Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2007

Η πιο αγαπημένη μου μουσική από όλες τις μουσικές του κόσμου, είναι το Adagio de Albinoni...


Tomaso Giovanni Albinoni ο Βενετσιάνος συνθέτης μουσικής Μπαρόκ, που έχει γράψει την πιο αγαπημένη μου μουσική στον κόσμο. Το Adagio! Από εύπορη οικογένεια Βενετών ήταν, γεννήθηκε στις 8 Ιουνίου του 1671, στην Βενετία,έμπορος χάρτου ο πατήρ. Όταν είδαν την κλίση του στη μουσική, ανέλαβαν τα αδέρφια του και τον απήλλαξαν των ανιαρών καθηκόντων του εμπορίου...
Σπούδασε λοιπόν βιολί και τραγούδι, έγραψε καμιά πενηνταριά όπερες, από τις οποίες οι 28 παρουσιάστηκαν στη Βενετία ανάμεσα στο 1723 και το 1740, όμως στην πραγματικότητα έγινε γνωστός από την οργανική του μουσική και συγκεκριμένα από τα κοντσέρτα για όμποε. Η οργανική μουσική του τράβηξε την προσοχή του Johann Sebastian Bach, ο οποίος έγραψε τουλάχιστον δύο φούγκες σε θέματα του Albinoni και χρησιμοποίησε συνεχώς τα χαμηλά του για τις ασκήσεις αρμονίας των σπουδαστών του. Μέρος της εργασίας Albinoni χάθηκε κατά τη διάρκεια του Β' παγκόσμιου πολέμου, με την καταστροφή της κρατικής βιβλιοθήκης της Δρέσδης, έτσι ελάχιστα γνωρίζουμε για τη ζωή του και την πιό πρόσφατη μουσική του.
Η φήμη του όμως μεγάλωσε πραγματικά, το 1910, όταν άρχισε ένας ερευνητής να ψάχνει με προσοχή τις παρτιτούρες ενός παλαιού μοναστηριού, ανάμεσα στις οποίες ανακάλυψε την πιό σοβαρή εργασία του Albinoni: ένα κομμάτι σε αργή κίνηση μιας σονάτας για τρίο, για συγχορδίες και όργανο που αργότερα το 1945, αναδημιούργησε ο Remo Giazotto σαν το Adagio de Albinoni.
Από ένα αρχείο της ενορίας του San Bernabé ξέρουμε ότι ο Tomaso Albinoni πέθανε το 1751, από διαβήτη, «σε ηλικία 84 ετών» (υποθέτουμε ότι συντάκτης του εγγράφου δεν τα πήγαινε και τόσο καλά με την αριθμητική).



Εδώ το ακούμε σε μια από τις καλύτερες εκτελέσεις του με την Φιλαρμονική του Βερολίνου με Κάραγιαν.

Εδώ σε μια υπέροχη με The Doors - Albinoni's Adagio (In G Minor)

Eδώ η Συμφωνική Ορχήστρα της Άγκυρας, κάνει λίγο νερά το βίντεο...



Κι εδώ με την υπέροχη Lara Fabian

Non so dove trovarti Δεν ξέρω πού να σε βρω
Non so come cercarti Δεν ξέρω πού να σε ψάξω
Ma sento una voce che Μα ακούω μια φωνή που
Nel vento parla di te Στον άνεμο μιλά για σένα
Quest' anima senza cuore Αυτή η ψυχή χωρίς καρδιά
Aspetta te Περιμένει εσένα
Adagio Αργά
Le notti senza pelle Οι νύχτες διάφανες
I sogni senza stelle Τα όνειρα χωρίς αστέρια
Immagini del tuo viso Εικόνες του προσώπου σου
Che passano all' improvviso Που περνούν απρόσμενα
Mi fanno sperare ancora Με κάνουν να ελπίζω ακόμα
Che ti trovero Ότι θα σε βρω
Adagio Αργά
Chiudo gli occhi e vedo te Κλείνω τα μάτια και σε βλέπω
Trovo il cammino che Βρίσκω το δρόμο που
Mi porta via Θα με πάει μακριά
Dall' agonia Από την αγωνία
Sento battere in me Νιώθω χτυποκάρδι
Questa musica che Αυτή η μουσική
Ho inventato per te Που επινόησα για σένα
Se sai come trovarmi Αν ξέρεις πως να με βρεις
Se sai dove cercarmi Αν ξέρεις πού να με ψάξεις
Abbracciami con la mente Αγκάλιασέ με, με τη σκέψη
Il sole mi sembra spento Ο ήλιος μου φαίνεται σβηστός
Accendi il tuo nome in cielo Άναψε τ' όνομά σου στον ουρανό
Dimmi che ci sei Πες μου πού βρίσκεσαι
Quello che vorrei Εκείνο που θα ήθελα
Vivere in te Να ζήσω μέσα σου
Il sole mi sembra spento Ο ήλιος μου φαίνεται σβηστός
Abbracciami con la mente Αγκάλιασέ με με τη σκέψη
Smarrita senza di te Χαμένη χωρίς εσένα
Dimmi chi sei e ci credero Πες μου ποιός είσαι και θα το πιστέψω
Musica sei Μουσική είσαι
Adagio Αργά

