Ο παρανοϊκός αυτός, με το μάτι που γυαλίζει και τη χαραχτηριστική φωνή του διαταραγμένου ατόμου, αποφάσιζε για τις ζωές μας.
Το καμάρι της δημοσιογραφικής οικογένειας, όπου γυρίζοντας ξαναβρήκε ανοιχτές αγκάλες για να προσφέρει εκ νέου, καθαρός κι αμόλυντος, με το αδίκημα να έχει παραγραφεί και ξεχαστεί.
Και γιατί όχι; απαντά στο δημοσιογράφο με σαρδόνιο χαμόγελο!!!
Αφού δεν απαγορεύεται. Απαγορεύεται; Ρωτά με τα άψογα αγγλικά του.
- Μα δεν είναι δικτάτορας; - Όχι, δικτάτορας είναι ο νόμος.
- Eκλογές θα γίνουν; - Φυσικά και θα γίνουν. - Θα υπάρχουν κόμματα δηλαδή;
- Ναι, ναι.
Μέχρι το τέλος της ζωής του, προκληκτικός, αμετανόητος, αδιανόητος...
Αυτοί οι σαλεμένοι ήταν 7 ολόκληρα χρόνια στο σβέρκο μας! Και υπάρχουν ακόμα σήμερα κάποιοι που τους αναπολούν ή τους επικαλούνται ή αμφισβητούν ή υποβαθμίζουν και υποτιμούν τους αγώνες των φοιτητών.
Στους οποίους αξίζει μόνο τιμή, σεβασμός και δόξα. Καθώς και σε όλους τους πολίτες γνωστούς κι αγνώστους που αντιστάθηκαν στην παράνοια, με όποιον τρόπο και μέσο διέθεταν.
%20(1).png)
.jpg)
55 σχόλια:
.
.
.
.
Συχνά σκέφτομαι πως είναι αξιοθαύμαστες οι αντοχές των ανθρώπων. 7 ολόκληρα χρόνια υπομέναμε και βιώναμε αυτή την κατάντια!!!
αν 7 ολοκληρα χρονια τους πολεμουσατε και δεν τους υπομενατε...;;;
Πολύ ωραία βίντεο Μαριάνα.
Και με την ευκαιρία, προτείνω να φωνάξουμε όλοι μαζί "ζήτω, ζήτω στο YouTube",χάρη στο οποίο μπορούμε όλοι τόσο εύκολα να μοιραζόμαστε όλα αυτά τα ντοκουμέντα.
:)
@ Ανώνυμος
Την απάντηση σας τη δίνει ο ίδιος ο Πατακός στο τελευταίο βίντεο. Πολύ απλά, είχαν τα όπλα οι παρανοϊκοί και σκότωναν και θα σκότωναν, χωρίς επιφύλαξη. Το μυαλό θα τους κρατούσε για να σεβαστούν τις ανθρώπινες ζωές;
Τί άλλο θα μπορούσε να κάνει ένας πολίτης τότε, παραπάνω από αυτά που έκανε; Οι δυναμικοί εξορίστηκαν. Πολλούς τους αυτοκτόνησαν, αφού τους βασάνισαν κτλ.
Αν ρωτάτε εμένα προσωπικά, γλίτωσα γιατί ήμουν μικρή. Αν γινόταν σε ηλικία μεγαλύτερη, δεν υπήρχε περίπτωση να γλιτώσω. Δεν έχω την ικανότητα να κρύψω την περιφρόνησή μου. Και μόνο απ' αυτό θα με είχαν ρημάξει. Εσείς πού βρισκόσασταν τότε; Ανώνυμοι επαναστάτες είμαστε όλοι. Επωνύμως ζοριζόμαστε λιγάκι, αγαπητέ ανώνυμε. :)
@ A.F.Marx
Γιώργο, ειλικρινά αυτή τη σκέψη έκανα εχθές που είχα κυριολεκτικά χαθεί σε κάτι χιτάνο των αρχών του αιώνα. Βιντεάκια που έγιναν από παλιές ταινίες, κυριολεκτικά θησαυροί. Οι λεβέντες που σκέφτηκαν να κάνουν το YouTube, την ξέρεις την ιστορία, μιλάμε ότι θα πρέπει να πάρουν Νόμπελ, Όσκαρ και ότι άλλο, τουλάχιστον!!!
Χίλια ζήτω τους ρίχνω καθημερινά. Χρησιμοποιώ τον maxton και έχω σε μόνιμη βάση 4-5 παράθυρα ανοιχτά στο YouTube! :)
Ντοκουμέντα, Πολιτισμός, Τέχνες, Πολιτική, Ειδησεογραφία, ΤΑ ΠΑΝΤΑ! Απίστευτη η προσφορά του YouTube στην ανθρωπότητα! Έχουμε το πολυτιμότερο αρχείο του ΚΟΣΜΟΥ, στους υπολογιστές μας. Αφού τρέμω μην ανακαλύψουν πόσο πολύτιμο μας είναι και μας το κόψουν. :)))
Καλημέρα.
Σέ αυτό το ωραίο post,θα ήθελα να καταθέσω και εγώ ένα γεγονός.
Στήν Σ.Σ.Ε. στήν τάξη του Πατακού, άν ο καθηγητής ήθελε να δεί, αν όλα έγιναν κατανοητά απ΄όλους, ρωτούσε τόν Πατακό.
Αν ο Πατακός είχε καταλάβει τότε ΟΛΟΙ είχαν καταλάβει.
Νά πώ επίσης ότι γιά να μας κάτσουν στόν σβέρκο, αυτοι οι κύριοι, κάποιοι τούς άνοιξαν τον δρόμο ρημάζοντας την δημοκρατία.
Αυτά.
Καλημέρα
@ Alexis B
χαχαχαχα! Καλό!
