Ξημέρωμα χθεσινό στον Υμηττό... από το μπαλκόνι μου.Πού να γείρω το κορμί μου, όταν γυρνάω απ' τα μπαρ κι απ' τα ξενύχτια
Πού να βρω ένα φιλαράκι να μου πει πως μ' αγαπάει στ' αλήθεια
Αφού κι εσύ... έχεις εξαφανιστεί...
Ξημερώνει
κι εγώ στους δρόμους τριγυρνώ
κι αν χαράζει
το φως δε φτάνει εδώ
Που να είσαι
ποια χέρια σε κοιμίζουνε
ποια τραγούδια
σε νανουρίζουνε
Μια καρδιά έχω μόνο μια καρδιά
που για σένα κλαίει κάθε βραδιά
Ξημερώνει στου κόσμου όλου τις καρδιές
μα για μένα
δε χάραξε ποτές
Σε φωνάζω
και να μ΄ακούσεις δεν μπορείς
ξημερώνει
κι εσύ δε λες να 'ρθεις
Όταν ο Βαρδής δένει με Χαρούλα... ξημερώνει ναι.
Ξημέρωμα στον Υμηττό λίγα λεπτά αργότερα από το άλλο μπαλκόνι...
Ακούω γέλια να ανεβαίνουν τα σκαλιά
πάλι οι φίλοι μου χαράματα γυρνάνε
έχουν τις μπύρες τους ακόμα αγκαλιά
έξω απ' την πόρτα μου περνούν και τραγουδάνε
Κι εγώ το γέλιο το δικό σου περιμένω
μ\' ένα ποτήρι απ' την ανάσα μου θαμπό
ακούω την πόρτα να χτυπάει και σωπαίνω
γιατί απ' όλους θέλω απόψε να κρυφτώ.
Γιατί δεν τους αντέχω, ζευγαρωμένους
κι εγώ να μην έχω τα χέρια σου να γείρω
Τι θέλω εγώ με τόση αγάπη γύρω
Γιατί θα τους ζηλεύω
και το δικό σου χάδι θα γυρεύω
Κορμί στους πέντε ανέμους
τι θέλω εγώ με τους ερωτευμένους
Δεν έχω άλλα παραμύθια να σκεφτώ
τους είπα τάχα πως ταξίδι έχεις πάει
κι ενώ στη ζάλη τους ποθώ να τυλιχτώ
αφήνω τον εγωισμό να με μεθάει
Γιατί το βήμα το δικό σου περιμένω
μ' ένα ποτήρι απ' την ανάσα μου θαμπό
ακούω την πόρτα να χτυπάει και σωπαίνω
γιατί απ' όλους θέλω απόψε να κρυφτώ.
Όταν η Χαρούλα κεντάει...
.png)
.jpg)
21 σχόλια:
ονειρα γλυκα...πηγε 2 η ωρα παλι...
Η πιο σκοτεινή στιγμή είναι αυτή λίγο πριν το ξημέρωμα.
Το ξημέρωμα είναι ο τρόπος της φύσης να λέει καλημέρα.
Να προσέχουμε τον Υμηττό γιατί έχει πρασινίσει...
Φιλιά
Καλημέρα! Πανέμορφες οι φωτό!
...το σύννεφο έφερε βροχή κι'εχουμε μείνει μοναχοί..
δάκρυα η ζωή στεγνώνει ,ξημερώνει,ξημερώνει.....................
Σε φιλώ.
Παρεξηγημένο βουνό ο "τρελλός"...
Είναι το μόνο βουνό που σαν μπαίνεις το σούρουπο με το καράβι στον Πειραιά σε υποδέχεται με μωβ χρώμα.
Είναι αυτό το βουνό που δεν επιτρέπεται να πας μετά τη Δύση του ήλιου.
Το βουνό που εκατομμύρια μάτια κάθε πρωί κοιτάζουν και εκατομμύρια σκέψεις κάνουν...
Όμορφες φωτογραφίες Γητεύτρια
Καλημέρα.
