Strani amori...
Strani amori fragili,
Παράξενοι έρωτες εύθραυστοι,
Prigionieri liberi
Φυλακισμένοι ελεύθεροι
Strani amori che non sanno vivere
Παράξενοι έρωτες που δεν ξέρουν να ζήσουν
E si perdono dentro noi
Και χάνονται μέσα μας
Mi dispiace devo andare via
Λυπάμαι πρέπει να πηγαίνω
Questa volta l'ho promesso a me
Αυτή τη φορά μου το υποσχέθηκα
Perché ho voglia di un amore vero
Γιατί θέλω έναν έρωτα αληθινό
Senza te
Χωρίς εσένα.
Εχθές ερχόμενη μέσα στις χαλαζοθύελλες, διασκέδαζα το φόβο μου με ιταλικό ραδιόφωνο. Είχε λοιπόν μια εκπομπή με τίτλο Παράξενοι Έρωτες. Κάθε φορά έχει και ένα θέμα όπου οι ακροατές καλούνται να πουν για τα τρελά που έχουν ζήσει. Εχθές το θέμα ήταν: Οδυνηρές αναμνήσεις από παράξενους έρωτες. Ήταν απόλαυση, γιατί οι Ιταλοί είναι χειρότερα λαμόγια από μας. Ρωτά λοιπόν ο παρουσιαστής, με την απαραιτήτως γοητευτική φωνή καζανόβα και βάλε.
- Λοιπόν Αλεσάντρο, ποιά είναι η δική σου οδυνηρή εμπειρία;
- χμ... Τα γενέθλια της ερωμένης μου.
- Δηλαδή; Τί; Τα ξέχασες;
- Όχι όχι. Τα γιόρτασα διπλά. Μια φορά μαζί της και άλλη μια με τη γυναίκα μου.
- ωχ ωχ ωωωωωχ! ΤΙιιιιι μας λες τώρα Αλεσάντρο; Τί εννοείς;
- Όταν γύρισα το βράδυ σπίτι, μετά το ριστοράντε που είχαμε βγει με την Τιτσιάνα και μια πολύ ρομαντική συνέχεια, με περίμενε η γυναίκα μου στο σαλόνι με σαμπάνια και τούρτα να γιορτάσουμε λέει ΚΑΙ μαζί τα γενέθλια της ερωμένης μου!!!
- Κάτσε Αλεσάντρο γιατί μας ανέβασες την πίεση. Το ήξερε η γυναίκα σου ότι έχεις ερωμένη;
- Όχι βέβαια. Το έμαθε την ίδια μέρα, δεν ξέρω πώς και από ποιόν και αποφάσισε να μου κάνει μια μακάβρια έκπληξη το ίδιο βράδυ.
- Ωχ ωχ ωωωωωχ! Και τί έγινε μετά;
- Ε, χωρίσαμε.
- Την τούρτα την κόψατε;
- Μην αστειεύεστε! Για ελάτε στη θέση μου...
- Δε θα το ήθελα... αλήθεια λέω. Ούτε σαμπάνια ήπιατε να υποθέσω.
- Ούτε.(ελαφρώς ενοχλημένος ο... εραστής!)
- Και μετά; Παντρευτήκατε την Τιτσιάνα;
- Όχι. Ήμουν ερωτευμένος με την Μικέλα και υπέφερα πολύ.
- Μικέλα;
- Μα η γυναίκα μου.
- Ωχ ωχ ωωωωωωωωχ!
Πρωτότυπη εμπειρία ο Αλεσάντρο. Κι εγώ έχω πολλές να θυμηθώ παρόμοιες... δικές μου και γνωστών. Εσείς; Έτσι για ν' αλλάξουμε κλίμα, μια και μου χρεώσανε ότι πολύ πολιτικολογώ εσχάτως. ;)
.png)
.jpg)
25 σχόλια:
γλυκό γητευτριάκι, πού προλαβαίνεις!
θυμήθηκα ένα ανέκδοτο του φίλου μου του μπάμπη:
ο δείνα στη γυναίκα του:
αγάπη μου, θα είμαι ειλικρινής μαζί σου. είμαι 54 ετών. το ίδιο κι εσύ. τι να κάνουμε. σήμερα το βράδυ μη με περιμένεις πριν τις 12. θα πάω να 'φάω' με τη γραμματέα μου, είναι 18 χρόνων, καταλαβαίενεις, κι εσύ δεν είσαι πια το ίδιο. συχώρεσε την ειλικρίνειά μου.