Στο δεύτερο σκέλος της τοποθέτησής σου, θα διαφωνήσω. Καμιά δικαιολογία δεν απαλλάσσει τις δικτατορίες του κόσμου. Του ΤΚ9 είναι όλα αυτά. Να κάνανε κόμμα. Να μπαίνανε στο κοινοβούλιο. Να βλέπαμε την αποδοχή που θα είχαν από τον κόσμο. Και όχι με την κάνη στον κρόταφο. Τα λαμόγια! Άσε γιατί φτιάχνομαι πρωινιάτικα και θα την πέσω στους συνεργειάκηδες Ελβετούς! :))) Το μόνο που φοβάμαι είναι ότι αυτά τα πάπαλα θα μου λιποθυμήσουν έτσι και δουν Ελληνίδα μαινόμενη! :ΡΡΡ
Καλημέρα! :)
Ο Κανέλος Ζ………..ς, τότε 14 χρόνων, ένα από τα πολλά χαμίνια της Αθήνας, δούλευε σε οικοδομές και κοιμόταν σε ανεγειρόμενες πολυκατοικίες. Στο πολυτεχνείο ντρεπόταν να πάει. Μόνο πήγε στον εργολάβο που του χρωστούσε και μετά όλα τα χρήματα τα πήρε ψώνια. «σοκολάτες, κοφρέτες, τσίχλες, λιχουδιές. Αυτά που ορεγόταν ο ίδιος. Και τα πήγε στη πύλη και τα έδωσε. Στη μνήμη του. Ήταν φίλος μου
@ Νίκος
Με συγκίνησες πολύ! Ναι Νίκο μου στη μνήμη αυτών, των «άλλων ηρώων»!
Έχω κι εγώ πολλά να διηγηθώ περιστατικά τέτοια... άπειρα! Όλα τ' αγόρια που θαυμάζαμε και ήμασταν ερωτευμένες εξ' αποστάσεως, ήταν κλεισμένα μέσα.
Μνήμες που δε θα σβήσουν ποτέ και με τίποτα και σχέσεις παντοτινές, γιατί όλα περνούν στη ζωή, οι αναμνήσεις όμως μένουν. Και τα αισθήματα. Αυτά της εκτίμησης, του σεβασμού και του θαυμασμού. Γιατί ήρωες δεν είναι μόνο αυτοί της πρώτης γραμμής. Είναι και οι άλλοι. Αυτοί σαν τον φίλο σου, αυτοί που φιλοξενούσαν κι έκρυβαν στα σπίτια τους αυτούς που τους κυνηγούσε ο θάνατος, αυτοί που περιέθαλψαν ιατρικά αυτούς που δεν τολμούσαν να πλησιάσουν στα δημόσια νοσοκομεία, αυτούς που αγάπησαν μετά τις βιασμένες στο κορμί και στην ψυχή κοπέλες και με την τρυφερότητα και την υπομονή τους, τις βοήθησαν να ξεπεράσουν τους Εφιάλτες! Πολλά Νίκο μου, πολλά θυμόμαστε...
Κάποια στιγμή θα πρέπει να μιλήσουμε για τις ευθύνες της πολιτικής ηγεσίας του τόπου. Ο Π. Κανελλόπουλος και ο Γ Παπαντρέου σαν αρχηγοί των μεγάλων κομμάτων , τι μερίδιο ευθύνης έχουν;;; Και τα μικρότερα κόμματα «ΕΔΑ».
Και τα νεότερα και β. τάξης πολιτικά στελέχη, δηλαδή Κ Μητσοτάκης Α Παπαντρέου κ.τα.λ. τι μερτικό στην ευθύνη έχουν.;;;
Ο ταραμάς ο Κανελλόπουλος άφησε πολλά. Ο Γ Παπαντρέου «πατέρας της δημοκρατίας τάχα μου» και για τον εμφύλιο ,και για τη χούντα φταίχτης.
Μια μέρα θα σού πω και για τον Αντρέα, πρασινοσκουφίτσα.
Σε χαιρετώ με αγάπη.
34 χρόνια εχουν περάσει απο τότε....
Κοιτόντας στα μάτια τους συνομήλικους μου (έμας της γενίας του Πολυτεχνίου)αναρωτιέμαι αν καταφέραμε να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο τόσα χρόνια μετα, και αν μπορούμε να σηκώσουμε το κεφάλι προς τον ουρανό , ν' ατενίσουμε εκει ψηλά το βλέμμα αυτων που χάθηκαν χωρις να νοιώθουμε ενοχη γιατι δεν αξιοποιήσαμε την παρακαταθήκη που μας άφησαν με την θυσία και τους αγώνες τους...
Ας ειναι ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει...
Αρης
Περίεργο αλλά είμαστε από τις λίγες χώρες που δίκασαν και καταδίκασαν τους δικτάτορες και τους βασανιστές ή έστω ορισμένους από αυτούς....
Πως να το κανουμε...
Το "εφτα" εχει την δικη του μαγεια
και την δικη του χημεια!
7 νανοι
7 πληγες του Φαραω
7 μερες της βδομαδος
7 τα αρχαια θαυματα του κοσμου
7 χρονια φαγουρα......
Γιατι να μην περνουσαμε και εφτα χρονια,με την μαγεια του...πουλιου τους;!!!
Το οποιον" πουλι",χρειαζεται βεβαιως βεβαιως οπωσδηποτε στους σημερινους νοσταλγους!
Ετσι για..να καταλαβουν!
Αλλα κι αυτη η πτανα Ιστορια,ολο τσαλιμια ειναι με την χωρα μας!
Ειρθε μετα ο σωτηρας..ο Φρυδας
Περασαμε και στην λοιδωρια του:
Κνιτη κατουρα ελευθερα,δεν σε βλεπει κανεις...
και φτασαμε ηρωικα..και στην σημερινη καταντια του καθε Πολυδωρα
και καθε Βενιζελου!
Καλησπερα Μαριαννα!!!
