Πέμπτη 12 Ιουλίου 2007

Θα 'χουμε σε παλιό καθρέφτη γνωριστεί κι έμεινε αυτό το ράγισμα στα μάτια... Μιχάλης Γκανάς ο ποιητής που μας ραγίζει!

Ο Μιχάλης Γκανάς είναι ένας ακόμα αγαπημένος μου ποιητής που τραγουδώ τους στίχους του. Που έχω κλάψει με τους στίχους του. Που έχω πιει κι έχω γίνει λιώμα με τους στίχους του. Που έχω γράψει ερωτικά γράμματα με τους στίχους του. Που έχω αφρίσει από λύσσα που κανείς δε έγραψε για μένα τέτοιους στίχους. Που λατρεύω τα τραγούδια με τους στίχους του!

Οι αγαπημένοι μου ποιητές που τραγουδιούνται δεν είναι πολλοί. Ο Μιχάλης είναι από τους πολύ αγαπημένους γιατί είναι ποιητής της περιεκτικής ποίησης, δηλαδή λίγα λόγια και πολλές εικόνες μέσα από το στίχο του. Πεθαίνω για ποίηση με λέξεις διαλεγμένες τόσο προσεκτικά ή τόσο εμπνευσμένα, που μπορούν να σε ραγίσουν με μια φράση, με μια λέξη.
Τα ζω τα τραγούδια του Γκανά. Τα βιώνω. Βλέπω τις σκηνές ολοζώντανες. Συχνά πρωταγωνιστώ κι αυτό με τρελαίνει. Πού ξέρει ο Γκανάς αυτά που ζω εγώ; Πώς γίνεται να με βλέπει βράδυ στο ελληνικό; Πώς γίνεται να γράφει για το όνειρό μου; Πού ξέρει ο Γκανάς τί ζω εγώ όταν κοιμάμαι και πού ταξιδεύω όταν ονειρεύομαι;
Είναι μερικοί ποιητές λοιπόν που τους νιώθω να έχουν ανοιχτό παράθυρο στη ζωή μου... ο Μιχάλης είναι ένας απ' αυτούς. Τον λατρεύω; Μπααα λίγο είναι...
Σε ξένο όνειρο...Από τα ωραιότερα τραγούδια που γράφτηκαν τα τελευταία χρόνια!

Αχ Μαέστρο, έλα και δώσε βάση στους «στίχοι»

Σε ξένο όνειρο

Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς, Μουσική: Στάμος Σέμσης
Τραγουδά ο Θεός! Γιώργος Νταλάρας!

Ξημερώματα άλλαξες ανάσα και πλευρό
και ψιθύρισες ένα λόγο τρυφερό
μετά από καιρό

Χαμογέλαγες τόσο κοντινή και μακρινή
που φοβήθηκα μην ξυπνήσεις μια στιγμή
και χάσω τη σκηνή

Μαύρα τσίνορα γίναν σύνορα
ύπνος μας χώρισε βαθύς
κι όσο ανάσαινες τόσο βάθαινες
σ' όνειρο ξένο να κρυφτείς

Ξημερώματα άπλωσες το χέρι το δεξί
και μου φάνηκε σαν να γύρευες ταξί
να φύγεις σιωπηλή

Και μου φάνηκε άδεια η ζωή μου και μισή
κι η αγάπη μας ένα έρημο νησί
που πάει να βυθιστεί

Μαύρα τσίνορα γίναν σύνορα
ύπνος μας χώρισε βαθύς
κι όσο ανάσαινες τόσο βάθαινες
σ' όνειρο ξένο να κρυφτείς

Ξημερώματα άλλαξες ανάσα και πλευρό
και ψιθύρισες ένα λόγο τρυφερό
μετά από καιρό

Σε αγκάλιασα πέρασες το χέρι στο λαιμό
ξημερώματα απ' τη ζήλεια στο θυμό
στου πόθου το λυγμό

Νύχτα στο Ελληνικό

Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς, Μουσική: Μιχάλης Χριστοδουλίδης
Γιώργος Νταλάρας

Η νύχτα θέλει να πετάξει
αλλά της λείπουν τα φτερά
η λύπη μου κάνει νερά
και πλημμυρίζει το αμάξι