όταν ο σύζυγος γυρίζει, δε βρίσκει τη σύζυγο αλλά ένα γραμματάκι:
'αγάπη μου, σ'ευχαριστώ για την ειλικρίνειά σου. μην ανησυχείς κι εσύ, δεν πρόκειται να γυρίσω πριν το επόμενο μεσημέρι, διότι έχεις δίκιο, είμαι 54 ετών, το ίδιο κι εσύ όπως είπες. φεύγω κι εγώ με τον προπονητή του τέννις, ένα πολύ ευγενικό παληκάρι ετών 20, κι επειδή το 54 δε χωράει στο 18 (τόσο απλά), αλλά στο 54 το 20 χωράει και όχι μία φορά, καταλαβαίνεις θα αργήσω λίγο παραπάνω΄
...
φιλάκια πολλά!
xaxaxaxa.. καλό του/ης abttha.. ποτέ δε κατάλαβα την ισώτητα..:):)
..μετά από 7 χρόνια ναι όχι ίσως.. και 7 χρόνια συνβίωσης, πριν 7 χρόνια χώρισα (μάλλον άρχισα να χωρίζω).. Άρχισα να συναναστρέφομαι με μία παλιά φίλλη με την οποία περνάγαμαι πολύ κάλα πλήν όμως ερωτικά δε μου έκανε κλικ..(κάτι σαν μιά πολυ ορεκτική τούρτα στη βιτρίνα, που ανακαλήπτεις ότι είναι γύψινη..) και με μία καινούρια που περνούσαμε καλά γενικά, αλλά έμαθα αργότερα ότι ήταν αραβονιασμένη σε άλλη πόλη.. Συγχρόνως ο χωρισμός έκανε πού καλό στη σχέση μου με την πρώιν.. περνούσαμε καλήτερα από τα τελευταία χρόνια της συμβίωσής μας.. Για 3 χρόνια με τσάκιζαν και οι τρείς με τηλ... προτάσεις... εξόδους... γνωρίζοντας όλες την κατάσταση.. και απαιτούσαν το χρόνο μου... σιγά σιγά αποκόπηκα... αφιερώθηκα εξ ολοκλήρου στη δουλιά..(μα τι σκευτόμουν).. και κατέληξα κοσμοκαλόγερος τα τελευταία 4 χρόνια.. όπου ακούς πολλά κεράσια βάστα μικρό καλάθι.. με την πρώιν διατηρώ κοινωνικές σχέσεις.. ακόμα βολοδέρνει.. η παλιά μου φίλλη παντρεύτηκε και είναι καλά.. η νέα έμαθα ότι τελικά δεν τα κατάφερε και επαναπατρίστηκε..
Καλημέρα:):)
Καλημέρα Μαριάννα μου!
είδες πόσο όμορφα θέματα μπορείς να μας δώσεις όταν θες;
εκπληκτικά όμορφο.
και μπορούμε όλοι να πούμε ιστορίες ή να συζητήσουμε πάνω στην απιστία!
προσωπικά θα σου γράψω δική μου ιστορία αλλά όχι τώρα. αργότερα που θα έχω χρόνο και χώρο που δε θα με νοιάζει αν πλημμυριστώ από συναισθήματα που έχω κρυμμένα. ευκαιρία να τα αντιμετωπίσω!
πάντως ο Αλεσάντρο πραγματικά μεγάλο λαμόγιο!
και θα ήθελα να σου θυμίσω την υπέροχη ταινία "για όλα φταίει το γκαζόν"! πραγματικά από τις πλέον απιστευτες καταστάσεις.
φιλί καλημέρας
"Έτσι για ν' αλλάξουμε κλίμα, μια και μου χρεώσανε ότι πολύ πολιτικολογώ εσχάτως"...
Ναι, συντρόφισα σε πιστέψαμε...
Δεν πολιτικολογείς σήμερα.