Ξέρεις πάντως, όσα και να πεις
είναι δύσκολη η ενσυναίσθηση.
Εγώ δεν είχα γεννηθεί
το βρίσκω "αηδιαστικό" αυτό που γινόταν
αλλά αυτό ως σκέψη. Δε μπορώ να νιώσω τον φόβο της εποχής, τη δυσωδία της...
Ίσως γι' αυτό και η δική μου γενιά (30άριδων) βλέπουμε τη δική σας (Πολυτεχνείου) ως γραφική -γεμάτη από ανθρώπους που την εκμεταλλέυτηκαν για να γίνουν γνωστοί -Από Δαμανάκιδες μέχρι Τσακνίδες- και γεμάτη ιδεολόγους που μετέτρεψαν τα γεγονότα αυτά σε ιδεοληψία και τσίχλα που μασάνε μια ζωή: "ήμουν κι εγώ εκεί". Ήσουν. Τώρα που είσαι; Σε μια πορεία; Θυμάσαι; Πού ζεις; Σε ποιο χρόνο; Ποια εποχή;
Και εμείς τους λέμε κολλημένους γραφικούς
Και αυτοί μας λένε βολεμένα κακομαθημενα κωλόπαιδα
Και έτσι πάει...
Δεν κάνω κριτική
Δεν κάνω
Απλά σου λέω πόσο δύσκολο είναι
όχι να πεις- να εξηγήσεις,
μα πόσο δύσκολο είναι
όσο και να θέλει
να σε καταλάβει ο άλλος
να νιώσει όποιος δεν το έχει βιώσει...
Υ. I've missed you dear...
Ας μου επιτρέψει ο φίλος σου Νίκος Αγγελέτος , να χρησιμοποιήσω το είδος λόγου-γραφής του (γιατί μου άρεσε και με συγκίνησε πολύ) ....
----------------------
Λάκης(Παντελής) Α. Εργάτης στην Θεσσαλονίκη , από το 1967 (θα μπορούσε να ήταν φοιτητής , αλλά δεν μπόρεσε ποτέ να πάρει .... ευνοϊκό χαρτί πολιτικών φρονημάτων . "Αγίασε" στα κρατητήρια ,τα κολαστήρια και τις φυλακές της Χούντας στη Θεσσ/νίκη . Το 1970 καταδικάστηκε σε 30 χρόνια κάθειρξη ... Πήρε χάρη με την άνοδο του Παπαδόπουλου στον ... Προεδρικό θώκο . Συνέχισε να φορά το .... φωτοστέφανό του . Την μνήμη του γιορτάζουμε στις 17 Νοεμβρίου .... Βρισκόταν "μέσα" . Ήταν τότε 28 χρονών .
Διάβασέ με Μαριάννα σε παρακαλώ στο επετιακό μου ποστ . Είναι το μόνο που μπορώ να κάνω για να εξιλεωθώ απέναντί του .... και απέναντι σε όλους όσους αγωνίστηκαν χωρίς να πτοούνται ....
-------------------
@ Σαμμάνος : ¨Εχεις απόλυτο δίκιο .... για όλα , μα πιο πολύ γι αυτην την "τσίχλα" του "ήμουν κι εγώ εκεί" .... αλλά και για το ότι δεν είναι τόσο δύσκολο το "να πεις" , όσο το "να εξηγήσεις"
Σε κάποια μπλογκζ κάνουν εξιτ πολς για το πόσοι σκοτώθηκαν επί χούντας και στο πολυτεχνείο σαν να είναι ποσοτικό το ζήτημα...Αλλού μιλάνε για 7 χρόνια ευημερίας, όπου υπήρχε επίφαση δημοκρατικότητας και δεν ήταν τόοοσο τραγικά τα πράματα ρε αδερφέ.Αλλού λένε για την παρακμή της γενιάς εκείνης και κοιτάνε το δάχτυλο που δείχνει το φεγγάρι κι όχι το φεγγάρι.
Ήμουν αγέννητος τότε.Σύμφωνα με μερικούς δεν πρέπει καν να μιλάω.Δεν ξέρω τί έγινε "πραγματικά" τότε φωνάζουν.ΜΟυ λένε να σωπάσω.
Έχουμε χούντα?Σε δέκα χρόνια δεν θα μου κάνει εντύπωση αν οι κυνικοί και μηδενιστές ελληνάρες, έχουν θριαμβεύσει, φωνάζοντας ότι έγιναν έργα επι χούντας ή ακόμα χειρότερα αφήσουν τη λήθη να καταπιεί τη μνήμη.Όταν το ψέμα επαναλαμβάνεται, γίνεται αλήθεια.
ΒιοΛόγος (ευτυχώς από την "εξορία")
Κι όχι πως έχουμε και τίποτα με τους ψυχικά διαταραγμένους και τους αγράμματους. Αλλά άμα έχεις στο κεφάλι σου παρανοϊκούς-στρατόκαυλους-δολοφόνους-αγράμματους-εγκάθετους των αμερικάνων-δικτάτορες, κοντεύει να σου στρίψει. Να γίνεις εσύ ο παράφρονας.
Σας παρακαλώ ! Θυμίστε μου λίγο την θέση που πήρε η ακαδημία Αθηνών για τη χούντα και πως ονόμαζε τους ακαδημαϊκούς ο μπάρμπα Γιάννης ο Σκαρίμπας.
Και να με συγχωράτε , αλλά τσοπάνης άνθρωπος είμαι.
θυμάμαι.. όχι τόσο γεγονότα όσο αισθήσεις.. ατμόσφαιρες..
από τις αισθήσεις.. τα μισόλογα.. τις λίγες εικόνες.. θα ήθελα να απαντηθούν οι ερωτήσεις του κ.Νικου..
Το γιουτιουμπ είναι πραγματικά θυσαυρός.. βέβαια βλέπεις και άλλες όψεις.. σπανε τα στεγανά.. (τα έχασα βάζοντας σε αναζήτηση το "1922"..)
