- Έλα μην κλαις. Θα ξεμπλοκάρει το taxisnet. -Δεν κλαίω γι αυτό. Δε με νοιάζει για τη δήλωση. Γι άλλο κλαίω...
- Αναρωτιέσαι κι εσύ για τη βλακεία που δέρνει τον κόσμο ε;
- Ναι, ακριβώς.
- Ήθελαν λες να διαφημίσουν αυτό το αντιαισθητικό έργο ε;
- Ε ναι, μάλλον.
- Και να κάνουν την άγνωστη, γνωστή ε;
- Ε, μάλλον.
- Και;
- Τα κατάφεραν.
- Μπράβο τους ρε. Αλλά εσύ γιατί κλαις;
- Γιατί δε με γνωρίζει ούτε ο θυρωρός μου. Και γιατί είναι μπλοκαρισμένο
το taxis neeeeet...ουάαααα
- Κοίτα κλάμα ρε!
Παιδί μου να το κάνεις κι εσύ το κολπάκι. Να το πεις στον εκδότη σου,
να μη σκάει λεφτά για διαφήμιση.
Και πού 'σαι... Ρίξε το ανάλογο κιτς, βάλε και καμιά γαλανόλευκη εξώφυλλο
με τίποτα... ξέρεις τώρα, και θα ξεσκίσει.
Κάποιος άσχετος θα τσιμπήσει να σε κάνει ήρωα.
- Κι αν με φιμώσουν; Αν μου κουρελιάσουν τον καλλιτεχνικό μου οίστρο;
- Όχι ρε προσωρινό θα είναι. Θα μαζέψουμε υπογραφές. Έτσι θα σ'αφήσουμε;
Μετά θα μεγαλουργήσεις πάλι. Όσο υπάρχουν
άνθρωποι που είναι άσχετοι από τέχνη και δίνουν σημασία στα έργα σου,
για τους δικούς τους λόγους φυσικά, τόσο εσύ θα προβάλλεσαι.
- Λες ε;
- Άμα σου λέω...
- Καλά πάω να δω αν ξεμπλόκαρε το taxisnet, να κάνω τη ρημάδα τη δήλωση...
γιατί μετά έχει μια ομιλία Περί Τέχνης και δε θέλω να τη χάσω.
.png)
.jpg)
26 σχόλια:
ναι ρε παιδί, μου, και δε συγκράτησα και τ ονοματάκι της...
να πάρει ευχή, πάλι πίσω είμαι κι εγώ...
ναι, αλλά θα'χω κι εγώ την ευκαιρία μου! από τώρα ψάχνω για ένα εξώφυλλο. όλο το πλαίυμπόυ έχω κατεβάσει, αλλά ακόμη στο ψάξιμο είμαι.
ας πούμε και στο παιδί, να μη χολοσκάει, κάτι θα βρει κι αυτό, ακόμα καλύτερο, αρκεί να μας μοιάσει!!!
Καποιοι εχουν παρεξηγήσει τι είναι Τεχνη.
Δεν ξέρω αν έχει ορισμό η τέχνη, επειδή πιστεύω οτι ο,τι περικλείεται μέσα σε ορισμούς παύει να είναι ελεύθερο, αλλά ο,τι με κάνει να βάζω όρια δεν το θεωρώ τέχνη.
Καλημέρες ! :)
Συμφωνω με estrella - Και για μένα όταν η τέχνη οριοθετήται παυει να ειναι τέχνη..η τεχνη δεν εχει ορια ..
Ναι αν το δούμε υπο το πρίσμα του "στυλιζαρισμένου/καλαίσθητου/ σουπερ-wow" δε είναι.
Αν δείτε video art όμως θα διαπιστώσετε οτι τα περισσότερα έργα κινούνται σε παρόμοιο υφος. Ο ορισμός της τέχνης είναι πλεόν πολύ δυναμικό πράγμα παιδιά. Αλλά το θέμα δεν θα υπήρχε, αν ο ΛΑΟΣ δεν αποφάσιζε να το δημιουργήσει σε μια συγκυρία πολύ βολική (με βιβλιά ιστορίας, με με....
Άρα να κάνουμε αυτή την κουβέντα σε κάποια άλλη στιγμή και όχι όταν το αποφασίζει ο υστερικός Γεωργιάδης.
Τα σέβη μου.
Με άλλα λόγια ότι δεν έχει ορισμό και όρια δεν επιδέχεται και κριτική …άρα ότι μας πλασάρουν για τέχνη εμείς το καταπίνουμε αμάσητο ?
Νομίζω ότι έχει όρια για να ξεχωρίζει ο καθένας αυτό που θεωρεί τέχνη και κακοτεχνία
Προσοχή ακολουθεί διαφήμιση:
Έγραψα την γνώμη μου επί του θέματος στο σημερινό μου ποστ...Οπότε κοπιάστε.
