Πορτρέτο του Francisco de Quevedo από τον Juan van der Hamen.
ΕΡΩΤΑΣ ΠΙΣΤΟΣ ΠΕΡΑ ΚΙ ΑΠ' ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ
Θα μπορέσει να μου κλείσει τα μάτια η ύστατη
σκιά που θα με πάρει την άσπρη μέρα,
Και θα μπορέσει αυτή ν' αποδεσμεύσει την ψυχή μου
Ὠρα ευχάριστη, στην ανήσυχη επώδυνη προσπάθειά της'
Αλλά όχι, από την άλλη μεριά στην ακροποταμιά
Θ' αφήσει τη μνήμη, όπου καιγόταν:
Ξέρει να κολυμπά η φλόγα μου σε νερό κρύο,
Και να χάνει το σεβασμό στον αυστηρό νόμο.
Ψυχή, στην οποία ένας ολόκληρος Θεός φυλακίστηκε,
Φλέβες, που έδωσαν ζωή σε τόση φωτιά,
Μεδούλι, που κάηκε τόσο ένδοξα,
Θ' αφήσει το σώμα του, όχι τη φροντίδα του'
Θα γίνουν στάχτη, αλλά θα έχει αίσθηση'
Σκόνη θα γίνουν, αλλά σκόνη ερωτευμένη.
Francisco Gómez de Quevedo y Santibáñez Villegas
Μετ. Μαριάννα Τζανάκη
O Francisco Gómez de Quevedo y Santibáñez Villegas, γεννήθηκε στη Μαδρίτη στις 17 Σεπτέμβρη του 1580 — και πέθανε στη Villanueva de los Infantes, Ciudad Real, στις 8 του Σεπτέμβρη του 1645. Ήταν τιτλούχος, πολιτικός και λογοτέχνης του χρυσού αιώνα, ένας από τους πιο σημαντικούς της Ισπανικής ιστορίας.
Ακολουθεί μια εξαιρετική απαγγελία του σονέτου...
%20(1).png)
.jpg)
7 σχόλια:
.
.
.
.
.
Francisco de Quevedo
Amor constante más allá de la muerte
Cerrar podrá mis ojos la postrera
Sombra que me llevaré el blanco día,
Y podrá desatar esta alma mía
Hora, a su afán ansioso lisonjera;
Mas no de esotra parte en la ribera
Dejará la memoria, en donde ardía:
Nadar sabe mi llama el agua fría,
Y perder el respeto a ley severa.
Alma, a quien todo un Dios prisión ha sido,
Venas, que humor a tanto fuego han dado,
Médulas, que han gloriosamente ardido,
Su cuerpo dejará, no su cuidado;
Serán ceniza, mas tendrá sentido;
Polvo serán, mas polvo enamorado.
Πολύ όμορφα τα αφιερώματά σου. Και μου άρεσε πολύ η βαθιά φωνή του απαγγέλοντος...
Φιλιά
Αυτο που με παρακινει να διαβαζω καθημερινα το μπλογκ σου Μαριαννα,δεν ειναι η ποιηση καθ αυτου!
Να μην γελιομαστε!χαχα!
Διαβαζω σε απλα να δω,να διαπιστωσω,ποσο αγαπη,ερωτα και τρελα
μπορει να κρυβει η αγαπη για την ποιηση..και ποσο η ιδια η ποιηση!!!
Σε θαυμαζω,αλλα αυτο δηλωνει μαλλον την αδυναμια μου και την αγνοια απεναντι στην ποιηση!Και πριν καταντησω( πιο) γραφικος..θελω να καταθεσω στην υπερτεροτητα σου πανω σε αυτα,την δεδομενη αδυναμια μου στο να αφηνω καθημερινα καποιο σχολιο, στα τοσο υπεροχα και νεα για μενα δεδομενα των θεματων που ανεβαζεις!Λιγο πολυ μου ειναι γνωστα,μα για να ειμαι ειλικρινης...αγνωστα επι της βασης!
Σημερα,μολις με το σημερινο σου θεμα,καταλαβα κυριολεκτικα,ποσο επικαιρη και διαχρονικη ειναι η ποιηση!Χρονια το ακουγα αυτο,αλλα φευγαλεα!
Σημερα ταυτιστηκα με την δυναμη των λογων,ενος ανθρωπου... ποιητη...που μιλησε στην ψυχη μου πριν απο 500 τοσα χρονια και εγω μολις τωρα.. τα ακουσα!Ποσο αργουμε μερικες φορες!
Ποσο φτωχος ημουν και δεν καταλαβα πως το ιδιο καρδιοκτυπι, σφυρηλατει εις τους αιωνες τα παθη μας!
Να εισαι καλα Μαριαννα!Μπορει και να καταφερεις να με αλλαξεις!
Με σεβασμο...ενας πεζος!
καλησπέρα Μαριάννα!
μετά τα σχόλια του κυρίου Βρακα
ξεχασα τι ηθελα να πω!!!
μάλλον με καλυψε αν οχι πληρως σιγουρα επαρκως!
να εισαι καλα
να μας χαριζεις πολλες τετοιες ομορφες στιγμες (κι οταν ειμαι βιαστικος περναω κι ας μην αφηνω λεξεις, χαμογελαω)
να μας συστηνεις πολλους ποιητες
πολλα φιλια
καλο βραδυ
@ Αλεξάνδρα
Να 'σαι καλά Αλεξάνδρα μου! Είδες τι φοβερή απαγγελία; Τον ακούω και δεν τον χορταίνω. Θεατρική καθαρά...
Φιλάκια!
@ vrakas kostas
Να είσαι καλά Κώστα! Ευχαριστώ!
Την καλημέρα μου!
@ Κωνσταντίνος Π
Ξέρω αγόρι μου ότι δεν έχεις χρόνο. Μη σε νοιάζει καθόλου και να μην αφήνεις καν σχόλια. Σιγά τώρα. Είπαμε, όχι άλλη μια τυπική διαδικασία το μπλογκ. Αν έχουμε κάτι να πούμε, το λέμε... οκ;
Αν έπρεπε να αφήνω σχόλιο σε όσους μου αρέσουν ή σε κάθε ενδιαφέρον ποστ, όλη μέρα θα έπρεπε να κάνω αυτή τη δουλειά. :)))
Φιλιά! Καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου