H Margarita(Margarida στα καταλανικά)Xirgú και ο Lorca στην πρεμιέρα της Yerma
Η Καταλανή ηθοποιός, μούσα του Φεδερίκο και καλή του φίλη, γεννήθηκε στο Molins de Rei, το 1888 και πέθανε στο Μοντεβίδεο, εξόριστη πάντα, το 1969. 
Σχέδιο του Λόρκα για την παράσταση της Γέρμα!
Lorca y Xirgú Doña Rosita la Soltera, Teatro Principal Palace, Barcelona,12 Δεκέμβρη 1935 
Margarita: Cada rosa Μαργαρίτα: Κάθε ρόδο
tiene un rumorcillo de agua, κρατά έναν μικρό ψίθυρο νερού,
y un dolor de estrella viva και μια θλίψη ζωντανού αστεριού
bajo sus hojas heladas κάτω από τα παγωμένα φύλλα του
Federico García Lorca
Μετ. Μαριάννα Τζανάκη
Μάνα στον Ματωμένο Γάμο...
Ojalá que pronto puedas Μακάρι γρήγορα να μπορείς
correr por altas montañas να τρέχεις σε ψηλά βουνά
libre de tu camerino ελεύθερη απ' το καμαρίνι σου
como una corza de llamas σαν μια φλογισμένη ζαρκάδα
Federico García Lorca
%20(1).png)
.jpg)
49 σχόλια:
«Μακάρι σύντομα (κι εσύ Γητεύτρια)να μπορείς να τρέχεις στις ψηλές κορφές των Άλπεων
ελεύθερη από έγνοιες και ζόρια
σαν μια φλεγόμενη δορκάδα».
Υπέροχο.
@ ΜΗΘΥΜΝΑΙΟS
Μα είδες τί όμορφοι στίχοι Μηθυμναίε μου; Φλεγόμενη δορκάδα(ζαρκάδα για τους νέους που διδάχτηκαν μόνο δημοτική)! Γιατί το άλλο...
Cada rosa
tiene un rumorcillo de agua,
y un dolor de estrella viva
bajo sus hojas heladas.
Δεν είναι όνειρο; Υποψία νερού θα μπορούσαμε να πούμε το ψιθυρισματάκι νερού. Δεν έκανα τη μετάφραση εχθές γιατί ήθελα να τη σκεφτώ αν και δεν μου βγαίνει κάτι καλύτερο από αυτό:
Μαργαρίτα: Κάθε ρόδο
έχει έναν μικρό ψίθυρο νερού,
κι έναν πόνο ζωντανού αστεριού
κάτω από τα παγωμένα φύλλα.
Βοηθάτε οι ισπανόφωνοι ντε! Δώστε την εκδοχή σας... αφού ξέρετε πόσο μου αρέσει να τα συζητάμε! ;)
Σήμερα χιόνισε και σχολείο δεν είχαμε. Ρίχνει κι ένα χιονονεράκι τώρα και τα πεζοδρόμια και οι αυλές είναι κρύσταλλα. Ότι πεις για να σκοτωθείς... έτσι, ως επιρρεπής στα πεσίματα, χαχαχα, δεν βγαίνω έξω με τίποτα!
Σε φιλώ Στράτο μου! Καλημέρα!
@ Γιωργος Κεντρωτης
¡Hola señor! Bienvenido! Encantada!
Muy muy encantada! :)
Έχω δει πολλές εξαιρετικές μεταφράσεις σου, αλλά ντρεπόμουν να μιλήσω. :(
Όταν θαυμάζω κάποιον πολύ... ψαρώνω!:))))
Χαίρομαι που σου άρεσε η απαγγελία της Μαργαρίτας. Είναι πραγματικά συγκινητικό να ακούμε την ίδια τη φωνή τους. Δυστυχώς η φωνή του Λόρκα δεν καταγράφηκε πουθενά. Όμως ομολογώ ότι έκλαψα όταν τον άκουσα πρώτη φορά να παίζει πιάνο.
Δεν ξέρω αν έχεις ακούσει las canciones populares με την Argentinita που παίζει πιάνο ο ίδιος.
Καλωσόρισες και πάλι και δε φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι που σε συναντώ!