Με λίγες λέξεις, το μόνο κριτήριο που έχω εγώ για την τέχνη είναι το "μ' αρέσει- δεν μ' αρέσει"
@ abttha
Πολύ χαίρομαι γλυκιά μου που είσαι στα κέφια σου! Πλαίυ Μπόυ ζουζού κι εσύ; Ε μα... πολύς ντόρος ρε συ για το τίποτα. Έτσι για να έχουμε να παίζουμε. Αποπροσανατολισμός από τα σοβαρά. Κι αυτό δεν είναι το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ότι τα τηλεοπτικά παράθυρα μεταφέρονται κι εδώ. Οπότε αν νόμιζες ότι θα ξεφύγεις... λάθος. Ας περιφρουρήσουμε την ηρεμία μας φιλενάδα κατά το δυνατόν, ασχολούμενες με τα δικά μας πεζά ενδιαφέροντα... της άλλης Τέχνης, της παρωχημένης. ;)
@ Estrella και LOCKHEART
Παιδιά, σαφής ορισμός της Τέχνης δεν υπάρχει κατά τη γνώμη μου... ούτε καν της αισθητικής. Όταν μπαίνει ο υποκειμενικός παράγων, ένας σαφής ορισμός είναι δύσκολος. Γι αυτό θεωρώ την ύψιστη βλακεία τον περιορισμό των καλλιτεχνών και μάλιστα με βάρβαρα μέσα, όπου μόνο να τον διαφημίσουν καταλήγουν. Από την άλλη, υπάρχουν καλλιτέχνες που προσβάλλουν τόσο βάρβαρα την αισθητική του μέσου ανθρώπου, πόσο μάλλον του προχωρημένου, με το πρόσχημα του να ταρακουνήσουν μια κοινωνία που κοιμάται, που σε εξοργίζουν, αλλά που απλά αδιαφορείς και δεν ασχολείσαι.
Ο αντίλογος λέει:
Μπορεί αυτοί οι "παρανοϊκοί" καλλιτέχνες να κάνουν ζημιά. Επηρεάζουν τα παιδιά μας και καταργούν κάθε αξία, ηθική, κοινωνική...
Αυτό είναι παραμύθι για κουτούς. Τα παιδιά τους αν τα μάθουν να έχουν αξίες, θα ξέρουν να ξεχωρίσουν και να απορρίψουν το κιτς και την αθλιότητα. Όπου κι εδώ χωράει νερό...
Με κατασταλτικά μέσα πάσης φύσεως, το μόνο που πετυχαίνεις, είναι να διαφημίσεις το κιτς, δίνοντάς του διάσταση ηρωική και να οδηγήσεις αφελείς να το υπερασπίζονται. Δεν μιλάω για όσους υπερασπίστηκαν την ελευθερία της έκφρασης του καλλιτέχνη, μιλάω για όσους αφελείς, μετά από μια επιδρομή καταστολής, μπαίνουν στο τριπ να υπερασπίζονται το « έργο »...
@ ανέστη
Ανέστη μου έγραφα και σε είδα μετά.
Αυτό ακριβώς ξεκαθάρισα στην απάντησή μου στην Estrella και στον Lockheart.
Θεωρώ ότι πρέπεινα κάνουμε σαφή διαχωρισμό του ενός από το άλλο.
Άλλο ελευθερία καλλιτέχνη και όρια και άλλο αισθητική και κριτική του έργου.
Πολλοί όμως αντίθετα την πάτησαν και αντί να υπερασπίζονται την ελευθερία στην Τέχνη, υπερασπίζονται τον καλλιτέχνη και το έργο.
@ Trelofantasmeni
Αυτό είναι μεγάλο θέμα. Γιατί οι καλλιτέχνες πάντα ήταν σε φοβερές κόντρες με την εποχή τους.
Από τον μεγαλύτερο γλύπτη της ανθρωπότητας τον Ροντέν, μέχρι τους ποιητές όλου του κόσμου.
Χρέος μας είναι να υπερασπιστούμε την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της Έκφρασης και του καλλιτέχνη και από την άλλη να εκπαιδεύσουμε πολίτες ικανούς να στέκονται κριτικά, απέναντι στο κάθε σκουπίδι.
@ A.F.Marx
Δε σε διάβασα ακόμα, αλλά από το ρεζουμέ, συμφωνούμε.
Θα 'ρθω από 'κει. :)
Διβάστε τώρα, άλλο που έγινε στο σωτήριο για την Τέχνη έτος 2007.
Λϊγο πριν το Πάσχα, δεν άφησαν να ανεβεί στο Πνευματικό Κέντρο της Χίου το έργο "Αξύριστα πηγούνια", διότι στην έναρξη και μέσα στο ημίφως θα εμφανιζόταν μια κοπέλα γυμνή!!! Από εκεί και μετά δεν μιλάμε για τέχνη, αλλά για τον απόλυτο σκοταδισμό.
Για να μην επαναλαμβάνω όσα σχολίασα στο μπλογκ του Αλέξη Σταμάτη και στου Μanifesto θα προσυπογράψω την Trelofantasmeni.
Και, βεβαίως, δεν θα χάσω την ευκαιρία να ευλογήσω τα γένια μου (θέλω και ξύρισμα γμτ...) για όσα έγραψα στο χθεσινό ποστ του οbs.
