Πριν δυο χρόνια, που είδα το Σκηνές από ένα γάμο, στο θέατρο Προσκήνιο, με τους δυο εκλεκτούς πρωταγωνιστές, νόμισα ότι ξαναζώ τον ίδιο εφιάλτη. Δεν τον εύχομαι ούτε στον εχθρό μου, αλλά δυστυχώς όλο και πιο συχνά ακούμε την ίδια ιστορία με μικρές παραλλαγές.
Το έργο το έχω περιγράψει εδώ οπότε δε θα πω τίποτα παραπάνω. Σας αφήνω να... απολαύσετε ένα δυνατό ηχητικό απόσπασμα.
.png)
.jpg)
12 σχόλια:
Nα προσθέσω κάτι;
Είναι τυχεροί όσοι έχουν περάσει έναν τέτοιο "εφιάλτη".
Αν δεν είχα χωρίσει στον πρώτο γάμο μου, δε θα είχα γίνει αυτός που είμαι σήμερα.
Δε θα είχα βρει την απόλυτη ευτυχία στο γάμο που βιώνω σήμερα. Ο πόνος, ο τότε πόνος, με εξάγνισε. Κι επειδή ήμουν στη θέση του "εκδιωγμένου", περιπλανήθηκα και βρήκα τον προορισμό που μου άξιζε έχοντας γερό βήμα πλέον, ξέροντας τον ίδιο μου τον εαυτό.
Καμιά φορά οι εφιάλτες μας είναι τα καλύτερα μαθήματα. :)
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου για σένα και για τα άτομα της ηλικίας σου... Εν προκειμένω πρόκειται για έναν γάμο πολλών χρόνων με παιδιά μεγάλα. Ενώ χωρίζουν φαινομενικά ήρεμα, η σύγκρουσή τους μεταφέρεται για πολύ αργότερα μέσα στον χρόνο, εκεί όπου ο άντρας έχει αρχίσει να ασφυκτιά από τη νέα του σχέση και να αναπολεί τη γυναίκα του, η γυναίκα του όμως έχει παντρευτεί έναν άντρα που την απελεύθερωσε μεν σεξουαλικά, κάτι που με τον πρώτο δεν είχε συμβεί, αλλά που η αγάπη μετά από τόσα χρόνια, δεν περνά. Η λεκτική βία, οι πικρές αλήθειες και η σωματική βία ολοκληρώνουν τον κύκλο της σχέσης. Ξεσκιστικές σκηνές ενός φοβερού Μπέργκμαν, οποίος έχει κάνει 5 γάμους!!! ;)
Και το αποτέλεσμα είναι η σχέση τους να ανανεωθεί και να αρχίσουν να ζουν παράνομο έρωτα πια σαν εραστές. Τρελές καταστάσεις που δεν καταφέραμε να διαχειριστούμε ακόμα, είναι οι σχέσεις.
Όταν είσαι νέος όμως, όλα είναι διαφορετικά. Δεν αφήνει τόσα ίχνη...
Συμφωνώ με τον επίλογό σου...:)
Αχ ήταν από τις θεατρικές παραστάσεις που πολύ θα ήθελα να είχα δει!
Ευχαριστώ για τα αποσπάσματα.
Οι σχέσεις των ανθρώπων δεν είναι εύκολες. Ποτέ δεν ήταν.
Βλέπεις οι άνθρωποι αλλάζουμε, μα ξεχνάμε να το πούμε ο ένας στον άλλο...
Οσο και να πονάει, όταν αγαπάς αφήνεις στον άλλο την ελεύθερη επιλογή του να μείνει ή να φύγει...
Και τέλος, προσωπικά, όταν φύγω, δεν γυρίζω πίσω ούτε για να κοιτάξω..
γητευτρια
Μαριάννα και πάλι κάτι άσχετο... Το πρώτο σχόλιο κάθε φορά γίνεται «εμπλεκόμενο» με τον τίτλο σου και διαβάζεται δύσκολούτσικα. Χρησιμοποίησε τα μαγικά φίλτρα σου, ώστε να δηλώσει πλήρη υποταγή η κατάσταση με στόχο να διαβάζουμε εύκολα το συγκεκριμένο σχόλιο... Άραγε σου έδωσα να καταλάβεις , διότι ο ποιητής σήμερα είναι τρία πουλάκια κάθονται...
Σίγμα.
Α πολύ καλά έκανες και το ανέβασες!Χατζησάββας-Καραμπέτη=Αγαπημένοι
Φιλιά.
Eyxaristw polu. Hthela malista na dw aytin tin parastasi se kapoio taxidi mou stin Athina alla dustyxws den ekatse. Den thymamai to logo.
Tha to akousw aurio omws. Kalinyxta kai oneira gluka.
Αν το πετύχεις κάπου να το δεις. Μπορείς να το δεις και σε ταινία. Αξίζει πραγματικά τον κόπο.
Φιλιά!
