ΙλισόςΣτίχοι: Διονύσης Καψάλης
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης
Εκεί που άλλοτε κυλούσε ο Ιλισός
εκάθισα κι έκλαψα, μισός ερωτευμένος.
Κάποια πατρίδα θα 'φερα στο νου,
ν' ανθίζει στα μετόχια τ' ουρανού,
με θάλασσες πιο μέσα κι ακρογιάλια
κι ολόφωτα τις νύχτες μανουάλια
καλή πατρίδα, ήσουνα κι εσύ
χρισμένη και σε τύλιγαν κισσοί
και θερινά φεγγάρια' τον ψαλμό
τον ένιωσα σαν κόμπο στο λαιμό,
που λύθηκε στα χείλη μου κι εχάθη
στις όχθες του Ιλισού, στου μπαρ τα βάθη.
Ο δίσκος περιέχει μελοποιημένα από το Νίκο Ξυδάκη εννέα ποιήματα της Σαπφώς σε απόδοση Οδυσσέα Ελύτη, τρία ποιήματα του Διονύση Καψάλη, ένα ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη και ένα χορικό του Ευριπίδη σε μεταφορά του Κ. Χ. Μύρη.
Ευχαριστούμε θερμά, το φίλο που μας χάρισε το τραγούδι σε mp3
.jpg)
13 σχόλια:
.
.
.
.
Εμ Καψάλης είναι αυτός φιλενάδαααα!
Στου μπαρ τα βάθη, λύθηκε ο κόμπος στα χείλη μου κι εχάθη... κάποια πατρίδα θα 'φερα στο νου...ν' ανθίζει στα μετόχια τ' ουρανού...
υπέροχοι στίχοι, υπέροχος Ξυδάκης που εμφανίζεται όταν έχει κάτι πραγματικό να δώσει, υπεροχη φωνή της Ελευθερίας.
έχω το cd από όταν κυκλοφόρησε και ακόμα δεν το έχω ακούσει όπως θα ήθελα!
υγ: κάτι έκανα για τον Κοκτώ, αλλά ελλείψει χρόνου δεν είμαι ικανοποιημένος! χθες έμαθα ότι ήταν φίλοι με την Πιαφ και μας άφησαν την ίδια μέρα!και να σκεφτείς ότι, τελείως τυχαία, διάβαζα το "Όπιο' αυτές τις μέρες!!!
στα περιβόλια τ'ουρανού...
ουρανός
τι να έχει ο άνθρωπος εκεί στα μετόχια
έχει ένα όνειρο, ένα κοίταγμα.
ουρ.
η πόλη της μεσοποταμίας όπου λατρεύονταν το θείο. στην κορυφή ναών που θύμιζαν βουνά.
για να κοιτούν πάνω, ψηλά, πέρα απ'αυτούς.
ουρ = άνω.
=ουρανός
κι εδώ ένας κόμπος
να λύνεται με τη μέθη
ξάφνου να λύνω τα συναισθήματά μου και να τα κάνω λόγια.
έχω κι εγώ ένα μπαράκι, σαν του κρόππερ, σαν το δικό σου τώρα, το είχε ανοίξει στο μισσός ένας μοναχικός λύκος που χάθηκε. εκεί πάω και πίνω κανα σφηνάκι. το μπαρ το κρατάει μια βλοσυρή κυρά-ζωή. προσπαθώ να πιάσω φιλίες μαζί της. επί ματαίω. θα της πάω το τραγούδι σου.
την καλημέρα μου γητεύτρα!
Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο μ΄αρέσει να είμαι στο blog σου φιλενάδα, κι ας μη μιλάω πολύ.
Σαν ανθολογία ονείρων είναι...
Κι ακόμα ακολουθώ τα "άσπρα χαλικάκια" ψάχνοντας μυστικά στον Υμηττό. Στο Ιλισό δεν έχω φτάσει ακόμα ;)
Καλό Σαββατοκύριακο :)
χορταστικά τα post που κάνεις και
τα περισσότερα μας θυμίζουν ότι ξεχνάμε!