Η μάσκα των προοδευτικάριων του γλυκού νερού έπεσε πολύ γρήγορα. Αυτοδιαψεύσθηκαν και αυτοακυρώθηκαν πανηγυρικά. Μόλις έπεσαν τα πρώτα αρνητικά σχόλια, τα διέγραψαν και περιφρόνησαν σκαιότατα όσους έχασαν το χρόνο τους για να γράψουν την άποψή τους, παρεμποδίζοντας ταυτοχρόνως την ελεύθερη έκφραση οποιασδήποτε γνώμης.
Kατά τα άλλα παραμυθιάζουν τον κόσμο ότι είναι κατά της "οποιασδήποτε λογοκρισίας".
...από κρυπτοφασίστες έχουμε χορτάσει. Οι φανεροί, τουλάχιστον, είναι "έντιμοι".
Αν, ανοίξω ένα ποστ διαμαρτυρίας στον ομπζ. για την λογοκρισία που επέβαλαν αυτοί ξέρετε πόσοι """ευαίσθητοι""" θα υπογράψουν; 5 ή 6. Για τέτοια διαπλοκή και υποκρισία μιλάμε.
Καλησπέρα φιλενάδα,
Μέρες είχα να περάσω και μαζεύτηκε υλικό…
Αφού βέβαια ξαναχάζεψα τον Τζουγανάκη, είδα και τα υπόλοιπα θαυμαστά σου έργα. Πού τα ξετρυπώνεις όμως… μπράβο.
Και να που πέφτω σε μεγάλη συζήτηση… Περί τέχνης!
Αλλά νομίζω κάτι έχασα;…
Θα διακινδυνεύσω όμως να πω πως η Τέχνη, όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ δεν έχει να κάνει ούτε με διασυνδέσεις ούτε με γνωριμίες. Αυτό είναι life style.
Τέχνη είναι οτιδήποτε αληθινό. Μια στιγμή αλήθειας, όπου ο καλλιτέχνης καταθέτει με ταπείνωση την ψυχή του. Κι αυτή η στιγμή καθορίζει και ορίζει τη ζωή του ολόκληρη.
Σ αγαπώ πολύ που μας "κεντρίζεις".
@ ανώνυμε
Αν ήξερες τι έχουνε δει τα μάτια μου από σκοταδισμό στην ελληνική επαρχία, στην κατά όλα τα άλλα, ευλογημένη γη της Μεσσηνίας, που όμως είχες να παλέψεις με μια μερίδα φοβερών σκοταδιστών... έτσι που αυτό που αναφέρεις για τη Χίο, μου φαίνεται πταίσμα. Και καλά να πεις στις επαρχίες... κάποιοι ζουν στο Μεσαίωνα. Μα σήμερα στην Αθήνα;
Ή στα μπλογκς; Υποτίθεται ότι η μεγάλη μερίδα των μπλόγκερς είναι η αφρόκρεμα της διανόησης ή της τέχνης, τρομάρα μας...;)
@ Artois
Καλά σοβαρά μιλάς; Έγιναν διαγραφές; Σε τι; Σε ποσταρίσματα αντίθετης άποψης; Πού; Στο μπλογκ που ανοίχτηκε για να υπερασπιστεί την ελευθερία της έκφρασης των καλλιτεχνών; :)))))))))
Ή σε μεμομονωμένα μπλογκς; Δεν πήρα χαμπάρι τι έγινε. Έχω να μπω από χθες το μεσημέρι, γιατί σήμερα είχα δουλειά σχεδόν όλη μέρα.
Πάω να δω στο μπλογκ του Σταμάτη.
Πάντως έτσι όπως τα περιγράφεις ναι, είναι αδιανόητο. Για το θέμα των υπογραφών, αν θες το συζητάμε και σε γενικότερο επίπεδο. Αυτό που ίσχυε πάντα και παντού, ισχύει και στα μπλογκς. Ομάδες! Προσωπικά πολύ το έχω βαρεθεί αυτό. Με απωθεί.
@ για την αρλέτα
Πέρασα κι εγώ βιαστικά εχθές από το δικό σου φιλενάδα, αλλά δεν είχα χρόνο ούτε ένα γεια να σου πω. Πνιγόμουν. Μετά έπεσε και το θέμα περί τέχνης και ξεχαστήκαμε...
Χαίρομαι να ... κεντριζόμαστε! ;)
Οι κοινές μας αγάπες μας κεντρίζουν καλή μου κι αυτό είναι το όμορφο. Φιλιά!
καλημέρα σε όλους!
θα πάω κι εγώ να δω, ή, μόλις προλάβω και πάλι, αυτά που αναφέρετε σε άλλα μπλογκ.
πάντως, έχω την αίσθηση, ότι εδώ, δεν αναφερόμαστε στην τέχνη, και συνεπώς ούτε στην ελευθερία της τέχνης.
βέβαια, μπορεί να μην είναι η πρώτη φορά που δεν καταλαβαίνω τίποτα, και να μην καταλαβαίνω κι εδώ! ε, δεν έγινε και τίποτα, αγάπαγε το φίλο σου με τα ελαττώματά του ('μου', εν τοιαύτη περιπτώσει, χε χε:), πάντως πολύ πλαδαρός ορισμός της τέχνης μου φαίνεται 'η τέχνη δεν έχει όρια'.