ξημέρωμα και να 'ναι καλοκαίρι. Τέλεια αίσθηση...
ομορφο να εχεις τετοιες εικονες απο το μπαλκονι σου..ελιωσα με τα τραγουδια σου!!
ενα 'αχ' μονο θα σου αφησω..στρογγυλο!!
Φιλενάδα οι φωτογραφίες είναι πολύ όμορφες , πρέπει να έχεις ωραία θέα και την ημέρα απο το σπίτι σου...για τα τραγούδια τι να πω?
Όπως πάντα το θέμα είναι σκέτη φαντασία , να είσαι καλά και εύχομαι να περνάς ακόμα καλύτερα στις διακοπές σου.
Σε φιλώ
http://www.esnips.com/doc/87353c0a-4588-4827-bba7-6106e56f7577/06-ΟΙ-ΦΙΛΟΙ-ΜΟΥ-ΧΑΡΑΜΑΤΑ
http://www.esnips.com/doc/70b69849-42f0-4973-9e9c-18a1ae6e81ce/12.-Haris-Alexiou---Ksimerwnei
Να τα φιλενάδα μου τα δυο τραγούδια, σου τα ανέβασα για να τα βάλεις στο όμορφο αυτό ποστ της Αλεξίου
φιλάκια πολλά και καλά να περνάς
η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα
κι ας ανεβαίνει ο έρωτας σκαλιά και μπύρες και γελάκια γι'άλλους
η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα
που ο ύπνος το σεντόνι του πετάει
γυρίζει απ'τ'άλλο το πλευρό
και το τρελό του μάτι
του έρωτα τα πάθη
ξενυχτάει
καθώς ο πόθος
ξεμυτίζει απ'το κορμί για να ανασάνει.
μεγάλος σαν το βουνό που πολεμά τον ορίζοντα. τον ορίζοντά μου.
γητεύτρα πότε θα γελάσουμε μαζί;
με πήγες χρόνια πίσω!
τότε που περιμέναμε παραλία στο Καβούρι να ξεπροβάλει ο ήλιος με τους ερασιτεχνικούς να παίζουν Αλεξίου, Γαλάνη, Πουλόπουλο... και βάζαμε στοίχημα ποιός θα δεί την πρώτη ηλιαχτίδα... να κάνει την ευχή!
καλό σου ξημέρωμα
@ habilis
χμ... όποιος πάει για ύπνο στις 2, πώς θα δει το ξημέρωμα; Ε; :)))
@ adiple
Ναι... ο Υμηττός πρασίνισε και ξέρεις κάτι; Συγκινούμαι που το θυμάμαι. Έχουν συμβάλει οι μαθητές μου σ' αυτό. 4000 δέντρα είχαμε παραγγείλει και τα παιδιά φύτεψαν πολλά από αυτά. Τον κοιτάμε κάθε βράδυ και τρέμει το φυλλοκάρδι μας.
Φιλιά γλυκιά μου!
@ rodoula-kelly
Κέλυ μου σε πεθύμησα! Με την κωλοντάιαλ απ τραβάω ζόρι μεγάλο. Με
δυσκολία κατεβαίνουν οι σελίδες και όλο κόβεται.
Μου αρέσει που βρίσκετε όλοι ένα τραγούδι για το χάραμα!
Φιλιά κορίτσι μου!
@ Adonios
Τις ίδιες σκέψεις κάνουμε για τον αγαπημένο τρελό! Το χάζεμα που του κάνω
καθημερινά... δε λέγεται.
@ Σπύρος Σεραφείμ
Τσιγαράκι, μουσικούλα και καρτέρι ν' αδράξεις τη μέρα...