Ημουν άρωστος και σημίωσα απουσίες.. διάβαζα.. αλλά δεν είχα όρεξη για σχόλια..(τζαναμπέτης άρωστος..):):)
Ρε συ γητευτρια,
απο εκπληξη σε εκπληξη με πας!!!
Λες, 7 χρονια στο σβερκο μας!!
Πρεπει να εισαι γιαγια τωρα!
Μηπως ειμαστε ιδια σειρα??
γητευτρια,
σιγα σιγα θα μας πεις οτι εκανες και συ αντιασταση κατα της χουντας!!
Ο μονος που εκανε ηταν ο Παναγουλης και ο Καραγιωργας.
κανενας αλλος!!!
Οι "μεγαλοι" αντιστασιακοι ηταν ολοι βολεμενοι στην Γαλλια, Σουηδια,ΗΠΑ κλπ....
@ Νίκος
Δεν ξέρω μάτια μου αν αξίζει να την κάνουμε αυτή τη συζήτηση για καταλογισμό ευθυνών. Πιστεύεις ότι θα κερδίσουμε κάτι;
Ίσως για την ιστορία. Αν και πιστεύω ότι οι ιστορικοί θα τα γράψουν και θα τα πουν. Ο καθένας από τη μεριά του ίσως, αλλά διασταυρώνοντας θα καταλάβουμε. Όπως πάντα. Όπου η μια ιστορία βγάζει ήρωα τον Στάλιν ή τον Αλή Πασά ιδιοφυή πολιτικό και η άλλη τους βγάζει στυγερούς δολοφόνους.
Πιθανόν η αλήθεια να είναι κάπου στη μέση. Νομίζω κι εδώ κάπως έτσι είναι. Η αλήθεια είναι στη μέση.
@ Αρης
Έτσι νιώθεις; Ότι οι ενοχές είναι δικές μας; Εμείς δεν αξιοποιήσαμε την παρακαταθήκη που μας άφησαν;
Αισθάνεσαι ότι μπορούσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο και δεν το κάναμε; Πιστεύεις ακόμα ότι περνούν πολλά από το χέρι μας;
Νέος πρέπει να είσαι... γιατί εγώ πιστεύω ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, όχι γιατί δε θέλουμε, αλλά γιατί όλα είναι σχεδιασμένα και απόλυτα ελεγχόμενα με τον άλφα ή τον βήτα τρόπο. Με αλυσίδες είμαστε, αυτές της κατανάλωσης και της «πλαστικής ευημερίας» όπου σε έχουν στο τριπ να τρέχεις και να μη φτάνεις, να πληρώνεις τα χρωστούμενα. Πού καιρός μετά για επαναστάσεις...
@ an205
Αλήθεια είναι αυτό, αλλά οι νεκροί δεν δικαιώθηκαν, ούτε οι επιζήσαντες, ούτε κανείς θα μας φέρει τα χρόνια μας πίσω και φυσικά τα σπασμένα τα χοντρά της χουντικής ευημερίας κάποιων, τα πληρώνουμε ακόμα.
@ vrakas kostas
Ναι Κωστή μου. Δύσκολα χρόνια τα εφτά το λεν του γάμου τα γραφτά. :)
Απαίδευτος λαός είμαστε μην το ξεχνάς. Τι να σου κάνει κι ο φουκαράς ο Έλληνας μια ζωή κατετρεγμένος και αφημένος στο έλεος... Έχει μυαλό και ωριμότητα να επιλέγει σωστά; Άλλωστε γι αυτό τον θέλουν απαίδευτο. Ο σκεπτόμενος πολίτης, είναι επικίνδυνος πολίτης.
Καλησπέρα Κώστα!!!
@ Σαμμάνος
Γλύκα μου! Μια χαρά τα κρίνεις για την ηλικία σου! Γι αυτό σας πάω με χίλια αστέρια μου!
Είναι λογικά Σαμμάνε αυτά που λες και αυτά που νιώθεις. Το κατανοώ απολύτως. Στα δικά μου τα παιδιά όπου τέτοιες συζητήσεις και αναλύσεις τους κάνω από τότε που άρχισαν να μιλάνε, τα ίδια λέω.
Τους τα λέω να τα ξέρουν, αλλά εγώ ξέρω πως αν δεν το βιώσουν δεν γίνεται να το καταλάβουν.
Η κόρη μου τώρα άρχισε να καταλαβαίνει πολλά, που ζει πια και η ίδια καταστάσεις που περιέγραφα εγώ, επί παντός, εργασία, σχέσεις, πολιτική. Και τώρα μόνο αρχίζει να μπαίνει στο πετσί των πραγμάτων.
Δεν σας εύχομαι να τα ζήσετε σε καμία περίπτωση, για να μάθετε και να καταλάβετε, όπως με είχαν τσακίσει εμένα κάποιοι ότι μας χρειάζετε ένας πόλεμος να πεινάσουμε και να δούμε τους σκοτωμένους, για να εκτιμήσουμε αυτά που έχουμε.
Προσπαθείστε μόνο να είστε ώριμοι πολιτικά, ενημερωμένοι και μάθετε να διεκδικείτε για την ζωή σας το καλύτερο κατά το δυνατόν.
Μη συμβιβάζεστε εύκολα και διαβάστε. Πόσοι Σαμμάνε μου στην ηλικία σου γνωρίζουν σύγχρονη ιστορία; Σημασία έχει να τα ξέρετε και να συγκρίνετε. Να μην επαναλάβετε τα λάθη της δικής μας γενιάς.
Είμαι πιο επιεικής από σένα σαφώς με Δαμανάκη και Τσακνή, γιατί υπήρξα σκληρή και γω με πολλούς. Σαββόπουλο πχ και Μπιθηκώτση και λοιπούς, που τους έκρινα, με τα ελαφρυντικά τους βέβαια τον καθέναν.