συμφωνώ ότι η τέχνη δεν έχει όρια
γιατί η τέχνη είναι δημιουργία, και η δημιουργία είναι σαφώς το καινούριο, άρα δεν έχει νόημα το όριο, φυσικά κάθε δημιουργία δεν είναι δυνατόν να εχει όρια.
τα ψηφιδωτά, που είναι σπασμένες πέτρες, δεν είναι ψηφιδωτά επειδή απλώς είναι σπασμένες πέτρες, ούτε η ποίηση είναι ποίηση επειδή τα ψηδιφωτά της είναι λέξεις, ή φώτα του διαδικτύου π.χ., για την ηλεκτρονική ποίηση κλπ)
ούτε νομίζω είμαστα τόσο μακριά από τους ντανταϊστές και την τουαλέτα τους για να το έχουμε ξεχάσει και να το επαναλαμβάνουμε με οποιοδήποτε τρόπο.
ό,τι επαναλαμβάνεται, όσο ανατρεπτικό κι αν ήταν, μα επαναλαμβάνεται, δεν είναι δημιουργία.
θυμάμαι πάντως και κάτι ακόμη. εκείνη τη θαυμάσια και καλλίγραμμη οδοντίατρο. δεχόταν τους ασθενείς της με μπικίνι.
φαντάζομαι πως η μέθοδός της ήταν πολύ καλή και οικολογική, γιατί σίγουρα θα χρησιμοποιούσε πολύ λιγότερο αναισθητικό για τις θεραπείες στα πονεμένα στόματα.
αργότερα έγινε και τραγουδίστρια.
πήγε τόσο καλά, που παραμονές των ολυμπιακών αγώνων, κάτι έλεγε για κότερο δικό της ή κάτι τέτοιο στην υπηρεσία του ολυμπιακού ιδεώδους...
αυτά για την τέχνη ή μάλλον για τη μη τέχνη και τα όριά της, που δεν υπάρχουν.
πάντως το βιντεάκι με τον χάρυ κλν, ναι! τέχνη είναι! μου άρεσε πολύ και μ'έβαλε να σκεφτώ κιόλας, μαζί με το γέλιο που μου προκάλεσε
όσο για τη λογοκρισία,
τι να πω! επαρχιωτισμό ή μάλλον σκοταδισμό, μπορούμε να έχουμε παντού, όχι μόνο στη χίο...
φυσικά και στα μπλογκ, όπου όπως ξέρετε κάποιος περνάει ΕΔΕ, όχι για κάτι που έγραψε, αλλά για κάτι που αντέγραψε! αν είναι δυνατόν!
κάπου διάβασα λίγο παραπάνω και για το ποιος κάνει μπλογκ, και το πόσο αφρόκρεμα μπορεί να είμαστε...
ήμαρτον ρε παιδιά, είμαι κι εγώ μέσα! είναι σίγουρο πως υπάρχουν μπλογκ που είναι όντως εξαιρετικές παρουσίες, άλλο πράμα!
όπου βλέπεις την Τέχνη κατά κυριολεξία, μ'ένα μεγάλο ταυ και την ετυμολογική της έννοια, δλδ τον άρρηκτο σύνδεσμο της δημιουργίας, τέχνη-τεχνική
θαυμάζω σε μερικά μπλογκ, όπως και σε τούτο δω, τις γνώσεις της τεχνικής του διαδικτύου και την ευφροσύνη των επιλογών, του γραψίματος, κλπ.
υπάρχουν και κάτι άλλοι, όπου το τεχνήεν μέρος είναι σαφώς άσχετο με το περιεχόμενο: πληρώνεις κάποιον να σε βοηθήσει για να κάνεις διαφήμιση στο έργο σου και να ανεβάσεις το κύρος ή τις πωλήσεις σου σε άλλον τομέα, πέραν του μπλογκ.
υπάρχουν κι άλλοι, που ανεβάζουν τσάτρα-πάτρα ένα μπλογκ κι όποιον πάρει ο χάρος (εγώ σ'αυτήν την κατηγορία ανήκω, με σιγουριά).
έτσι μπορούμε να σκεφτούμε... τρεις τάξεις μπλογκεράδων: τους άριστους, τους έμπορους και τους πληβείους.
είν΄ωραίοι και οι πληβείοι, γιατί,... γιατί ΥΠΑΡΧΟΥΝ!
:)
φιλάκια και καλημέρα, μη με δείρετε, εκτονώθηκα πρωινιάτικα...
Μου άρεσε ο πρωινός σου οίστρος. Απόλαυση είσαι όταν αφήνεις το ποτάμι του λόγου, να ξεχυθεί ελεύθερο. Έβαλες τόσα πολλά θέματα μαζεμένα κι άντε να σου απαντήσει κανείς. Εύκολο είναι; ;)
Να τα πάρουμε ένα ένα λοιπόν. Η Τέχνη οριοθετείται; Και πώς; Ποιός βάζει τα όρια;
Επανάληψη έργου τέχνης λες, δεν είναι δημιουργία. Αυτό παίρνει νερό. Ασαφές σαν ιδέα. Βελτιωμένη εκδοχή μιας δημιουργίας, πολύ καλύτερη από την πρώτη, είναι Τέχνη;
Για παράδειγμα, ο Ντα Βίντσι στο Μιλάνο, στο εκκλησάκι Santa Maria delle Grazie, έχει ζωγραφίσει τον Μυστικό Δείπνο την τετραετία 1494-98. Στην Μπολώνια βρίσκεται ο Μυστικός Δείπνος του Θεοτοκόπουλου που τον ζωγράφισε το 1568. και άπειροι άλλοι που ζωγράφισαν τα ίδια θέματα, που ο καθένας δίνει τη δική του οπτική, με τη δική του ευαισθησία και ψυχή, εκδοχές τόσο τέλειες, που αδυνατείς να επιλέξεις.