Μετ. Μαριάννα Τζανάκη





Ένα απίστευτο κορίτσι από την ιταλική μουσική ακαδημία, που μας τρέλανε με την ερμηνεία του! Κατασυγκινηθήκαμε... Μπράβο στο αστέρι!
Αχ! Τα νιάτα τα υπέροχά μου νιάτα!


Κι ένα αγόρι το ίδιο απίστευτο ίσως και περισσότερο! Τί δύναμη φωνής! Όνειρο...

20 σχόλια:

cropper είπε...

Καλημέρα.
Υπέροχο.

Τόσα υπέροχα ποστ έκανες, τα είδα, τα άκουσα, τα χάρηκα, αλλά ήμουν αλλού και δεν έγραφα ούτε μια λέξη.
-Για την ταλαντούχα Estrella Morente
-Για τον εξαιρετικό Tomatito
-Για το θρυλικό πια Koyaaniskatsi
-Για την "θεία" Doris Lessing
-Για το μαγευτικό Baraka (όχι Bar-άγκα)
-Για την υποβλητική Samsara και τον "Γερο-Ωκεανό" (τί να πώ γι' αυτό -χρόνια προσηλωμένος στον Μαλντορόρ)
-Για την "μυστική" Κοιλάδα των Λουλουδιών
-Για το δίασημο φιλί μιας "άλλης εποχής"
-Για τον El Greco, που άρεσε σ' όλους
-Για το αφιέρωμα του Φραγκούλη στο Αηδόνι της Ανδαλουσίας
-Για τον Cernuda και τον χρόνο που αποτιμά τη δύναμη αυτής της ώρας
-Γι αυτό το απίθανο αερικό, την Emma Shapplin με τον συμπαθή κύριο δίπλα της :)
-Για την Έλλη Λαμπέτη που μας λείπει

Ρε φιλενάδα, πώς τα καταφέρνεις; Είναι πολλά - πυκνά - τα καλούδια που μας προσφέρεις. Νά 'σαι καλά.

Αυτό το τελευταίο, όμως, με την "απόλυτη σύμπτωση" της πιο αγαπημένης (μας) μουσικής από όλες τις μουσικές, αυτό το Adagio (με την τελευταία ερμηνεία από το ιταλικό διαμαντάκι - πώς να το λένε το κορίτσι, σήμερα ... γιατί αύριο θα το ξέρει όλος ο κόσμος), αυτό to adagio, λοιπόν, σα να με ξύπνησε και ...
Καλημέρα, ευχαριστώ.

drunk tank είπε...

καλημέρα Μαριάννα!

Καλά με τις επετείους γεννήσεων και θανάτων να συμπίπτουν οι αναρτήσεις μας!
Το adagio? Εκπληκτικό! Δεν ξέρω τι να πω!!!
σιωπώ και απολαμβάνω την ομορφιά!

φιλιά

Adonios GK είπε...

Απο πιο αγαπημένα μου κομμάτια...
Μιλά τόσο πολύ αυτή η μουσική μέσα μου ίσως γιατί την έχω συνδέσει με γεγονότα...

τι μας έκανες παρασκευιάτικα!!!

Καλή σου μέρα

kyriaz είπε...

Φυσικά....κι εδώ συμφωνούμε.Πώς να μην....,αγαπητό alter ego...:)
Και σου χαρίζω μια ακόμη εκτέλεση από ένα αγαπημένο μου συγκρότημα-ORIGEN λέγεται(πες μου ότι το ξέρεις κι αυτό και....).
Δε λέω πως είναι η καλύτερη εκτέλεση μα μου αρέσει η προσπάθεια να φέρουν τον ήχο αυτό στην εποχή μας διατηρώντας ταυτόχρονα κάτι το κλασικό.
Θα παίζει στο blog μου για μια μέρα....
Θέλω τη γνώμη σου...

μαριάννα είπε...