Τι σύμπτωση όμως αυτή η "Μικέλα" που σε βασανίζει να βασανίζει και μένα;
Πως το εξηγείς;
@ abttha
Σωωωωωστήηηηηη! :)))))
Εμ, όλοι θα ζήσουμε. ;) Κι αυτοί κι εμείς. Δηλαδή εμείς οι... «ώριμες» που οι συνομήλικοι δεν μας θέλουν, αφού προτιμούν τα λεγόμενα «πιπίνια», θα πεθάνουμε; Άσε που το σεξ κάνει καλό παντού είπε ο γιατρός. ;)
@ koulpa
Γελάω. Καθημερινές ιστορίες. Ανοιχτοί λογαριασμοί. Σ' αυτές τις ηλικίες είναι λογικό. Γιατί μετά τα σαράντα οι σχέσεις οι ερωτικές, έχουν άλλη μορφή. Είναι πιο ανοιχτές και πιο ελεύθερες. Δεν έχουν στόχους. Δεν βλέπουν μπροστά τους το γάμο ή τη συμβίωση, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωση της σχέσης. Έτσι είναι πιο ειλικρινείς.
Εκτός κι αν έρθει η κατακεφαλιά και σε τρελάνει. Εγώ συνήθως τέτοιους έρωτες ζω. Κι όσο αντέξουν. Δυστυχώς οι συνθήκες συχνά είναι απαγορευτικές και δεν μπορούν να πάρουν μορφή μονιμότητας, παρ' όλο που με κάποιους θα το ήθελα πολύ.
Τέλος πάντων... Λα βίτα έ μπέλλα ε ντόλτσε! ;)
@ Κωνσταντίνος Π
Αν δεν είσαι έτοιμος μάτια μου να την αφήσεις. Μη λες τίποτα. Το θέμα το έβαλα για να το δούμε με χιούμορ.
Όχι για να πέσουμε. Καλά ταινίες υπάρχουν άπειρες, με ευτράπελα διάφορα, αλλά και με τραγικό φινάλε. Από την «Ολέθρια Σχέση», μέχρι το «Μοιραίο Πάθος»...
Ο Αλεσάντρο είναι κλασικό και τυπικό λαμόγιο. Τείνει να νομιμοποιηθεί όμως το είδος. Μεγάλη κουβέντα θ' ανοίξουμε όμως αν δώσουμε την κοινωνική διάσταση που αξίζει το θέμα.
@ monahikoslikos είπε...
Ουπς! Δεν το 'πιασα βρε συντρόφι το υπονοούμενο. Ποιά Μικέλα μας απασχολεί ταυτόχρονα; Δεν πάει το μυαλό μου; Εκτός αν το πήρες ως παραβολή και θεωρείς το πασόκ ως τη σύζυγο που αγαπάμε; Και την αποστασιοποίησή μας τη βαφτίζεις ερωμένη;
Αν είναι έτσι, σε διαβεβαιώ ότι είμαι υπέρ των νέων ερώτων και δεν ξαναγυρνώ στα περσινά ξινά σταφύλια, εκτός και ξετρελαθώ. Εγώ πασόκ με αρχηγό Βενιζέλο, δεν ξαναβλέπω ούτε σε φωτό. Και σαφώς, ούτε πασόκ με όλα τα παλιά λαμόγια. Ξεχωρίζω πέντε ανθρώπους που εκτιμώ, αλλά τίποτα παραπάνω. Εχθές που τυχαία οδηγήθηκα σε λινκ των σχολίων του Μπένι, ένιωσα παντελώς ξένο σώμα. ΔΕΝ ΑΝΗΚΑ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΗΚΩ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΑΣΟΚΩΝ.
Γι αυτό και δεν υπάρχει περίπτωση να καλυφθώ πια, όποια μορφή και να πάρει. Εκτός και γίνει θαύμα... :ΡΡΡΡ
Πριν κάποια χρόνια η γριά μου πήρε είδηση πως κάτι πονηρό κάνω. Με φώναξε λοιπόν και εκεί που περίμενα να με μαλώσει μού είπε. «κι’αν κλέψω να ναι μάλαμα, κι’αρπάξω να’ναι ασήμι, όχι μπακίρια» Όταν δε η γυναίκα μου της παραπονέθηκε ότι τάχατες, της είπε. «Μη στεναχωριέσαι, εσένα φτουράει.» Θαυμάσιο θέμα. Δεν το υπογράφω γιατί φοβάμαι τις λευκές νύκτες, τους λευκούς χειμώνες.