Όλες αυτές οι δημιουργίες, είναι Τέχνη ή όχι;
Στην ποίηση. Οι άνθρωποι εκφράζουν το συναίσθημα και το πάθος τους, από καταβολής κόσμου. Μα ένας είναι ο έρωτας. Τον περιγράφει η Σαπφώ, τον περιγράφει ο Απολιναίρ,
ο Γέιτς, η Αχμάτοβα, ο Ρίλκε, ο Σεφέρης... Το ίδιο θέμα.
Είναι τέχνη;
Εκτός αν άλλο θες να πεις... και δεν κατάλαβα. Το 'χω κι εγώ το χούι. Συχνά στροφάρω ανάποδα. Αγάπα τους φίλους σου με τα χούγια τους... ;)
Δίκτυο και αφρόκρεμα. χμ...
Ναι. Το πιστεύω. Δε σου μιλάω για τα πιτσιρίκια που αντί να παίζουν με κάτι άλλο, παίζουν με το ποντίκι και το πληκτρολόγιο.
Σου μιλάω για τους ανθρώπους αυτούς που σε μια κοινωνία θεωρούνται οι εκπρόσωποί της, ο καθρέφτης της. Και ποιοί άλλοι είναι αυτοί, αν δεν είναι οι διανοούμενοι; Και ποιοί είναι οι διανοούμενοι; Αν δεν είναι οι άνθρωποι των επιστημών, της γνώσης, της τέχνης, του πολιτισμού, ποιοί είναι;
Η πλειοψηφία αυτών μπλογκάρει ή αν δεν μπλογκάρει, ασχολείται με το δίκτυο.
Δεν το έθεσα ρατσιστικά ούτε προσβλητικά για τις άλλες ομάδες του πληθυσμού. Αλλά οι διανοούμενοι της κάθε κοινωνίας, αυτοί είναι. Αξιωματικά.
Είπα λοιπόν, ότι συχνά αυτοί οι διανοούμενοι που ενώ είναι ο αφρός, μας απογοητεύουν οικτρά.
Και ναι, ο Χαρρυ Κλυν είναι τέχνη. Ότι μας κάνει να γελάμε είναι τέχνη. Δεν είναι τέχνη αυτό που έκανε ο Χατζηχρήστος στο Ζήκο, όταν έλεγε τη θεϊκή ατάκα:
Σι πιτάω ντουμάνι για να σι πιάσει κουκίτης μπέμπη!
Είναι ή δεν είναι τέχνη ο ελληνικός κινηματογράφος της χρυσής εποχής του;
Δεν έχει σημασία αν συνεννοηθήκαμε. Γελάω... Σημασία έχει ότι τη βρίσκω να μιλάω μαζί σου, γραπτά όσο και προφορικά, ακούγοντας τη γοητευτικότατη φωνή σου...
Φιλιά! ;)
aσφαλώς και είναι τέχνη ο χάρυ κλυν!
όπως κι όλοι αυτοί οι ταλαντούχοι του ελληνικού κινηματόγραφου...
γελάς και σκέφτεσαι μαζί, και σε δένει κόμπο ο τύπος με το ταλέντο του...
και βέβαια μπορείς να ζωγραφίσεις ένα φιλί, και να είναι το μοναδικό, ακόμη κι αν το κάνεις αμέσως μετά και προσπαθήσεις να είναι το ίδιο...
όπως και οι αναρίθμητες ίδιες εικόνες ή πίνακες...
αλήθεια, τέχνη, είναι.
όταν όμως εγώ φέρω μια τουαλέτα στην έκθεση στο παρίσι, και κοροϊδεύω εγώ ο ίδιος που την έφερα, κλπ, όπως ας πούμε έκαναν οι ντανταϊστές, ε, τώρα εγώ, αν αντί για τουαλέτα φέρω μπιντέ ή φέρω κομοδίνο, ε, ασφαλώς και δε θα κάνω τέχνη, γιατί θα αντιγράφω επακριβώς, ακόμη κι αν αντι για το ένα αντικείμενο φέρω το άλλο.
δλδ δε θα υπάρχει πια τόλμη σ'αυτό που κάνω, αλλά, κόπια...
ενώ, δίκιο έχεις, αν με τις ίδιες λέξεις σκαρώσεις ένα ποίημα, το ποίημα είναι τέχνη.
υπάρχουν άλλωστε τοσο μινιμαλιστικά ποιήματα, τόσο μεγάλα όμως...