Καταλήγω πως όλες οι γενιές στο ίδιο καζάνι βράζουμε, αλλά τα δικά σας βάσανα είναι άλλου είδους.
Έχετε μερικές βασικές ελευθερίες για τις οποίες πολύ παλέψανε αυτοί που σας φαίνονται συμβιβασμένοι.
Κοιτάξτε να τις αξιοποιήσετε καλύτερα. Και κυρίως να θυμάστε και να γνωρίζετε. Είναι φυσικό να μη νιώθετε όπως εμείς που είδαμε αγαπημένους να χάνονται ή να τρελαίνονται.
Αν σου πω ότι αυτά που γράφεις εμένα μου αρκούν για να σε εκτιμώ και να σ' αγαπώ και να σε θαυμάζω, γιατί το ψάχνεις... γιατί σε απασχολεί. Θα καταλάβεις καλύτερα στα 40 σου. Που θα έχεις φάει μαζί με τις χαρές και μερικά χαστούκια.
Που εύχομαι να μην τα φας, αλλά έτσι μόνο ζεις. ;)
Μια δυνατή αγκαλίτσα! Και μένα μου λείψατε όλα! Θα είσαι Αθήνα στις γιορτές; Θα σας πετύχω να βρεθούμε όλοι μαζί; ;)
@ silia
Σε διάβασα γλυκιά μου από χθες. Τόσο συγκινητικές πάντα οι καταθέσεις σου. Καταθέσεις ψυχής. Και πόσο δίκιο έχεις... Αυτό το ήμουν κι εγώ εκεί!
Ανθρώπινο μεν, αλλά παραέγινε καραμέλα. Όχι από τους απλούς που είναι σαφώς πιο ειλικρινείς, αλλά από τους πολιτικούς κάθε κόμματος.
Λες και δεν ξέρουμε ποιοι ήταν εκεί, για πόσο και με τι ρόλο.
Να είσαι καλά να θυμάσαι τον αγαπημένο σου φίλο και σ' ευχαριστώ πολύ που το μοιράστηκες μαζί μας.
Σε φιλώ!
@ BioLogos
Ξέρεις τι παρηγοριά και τι ελπίδα είναι ο λόγος κάποιων σαν και σένα όμως; Ναι, έχεις δίκιο. Συμβαίνουν αυτά που λες στα μπλογκς και όχι μόνο. Γι αυτό όπου μπορείτε να συζητάτε με όλους αυτούς. Άτυχα παιδιά τα πιο πολλά. Αγράμματα και κοκορόφτερα. Δεν φταίνε αυτά. Έτσι τα μάθανε και αυτά τους είπανε. Απαίδευτοι γονείς κι ένα εκπαιδευτικό σύστημα, το γνωστό, όπου ο καλός εκπαιδευτικός, είναι λαχείο. Θα πάνε χαμένα όλα αυτά και ενδεχομένως πολλά να έχουν καλά στοιχεία.
Δεν ανησυχώ για επικράτηση των ελληναράδων.
Ανησυχώ για πολλά άλλα όμως. Κι επειδή η γενιά η δική σου θα σηκώσει το μεγάλο βάρος από δω και μετά, ανασκουμπωθείτε.
Πάντως όσο υπάρχουν νέοι που σκέφτονται σαν εσάς, και κρατούν πεισματικά τις μνήμες ζωντανές, μιλώντας και αρνούμενοι να παραδοθούν στη λήθη, εγώ δεν ανησυχώ. ;)
@ NIEMANDSROSE
Ακριβώς! Απολύτως και εντελώς ακριβώς!!! ;)
@ Νίκος
Εσύ θα μας θυμίσεις ποιούς έχει μέλη η Ακαδημία Αθηνών, μια ζωή;
Κι εγώ μια βοσκοπούλα θα 'μουνα μια ζηλεμένη κόρη... :)
@ koulpa
Περαστικά σου μάτια μου! Το κατάλαβα ότι κάτι τρέχει... ;) Ελπίζω να μην είναι κάτι σοβαρό!
Τα ερωτήματα που θέτει ο Νίκος είναι ολόκληρη η σύγχρονη ιστορία. Δεν ξέρω αν είναι εύκολο να απαντηθούν... και από ποιόν; Συζήτηση ίσως θα μπορούσε να γίνει. Αλλά ο καθένας δε θα τα λέει με τη δική του οπτική;
@ Zonianos
Πώς τα καταφέρνεις και με νυστάζεις είναι απορίας άξιο. Είσαι το τήλιο μου!
Καληνύχτα! Πάω για μακροβούτι! Δε θα παραλείψω να σε σκέφτομαι κοιμισμένη... :ΡΡΡΡ
Ευχαριστώ:):)
Μιά ψήξη μάλον με ταλεπόρησε γιατι πονούσα σε διάφορα μέρη και δεν έβρισκα στάση να με βολεύει να κοιμηθώ.. τίποτα σοβαρό..:):)
Με έχουν απογοητεύσει οι ιστόρικοί γενικά..:):)
Φιλιά και καλημέρες:):)
Επτά χρόνια δεν είναι λίγα, αν και είναι πολύ λιγότερα από τις σχεδόν τέσσερις δεκαετίες του "generalisimo" Franco και των ποικίλων λατινοαμερικανικών δικτατοριών. Πάντως, για να έχει διάρκεια μια κατάσταση, απαιτείται ενασχόληση και συμμετοχή. Αναφορικά με ζητήματα πολιτικής (π.χ. τυραννικά καθεστώτα) και κοινωνικής (όπως η νεοελληνική) παθογένειας, είναι απαραίτητος ένας βαθμός συνενοχής. Σε αυτήν, ακριβώς, τη συνενοχή στηρίζονται τα καθεστώτα για να επιβιώσουν. Και, είναι κοινό μυστικό, ο συνένοχος είναι πάντα ο "λαός" που ανέχεται καταστάσεις ή τροφοδοτεί άμεσα τους διάφορους μηχανισμούς...
