Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2008

Σημερινές οι φωτό από κήπο φίλου μου! Όπως βλέπετε για να άνθισε εδώ... εκεί, καλοκαίριασε! :)







Dall’opera “La Bohème” Από την όπερα “La Bohème”

Atto primo
Πρώτη πράξη

Rodolfo
Ροντόλφο

Che gelida manina!
Τι παγωμένο χεράκι!
Se la lasci riscaldar.
Αφήστε το να σας το ζεστάνω.
Cercar che giova?
Να ψάξουμε, τι χρησιμεύει;
Al buio non si trova.
Στο σκοτάδι δεν βρίσκεται.
Ma per fortuna
è una notte di luna
Μα ευτυχώς είναι μια φεγγαρόλουστη νύχτα
e qui la luna l'abbiamo vicina.
και εδώ το φεγγάρι το έχουμε κοντά.
Aspetti, signorina,
Περιμένετε, δεσποινίς,
le dirò con due parole
θα σας πω με δυο λέξεις
chi son, che faccio e come vivo.
ποιος είμαι, τι κάνω και πώς ζω.
Vuole?
Θέλετε;
Chi son? Sono un poeta.
Ποιος είμαι; Είμαι ποιητής.
Che cosa faccio? Scrivo.
Τι κάνω; Γράφω.
E come vivo? Vivo.
Και πως ζω; Ζω.
In povertà mia lieta
Στη χαρούμενη φτώχεια μου
scialo da gran signore
σκορπίζω σαν σπουδαίος κύριος
rime ed inni d'amore.
ερωτικούς στίχους και ύμνους.
Per sogni, per chimere
Για όνειρα, για χίμαιρες
e per castelli in aria και για κάστρα στον αέρα
l'anima ho milionaria.
έχω ψυχή εκατομμυριούχου.
Talor dal mio forziere Μερικές φορές από το χρηματοκιβώτιο μου
ruban tutti i gioielli
κλέβουν όλα τα κοσμήματα
due ladri: gli occhi belli.
δυο κλέφτες, τα ωραία μάτια.
V’entrar con voi pur ora
Μπήκαν μέσα μαζί σας τώρα
ed i miei sogni usati
και τα συνηθισμένα όνειρα μου
e i bei sogni miei
τα ωραία όνειρα μου
tosto si dileguar.
γρήγορα εξαφανίσθηκαν.
Ma il furto non m’accora,
Μα η κλοπή δεν με στενοχωρεί
poiché, poiché vi ha preso stanza
γιατί, γιατί πήρε τη θέση της
la speranza!
η ελπίδα!
Or che mi conoscete,
Τώρα που με γνωρίζετε,
parlate voi!
μιλήστε εσείς!
Deh parlate, chi siete
Ω μιλήστε, ποιά είστε
vi piaccia dir!
θα θέλατε να πείτε;


Mimì
Μιμή
Sì.
Ναι.
Mi chiamano Mimì,
Με λένε Μιμή,
ma il mio nome è Lucia.
μα το όνομα μου είναι Λουτσία.
La storia mia è breve.
Η ιστορία μου είναι σύντομη.
A tela o a seta
Από ύφασμα ή μετάξι
ricamo in casa e fuori...
κεντώ στο σπίτι και έξω…
Son tranquilla e lieta
Είμαι ήσυχη και χαρούμενη
ed è mio svago
και είναι διασκέδαση μου
far gigli e rose.
να κάνω κρίνους και τριαντάφυλλα.
Mi piaccion quelle cose
Μου αρέσουν εκείνα τα πράγματα
che han sì dolce malìa,
που έχουν τόση γλυκιά μαγεία,
che parlano d’amor,
που μιλάνε για αγάπη,
di primavere,
για Άνοιξη,
che parlano di sogni e di chimere,
που μιλάνε για όνειρα και για χίμαιρες,
quelle cose che han nome poesia...
εκείνα τα πράγματα που τα λένε ποίηση…
Lei m’intende?
Με καταλαβαίνετε;

Rodolfo
Ροντόλφο
Sì.
Ναι.