Τα φώτα μου αναβοσβήνω
κι η πόλη τόσο δοτική
σαν ρήμα στην παθητική
που δε θα μάθω να το κλίνω

Η νύχτα θέλει να πετάξει
και μπαίνω στο Ελληνικό
μ' ένα προαίσθημα κακό
σαν τον αδιάβαστο στην τάξη

Αφίξεις και αναχωρήσεις
και φώτα εκτυφλωτικά
εδώ μαθαίνεις μυστικά
που δεν τα λένε στις ειδήσεις

Ο κόσμος πίνει και καπνίζει
στην αίθουσα αναμονής
κι είμαι στο πλήθος ο κανείς
που τ' όνομά του το κερδίζει

Καφές ζεστός και άσος σκέτος
δύο η ώρα της νυχτός
είμαι σε όλα ανοιχτός
κι απογειώνομαι καθέτως

Ραντάρ κανένα δε με πιάνει
στην πτήση μου τη μαγική
γράφω στης νύχτας το χαρτί
με συμπαθητική μελάνη

Αφίξεις και αναχωρήσεις
και φώτα εκτυφλωτικά
εδώ μαθαίνεις μυστικά
που δεν τα λένε στις ειδήσεις

9 σχόλια:

cropper είπε...

Πάντως, επιμένεις στους ποιητές, σαν να κρέμεσαι από τους στίχους τους.

(Κι ας μην ελπίζεις τίποτε απ' αυτούς.)

(Και με σερνάμενη σύνδεση. Υπομονή που την έχεις!)

Ευτυχώς, έκανες και το επόμενο ποστ με την ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ βιβλιοθήκη :)

cropper είπε...

Επίσης, μ' εκνευρίζει (εκτός από την ποίηση) ότι το πρώτο σχόλιο πέφτει πάνω στον τίτλο.
:)
Σου το έχει επισημάνει, το πλήθος των σχολιαστών σου. Κάνε κάτι, λοιπόν...
:)
:)
Βάζω και πολλά γελάκια (για καλό και για κακό).

Καλημέρα!

μαριάννα είπε...

@ cropper

Καλά δεν παίζεσαι. :) Έχω λυθεί στο γέλιο. Λοιπόν εχθές μου ενεργοποίησαν επιτέλους,την adsl, αλλά έχασα το τηλέφωνο!!!! ΟΤΕ το μεγαλείο σου! Φυσικά κι έκανα από φόβο κι από έλλειψη χρόνου, σύνδεση οτενέτ. Αλλά από χθες το μεσημέρι δεν έχω τηλέφωνο! Τους έχουμε πάρει κι εγώ και όλοι οι φίλοι μου πόσα τηλέφωνα και η απάντηση είναι: Έχουμε ενημερωθεί και το παλεύουμε! :))))))
Λοιπόν, να τα πάρουμε ένα ένα πριν πάω λαϊκή για τα ζαρζαβατικά...;)
Κι έχω και προγραμματισμένα ραντεβού και χάνω τριήμερο στη Τζια σε ονειρεμένο σπίτι κολλητών μου, που είναι κυριολεκτικά μέσα στη θάλασσα. Θα πάω βέβαια σε λίγες μέρες αλλά δε θα με χάλαγε το τριημεράκι.
Σχετικά με το μπέρδεμα τίτλου και πρώτου ποστ, αυτό συμβαίνει γιατί βάζω μεγάλους τίτλους. Για να βλέπεις κανονικά το πρώτο σχόλιο πατάς κάτω από τον τίτλο το Show Original Post όπου σου δείχνει και το ποστ για να θυμάσαι τί ακριβώς έγραψα και τα comments ολόκληρα.
Δεύτερος τρόπος είναι να πατάς τον τίτλο του θέματος από την κεντρική σελίδα που σου ανοίγει ολόκληρο, πανέμορφο και με μεγάλη τάξη στα comments. :)))
Στα σοβαρά τώρα.
Τι τρελό ήταν αυτό που γράφεις, το:« Κι ας μην ελπίζεις τίποτε απ' αυτούς.»
Τί να ελπίσεις από τους ποιητές; Μια θέση στον Παράδεισο ή στην Κόλαση; Αφού οι πιο αγαπημένοι μου έχουν αποδημήσει χρόοοοοονια τώρα. Αν αναφέρεσαι σε σύγχρονους Έλληνες, δεν έχω καμιά σχέση με το αξιολάτρευτο κύκλωμα, κινούμαι εντελώς σε άλλους χώρους και ψάχνω να βρω τρόπους να μη γυρίσω μόνιμα στην Ελλάδα, όπερ σημαίνει οριστική απομάκρυνση από την ελληνική πραγματικότητα.
Επίσης, θα έπρεπε να έχεις κατανοήσει ως κολλητός μου, ότι εγώ αναφέρομαι σε αυτά που αγαπάω, αδιακρίτως, αυθορμήτως, αγνά κι απολύτως ανυστερόβουλα.
Και θα κλείσω με τσιτάτο Μαριάννας.
Δεν ελπίζω σε τίποτα και σε κανέναν.
Δεν επενδύω συναισθηματικά, ΠΟΥΘΕΝΑ ΠΙΑ.
Έχω ήδη διαλέξει τα άτομα που είναι οι παντοτινοί μου σύντροφοι. Είμαι Ανεξάρτητη κι Ευτυχισμένη!
Σε φιλώ στη μουρίτσα! ;)