αναφορά περιεκτική και σημαντική
παρακολουθώντας τα βιντεο καταλαβαίνεις την σχιζοφρένεια εκείνων των ανθρώπων(τεράτων)!
σκέψη: φαντάσου εκείνα τα παιδιά να είχαν στα χέρια τους το διαδύκτιο
που θα είχαν φτάσει τον αγώνα τους!
τους ανήκουν όλες οι τιμές που έχουμε και για τον "ουρανό" που μας άνοιξαν και μπορούμε να ζωγραφίσουμε την ζωή μας!
καλό σου σαββατοκύριακο
Είδα χτες στο ΣΚΑΙ μία έρευνα που παρουσίασε κάποια ποιοτικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων της γενιάς του πολυτεχείου.
Μεταξύ άλλων εξάγεται το συμπέρασμα, (έχω ένα θέμα στο το να θυμάμαι ποσοστά),πως η λεγόμενη,συντριπτική :), πλειοψηφία και σπανίως πλειονότητα, του συνόλου των εννιακοσίων τόσων ερωτηθέντων, δεν έχει αναλάβει ποτέ καμμία θέση στην πολιτική διακυβέρνηση της χώρας. Οι περισσότεροι αυτοαποκαλούνται ανένταχτοι αριστεροί.
Πολύ ενδιαφέρον μου φαίνεται..
Την Παρασκευή ήρθε στο σχολείο μας ένας άνθρωπος εξόριστος και φυλακισμένος κατά τα χρόνια της δικτατορίας και εμείς, οι μαθητές, του πήραμε μια συνέντευξη. Τελικά, από ερωτήσεις που δεν το περιμέναμε αποκομίσαμε φοβερά πράγματα...
Διάβασα πως είσαι εκπαιδευτικός, αλλά δε μου είπες τι ειδικότητα έχεις. Πάντως, αν είσαι σε σχολείο, θα είναι μια καλή ευκαιρία για τους μαθητές σου να συζητήσουν με τέτοιους ανθρώπους.
Άσχετο. Σήμερα νωρίς είχε μια συνέντευξη στον αντ1 ενός τσοπάνη από τον Ψηλορείτη. Τι εκπληκτική ευχέρεια λόγου. Πόσο καλό χειρισμό των ΜΜΕ. Μιλάμε ο άνθρωπος έγραψε. Έπαιζε με τον δημοσιογράφο , όπως η γάτα το ποντίκι. Αν έχει σχολή δημοσιογραφίας πρέπει να διδάσκεται.. Καλή σου νύκτα.
@ koulpa
Οι ιστορικοί συνήθως δεν μπορούν να αποφύγουν την υποκειμενικότητα. Ανθρώπινο. Πιστεύω ότι δε γίνεται. Κρίνω εξ' ιδίοις. Δεν λέω ποτέ ψέμματα, αλλά βλέπω με επιείκια τα λάθη αυτών που αγαπώ και με μια οπτική, ερμηνευτική απαλλαχτικά των συμπεριφορών τους. :)))
@ alterapars
Σωστό το σκεπτικό σου. Συμφωνώ. Θα μπορούσε ο λαός με τον τρόπο του, να τους έχει σαμποτάρει εκ των έσω. Όταν οι μισοί όμως ήταν ρουφιάνοι των άλλων μισών; Και όταν οι μισοί των μισών ήταν τρομοκρατημένα ανθρωπάκια, που ενώ τα υποχρέωναν να διαβάσουν μια ομιλία για την 21η μην πω τίποτα... εθνομυστήρια κατάσταση κτλ, αυτοί έγραφαν διθυράμβους και υμνούσαν τους παρανοϊκούς; Είναι οι ίδιοι, που μετά έγιναν καραμανλικότεροι του Καραμανλή και αργότερα πρασινοσκούφηδες αριβίστες. Όταν λέω οι ίδιοι κατανοείς τι εννοώ. Η ίδια φάρα.
Και αυτή η φάρα είναι πάντα η βολεμένη και η ευνοούμενη. Πάντα και παντού. Και παραδόξως μου συμβαίνει το εξής μαγικό με αυτή τη φάρα. Αντιπαθιόμαστε πριν καν συστηθούμε. Πριν τον γνωρίσω, ένα καμπανάκι μου λέει μακρυά. Και πάντα αποδεικνύεται ότι ήταν απ' αυτούς. :))))
@ melomenos
Ήταν καλέ μου δύσκολες εποχές πραγματικά. Δεν βοηθούσαν και τα μέσα. Ούτε κινητά είχαν, ούτε πισί υπάρχαν. Θα μου πεις και να υπήρχαν, θα τα παρακολουθούσαν.
Πάντως την επανάσταση την έκαναν οι νέοι. Αυτοί που έχουν οράματα και κότσια να κάνουν δυνατό το αδύνατο. Αυτοί που για τους ώριμους είναι τρελάρες. Γι αυτό ρε παιδί μου, θα το λέω πάντα. Να δίνουν τόπο στα νιάτα! Δεν είναι κακό να γερνάμε. Όμορφο είναι. Ας καμαρώσουμε τα νέα παιδιά κι ας τα ακούσουμε.
Παραληρώ βρε μάτια μου, αναλογιζόμενη το μέσο όρο ηλικίας στη Βουλή... :)))
Καλό βράδυ!
@ χαρίδημος
Πολύ σημαντική και άκρως ενδιαφέρουσα η πληροφορία σου! Πραγματικά με εντυπωσίασε. Σαφέστατα πολύ ευχάριστα. Πρώτη φορά το μαθαίνω. θα το ψάξω! Μου άρεσε πολύ... ;)
Μπράβο σου που το σπουδαιολόγησες και σ' ευχαριστώ για τη μεταφορά της είδησης.