Mimì
Μιμή
Mi chiamano Mimì,
Με λένε Μιμή,
il perché non so.
το γιατί δεν ξέρω.
Sola, mi fo il pranzo da me stessa.
Μόνη, μαγειρεύω το φαγητό μου, εγώ η ίδια
Non vado sempre a messa,
Δεν πηγαίνω πάντα στην λειτουργία,
ma prego assai il Signor.
μα προσεύχομαι πολύ στον Θεό.
Vivo sola, soletta
Ζω μόνη, μοναχούλα
là in una bianca cameretta,
εκεί σ’ένα λευκό δωματιάκι,
guardo sui tetti e in cielo. κοιτάζω πάνω απ’ τις σκεπές και στον ουρανό.
Ma quando vien lo sgelo
Μα όταν έρχεται το λιώσιμο
il primo sole è mio,
ο πρώτος ήλιος είναι δικός μου,
il primo bacio dell'Αprile è mio!
το πρώτο φιλί του Απριλίου είναι δικό μου!
Ιl primo sole è mio!
O πρώτος ήλιος είναι δικός μου!
Germoglia in un vaso
Βλασταίνει σε μια γλάστρα
una rosa...
ένα τριαντάφυλλο…
Foglia a foglia la spio!
Φύλλο το φύλλο το κατασκοπεύω!
Cosí gentile il profumo d’un fior!
Τόσο λεπτή η μυρωδιά ενός λουλουδιού!
Ma i fior che io faccio, ahimé!
Μα τα λουλούδια που κάνω, αλίμονο!
I fior che io faccio, ahimé,
Τα λουλούδια που κάνω, αλίμονο,
non hanno odore.
δεν έχουν άρωμα.
Altro di me
Άλλο για μένα
non le saprei narrare. δεν θα μπορούσα να σας αφηγηθώ.
Sono la sua vicina
Είμαι η γειτόνισσά σας
che la vien fuori d'ora
που έρχεται σε ακατάλληλη ώρα
a importunare.
να σας βαρυκαρδίσει.

Τη μετάφραση την έκανε μαθητής μου Ελβετός, ο Carlo Didone!!! Η ορθογραφία δική του! Το μόνο που έκανα εγώ ήταν να τα ελέγξω και να πιω καφέ... ικανοποιημένη απολύτως από το εκπληκτικό αποτέλεσμα! :) Μπράβο Κάρλο!





Θεός ο άντρας λέμε... Υπήρξαν τενόροι, υπήρξε κι ο Παβαρότι! Δεν το λέω εγώ. Ο Τζεφιρέλλι το είπε. Κι εγώ, αυτό θα έλεγα... ;) Στο βιντεάκι αυτό που είναι από τη Σκάλα του Μιλάνου το 1979 ο Ροντόλφο φλερτάρει διακριτικά τη Μιμή... (της την πέφτει κυριλέ, για να καταλαβαίνουν και τα παιδιά τί λέμε:))))



Sì. Mi chiamano Mimì... απαντά η Mirella Freni και μας τρελαίνει! Διακριτικά κι αυτή δείχνει τάσεις να υποκύψει! Μετά την Κάλας, η καλύτερη Μιμή! Όποιος είναι άμαθος από όπερα ή είναι σε υπερένταση, να κάτσει ήσυχος και να μην ανοίξει το παραπάνω βίντεο! Το Sì. Mi chiamano Mimì είναι για γερά νεύρα! :)




Freni - Pavarotti...

17 σχόλια:

koulpa είπε...

..Στα ελληνικά έκανε τη μετάφραση ο μαθητής σου;
Εδώ βροχή και αέρας.. μιά χαρά:):)
Φιλιά και καλημέρες:):)

Surrealist είπε...

Όλα καλά, ακόμα κρύο και παγωνιά, που θα πάει θα ζεστάνει, αλλά όχι πολύ και καούμε όπως πέρυσι. Φυσικά κατάλαβες ότι το ποστ μου άρεσε... και το προηγούμενο, αλλά δε το πρόλαβα, κάναμε και δίπλα αντίσταση και η αντίσταση θέλει τον χρόνο της...
Να είσαι καλά, και αφού άλλα τοπία κοιτάς, τώρα καταλαβαίνω γιατί άλλα τοπία, όμορφα πολύ χαρίζεις σε μας εδώ.
Όχι ότι εδώ δεν είναι όμορφα, αλλά να, μας έλλειπε η αντίσταση :}
Σ΄ευχαριστώ για την φιλοξενία, την καλημέρα μου!