Ήταν καμάρι της αυγής
και καβαλάρης όμορφος.
Τώρα μια χούφτα χιόνι.
Γύρισε κάμπους και βουνά
και πανηγύρια πέρασε
στην αγκαλιά των κοριτσιών.
Ποιος το ‘λπιζε να γίνουνε
τα μούσκλια τα νυχτιάτικα
στεφάνι στα μαλλιά του;
Εξαιρετικό, ευχαριστώ που έψαξες και το βρήκες. Αν και θα προτιμούσα , περισσότερη έμφαση στη φράση "A las cinco de la tarde"
όπως απαγγέλεται ακούγεται σα διάδοση στόμα με στόμα . Ισως όμως έτσι να την ήθελε ο Λόρκα.
@ an205
Όταν ο Γκάτσος δένει με Μάνο ε;
Πάντα εύστοχος! Να είσαι καλά... Τί δε θα έδινα να υπήρχε μια κόπια από το Ματωμένο Γάμο, όπως τον «σκηνοθετούσε» ο ίδιος o Lorca...:)))
@ anyfantis
Να είσαι καλά Γιώργο μου!
Ναι, συμφωνώ μαζί σου. Κι εγώ θα ήθελα αυτή την έμφαση στο A las cinco de la tarde, όπως τη συνηθίσαμε στις σύγχρονες απαγγελίες. Δεν βοηθά και η φωνή της Μαργαρίτας Σιρχού, που δεν είναι μπάσα και βροντερή. Όμως δε νομίζω να ήταν επιλογή του Λόρκα η συγκεκριμένη ανάγνωση. Δεν ξέρω καν αν έγινε όσο ζούσε ή αν η Μαργαρίτα ηχογραφήθηκε μετά το θάνατό του. Αφού τον σκότωσαν δυο χρόνια μετά τον θάνατο του Μεχίας.
Είχα πριν λίγο καιρό ποστάρει μια καταπληκτική απαγγελία του Giancarlo Giannini στην ταινία Muerte en Granada που ντούμπλαρε τον Andy García. Δυστυχώς το you tube, όντας εξαρτημένο από τη διάθεση των χρηστών και όχι μόνο, αποδεικνύεται αναξιόπιστο. Έτσι δεν είναι πια διαθέσιμο για να σε παραπέμψω. Έχω όμως την καταπληκτική απαγγελία της Ισπανίδας Ιζαμπέλ Αγιουκάρ La cogida y la muerte σε μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου
Νομίζω ότι είναι ένας συνδυασμός εξαιρετικός.
γητεύτρια γλυκιά,
είδες; είδατε;
σε κάποιες πολύ δραματικές στιγμές της ιστορίας, εμφανίζονται άνθρωποι που καίγονται σα φλόγες, δλδ λάμπουν, αφήνουν καπνό και βυθίζονται στο φόνο ή στο θάνατο πολύ γρήγορα, και δείχνουν το φως τους με πολλές μορφές τέχνης.
παράδειγμα ο λόρκα και ο γκιμπράν.
παράξενο δεν είναι;
τέχνη πλημμυρισμένη δράμα.
ή ζωή όπου η τέχνη είναι πράξη ολική.
Καλημέρα
Είν` όμορφη σήμερα η κρύα Κυριακή
Κάποια δάχτυλα με γήτεψαν με γραφές
με στραπατσάρισαν στην ευτυχία
με συναρμολόγησαν πάλι χαμόγελο ισχυρό
Πώς τυχαία σχεδόν σε βρήκα απ` του φίλου του Γιάννη του Κυριαζή, να `ναι καλά που ό,τι μου λείπει στην πολλήν ανάγκη μου το δείχνει
και γω κατευθύνθηκα εδώ στα θαύματα της γλώσσας, των προσώπων
Τι να σου ευχηθώ, τι χρείαν ευχών να `χεις εσύ που φτάνεις σε τέτοια επίπεδα συγκομιδής καρπών;
Ο Ξένος, ο αφελής των κεφαλαίων ονείρων, είν` ευτυχής
Οι μεταφράσεις σου, και το ξέρεις, είναι καταπληκτικές, είναι το κάτι άλλο, σου το είπα άλλωστε. Πάντως εδώ του πάει καλύτερα το «υποψία νερού» το βρίσκω πιο... λογοτεχνικό. Αν και το «έναν μικρό ψίθυρο» είναι προτιμότερο απ το
«ψιθυρισματάκι»... Μόνο στον τελευταίο στίχο θα χρειαστεί ένα "του" έτσι: «τα παγωμένα του φύλλα».