Φιλιά!
@ Antoine
Πολύ χαίρομαι. Φαντάζομαι πόσο θα χάρηκε κι εκείνος αφού είχε να κάνει με παιδιά σαν και σας! Υποθέτω πως και οι ερωτήσεις σας θα ήταν μεστές και ώριμες, γι αυτό και αποκομίσατε πολλά. Μπράβο σας.
Το έχω κάνει κι εγώ σε γιορτή Πολυτεχνείου στο σχολείο που δούλευα πριν έρθω Ελβετία, όπου διδάσκω ελληνική γλώσσα σε ελληνόπαιδα που ζουν εδώ.
Είχα λοιπόν μια μαθήτρια που ο πατέρας της, δε λέω το όνομά του γιατί είναι σεμνός άνθρωπος πολύ, καμιά σχέση με πολιτική, αλλά καλλιτέχνης και μάλιστα του έντεχνου. Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν που ήταν μέσα και ήταν πολύ φίλος και μαζί με το παιδί που έπαιζε τη φυσαρμόνικα, μας εξιστόρησε λεπτό προς λεπτό τις μνήμες του και συζήτησε με τα παιδιά. Δεν ήταν τυχαίο που όλη η οικογένειά του ήταν από τους καλύτερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει και που η κόρη του που είχα μαθήτρια ήταν ένα από τα πιο ώριμα και δουλεμένα μυαλά που συνάντησα στα σχολειά.
Είμαι λοιπόν Ελβετία, στην Ελλάδα ήμουν δασκάλα σε δημοτικά σχολειά, εδώ έχω όλες τις ηλικίες από 6 μέχρι 18 και ενήλικες μέχρι 78!
Νόμιζα ότι το ήξερες γιατί το έχω γράψει πολλές φορές.
Και του χρόνου λοιπόν παλικάρι μου! Και μπράβο σας!
@ Νίκος
Γελάω! :)
Εμ τυχαίο είναι λες που τους πάμε με χίλια τους λεβέντες εκεί κάτω;
Έτσι είναι όλοι τους. Έτσι και κάνεις μια γύρα στα χωριά μαγεύεσαι. Άσε που γίνεσαι λιάδα από τις τσικουδιές και τα τραπεζώματα. Άσε που κλαίτε ομαδικά όταν φεύγεις, ακόμα και με αγνώστους! Μοναδικές εμπειρίες Νίκο. Οι άνθρωποι είναι το κάτι άλλο και δεν το λέω επειδή γεννήθηκα εκεί. Από κοινωνιολογική άποψη μιλάω.
Γέλασα σήμερα σε ένα σούπερ μάρκετ, ένας νεαρός Ελβετός διαφήμιζε καφέ εσπρέσσο. Μου πρόσφερε λοιπόν καφέ και πιάσαμε κουβέντα. Ελληνίδα κτλ. Έχω πάει μου λέει Κρήτη, Μύκονο και Ίο και ήταν όνειρο. Εσύ με ρωτάει από πού ακριβώς είσαι; Γεννήθηκα Χανιά του λέω... και πριν προλάβω να του εξηγήσω, βάζει τις φωνές: - Καλά, είσαι τρελή; Και τί κάνεις ΕΔΩ;;;;
Του ήταν αδιανόητο να είσαι από την Κρήτη και να ζεις Ελβετία!!! :)))
Ε ρε και να τον άκουγε ο πατέρας μου! Κάηκα! Που μ' έχει πρήξει να τα παρατήσω και να γυρίσω...:)
Υπέροχη η εγγραφή σου Μαριάννα μου.. 7 χρόνια στο γύψο μέχρι την εξέγερση του πολυτεχνείου.. Θέλω να πιστεύω, καλή μου φίλη, πως στις σημερινές συνθήκες, οι αντιστάσεις μας και τα αντανακλαστικά μας δεν έχουν αποβιώσει από την αλλοτρίωση και την ενσωμάτωση μας στην μιζέρια της καθημερινής επιβίωσης.. Θέλω να πιστεύω πως το εξεγερσιακό και ανυπάκουο συναίσθημα μας, αποτυπώνεται έντονα παντού.. Στον έρωτα, στην ποίηση, στην κοινωνία, στην πολιτική.. Σου εύχομαι μια όμορφη Κυριακή.. Φιλιά πολλά..
Το ανθρωπινο γλυκο προσωπο για αυτους τους λιγους που ανοιξαν την πορτα τους την νυχτα της παρασκευης στα κυνηγημενα παιδια της Πατησιων [και κατι για αυτους που δεν την ανοιξαν σβηνοντας τα φωτα του σπιτιου τους κολλημενοι στις γρυλιες των παραθηρων τους να δουν τι δεν θα γινει].Αυτο μου ερχεται στο μυαλο οταν βλεπω τις σημερινες κινητοποιησεις των παιδιων.Ειναι τα ιδια παιδια .Ειναι οι ιδιοι δημοσιογραφοι .Ειναι η ιδια κοινωνια που δεν ανεχεται την δια ταραξη της κοινης ησυχιας...Το διδαγμα του παραμυθιου? -Απο καθε μεγαλο γεγονος ολοι κατι θα τσιμπολογισουμε...
Και τότε,
ως φυσικό επακόλουθο,
ο λαός δεν δεσµεύεται
από την συσσώρευση γνώσεων
ούτε από τις επιθυµίες του.
Έτσι οι επιτήδειοι
δεν αποτολµούν να τον παραπλανήσουν.
Απο το βιβλίο του ΤΑΟ
Δανισμένο από το φίλο
Ασπρο Φτερό.
Με έχει τρελάνει η εξυπνάδα του βουνίσιου Κρητικού
Ίσως να είναι η απάντηση
@ Aiolos
Καλώς το παλικάρι μου!