Μηθυμναίος είπε...

Σήμερα που μας έστειλες αυτά τα υπέροχα, ανοιξιάτικα άνθη από εκεί, εδώ, να φανταστείς, ο καιρός τα χάλασε για τα καλά κι ο δυνατός αέρας θα λυγίσει τα λίγα μπουμπουκάκια.
Αναρωτιέμαι, τόσες φορές, είναι να μη σ’ αγαπάμε εσένα Γητεύτριά μου; Πως τα κατάφερες πάλι (πάντα το κάνεις εξάλλου) να μας καθηλώσεις με την όπερα “La Bohème” έτσι απλά μας έκανες να απολαύσουμε το γκρίζο ελληνικό πρωινό μας. Πάω να φέρω τον καφέ μου...

Τάκης Τσαντήλας είπε...

"Αναχωρητής για το άγνωστο
σκοντάφτω χαράματα
στον στεναγμό απ’ το χάδι σου
κι αναπνέω τον ανθό της βροχής
που πλημμυρίζει το σώμα σου.."

Διάχυτο πάντα το πάθος σου,
ο έντονος συναισθηματισμός σου,
η ευαισθησία σου
και η ζεστή αγκαλιά σου Μαριάννα..
Κάθε φορά που σε επισκέπτομαι
τα φιλέματα σου είναι ακριβά..
Ένιωσα υπέροχα συναισθήματα
με την εγγραφή σου..
Την αγάπη μου και πολλά φιλιά..

ΥΓ: Τώρα είμαστε
και στην ίδια γειτονιά..

Ανώνυμος είπε...

Μα τι είναι το λουλούδι στην τρίτη φωτογραφία; Πανέμορφο!

ΩΣΗΕ είπε...

''...Όνομα από μέταλλο και ξύλο, είσουνα
ένα λουλούδι μέσ’ στους μπαχτσέδες της Νότιας Αμερικής.
Είχες όλη την ευγένεια των λουλουδιών μέσ’ στην καρδιά σου,
μέσ’ στα μαλλιά σου, μέσα στο βλέμμα σου.''

Μόλις είδα τα άνθη θυμήθηκα Εγγονόπουλο. Το φετίχ του έ;
Παβαρότι... άκουγα ψες με το Μιχάλη που τα πίναμε μέχρι πρωίας. Οι τενόροι κι αυτός, ναι. Και το σχόλιό σου για το φλερτ... της την πέφτει κυριλε! χα χα Ωραίο!
Και πάλιν τα συχαρητήριά μου για το ποστ, όσο και για το προηγούμενο που δεν άφησα σχόλιο.

Εκ βαθέων φιλιά,

Κωνσταντίνος
χχχχχχ

μαριάννα είπε...

@ koulpa

Βροχή κι αέρας ε; Κοίτα να δεις ανατροπές! Εμείς έχουμε αλκυονίδες. Βέβαια το πρωί οδηγώντας προς Ζυρίχη, κοντά στο Γκοττάρντο, το γνωστό τούνελ των 17χμ η θερμοκρασία ήταν -3 βαθμούς! Μετά αναγκάστηκα να γυρίσω πίσω από τα πολλά χιόνια και τελικά απόλαυσα μια μέρα ηλιόλουστη τόσο, που καθίσαμε έξω για φαγητό. Στον ήλιο βέβαια. :)))
Φιλιά και κουράγιο! Στην Ελλάδα ο κακός καιρός κάνει νάζια. Απλά... ;)

μαριάννα είπε...

@ Surrealist

Καλώς την! Δε σας φοβάμαι εσάς στα κρύα. Στις ζέστες σας φοβάμαι! :)))Πολύ σωστά τα λες. Θα έρθω να δω την αντίστασή σας... ;)

Φιλιά και καλησπέρες!

μαριάννα είπε...