@ cropper

Καλώς τονε! Άντε ντε, μας έλλειψες! Ακόμα χτίζεις το καινούργιο σπίτι; Ανυπομονώ να δω το νέο σου στέκι... ;)
Και μην ανησυχείς μάτια μου. Δεν χρειάζεται να απαντάμε κάθε φορά στα ποστ. Γράφουμε από ευχαρίστηση. Δε θα το κάνουμε μια τυπική διαδικασία και το ιστολογείν. Εμείς καταλαβαινόμαστε. Σωστά; :)
Χαίρομαι που σου αρέσει το Adagio. Με μαγεύει αυτή η μουσική. Σε πάρα πολλές εκτελέσεις. Το έχουν παίξει όλοι οι μουσικοί του κόσμου. Και όλες οι ορχήστρες. Διάλεξα ότι υπάρχει στα πέριξ. Τώρα ανυπομονώ να ακούσω αυτήν που έγραψε ο Κυριάζ, την οποία εξ' ονόματος, δεν ξέρω. Για να δούμε αν την έχω ακούσει...

Άντε λοιπόν, με το καλό το νέο στέκι και εύχομαι να είσαι καλά και να χαλάρωσες από δουλειά! ;)

Φιλιά!

μαριάννα είπε...

@ Κωνσταντίνος Π

Μόλις πήγα στο στέκι σου και πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Συμπτώσεις τα λέμε τώρα αυτά;
Βρε λες να έχουμε συνυπάρξει σε καμιά άλλη ζωή; :))))))
Για το Adagio... τα λόγια είναι περιττά.
Διάβαζα εχθές στα ξένα σάιτ που άνοιγα για να διαβάζω τις πληροφορίες και διαπίστωσα πόσο έχει αγαπηθεί αυτή η μουσική σε όλον τον κόσμο. Και θα είχε χαθεί, αν δεν ήταν ο βαρεμένος, ο φευγάτος ερευνητής να ψαχουλεύει τις παρτιτούρες στο παλιό μοναστήρι!
Κατάλαβες γιατί λατρεύω όλης της γης τους σαλεμένους εραστές(που λέει κι ο Τσακνής), της Τέχνης;

Φιλιά...

μαριάννα είπε...

@ kyriaz

Χαμογελώ... γιατί ξέρω ότι θα έχεις διαλέξει κάτι υπέροχο. Έχω το Ave Maria το cd από Origen και το Era Of Aquarius, αλλά το Adagio, όχι. Δεν ήξερα ότι το έχουν παίξει. Θα έρθω να το ακούσω και θα σου πω αν έχω ακούσει αυτή την εκτέλεση ή όχι. Πάντως ξέρεις ότι είναι η αδυναμία μου οι μουσικές απόπειρες αυτού του είδους. Νew age opera!!! ;)
Κάτι τέτοια μου έκανε ο γιος μου ο μεγάλος στην Αθήνα κι μ' έστελνε! Μίξεις ηλεκτρονικής μουσικής και κλασικού πιάνου. Κι όταν άκουγα μαγεμένη μου έλεγε ξέρεις τί είναι αυτό; Μέταλ που δε σου αρέσει! :)))

μαριάννα είπε...

@ Adonios

Λοιπόν, όταν γράφω κάθε ποστ, έρχονται στο μυαλό μου πρόσωπα που ξέρω ότι αγαπούν τέτοιες μουσικές. Στα ισπανικά η Χουανίτα, σε άλλα εσύ, Κυριάζ, αρτουά, ελαφίνι, Κωνσταντίνος, Κλέλια...
Εδώ ήμουν σίγουρη ότι θα άρεσε σε σένα σίγουρα. Ξέρω στα κλασικά το γούστο σου ;)
Στιγμές και αναμνήσεις έχω κι εγώ απ' αυτό το κομμάτι πάρες πολλές...
Μα πάρα πολλές...

Καλό ΠΣΚ! Θα φύγεις; Αν ναι, καλά να περάσεις!

Σε φιλώ!

kyriaz είπε...

προσοχή-προσοχή:Τώρα διόρθωσα τον ήχο,ξανάκουσέ το... :)

kyriaz είπε...

είναι από το cd new age-opera.


Μα συγγνώμη:ακόμη κι αυτούς τους ήξερες;....Προσωπικά τους ανακάλυψα στο ίντερνετ και κόλλησα...:)

μαριάννα είπε...