καλό σου σαββατοκύριακο
Υπέροχος δίσκος, υπέροχη κι εσυ που μας τον σύστησες!
Φιλιά
@ Κωνσταντίνος Π
Καλημέρα! Το είδα, αλλά γύρισα τόσο πτώμα χθες που έπεσα ξερή. Από τις σπάνιες φορές στη ζωή μου που κοιμήθηκα οχτάωρο σερί.
Είδα κι άλλα ενδιαφέροντα που έβαλες για την ποίηση... ;)
Φιλάκια!
@ abttha
Ευχαριστώ φιλεναδίτσα για τον ουρανό που μας χάρισες...
Έτσι είναι οι λύκοι οι μοναχικοί, που να τους πάρει. Αλλιώς θα ήταν συντροφικοί...δε θα χάνονταν.
Μετά από πολλά τέτοια μπαράκια φιλενάδα, τη βρήκα τη λύση. Σε ρούχο. Φόρεσα το πιο καλό μου συρματόπλεγμα, εξώπλατο κι έχει στο πλάι φερμουάρ, για να μην το βρει κανένας άσχετος πάλι... ;)
Σε φιλώ...
Πάρε και καμιά viva παιδί μου, αύριο! :))))
@ Ζαφειρένια
Δεν ξέρω τί είναι πιο όμορφο... η γοργόνα σου, το ζαφειρένια ή η καρδούλα που βγάνει στα γραπτά...
Μάλλον το τρίτο. ;) Έτσι εξηγείται το πόσο σε αγαπάμε όλοι.
Καλώς όρισες γοργονάκι μου! Καλά ταξίδια να έχουμε! Ξέρεις εσύ να οδηγείς τα πλοία... σε εμπιστεύομαι. :)
Φιλιά πολλά!
@ melomenos
Για να ικανοποιήσω τη... δίψα μας! Εις αντικατάστασιν άλλων ελλείψεων μάτια μου. Διψάει η καρδιά, διψούν οι αισθήσεις για γνώσεις, για τέχνες, για έρωτες... μια προετοιμασία είναι όλα... ;)
Σε φιλώ! Καλό ΣΚ!
@ Αλεξάνδρα
Κοριτσάρα μου! Ευαίσθητη και συναισθηματική! Το ήξερα ότι θα σου άρεσε... είναι όλος ο δίσκος πολύ καλός. Κι αυτά της Σαπφώς ονειρεμένα. Αλλά δεν τα έχω σε μπ3 και ντρέπομαι να αγγαρεύω φίλους όλη την ώρα. Αν έχεις το σιντί, τα ξέρεις. Το έχω λιώσει... σπίτι έχω αυτό για χαλάρωση και στο αυτοκίνητο τα κρητικά για... γκάζια! Τζουγανάκη και Μπικάκη! Πού πήγαινες κερά μου που; ;)
Φιλάκια κούκλα μου! Καλό ΣΚ!
ενδιαφέρουσα δουλειά....
πρέπει να την ακούσω ολόκληρη, από τις λίγες εως ελάχιστες ηχογραφήσεις τελευταία που έχουν καταφέρει να με προ(σ)καλέσουν να κάνω κάτι τέτοιο....
@ an205
Θα συμφωνήσω απόλυτα. Το ίδιο κι εμένα, με εξαίρεση τα κρητικά, που έχουν κάνει απίστευτες δουλειές.
Ακόμα κι ο Νταλάρας που γουστάρω πάντα ότι κι αν κάνει, πήγε και τραγούδησε Χατζηγιάννη και με ξενέρωσε του θανατά! Έλεος ρε διάολε! Έλεος! Άσε, δε λέω άλλα... Μόνο αναρωτιέμαι: Πούθε προέκυψε ως Θεός; ;)
Δημοσίευση σχολίου