@ ΜΗΘΥΜΝΑΙΟS

Στράτο, αν έκανες αψού σήμερα, εγώ σε μελετούσα. Σε σκεφτόμουν όλη μέρα, γιατί ήμουν στον Παράδεισο και απολάμβανα γαλήνη, ομορφιά και φινέτσα, μ' ένα τσίμπημα στην καρδιά, αναλογιζόμενη το χθεσινό σου άρθρο στο Εμπρός... Και σκεφτόμουν με απόγνωση... Πώς θα γυρίσω; Η μόνη σκέψη που με παρηγορεί είναι η θάλασσα και οι φίλοι μου. Εσείς οι εκλεκτοί! Που θα σας βλέπω πιο συχνά.
Καφεδάκι πίνω κι εγώ τώρα...;)

Σε φιλώ... και κράτα γερά! Θα το χρειαστούμε. :)))

μαριάννα είπε...

@ Τάκης Τσαντήλας

Τάκη μου καλορίζικο το νέο σου μπλογκ!!!!!!! Πανέμορφο!!!!!
Τί υπέροχα χρώματα και τί εικόνες διάλεξες! Καταεντυπωσιάστηκα... Έχει βρε παιδιά τέτοιες δυνατότητες η blogspot; Δεν είμαι και ξεφτέρι σε αυτά... ;)
Καλέ μου κι αγαπημένε, σ' ευχαριστώ για τα όμορφα που μου λες κάθε φορά! Είσαι πολύ γενναιόδωρος άνθρωπος, πολύ τρυφερός, όλο συναίσθημα κι ο λόγος σου χάδι και χαίρομαι να σε διαβάζω! Αν χρειαστώ μαθήματα για ανανέωση σελίδας θα σου στείλω μήνυμα έτσι; ;)

Μια σφιχτή αγκαλιά και πολλά φιλιά!

μαριάννα είπε...

@ Maya

χμ... Τώρα μάλιστα! Ρώτησες τον ειδικό. :Ρ Μεσάνυχτα έχω... Σίγουρα είναι οπωροφόρο δέντρο. Ξέρω ότι έχει κερασιές στον κήπο του, αν και δεν μου μοιάζουν με άνθη κερασιάς αυτά. Θα τον ρωτήσω και θα σου πω τί είναι. Μ' έβαλες και μένα σε σκέψη.

Φιλιάαααα...

μαριάννα είπε...

@ ΩΣΗΕ

Λοιπόν, την ίδια κουβέντα είχαμε το πρωί με τον γιο μου το μικρό και την καλή του. Αλλού κινήσαμε αλλού κι αλλού ο καιρός μας πήγε. Για Γαλλία στο Κολμάρ και το Στρασβούργο ξεκινήσαμε και γυρίσαμε πίσω από τα πολλά χιόνια γιατί έχω δουλειά αύριο και φοβήθηκα μην αποκλειστούμε.
Περπατώντας λοιπόν στην Ασκόνα, μια φανταστική μικρή πόλη, στη Λάγκο Ματζόρε, δίπλα στο Λοκάρνο, τρία τέταρτα απ' το Λουγκάνο, στα μαγαζιά που χαζεύαμε βιτρίνες, ακουγόταν Παβαρόττι. Και το σχολιάζαμε και λέγαμε ότι στην Ελλάδα τέτοια ώρα, τα πρωινάδικα βρίθουν από σκυλάδικα! Δε γίνεται ρε παιδί μου, θα σου κάτσει ο καφές στο στομάχι. Δεν κολλάει ο Αντύπας κι ο Γονίδης για πρωινό! :)))) Σωστά; Πάντως, σοβαρά τώρα, η μουσική είναι καθοριστική για τη συμπεριφορά και την ηρεμία των ανθρώπων. Άλλο να μεγαλώνεις παιδί με ήχους κλασικούς και άλλο με γαβ γαβ!;)
Να είσαι καλά μάτια μου γλυκά και για τα καλά σου λόγια!

Ο Εγγονόπουλος και τα άνθη... Τί λεπτότης... Πώς να μη βγει στο στίχο ψυχή μου;

Σε φιλώ πολύ!

Μηθυμναίος είπε...

Κρατώ όσο μπορώ, φίλη μου, κρατώ!