Kahraman mpeis
http://anebala.blogspot.com/2007/09/blog-post_20.html
Με τις συγγνώμες μου που σε αμφισβήτησα...
ο μεγας Αλασσαντρο κι ο κατηραμενος οφισ! Φοβερη εμπειρια.
Πολύ ωραίο θέμα. Και θαυμάσια σχόλια. Είδα ότι έχεις και στην ανατολή θαυμαστές
..Παραξενοι Ερωτες,δεν θα πεις...τιποτα!!!
Καλησπερα Μαριαννα!!
Mου το έστειλε ένας φίλλος σήμερα..
"Όταν ήμουν 14 χρονών, ήλπιζα ότι μια μέρα θα βρω ένα κορίτσι. Όταν έγινα 16 βρήκα ένα κορίτσι, αλλά δεν είχε καθόλου πάθος, κι έτσι αποφάσισα ότι χρειάζομαι ένα κορίτσι με πάθος για ζωή.
Στο κολέγιο έβγαινα ραντεβού με ένα παθιάρικο κορίτσι, αλλά παραήταν συναισθηματική. Όλα μαζί της ήταν μία κατάσταση εκρηκτική . Ήταν μελοδραματική, έκλαιγε όλη μέρα και με απειλούσε με αυτοκτονίες. Έτσι αποφάσισα ότι χρειάζομαι ένα κορίτσι με συναισθηματική σταθερότητα.
Όταν έγινα 25 βρήκα ένα πολύ σταθερό κορίτσι, αλλά ήταν βαρετή. Ήταν απόλυτα προβλέψιμη και δεν την ενθουσίαζε τίποτα. Η ζωή μου μαζί της ήταν τόσο ανιαρή που αποφάσισα ότι χρειάζομαι ένα κορίτσι γεμάτο με ενθουσιασμό για ζωή.
Όταν έγινα 28 βρήκα ένα ενθουσιώδες κορίτσι, αλλά δεν μπορούσα να παρακολουθήσω τους ρυθμούς της. Έτρεχε από το ένα πράγμα στο άλλο, ποτέ δεν καθόταν στα αυγά της. Λειτουργούσε παρορμητικά και με έκανε τόσο ευτυχισμένο όσο και δυστυχή. Αρχικά ήταν πολύ ενθουσιώδης, αλλά αλλού την έχανες κι αλλού την έβρισκες. Έτσι αποφάσισα να βρω ένα κορίτσι με πιο εφικτούς στόχους στη ζωή του.
Όταν έφτασα τα τριάντα, βρήκα ένα έξυπνο και φιλόδοξο κορίτσι με τα δυο της πόδια να πατάνε γερά στη γη και ..... την παντρεύτηκα. Ήταν τόσο φιλόδοξη που με χώρισε και πήρε ό,τι είχα και δεν είχα.
Τώρα είμαι πιο ώριμος και πιο σοφός, και ψάχνω για μια ξανθιά με μεγάλα βυζιά."
Δε ξέρω που το ψάρεψε..
Την καληνύχτα μου:):)
Θα κοιμηθώ επάνω του (κατά το sleep on it!!) θα διαλέξω πιο απ όλα και θα στο γράψω αύριο.
τώρα πάω για ύπνο και σου στέλνω φιλάκι
(επιτέλους, καθαρίσαμε με τις εκλογές;;;)
@ Ο/Η Ανώνυμος
Κοίτα να δεις τι κάνει η συμπάθεια στο αντρικό φύλο. Μπορείς να μου πεις γιατί παρά τα όσα κάνετε, σας βρίσκω αξιολάτρευτους; Παλιολαμόγια! Όλοι σας! χαχαχαχαχαχαχαχα
Η πλάκα δε είναι ότι έχω ταυτιστεί μαζί σας και σας παρέχω ασυλία, ενώ παράλληλα σας τα χώνω συμπάσχοντας με τις γυναίκες σας.
Άγνωστες οι βουλές του Υψίστου. Φταίω εγώ που σας βρίσκω χαριτωμένους, αν και ελλειπείς;
@ Ο/Η ανεστης
Μακάρι μωρέ να ήμουν λάθος. Λες εγώ δεν το ήθελα; Αλλά είναι μαθηματικά βέβαιο και θα αποδειχτεί πολύ σύντομα. Ήδη πήρατε μια γεύση αντίδρασης... για μια φραππεδιά! :)))
Φαντάσου δηλαδή να ήταν κέτσαπ, μουστάρδα ή γιαούρτι.