Γουφ είπε...

''Ουκ εα με καθεύδειν το του Γκανά τρόπαιον.''
Πάντως στον Θεό, δεν θα το δώσω να το τραγουδήσει. Αχ, το ήξερα, το 80% είναι η πλειοψηφία, αιωνίως θα είμαι αντιπολίτευση....

μαριάννα είπε...

@ γιάννης
Ξέρεις η φράση αυτή του Θεμιστοκλή έχει διττή έννοια. Και ζήλια για το κατόρθωμα του Μιλτιάδη, αλλά και ανησυχία για ενδεχομένο νέο χτύπημα των Περσών.
Εσύ λοιπόν δεν μπορείς να ησυχάσεις με το τρόπαιο του Γκανά;
Γιατί ακριβώς; Γράφεις καλύτερη ποίηση; Δέχεσαι άλλους ως καλύτερους; Δε θα έδινες στον Νταλάρα κάτι δικό σου να τραγουδήσει; Με μπέρδεψες...
Δηλαδή ανήκεις στο 20% του ποιού; Του έντεχνου; Του ρεμπέτικου; Του τί ακριβώς; :))))))
Κρίμα που ακόμα δεν έχουμε ήχο στα μπλογκς να τα πούμε με άνεση... Γραπτά τί να πρωτοπείς;

night blue είπε...

Ta tragoudia pou eixe grapsei genika sto disko me ton Bregovic (Thessaloniki-Giannena) einai ena kai ena. Emena me sygklonizei το "Που να΄σαι τώρα, Άννα".
Ektimw ki egw para polu ton Ntalara ws kallitexni. Mou arese polu kai o proigoumenos diskos tou me enan Alvano syntheti, ton Dasho Kurti o opoios paizei kai akkornteon. Legetai "Erima Xwria". Alla logika tha to xereis afou agapas to Dalara.
Oso gia to Foivo pio katw den trellainomai (protimw to Giwrgo Theofanous) alla thymamai mou aresan ta tragoudia pou eixe grapsei prin 10 xronia gia ton Pario. Ena ap ayta legotan "To Saraki".

night blue είπε...

Kai i Arvanitaki exei tragoudisei pollous kai kalous tixous tou mixali Gkana. Ena paradeigma einai kai enas apo tous agapimenous mou diskous, i "Ekpompi". Kai o Gkonis omws katapliktikos! Ti les?

night blue είπε...

Kai o Eleytheriou, i nikolakopoulou kai o Katsoulis. Exoume para pollous kalous stixourgous.

μαριάννα είπε...

Συμφωνώ και προσθέτω, Αλκαίο, Σούση, Κριεζή, για να μην πιάσω τους παλιούς...
Ο Άλκης Αλκαίος και ο Ισαάκ Σούσης είναι οι επόμενοι που θα αναφέρω.