Sin nada de intruso, te pido que te cuides de las malas caidas...
Un besote!!!
@ abttha
Έτσι ακριβώς. Παλιά, όταν ήμουν πιο νέα, αυτό με πλήγωνε και με πονούσε. Έμαθα να το αποδέχομαι. Η φλόγα και το ντουέντε, κρύβουν και θάνατο και αίμα και πονεμένες κραυγές.
Ξέρεις κάτι γι αυτό φλογισμένη ξανθιά ζαρκάδα; ;)
@ Σωκράτης Ξένος
Και πώς από σκέτος ο καφές, ξαφνικά τον νιώθω να γλυκίζει με τέτοια παρέα!
Ευλογία το δίκτυο που ενώνει τις κοινές μας αγάπες κι αγωνίες! Πού αλλού θα είχα την ευτυχία να σας συναντήσω;
Καλωσόρισες Σωκράτη μου! Νιώθω κι εγώ να σε ξέρω τόσο καλά, μέσα από την ποίησή σου! Αλλά και την τρυφεράδα των λόγων σου στους φίλους, που πάντα με συγκινεί.
Χαίρομαι αφάνταστα που βρεθήκαμε!
Την καλημέρα μου κι ένα μεγάλο ευχαριστώ για το πέρασμά σου... :)
@ ΜΗΘΥΜΝΑΙΟS
Χαμογελάω γιατί γράφαμε ταυτόχρονα. Εσύ στα σχόλια κι εγώ έβαλα τη μετάφραση απ' έξω και λες και σε άκουγα, ακολουθούσα τις οδηγίες σου. :) Σύμπτωση; Σύμπνοια;
Ότι και να 'ναι είμαι ευτυχής.
Μου έδωσε και τη μεγάλη χαρά ο Μίχος σήμερα, με τη μετάφραση του Λόρκα, Το χτύπημα κι ο θάνατος, την ολοκληρώσατε εσείς με την παρουσία σας!
Τί άλλο να ονειρευτώ από τέτοια πανέμορφα κυριακάτικα πρωινά;
Να είσαστε καλά όλοι!
ΥΓ. Μη φανταστείς πως θα σε αφήσω ήσυχο μεταφραστικά! Το έχεις κι εσύ το σαράκι, το διέγνωσα... ;)
«Σύμπτωση; Σύμπνοια;»
Πιστεύω κι απ’ τα δύο...
Αν συμβάλλω ώστε τα κυριακάτικα (έστω) πρωινά σου να είναι πανέμορφα κι εσύ ευτυχής, τότε θα ‘μαι το ξυπνητήρι σου.
Το σαράκι, φίλη μου σωστά το διέγνωσες, το έχω, την τέχνη δεν κατέχω...
:)))) Σωστά;
Nice...:)
@ ΜΗΘΥΜΝΑΙΟS
Να σου πω τέτοιο γοητευτικό ξυπνητήρι δεν έτυχε να ξαναέχω! Με πολύ χαρά δέχομαι την προσφορά...:)
Λοιπόν, άκου κάτι. Πριν μερικά χρόνια, δεν μου περνούσε από το μυαλό ότι θα ασχολούμουν με τη μετάφραση, ούτε καν ότι θα μιλούσα ισπανικά και ιταλικά. Η ζωή είναι τρελή κι απρόβλεπτη. Φέρνει τα πάνω κάτω. Έτσι λοιπόν βρέθηκα να ασχολούμαι με τη μετάφραση κι αυτό το χρωστάω αποκλειστικά στον Μίχο, οποίος με παρότρυνε να ασχοληθώ. Παρ' όλα αυτά δεν τολμούσα, μέχρι που πριν κανά δυο χρόνια δημοσίευσε στο μπλογκ του μια μετάφρασή μου σε Λόρκα ή Νερούδα, δεν θυμάμαι ακριβώς και μάλιστα σε μια εποχή που είχαμε φάει τα μουστάκια μας, γιατί τα τρώμε συχνά. :))))) Αυτό μου έκανε το κλικ. Συγκινήθηκα και αποφάσισα να το πάρω στα σοβαρά. Του το χρωστώ. Μ' έριξε απότομα στα βαθιά και όχι μόνο βαθιά, αλλά και παγωμένα! :)))
Λοιπόν, είδα ότι το έχεις το σαράκι. Κι όποιος το έχει θα πάει καλά...