συμφωνούμε σ'αυτό γητεύτρα μου...
όπου νομίζεις γιάτρεψέ με...
νομίζω πως είναι σωστό ότι η τέχνη δεν έχει όρια, αλλά νομίζω επίσης ότι, να, τι να κάνουμε, άλλο έρωτας και άλλο τέχνη,
άλλο τέχνη και άλλο μαλακία. (αυτήν την ατάκα τη βρήκα κάπου σε ένα μπλογκ)
πότε θα γελάσουμε πάλι;;
φιλιά σε όλους, δεν έχω θύμώσει, απλώς νομίζω μερικές φορές πως έτσι όπως τα λέω γίνομαι αποδιοποιμπαίος τράγος (κατσίκα στην περίπτωσή μου)
μα δε με πολυνοιάζει, γιατί ξέρω ότι το αγάπαγε το φίλο σου με τα ελαττώματά του, το απολαμβάνω και το χαίρομαι!
@ άμπθα
Συμφωνώ σε όλα πέρα για πέρα, εκτός από το ότι γίνεσαι αποδιοπομπαίος τράγος! Χαϊδεύεσαι όμως πριγκιπέσσα μου, έτσι; Το αντίθετο συμβαίνει. Εγώ ψοφάω για να γίνονται ουσιαστικές συζητήσεις και ανταλλαγή απόψεων. Δίνεις ερεθίσματα για κουβέντα φιλενάδα. Κι αυτό είναι μεγάλο χάρισμα και σπάνιο. Και από την ανταλλαγή απόψεων, μαθαίνουν όλοι. Εγώ απολαμβάνω τέτοιες συζητήσεις στο δίκτυο, αφού δεν μπορώ να τις κάνω από κοντά. Το να μπω κάπου και να γράψω πολύ καλό ή πολύ κακό, το θεωρώ άνοστο και άκομψο. Δεν το λέω καν.
Μαζί σας χαίρομαι να μιλάω με τις ώρες. Και με την άνζετα και με την κσ-μ. Κατάλαβες βρε ή να το φωνάξω;
Σ' αγαπώ πολύ βρε φατσούλα! Ο σερ είναι καλά; Όλα επανήλθαν στα νορμάλ τους; Φιλάκια πολλά κοριτσάρα με τα στάνταρ του δικτύου! :))))
αχ ρε παιδιά, τι να πω!
ευχαριστώ είναι λίγο, για την αποδοχή και το ενδιαφέρον...
εγώ μαθαίνω απ'όλους σας, και μαθαίνω κι αυτό που μάλλον δεν πρόκειται να μάθω ποτέ: να μην είμαι απόλυτη.
Τότε μάθε κι αυτό, abbtha:
Τα πιτσιρίκια εδώ, συγρκιτικά με τους μεγάλους, είναι μια χαρά. ΜΙΑ ΧΑΡΑ.. S
Οι μεγάλοι είναι που ανακάλυψαν το ποντίκι και το πληκτρολόγιο σε πεπερασμένη ηλικία και ζουρλάθηκαν. Ό,τι κακό και ηλίθιο έχω σημειώσει στα μπλογκς από μεγάλους έχει συντελεσθεί. Παράδειγμα προς αποφυγήν και όχι προς μίμηση οι μεγάλοι.
Το υποστηρίζω γνωρίζοντας ότι κινδυνεύω να μου αποδοθεί σκληρότητα που βγάζω την γητεύτρια από τις ψευδαισθήσεις της:
Δε σου μιλάω για τα πιτσιρίκια που αντί να παίζουν με κάτι άλλο, παίζουν με το ποντίκι και το πληκτρολόγιο.
Tελευταίο "παράδειγμα"
Θαυμάστε έναν νεαρό, τον j95, πώς και πόσο εύκολα και γκρεμίζει τον μύθο ενός πρεσβύτερου που – για να χρησιμοποιήσω τις λέξεις της γητεύτριας - θεωρείται "εκπρόσωπος της κοινωνίας" (μου-χου), και πολλοί μάλιστα τον θεωρούν και διανοούμενο (πάλι μου-χου).
Στο μεταξύ, γητεύτρια, μιας και αναφέρθηκες "στα πιτσιρίκια που παίζουν με το ποντίκι και το πληκτρολόγιο", και αφού πιστεύω ότι πρέπει να μιλάμε με όρους ειλικρίνειας, θα ήταν πολύ χρήσιμο και ενδιαφέρον να μας υποδείκνυες κάποια μπλογκς "μεγάλων" που δεν παίζουν με τα πληκτρολόγια και αξίξει να τους διαβάζουμε, και κάποιους "πιτσιρικάδες" που δεν αξίζει. Εδώ είναι όλα τα παραδείγματα. Γιατί να μιλάμε με γενικότητες;
@ Artois
Οι δηλώσεις μου παρερμηνεύθηκαν. ;)
Έτσι δε θα έλεγε κάποιος πολιτικός προκειμένου να μπαλώσει τα αμπάλωτα του; Εγώ όμως αμπάλωτα δεν έχω... ;)
Λοιπόν, λέγοντας πιτσιρικάδες, δεν εννοούσα μπλόγκερς πιτσιρικάδες.
