισης και αυτό είναι κάτι που δε χωρά αμφισβήτηση, όχι γιατί το λέω εγώ, αλλά έχω διαβάσει πολλές κριτικές που έχουν κάνει για τα ποιήματά της, εκλεκτοί ποιητές.

Cle Petridou είπε...

Φιλενάδα,
μ έκανες να δακρύσω, ίσως κάποτε καταλάβεις το γιατί.
Οι άνθρωποι όλοι έχουμε κάπου κάποια αδυναμία, μικρή ή μεγάλη, σημασία έχει πώς την βιώνουμε και τι αντλούμε από αυτή.
Δεν φαντάζεσαι πόσο σημαντικοί είναι οι φίλοι δίπλα σου, να στηρίζει ο ένας τον άλλο. Αυτό είναι επικοινωνία.
Τα φιλά μου όλα

μαριάννα είπε...

@ για την αρλέτα

Όλοι οι άνθρωποι κάτι κουβαλούν Κλέλια μου. Δύναμη ψυχική χρειάζεται, εκλογίκευση και θέληση για ζωή. Στοίχημα με τη ζωή και με τον εαυτό μας ότι θα τα καταφέρουμε. Και ξαφνικά όλα φαίνονται πιο απλά. Αρκεί να βρούμε τις εσωτερικές μας ισορροπίες και να αποδεχόμαστε αυτό που δεν αλλάζει. Να θυμόμαστε πάντα:
Ότι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό!
Φιλιά πολλά κι από μένα!

Ανώνυμος είπε...

Θα γράψω εδώ , το ίδιο σχόλιο που έγραψα και στο αντίστοιχο ποστ του Allu-Fun-Marx :
Πες της Σοφίας , πως - κατά κάποιον τρόπο - είναι τυχερή , που δεν ακούει …(ο κόσμος μας έχει πια πνιγεί στην ηχορρύπανση) …
Εκτός αυτού , πες της , πως υπάρχουν και ΠΙΟ κουφοί από εκείνη … Είναι όλοι αυτοί , που δεν μπορούν να αφουγκραστούν τον παλμό της πραγματικής ζωής , της ζωής που λέγεται Αγάπη , Προσπάθεια , Πίστη στα Ιδανικά … Είναι η ζωή που ενυπάρχει μέσα μας και όχι … η ζωή , η γύρω από τα αφτιά μας …
Πες της …
Αλλά , άσε καλύτερα … θα προσπαθήσω να της τα πω εγω .

μαριάννα είπε...

@ silia

Σιλιάκι αξίζει να της τα πεις η ίδια και ακόμα πιο πολύ αξίζει να τη γνωρίσεις! Θα σε ενθουσιάσει! Λαμπερό παιδί! Πραγματικά!
Προικισμένο πλάσμα, όπως συχνά φροντίζει φύση να χαρίζει απλόχερα όταν κάτι σου στερεί. Στερήθηκε την ακοή, μα όλα τα υπόλοιπα τα έχει στον υπερθετικό βαθμό!

Πώς πάει το χέρι σου κορίτσι μου; Καλύτερα;

ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ είπε...

Εδώ είμαι καλέ! Πέστε μου ό,τι θέλετε.