@ kyriaz

Εμείς είμαστε μουρλοοικογένεια. Τα τρία μου παιδιά κι εγώ, ακούμε μουσική και στον ύπνο. Μπορεί να μη φάμε, μπορεί να μη ντυθούμε, από μουσική όμως... ζωή να έχουμε. Δε φαντάζεσαι τι γίνεται παντού... το αυτοκίνητο, στούντιο, το σπίτι μας το κοινό και τα ξεχωριστά γεμάτα από στεροφωνικά σε όλα τα δωμάτια και μουσικά όργανα, πιάνο και κιθάρες κλασικές, ηλεκτρικές, ενισχυτές. Τα σιντί όπου φανταστεί άνθρωπος ότι μπορεί να υπάρχουν. Στους τοίχους, σε στήλες, σε θήκες ειδικές ακόμα και κάτω από τα κρεβάτια τους!!! Όταν βάζω ηλεκτρική σκούπα... άσε!
Και συχνά μαθαίνει ο ένας τον άλλον. Πολλά έχω μάθει εγώ στα παιδιά γιατί αυτά που ακούνε εκείνα είναι λίγο «σκληροί» ήχοι για μένα.
Το άκουσα το κομμάτι και το βρίσκω φανταστικό. Θα στα πω εκεί. Γιατί είναι κι οι Δημήτρηδες σήμερα κι έχω πήξει στα τηλέφωνα.
Έχω την κόρη μου, τη μαμά μου, τον πατέρα τους, την κόρη του αδερφού μου και πολλούς στενούς φίλους-αδερφούς, καλά να είναι, γίνανε πιο πολλοί κι από σας τους Γιάννηδες! :)))

Dee Dee είπε...

Πρωτη φορα ερχομαι σπιτι σου και πετυχαινω κατι υπεροχο....adagio.....η πιτσιρικα απιστευτη;;;!!!!!!! θα ξαναρθω, μου αρεσαν οι μουσικες σου!

Καλο Σαββατοκυριακο!

μαριάννα είπε...

@ Dee Dee

Καλωσόρισες! :)Να είσαι καλά κορίτσι! Χαίρομαι που ήρθες και που σου άρεσαν οι μουσικές! και το τραγούδι που διάλεξες να αφιερώσεις στον εορτάζοντα σου, μου άρεσε πολύ!
Να τον χαίρεσαι! Και κάθε χαρά!

Unknown είπε...

γητεύτρα μου, το χούσμαν μου έφερες στο μπλογκ σου από τον παράδεισο;
ήταν ένα από τα κομμάτια που μου είχε δώσει...
δεν παίζεσαι εσύ παιδάκι μου!

μαριάννα είπε...

@ abttha

Καλά άμπθα μου σήμερα οι συμπτώσεις πάνε κι έρχονται! Καλό σημάδι το λένε αυτό. ;)
Και Αλμπινόνι ο Γερμανός διανοούμενος; Καλά ρε συ πού τους πετυχαίνεις; Κι εμένα μου κάθονται όλο ρεμπέτες; :))))) Πλάκα κάνω ε;

Unknown είπε...

koiτα γητεύτρα μου, είναι απλό: τα φυτά χρειάζονται ήλιο. έτσι λοιπόν εμένα με είχαν βάλει κοντά σε παράθυρο, αφού καμιά κίνηση δεν είχα. μου πέφτανε κάποιες φλασιές για να μην ξεραθώ.
εσύ που είσαι άνθρωπος με τα ούλα σου, τις βρίσκεις μόνη σου! και με τέτοιο μπρίο, που το ρεμπέτι μπορεί να τον κάνεις αλμπινόνι.
τώρα που ξύπνησα κάπως κι εγώ κι είδα ότι μπορώ να κινούμαι, ε, τώρα, όπως ξέρεις, μπορεί να μην πάω ακόμη στους ρεμπέτες, αλλά όλο στο ρέμο τρέχω! μάρτυς μου και η ανζε-τα, που τον συνήθισε μαζί μου. πρώτο τραπέζι πίστα...:) (εντός γλάστρας)

drunk tank είπε...

Μαριάννα μου να χαίρεσαι-έστω και καθυστερημένη ευχή- όλους τους δικούς σου ανθρώπους που γιορτάζαν χθες!
και πάνω από όλα να σε χαίρονται και αυτοί για όλα τα όμορφα που ξέρω ότι τους δίνεις, όπως σε εμάς!

πολλά φιλιά

Αλεξάνδρα είπε...

Είναι τόσο όμορφα όσα μας φέρνεις!

Χρόνια Πολλά κι από μένα στους δικούς σου που γιορτάζουν.

Φιλιά πολλά
απολαμβάνω την κάθε σου ανάρτηση.

μαριάννα είπε...

@ abttha

Είσαι απίθανη! Πρέπει να μαζέψω μια μέρα τις ατάκες σου και να σου κάνω ποστ! :) Εντός γλάστρας ε; :)))) Έγραψες!!!

Φιλιάαααα

μαριάννα είπε...

@ Κωνσταντίνε κι Αλεξάνδρα

Χίλια ευχαριστώ για τις ευχές σας!
Αντεύχομαι χαρά κι ευτυχία! Δημιουργία και πολλές όμορφες στιγμές στη ζωή σας!

Σας φιλώ και τους δυο!