Όπως ξέρεις αρτουά μου η δική μου παρουσία εδώ είναι μικρή. Τρεις μήνες μπλογκάρω. Έχω όμως εμπειρία φορουμική. Όπου εκεί στα διάφορα φόρα, υπήρχαν παιδιά νεαρά, που έκαναν το χαβαλέ τους και καλά κάνανε.
Οι απαντήσεις τους στα θέματα ήταν μια φράση ή δυο λέξεις του στυλ «Μπράβο Μεγάλε», είχαν την κλασική βαρεμάρα που έχουν οι νέοι, αντιμετώπιζαν τα θέματα μια χαρά για την ηλικία του σταρχιδισμού και δεν είχα κανένα πρόβλημα μαζί τους, αντίθετα.
Σπάνια συμμετείχαν στις δικές μας συζητήσεις και συνήθως υπήρχαν νεανικά φόρα, όπου: τα μεν φοιτητικά των πανεπιστημιακών σχολών, ήταν άψογα.
Τα δε χαβαλετζίδικα ήταν κλασική πιτσιρικαρία, με καμιά έξυπνη ατάκα κι αυτή σπάνια.
Υπήρχαν και μερικά νέα παιδιά αστεράτα, που συζητούσαν μια χαρά ώριμα και δροσερά, αλλά αυτά ήταν εξαιρέσεις.
Δε φαντάζομαι αρτουά να θεωρείς τον j95, μέσο δείγμα!!! Το παλικάρι είναι προικισμένο. Σε μια συζήτηση για την Πάνια που είχα ένα διάλογο μαζί του, στου Γάτου, απεδείχθη δεινός συζητητής και εξαιρετικός επιχειρηματολογικά, άσχετα αν εγώ εμμένω στη δική μου άποψη.
Φυσικά και συμφωνώ στο ότι πολλοί, μα πάρα πολλοί ενήλικες και κυρίως διανοούμενοι, είναι αδιανόητοι ή και ανόητοι!
Αυτό ακριβώς είπα σε απάντηση στο σχόλιο του Ανώνυμου.
«Αν ήξερες τι έχουνε δει τα μάτια μου από σκοταδισμό στην ελληνική επαρχία, στην κατά όλα τα άλλα, ευλογημένη γη της Μεσσηνίας, που όμως είχες να παλέψεις με μια μερίδα φοβερών σκοταδιστών... έτσι που αυτό που αναφέρεις για τη Χίο, μου φαίνεται πταίσμα. Και καλά να πεις στις επαρχίες... κάποιοι ζουν στο Μεσαίωνα. Μα σήμερα στην Αθήνα;
Ή στα μπλογκς; Υποτίθεται ότι η μεγάλη μερίδα των μπλόγκερς είναι η αφρόκρεμα της διανόησης ή της τέχνης, τρομάρα μας...;)»
Και μην ανησυχείς καθόλου. Μια χαρά έχω βγει από τις ψευδαισθήσεις μου εδώ και καιρό.
Δεν κατάλαβα πού διαφωνείς σε αυτό που γράφω στην άμπθα;
«Δίκτυο και αφρόκρεμα. χμ...
Ναι. Το πιστεύω. Δε σου μιλάω για τα πιτσιρίκια που αντί να παίζουν με κάτι άλλο, παίζουν με το ποντίκι και το πληκτρολόγιο.
Σου μιλάω για τους ανθρώπους αυτούς που σε μια κοινωνία θεωρούνται οι εκπρόσωποί της, ο καθρέφτης της. Και ποιοί άλλοι είναι αυτοί, αν δεν είναι οι διανοούμενοι; Και ποιοί είναι οι διανοούμενοι; Αν δεν είναι οι άνθρωποι των επιστημών, της γνώσης, της τέχνης, του πολιτισμού, ποιοί είναι;
Η πλειοψηφία αυτών μπλογκάρει ή αν δεν μπλογκάρει, ασχολείται με το δίκτυο.
Δεν το έθεσα ρατσιστικά ούτε προσβλητικά για τις άλλες ομάδες του πληθυσμού. Αλλά οι διανοούμενοι της κάθε κοινωνίας, αυτοί είναι. Αξιωματικά.
Είπα λοιπόν, ότι συχνά αυτοί οι διανοούμενοι που ενώ είναι ο αφρός, μας απογοητεύουν οικτρά.»
Ως προς το να χαραχτηρίσω συγκεκριμένα μπλογκς ονομαστικά δε θα το έκανα ποτέ, γιατί πρώτα απ' όλα είμαι αναρμόδια να κρίνω ανθρώπους, επιλογές και συμπεριφορές και δεύτερον το θεωρώ αντιδεοντολογικό. Να κάνω κριτική δημόσια σε σχόλιο κάποιου, ναι.
Άλλωστε δείξε μου τους φίλους σου να σου πω περίπου ποιος είσαι... ;)
Γενικά απεχθάνομαι τα ξεκατινιάσματα. Άσε που τα θεωρώ χαμένο χρόνο. Κι αν αναμειχθώ σε κάποιο θα είναι γιατί δεν αντέχω την αδικία.