Πειράζει που, αφού πέρασα όλα grand spectacles κατέληξα εδώ, ν ακούω ξανά και ξανά αυτούς τους δυο φοβερούς ηθοποιούς να σκίζουν τις σάρκες τους με βελούδινο γάντι;
Πάντα μ’ άρεσε η ακρόαση των θεατρικών έργων, θυμάμαι παλιά είχε κάθε βδομάδα από το ραδιόφωνο, Η εστιασμένη προσοχή στον τόνο της φωνής, την χροιά, στις σιωπές, στο συναίσθημα που βγαίνει είναι καμιά φορά πιο μαγικό κι απ το ίδιο το θέατρο επί σκηνής. Ακούς αναπόσπαστα τον ήχο, τις ανάσες…
Πόσο η γυναίκα όμως γίνεται συνάμα βασιλικός μανδύας και κουρέλι, δείχνει «ανωτερότητα» ενώ θέλει να ξεσκίσει τη φωτογραφία της ερωμένης…
και πως, ο άνδρας, σαν εγωκεντρικό παιδί πέφτει στην «παγίδα» να της μιλά για ποιαν; για την ερωμένη, κι αυτή να τον ικετεύει να μην σταματήσει, θέλει να ξέρει. ΤΙ; Το πώς τον «τύλιξε» η άλλη; Τους λόγους που τον απομάκρυναν απ αυτή;
Μα τι σημασία έχει. Αυτός πάντα ήταν φευγάτος. Όποια φερθεί πιο απειλητικά, πιο αποφασιστικά, τον τραβά κοντά της, σαν ένα τίποτα για να ζήσουν μαζί μια δυστυχισμένη «ευτυχία» που τους πάει μα και την βαριούνται γρήγορα.
Και γιατί ρε γμτ να μπαίνει η γυναίκα σ αυτή τη διαδικασία την τόσο ψυχοφθόρα να «κρατήσει» τον άντρα της; Δεν υπάρχει για μένα μεγαλύτερος εξευτελισμός της γυναικείας ψυχής. Και μπαίνει χωρίς να το καταλάβει σ ένα δρόμο χωρίς γυρισμό, με τον χρόνο να ναι μονίμως εχθρός που αφήνει πάνω της καθώς περνά, τα σημάδια του…
Συγχύστηκα.
Σταματώ εδώ
wraia grafei i " gia tin arleta"
@ για την αρλέτα
Ρεσιτάλ ψυχής έδωσες Κλέλια μου! Πραγματικά μίλησες με την ψυχή σου. Έτσι είναι οι άντρες, σαν τα μωρά. Σκληροί και εγωκεντρικοί. Όχι τυχαία όμως. Είναι έτσι σκληροί, με τις γυναίκες που καταβάθος και ασυνείδητα, γουστάρουν τόσο, γιατί δεν τις κατάκτησαν ποτέ όπως θα ήθελαν και που δε θα ξεπεράσουν ποτέ.
Ο Μπέργκμαν είναι μεγάλος μαέστρος, μάστορας σ' αυτό. Στην λεπτομέρεια! Γι αυτό και είναι διαχρονικός. Τους έπρηξε μέχρι να δώσει την άδεια να ανεβάσουν το έργο. Αν διαβάσεις τη συνέντευξη της σκηνοθέτιδας στο λινκ που δίνω για λεπτομέρειες, θα καταλάβεις, ότι σε όλη την παράσταση, δεν είναι τυχαίες ούτε οι ανάσες, όχι οι λέξεις.
Δεν ξέρω αν πρόσεξες μια φοβερά σημαντική λεπτομέρεια.
Μέσα στο ωραιοπαθές, αλαζονικό και ανόητο παραλήρημά του, της ομολόγησε ότι η ερωμένη του η 25χρονη, την τρέμει. Την ζηλεύει! Ποια; Η ερωμένη που της τον πήρε!
Αυτός ο άντρας είναι πολύ ερωτευμένος με τη γυναίκα του, όσο κι αυτή μαζί του. Για λόγους προφανώς ανόητους, το ζευγάρι ζούσε μέσα σε μια υποκρισία ευτυχίας, ενώ η σεξουαλική τους ζωή ήταν κανονική μέχρι θανάτου. Αφού χωρίσανε, την απελευθέρωσε σεξουαλικά ο δεύτερος άντρας που παντρεύτηκε. Και τότε ήταν που την ποθούσε τρελά ο καλός της. Κι ενώ χώρισε αυτός από την πιτσιρίκα, συναντιούνταν με τη γυναίκα του στα ξενοδοχεία να κάνουν έναν έρωτα όλο τρέλα, που δεν είχαν κάνει ποτέ όσο ήταν παντρεμένοι.
Άστα Κλέλια μου... το έχουμε δει το εργάκι από κοντά και ολοζώντανο. Άβυσσος η ψυχή των ανδρών. Οι συνάψεις στον εγκέφαλο φταίνε. Οι άντρες έχουν λιγότερες και μισούν τις αναλύσεις και το διάλογο, γι αυτό τα κάνουν σκ.... στη σχέση. Εν αντιθέσει με μας που ψοφάμε για ανάλυση. Αν θες να σε μισήσει ένας άντρας, βάζε τον κάτω και μίλα του για τη σχέση σας. χαχαχαχαχα Η χειρότερη τιμωρία! Μα χειρότερη δε γίνεται... ;)
@ vain
Ναι άψογα γράφει. Της το έχουμε πει όλοι και ο άμμος και ο σαμμάνος.
Δε μου λες εσύ μικρό, είδες τα τραγούδια που σου αφιέρωσα; Το amore scusami, που έψαχνες;
Einai mia katapliktiki parastasi!!To ergo os ergo einai polu polu kalo,alla oi erminies apo Karampeti-Xatzisavva,aggizoun tin teliotita!!Eutixos tha sinexisti mexri ta Xristougenna i parastasi,ara osoi den tin exete dei akoma,trekste!!!
Δημοσίευση σχολίου