Τάκη μου αυτό είναι ορατό στην ποίησή σας! Και πολύ το καμαρώνω. Η τρυφεράδα, το συναίσθημα, η ευαισθησία, αλλά με βάθος και όχι επιδερμικά, φωτογραφίζουν ποιητές μιας γενιάς με οράματα και όνειρα που διατηρούνται. Κι αν μας κουτσουρέψανε τα φτερά, εμείς πετάμε... θα βγάλουμε άλλα. Στιγμές μας πιάνει η απογοήτευση Τάκη μου. Μετά βγαίνει το αγωνιστικό μας. Δεν μπορούμε να μείνουμε απαθείς.
Την αγάπη μου!
@ habilis
Ξέρεις γιατί σ' αγαπώ ε; Γι αυτά που θυμάσαι. Και για τις ευαισθησίες σου που τις δίνεις τόσο γλυκά, σαν παιδάκι. Συχνά βρίζοντας :)
Συμφωνώ με όσα λες, μόνο που εκτός από το τσιμπολόγημα, έμεινε και κάτι.
Όμορφες ψυχές να θυμούνται και να τιμούν και να κρατούν αξίες, γιατί όχι; Έστω, αυτές οι λίγες...
Φιλιά!
@ Νίκος
Πολύ σωστό! Καλύτερα να πω πολύ σοφό! Να 'σαι καλά!
Πάντως κάποιο καλοκαίρι που θα βολέψει, πάρε την οικογένειά σου κι ελάτε Κρήτη να σας ξεναγήσω. Θα γνωρίσετε εκ των έσω υπέροχους ανθρώπους... πανέξυπνους ορεσείβιους, που μπορεί να μην πήγαν σχολειό, αλλά ξέρουν απ' έξω τον Ερωτόκριτο και την Ερωφίλη και όλα τα ριζίτικα της Κρήτης. Εκεί θα νιώσεις τί σημαίνει αγνότητα σκέψης και ψυχής. Αγνότητα καθαρή και ορεινή οξυδέρκεια που μας αφήνει άναυδους.
:((( Να τους έχουμε ως έμπνευση για την εποχή που ζούμε, όπου λείπουν πολύ τα πρότυπα!..
@ Zonianos: Στις 17/11/73 είμουνα 10 χρονών. Έφαγα το ξύλο της ζωής μου επειδή κείνη τη μέρα δεν είχαμε σχολείο (τότε κάναμε και τα Σάββατα) και βγήκα έξω να παίξω μπάλα. Δεν είδα ψυχή. Περνώντας από το αστυνομικό τμήμα που βρίσκονταν τότε στην πλατεία της Ερμούπολης είδα ένα ηλικιωμένο μπάτσο που με έστειλε βιαστικά πίσω λέγοντας πως "σήμερα δεν πάιζει κανένας". Μόλις άνοιξα την πόρτα με περίμενε έντρομη η μάνα μου (που ήξερε για την απαγόρευση της κυκλοφορίας) και με τσάκισε στο ξύλο. Τις έτρωγα χωρίς να ξέρω σε τι έφταιξα. Μετά από χρόνια κατάλαβα γιατί έφαγα κείνο το ξύλο. Χρόνια τώρα μου λένε να κάνω αίτηση εγγραφής στο σύλλογο Εξορισθέντων Βασανισθέντων περιόδου 1967-74 αλλά προτιμώ να μείνω "ανώνυμος αγωνιστής της Δημοκρατίας". Αυτά τα λέω για κείνους που έγιναν "αντιστασιακοί" στην ασφάλεια της μεταπολίτευσης.
@ ghteytria: Πολύ καλό ποστ. Με συγκίνησε ιδιαίτερα η αναφορά στο άθυρμα της ΥΕΝΕΔ που μας προέκυψε αργότερα μέγας τηλεορασάνθρωπος. Ακόμα θυμάμαι τις άθλιες τότε εκπομπές του (candid camera και "αυτή είναι η ζωή σου" και αμυδρά τη "συνέντευξη" στο Μπογιάτι). Νάσαι καλά που μας το θύμισες γιατί η μνήμη στην Ελλάδα έχει κοντά ποδάρια). Ίσως θάπρεπε να κάναμε ένα ποστ για το "αστέρι".
Όμως, σου κρατάω μούτρα επειδή ανέφερες τον "αδελφό Στυλιανό" με το όνομα μου. Άκου "Αμετανόητος". Έλεος. Για ένα καθαρό πρόσωπο ζούμε σ' αυτή την κενωνία.
Νά'σαι καλά.
@ Roadartist
Να είσαι καλά κορίτσι μου! Στα χέρια σας είναι όλα πια... ;)
@ Χορεύοντας με τους ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΥΣ
Καλώς τον! Δικαίως μου έχεις μούτρα. Δεν το έκανα σκόπιμα! Μου διέφυγε εντελώς ότι είναι το νικ σου! Μα κι εσύ νικ που βρήκες... :))))
Λοιπόν, το θέμα Μαστοράκη δεν ξέρω γιατί το κάνανε γαργάρα όλοι και τόσο απλά.
Προφανώς βασίζονταν στο ότι το χυδαίο και το ευτελές, πουλάνε.
Αν παρατηρήσεις το ύφος του στο βίντεο και τον τρόπο που πιεστικά ρωτά τους φοιτητές, είναι για κλωτσιές! Πλακώνεται η καρδιά μου κάθε φορά που ακούω το παλικάρι να του λέει «όχι ακριβώς» και όταν φαντάζομαι το τί έγινε μετά...
Πόσο απλά ξεχνάμε όμως... Έκανε τηλεθέαση ο Μαστοράκης επανερχόμενος, αγκαλιά με τις μοντέλες!
Κάνει πολύ ξεφτίλα ή εγώ είμαι παράξενη; :)))
Να είσαι καλά! Και του χρόνου και κάθε χρόνο, να μας τα λες να τα θυμόμαστε!
Δημοσίευση σχολίου