Γρηγόριος Α', Πάπας Ρώμης
Πριν κάποια χρόνια το Υπουργείο Πολιτισμού, ήταν ο χορηγός σε κάποιο ένθετο του Βήματος, του οποίου την επιμέλεια είχε ο Κοσμάς Βίδος. Μου άρεσε η επιλογή και το κράτησα. Θα μεταφέρω μερικές από αυτές τις στιγμές, που τις θεωρώ σταθμό στην ιστορία της κλασικής μουσικής.
Το Γρηγοριανό Μέλος είναι μία από τις αρχαιότερες μορφές, η σημαντικότερη ίσως, φωνητικής μουσικής της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Φέρει το όνομα του Πάπα Γρηγορίου του Α', χωρίς να είναι βέβαιη η «εμπλοκή» του στη δημιουργία του είδους. Στο Γρηγοριανό Μέλος το κάθε έργο αποτελείται από μία μόνο μελωδία και ερμηνεύεται από έναν τραγουδιστή ή από χορωδία, που ψάλλει όμως σε ταυτοφωνία.
Δεν υπάρχει οργανική συνοδεία. Τα παλαιότερα χειρόγραφα με Γρηγοριανά Μέλη χρονολογούνται από τον 10ο αιώνα.
Μια και αναφέρθηκα στον Πάπα Γρηγόριο τον Α', διαβάστε και κάτι άλλο πολύ ενδιαφέρον.
Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα είναι μια ταξινόμηση των πιο σοβαρών αμαρτημάτων σύμφωνα με την Καθολική εκκλησία, την οποία εισήγαγε ο Πάπας Γρηγόριος Α΄ κατά τη διάρκεια της θητείας του 590-604 μ.Χ. στην εργασία του Magna Moralia.
Τα αμαρτήματα ονομάζονται "θανάσιμα" γιατί σύμφωνα με την εκκλησία μπορούν να στερήσουν τη θεία χάρη και να οδηγήσουν στην αιώνια καταδίκη της ψυχής του ανθρώπου, εκτός αν συγχωρεθούν με την εξομολόγηση.
Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα, ταξινομημένα κατά αύξουσα σοβαρότητα είναι:
Λαγνεία (luxuria)
Aπληστία (avaritia)
Λαιμαργία (gula)
Oκνηρία (acedia)
Oργή (ira )
Ζήλεια (invidia)
Αλαζονεία (superbia)
Η Αλαζονεία θεωρείται ως η μητέρα όλων των αμαρτιών.
O Όσιος Γρηγόριος Α', Πάπας Ρώμης
.jpg)
.jpg)
8 σχόλια:
Πολύ ενδιαφέρον το post. Σε λίγες παραγράφους μου ξύπνησες το ενδιαφέρον για τη μουσική, για τη μεσαιωνική ιστορία και τον αποκρυφισμό.
Δεν είσαι καλή παρέα για κάποιον που έχει πολλές εκκρεμότητες...
Μόλις το δεύτερο και καταϊδρωμένο σχόλιο.
Να μάθεις να βάζεις Γρηγοριανό Μέλος κατακαλόκαιρο!
Βάλε παιδί μου Μόνικα, βάλε Νταλάρα στην ανάγκη...
Ή πάρε ιδέες από μένα, που μόνο χαρούμενα ποστ ανεβάζω.
Φιλιά και καλό Σαββατοκύριακο, πάω να δώ τα άλλα προσόντα της Μπελούτσι στο καινούργιο ποστ και μετά μπανάκια στις θάλασσες του Αιγαίου (μέχρι τη Δευτέρα μόνο).
@ xavier
Δεν είμαι καλή παρέα γενικώς... Ξεμπουρίστρα με λένε οι φίλοι μου. Που θα πει ξεσηκώστρα, ξελογιάστρα και λοιπά. Αλλά δε φταίω εγώ. Οι όμοιοι έχουν το πρόβλημα.;)
Λοιπόν πράγματι η μεσαιωνική μουσική έχει τρομερό ενδιαφέρον. Καθώς και η Αναγεννησιακή. Τώρα θα μου πεις και σωστά, δεν έχει η μπαρόκ, η κλασική, η ρομαντική, η σύγχρονη; Ε καλά. Ανεξάντλητη η κλασική μουσική σε κάθε περίοδο. Καθώς και οι εκφραστές της. Δε φαντάζεσαι πόσες ώρες χάνομαι κυριολεκτικά σε ακούσματα μαγικά.
Βέβαια οι περίοδοι που λέμε, είναι ενδιαφέρουσες γενικά και όχι μόνο στη μουσική. Στην Τέχνη γενικά. Ζωγραφική, Αρχιτεκτονική, Μουσική, Λογοτεχνία. Απίστευτοι θησαυροί.
Να σου πω τώρα, εσύ νομίζεις είσαι καλή παρέα; Δίνεις ερεθίσματα για αναζητήσεις και συζητήσεις και με κάνεις να φλυαρώ! :Ρ
Φιλιά!
@ cropper
Χμ... δεύτερο και καταϊδρωμένο σχόλιο ε; Αν σου πω ότι το θεωρώ υπεραρκετό για την εποχή; Κάτι βαρεμένοι σαν το Ξαβιέ και μένα ασχολούνται με τέτοια... καλοκαιριάτικα! Όμως η Τέχνη δεν έχει εποχές. Έχει; Δε διαφωνείς το ξέρω. Αλλά δεν κρατιέσαι εσύ σήμερα από τη χαρά σου που θα τρέξεις στην cropperίνα σου για διήμερο, οπότε σε συγχωρούμε και συμπάσχουμε. ;)
Καλά να περάσεις μάτια μου! Καλή ξεκούραση!
Α, το μύρλα υπάρχει στα λεξικά. Το μοίρλα όχι. Η ετυμολογία που δίνεις έχει μια βάση, αλλά η μύρλα προέρχεται από το μυρμυρ(murmure) τη μουρμούρα δηλαδή και όχι το μοιρολόι. Προφανώς είναι νέα λέξη που έγινε λογοτεχνική αδεία.
Το αν είσαι καλή παρέα άς το να το αποφασίσουμε εμείς!
Τα σέβη μου.
Υ.Γ. Θα χαρεί ο μπαμπάς μου που έμαθα κάτι ακόμη για την κλασσική μουσική
carpe diem
άδραξε τη μέρα, ε;
γητεύτρα ναι, ξεσηκώστρα είσαι, ως γνωστόν, αν τόσο στο διαδίκτυο, πόσω μάλλον στην παρέα φέις του φέις, κι ευτυχώς μιλώ εκ πείρας!
την καλημέρα μου!
@ για την αρλέτα
Λοιπόν τον μπαμπά σου πρέπει να τον γνωρίσω. Έχουμε πολλά να πούμε. Να του δώσεις τα χαιρετίσματα και τα σέβη μου!
@ abttha
Κοριτσάρα μου! Carpe diem kai eukairiem! Έτσι το έχω διασκευάσει. ;) Τι να λέω εγώ κοπελάρα μου για σένα; Που καταγοητεύτηκα από φωνή, από μυαλό, από γοητεία; απόψε θα βγω με μια παρέα Φαληριώτες φίλους, που σε ξέρουν από το βιβλίο του Άδωνη. Και ανυπομονούν να τους πω για σένα... οπότε αν κάνεις αψού, από μας θα είναι που θα σε καλομελετάμε. Θα σε πάρω το πρωί τηλέφωνο να πιούμε καφεδάκι τηλεφωνικό και να σου πω νέα.
Σε φιλώ...
Δημοσίευση σχολίου