@ φεγγαραγκαλιες
Αχ! Αλήθεια είναι ότι το σπίτι μου το επέλεξα με τη θέα ως πρώτο στάνταρ. Έκανα αβαρία στα τετραγωνικά, αλλά από το δωμάτιό μου βλέπω καρφί Ακρόπολη, Λυκαβητό, Υμηττό, Καστἐλα και από το σαλόνι Σαρωνικό και Υμηττό. Είναι ολάνοιχτο από παντού και το κάθε τζάμι, ειδικά το βράδυ με τα φωτάκια, είναι σαν πίνακας ζωγραφικής. Αφού τις κουρτίνες τις έχω μόνιμα τραβηγμένες. Είμαι και στο τελευταίο και δεν μας βλέπει κανένας. Ανεξαρτησία φιλενάδα. Το απόλυτο ζητούμενό μου. ;)
@ Trelofantasmeni
Κοριτσάρα μου! Μακάρι να μπορούσαμε να βρεθούμε για ουζάκι στο μπαλκόνι όλοι μαζί...
Ίσως τα καταφέρουμε κάποια στιγμή. Άσε που σας έχω φέρει σοκολάτες!!! :)))
Φιλάκια!
@ Για την Αρλέτα
Βρε ζουζούνα, με συγκίνησες! Ξέρεις είναι αδύνατον να ανεβάσω κάτι με αυτή τη σύνδεση. Υποφέρω! Ειλικρινά σ' ευχαριστώ πολύ για τον κόπο να τα ανεβάσεις!
Φιλιά Κλέλια μου!
@ abttha
Βρε βρε βρε! Σαν τα ρόδα όμορφη μου! Καλωσόρισες! Επιτέλους απαρτία στην ομάδα! Πότε μαζευόμαστε; Πάρτε τηλέφωνο άμεσα, ο «Ρέμος» αγωνιά!
Μου έλλειψες!
@ melomenos
Πάω στοίχημα ότι θα έχουμε συμπέσει... Το κάναμε τόσο συχνά και πάντα μετά από ξενύχτι και γλέντι. Κλείναμε τη βραδιά με «ξημέρωμα»...
Κάποτε μάλιστα όταν ζούσα επαρχία, συνέβη το εξής αστείο.
Γυρνώντας από τρελό ξενύχτι και ρέμβασμα Ανατολής, σταματούσαμε στην λαϊκή με τα ζαρζαβατικά κι έπαιρνα ραδίκια του βουνού και μετά πηγαίναμε σπίτι να κοιμηθούμε κανα δίωρο. Και λέγανε οι καημένοι οι χωριάτες που πουλούσαν τα χόρτα και τ' αυγά: Τελικά, η δημαρχίνα μπορεί να μην πηγαίνει εκκλησία, αλλά είναι καλή κοπέλα, σοβαρή κι εργατική! Ξυπνάει από το χάραμα κι έρχεται λαϊκή!!!
:))))))))))
Πάνω σ' ένα μαύρο κάβο είν' το σπίτι του
μοναχός συντροφεμένος απ' τη λύπη του
Ήταν νέος ήταν γέρος, δεν θυμάμαι πιά
μα θυμάμαι πως μιλούσε μόνο στα πουλιά
και κανένας δεν τον είχε κάνει φίλο του
πάντα μοναχός γυρνούσε με το σκύλο του
Κι όπως μάζευα κοχύλια κι άσπρα βότσαλα
ήρθαν κι έκατσαν κοντά μου δυο γλαρόπουλα
μού 'παν να τον πλησιάσω που 'μαι μοναχή
να του φτιάξω μια αγάπη να μιλάει γι' αυτή
Μα η δικιά μου η αγάπη είναι η θάλασσα
για μοναδική μου φίλη την εκράτησα
να μου τραγουδήσει πάλι την παρακαλώ
μήπως την ακούσει κι έρθει μέχρι το γιαλό
αχ η μανούλα μου η γοργόνα η Μαγδαληνή
να της πω να του χαρίσει πάλι τη φωνή
να μου πει τα μυστικά του και τα λάθη του
που τον κρύψαν απ' τους φίλους κι απ' τα πάθη του
κι ύστερα να πλύνω τ' άστρα να του φέξουνε
νά 'ρθει πριν φανούν οι γλάροι και με κλέψουνε
Πάνω σ' ένα μαύρο κάβο όλη μου η ζωή
να μετράω του πειρατές της κάθε χαραυγή
και η μάνα μου δεν βγαίνει και δεν φαίνεται
το τραγούδι μου στο κύμα μέσα πνίγεται
την αγάπη να διαλέξω ή τη θάλασσα
απ' τις δυο ποιά με πονάει δε λογάριασα
κι έτσι ανάμεσα στις δύο τώρα αφήνομαι
μα καμιά δεν είν' δικιά μου και μαραίνομαι
Πάνω σ' ένα μαύρο κάβο όλη μου η ζωή
.