Σε φιλώ...
@ Ο/Η γούφας
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!
Δεν παίζεσαι! Τί βίτσιο κι αυτό όμως, το αντρικό...Ονομάζεται: Η αντρική κατάρα. Να θέλουν όποια δεν έχουν!!!
Η γυναικεία κατάρα: Να αγαπάμε τα λαμόγια! ;)
@ Ο/Η Νίκος
Ναι, από θαυμαστές πήξαμε σ' Ανατολή και Δύση, μην πω και Κεντρική Ευρώπη και Πόλους και με περάσετε για ψωνάρα...
Παραφράζοντας το σοφό της Δήμητρας Παπαδοπούλου: Εγώ πότε γίνω μάνα;
Ερωτώ: Εγώ πότε θα βρω άντρα;(πιστό!)
Μπουχαχαχαχαχαχα!
@ Ο/Η vrakas kostas
Καλησπέρα Κώστα!:)
@ Ο/Η koulpa
Τελικά όλοι οι άντρες ωριμάζοντας, στην ξανθιά καταλήγουν λες;
Τα φτωχά μου! Συμπάσχω... :ΡΡΡΡΡ
Αααααχ! Αν ξέρατε τι θέλατε αγόρι μου... η ζωή θα ήταν πιο απλή.
Γιατί μόλις βρείτε την ξανθιά θα θέλετε την καστανή και τούμπαλιν.
Σε δουλειά να βρισκόμαστε...
@ για την Αρλέτα
Ναι. Με τις εκλογές καθαρίσαμε. Ψηφίσαμε και λάμψαμε! Μας μένουν κάτι υπόλοιπα στις παλιές αποθήκες να τακτοποιήσουμε κι είμαστε έτοιμοι, για τον βαρύ χειμώνα. Πλυμένοι και μοσχοβολιστοί, εν αναμονή... πηδήματος! :)))))))
Άσε φιλεναδάκι, μια χαρά είσαι που είσαι εκτός...
Βλέπω τα ποστάκια σου με τη Νένα και σε χαίρομαι...
Φιλάκια πολλά!
καλημέρα Μαριάννα,
απίστευτα αστεία η ιστορία του κούλπα!
και δεν νομίζω ότι είμαστε οι άντρες το πρόβλημα. όλοι μέρος του προβλήματος είμαστε, κανείς δεν παίζει μόνος του σε αυτό το παιχνίδι ..."που οι σκύλοι βαπτίσαν αγάπη" (Αγγελάκας).
Πάντως κι εγώ,σχεδόν πάντα, της ...ξανθιάς είμαι!
Δε θα σου αφήσω ιστορία για τους λόγους που είπαμε. Άλλωστε, σε άλλα ποστ σου και στα μπλογκ μου, έχεις ήδη ακούσει όσα άντεξα να πω.
Πάντως χθες βγήκα με καινούρια ξανθιά και αισθάνομαι ήδη καλύτερα...
φιλιά
@ Κωνσταντίνος Π
Πόσο χαίρομαι δε φαντάζεσαι... Άντε αγόρι μου! Με το καλό! Καλή αρχή! Το ξεκόλλημα έρχεται μ' έναν νέο έρωτα, μόνο. Η ζωή είναι τόσο λίγη για να χάνεις έστω μέρες της, πενθώντας έρωτες. Δεν έχει νόημα. Μόνο μία στιγμή ξαποσταίνεις και ξανά προς τη δόξα τραβάς. ;)
το αισθητικό και αισθησιακό ξεκόλλημα έρχεται με καινούριο κόλλημα. τα υπόλοιπα; τα υπόλοιπα θέλουν χρόνο.
πάντως εγώ το αποφάσισα ότι θέλω να παίξω λίγο, να αισθανθώ περισσ΄τερο ελεύθυερος.
όσο για τον πόνο και το πένθος, είναι και πηγή έμπνευσης, μη το ξεχνάμε.
τη χαρά έμαθα να τη ζω, όχι να τη δοξολογώ.
για να δούμε όμως...
και μην αρχισουμε για μαρμαρωμένους βασιλιάδες... :-)
πολλά φιλιά Μαριαννα μου
Δημοσίευση σχολίου