Όταν με απογοητεύσει κάποιος απλά κλείνω σαν στρείδι και χάνομαι. Εξαερώνομαι σχεδόν και δεν μπαίνω να δω τι γράφει ούτε από περιέργεια.
Ο χρόνος μας είναι πολύτιμος για να τον χαραμίζουμε σε κόντρες, που εν τέλει δεν οδηγούν πουθενά.
Διαφωνείς;
Ενδιαφέρουσα και... γητευτική η άποψή σου, γητεύτρα, αλλά... όχι και αποδεδειγμένη 100%, έτσι;
Λυπάμαι που βλέπω το θέμα πολύ ξενέρωτα, αλλά εμένα με ενδιαφέρουν οι αρχές.
Και η βασική αρχή της ελευθερίας στην τέχνη είναι θεμελιακή, ακόμη και για κάκιστη ή προσβλητική τέχνη, ακόμη και για τέχνη που κάνει "αμάν" να... γίνει γνωστή με κάθε τρόπο, ακόμη και πλάγιους τρόπους.
Θα στο πω αλλιώς. Καλά όλα αυτά που λες, αλλά... αν ΔΕΝ υπήρχαν οι ανελεύθεροι νόμοι, θα υπήρχε καν περίπτωση... εσκεμμένης πρόκλησης (σαν αυτή που καταλογίζεις στην συγκεκριμένη περίπτωση);
Μερικοί που λογοκρίθηκαν έγραψαν χονδροειδέστατες βρισιές και απειλές που δείχνουν το επίπεδό τους. Αν αυτοί σηκώνουν περήφανα τη σημαία, μάλλον τη λερώνουν μόλις την ακουμπάνε, πολύ περισσότερο από έναν... αυνανισμό με υπόκρουση τον εθνικό ύμνο.
Ρε παιδιά, ως μουσικός, λέω να γράψω καμιά παρωδία του εθνικού ύμνου. Δεν θα έχω το ίδιο πρόβλημα αν εφαρμοστεί και στη δική μου περίπτωση η ίδια λογοκριτική τακτική; Πάντως ΔΕΝ αντέχει η τσέπη μου δικαστήρια, και... δεν θα κάνω "εσκεμμένη πρόκληση". :)
@ omadeon
Σαφώς. Άποψη είναι προσωπική. Όχι αξίωμα. Και όχι αποδεδειγμένη. Η μετέπειτα συμπεριφορά όμως, οδήγησε και σένα στην άποψη ότι χειρότερο θα ήταν να κρατήσουν τη Σημαία από το να χρησιμοποιήσουν τον Ύμνο ως υπόκρουση.
Όταν λες ανελεύθεροι νόμοι εννοείς τί ακριβώς; Το νόμο που προστατεύει εθνικά σύμβολα από προσβολή ή βεβήλωση; Ανελεύθερος νόμος είναι αυτός;
Ελευθερία στην Τέχνη υπάρχει σήμερα κατοχυρωμένη νομικά;
Ήταν περιορισμός της ελευθερίας της Τέχνης; Ήταν Τέχνη;
Υπάρχουν εθνικά σύμβολα; Αν ναι, πρέπει να προστατεύονται; Με νόμους;
Πώς οριοθετείται η προσβολή εθνικού συμβόλου; Ο αυνανισμός είναι προσβολή; Τίνος; Του νόμου; Του συμβόλου; Της αισθητικής;
Κομπλικέ το θέμα φίλε omadeon. Γι αυτό και το έθεσα έτσι.
Η δική μου θέση για να την ξεκαθαρίσω μια ακόμα φορά είναι η εξής.
Υπάρχει κράτος. Έχει σύμβολα. Τα προστατεύει με νόμο.
Ελευθερία στην Τέχνη. Ναι. Απεριόριστη. Μέχρι εκεί που δεν κοντράρει με το νόμο.
Αν είχε μουσική υπόκρουση το έργο, την Παπαλάμπραινα θα συνέτρεχαν λόγοι λογοκρισίας;( Δεν εννοώ να τα πάρει κρανίο ο Παπαλάμπρος...)
Ποιός προκαλεί; Ο νόμος; Ή η Τέχνη; Ποιά Τέχνη;
Κι αν κάνεις κριτική στην Τέχνη, είσαι κομμένος από χέρι, από τον υπερασπιστή της ελευθερίας της Τέχνης.
Η κριτική στην Τέχνη είναι ελεύθερη; Προστατεύεται από νόμο; Αν ναι, γιατί δε δέχονται κριτική, με το πρόσχημα δεν είναι τώρα η κατάλληλη στιγμή.
Γράψε ελεύθερα τη μουσική σου και μακριά από σύμβολα. Τι κόλλημα τρώνε όλοι με τα σύμβολα δεν κατανοώ... Όπως δεν κατανοώ το βίτσιο του να μπορεί κάποιος να αυνανίζεται ακούγοντας τον εθνικό ύμνο! Πόσο βαρεμένος μπορεί να είναι; Κι αν είναι, γιατί θα πρέπει να το υποστώ εγώ; Γιατί είναι Τέχνη; Που τη βάφτισε ο καλλιτέχνης; Έλεος...
Καλωσόρισες! :)
Δημοσίευση σχολίου