.
Η πιό μελαγχολική Χαρούλα.
.
Επειδή δεν μπορώ να κρατήσω το γέλιο πολύ ώρα. Δεν μου φτουράει ρε γμτ.
Γι αυτό ...
Αααααχ! Υπέροχο! Υπέροχο...
Ποιός σου είπε ότι υπάρχει καμιά διαφορά, ανάμεσα στο γέλιο και στο δάκρυ, στην τρελή χαρά και στην απέραντη θλίψη; Οι άνθρωποι που γελούν πολύ και έχουν αντικειμενικά εξαιρετικό χιούμορ, είναι βαθιά μελαγχολικοί έως θλιμμένοι. Πακέτο πάνε αυτά. Ευαισθησία το λένε... εύθραυστο ψυχισμό το λένε... φεύγα και φευγάτο το λένε... χάρισμα το λέω εγώ.
Σε φίλησα; Θύμισέ μου να το κάνω όταν σε δω γι αυτό το υπέροχο τραγούδι που μας θύμισες...
Ξημερώνει και...
Ξημερώνει και
είμαι σαν χαμένος
πάλι μεθυσμένος
σπίτι μου γυρνώ
Ξημερώνει και
σου τηλεφωνάω
πάλι δεν μιλάω
πάω να τρελλαθώ
Θέλω τόσο να σε δώ
να σ΄αγκαλιάσω
μα εσύ είσαι ουρανός
πώς να σε φτάσω
Θέλω τόσο να σε δώ
να σου μιλήσω
να σου πω πως σ΄αγαπώ
και συγγνώμη να ζητήσω
Θέλω να σε δω
Ξημερώνει και
μέσα μου βραδιάζει
όμως δεν σε νοιάζει
τί περνάω εγώ
Ξημερώνει και
άδειο το κρεβάτι
πώς να κλείσω μάτι
πώς να κοιμηθώ
Θέλω τόσο να σε δώ
να σ΄αγκαλιάσω
μα εσύ είσαι ουρανός
πώς να σε φτάσω
Θέλω τόσο να σε δώ
να σου μιλήσω
να σου πω πως σ΄αγαπώ
και συγγνώμη να ζητήσω
Θέλω να σε δω
Στίχοι, μουσική κι ερμηνεία όλα του Γιάννη! Όλα ο Παριούλης! Το αστέρι...
ΣΧΟΛΙΟ (ΜΑΛΛΟΝ) ΑΣΧΕΤΟ
---------------------------
Ωστε ουτε κι εσυ , πας εκκλησια; ...(απαντηση στο σχολιο melomenos)
Αν σου μεινει καιρος και διαθεση , διάβασέ με στο "Μ.ΣΑΒΒΑΤΟ (επεισοδια μπρος στην Ωραια Πύλη)"
ΣΧΟΛΙΟ (ΚΑΠΩΣ) ΣΧΕΤΙΚΟ
--------------------------
Οσον αφορα το ...αγναντεμα της ανατολης του ηλιου , ...κατι σχετικο θα βρεις στο "ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΙ ΖΩΗΣ"
Μην το παιρνεις σαν αυτο-διαφημιση...... απλα μου τα θυμισες
Καλο σου βραδυ .
@ silia
Σου απάντησα στα σχετικά ποστ, που ομολογουμένως τα βρήκα εξαιρετικά! :)
Δημοσίευση σχολίου