Παράλειψή μου, δεν ανέφερα ότι η μετάφραση του Carlito Didone τέλεια. Δείχνει την πολύ καλή δουλειά της δασκάλας.
Φιλάκια

Ανώνυμος είπε...

Αχ!Αχ!Τι κουβεντα ανοιγεις.Μουσικη και παιδια.Εγω κι ο αδελφος μου,ειμαστε να σκασουμε με τα τεκνα του,(τα δυο προς το παρον,το ενα ειναι βρεφος ακομη).Η ανιψια μου λοιπον μου παρηγγειλε MP3 με διαφορα,παντελως αγνωστα μου,ασματα.Και καταλαβαινεις βεβαιως,σε ποια κατηγορια ανηκουν.Οχι βεβαια Γονιδηδες & τετοια,(ε,τοτε θα σαλταρα εντελως),αλλα...Καθομαι λοιπον σημερα και αντιγραφω Μαρτακηδες,Καλομοιρες,Eurovisionαδικα ωχ!ωχ! και τ' ακουω κιολας,να τσεκαρω και το στιχο,(ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ,ΑΠΕΤΥΧΑ ΩΣ ΘΕΙΑ).Ρε συ,η νυφη μου οταν ηταν εγγυος,τι κλασσικη ακουγε,τι ινδικα (Βραχμαπουτρες ειχαμε γινει ολοι),πού πηγαν αυτα;Λες τελικα,να αντεδρασαν τα παιδια;Α!Στο σπιτι μου οταν ερχονται δεν εχει τετοια.Ο,τι θελω ν' ακουσω το ακουω,κι ας ειναι και Sex Pistols.Κι αμα θελουνε!(Και τ' ακουν τα ατιμα,στο σπιτι μου μεταλασσονται).Η παρανοια ειναι οτι τρελλαινονται για οπερα!Σ' επρηξα,sorry,αλλα σημερα υποφερω!
-ΑΤΠ-
ΥΓ1.Τα χαζοτραγουδα,τα πηρα απο αλλον,να εξηγουμαστε,δεν τα ειχα.
ΥΓ2.ΠΑΣ ΚΑΛΑ!;Τι Λουγκανα μας γραφεις,τι Λαγκο Ματζορε κι εμεις ειμαστε κολλημενοι σ' ενα γραφειο!
ΥΓ3.Καλο Σαββατοκυριακο!

μαριάννα είπε...

-ΑΤΠ-

Σε κατανοώ όσο δε φαντάζεσαι. Το εύπεπτο έχει γκλίτερ και γυαλίζει. Αλλά μην ανησυχείς. Τα καλά ακούσματα θα τους βγούνε και θα επικρατήσουν. Στο υπογράφω. Μόνα τους θα απορρίψουν το φτηνό και θα κάνουν τις επιλογές τους. Ίσως όχι ίδιες με τις δικές σας, αλλά σίγουρα ποιοτικές. Είναι αξίωμα.
Εν τω μεταξύ ένας τρόπος λεπτής και διακριτικής παρέμβασης δικής σας, είναι να συζητάνε μεταξύ σας απαξιωτικά γι αυτά τα τραγούδια, όταν αυτά σας ακούνε. Όχι άμεσα με τα ίδια. Πιάνει πάρα πολύ το κόλπο. ;)

Καλό ΣΚ!

μαριάννα είπε...

@ ΜΗΘΥΜΝΑΙΟS

Να είσαι καλά Στράτο μου! Δικό τους το μπράβο! Έχουν πάθος με τη γλώσσα. Απόλαυση το μάθημα μαζί τους! :)

μαριάννα είπε...

@ Maya

Τα ονόματα των ανθέων:
Κρόκος
Καμπανούλες
και αυτό που σου άρεσε λέγεται calycanthus αγγλικά, calicantus ιταλικά και όπως καταλαβαίνεις η λέξη έχει ελληνική προέλευση. Από το καλό άνθος! Πώς να μην έχουν πάθει την πλακάρα τους οι Ελβετοί με τα ελληνικά, που όπου κι αν πάνε, ότι κι αν πουνε, πέφτουν πάνω μας; :)))