Ξεκίνα δοκιμαστικά. Τα ισπανικά σου είναι πολύ καλά. Το μυστικό για μένα, όπως λέγαμε και προ ημερών με τη Χουανίτα, είναι να το ψάχνεις πολύ για να καταλάβεις τί ΑΚΡΙΒΩΣ ήθελε να πει ο ποιητής και κατόπιν να διαλέξεις την κατάλληλη λέξη από το πλήθος που υπάρχει στην ελληνική γλώσσα. Εδώ ακριβώς είναι όλο το ζουμί της μετάφρασης. Στο τί θα διαλέξεις. Γι αυτό διαβάζεις μεταφράσεις φαινομενικά ίδιες, που όμως η μια σε αφήνει ασυγκίνητο, η άλλη σε διαπερνά ως το μεδούλι.
Κι επίσης εδώ είμαστε όλοι... για να τα συζητάμε. ;)
Σε φιλώ...
@ NoNicknameToday
Καλώς τονε! Καλωσόρισες! :)
Χαίρομαι που σου άρεσε... Αν κατάλαβα καλά από το μπλογκ σου παίζεις κιθάρα ή κάνω λάθος;
Περαστικος ειμαι.Παντα βρισκω κατι καλλο εδω!
@ habilis
Kαι διανυκτερεύουμε, σαν τα φαρμακεία... αχρείαστα να είναι :)))
Καιρό έχω να περάσω να αφήσω μια καλημέρα.
Λοιπόν, καλημέρα :)
@ sunday
Καλημέρα! :)
@ sunday
Καλά που πέρασες και χαμογέλασα λίγο... βλέπω την ταινία Θάνατος στη Γρανάδα με τον Άντυ Γκαρσία στο ρόλο του Λόρκα κι έχω αγριευτεί, δε φαντάζεσαι πόσο...
Δεν αντέχω τη βία με τίποτα κι εδώ, πόσο μάλλον! Εσύ καλά είσαι;
Λίγο άρρωστος αλλά μια χαρά. Πάω για ύπνο, ξημέρωσε. Και πάλι καλημέρα!
Το χτύπημα και ο θάνατος μπορώ να πω πως τράβηξε την προσοχή μου! Σου το είχα άλλωστε ξαναπεί ότι μου δίνεις ερεθίσματα για πράγματα που ποτέ δε θα ασχολούμουν, ακόμη, μόνος.
Επίσης, να σε προσκαλέσω ανεπίσημα στο "Our blog's first birthday" στις 8 Φεβρουαρίου 2008. Η Χουακίνα μας γίνεται 1 έτους. Η πρόσκληση για το πάρτι θα σου έρθει για να προσκαλεστείς και επίσημα, μη σε σχολιάσουν άλλοι καλεσμένοι...
καλημέρα Μαριάννα. καλή μας εβδομάδα.
υπέροχη η μετάφραση του Μίχου, εσύ γνωρίζοντας και την γλώσσα το πιστοποιείς καλύτερα.
πάντως εγώ μάλλον πάντοτε θα προτιμώ το "πέντε η ώρα που βραδιάζει" του Γκάτσου. Ίσως επειδή έτσι το γνώρισα, ίσως επειδή έτσι μου το έχει σημαδέψει η φωνή του Κατράκη.
πάντως, όπως πάντα, ποτέ δεν λέω όχι στον Λόρκα!
@ sunday
Περαστικά σου! Γρήγορη ανάρρωση!
Καλημέρα!
@ Antoine
Καλημέρα! Ανυπομονώ για την πρόσκληση... ;)
Φιλιά πολλά!!!
Κωνσταντίνος Π
Καλημέρα και καλή βδομάδα! :)
Σε καταλαβαίνω. Είναι όπως το ακούσαμε και μας έμεινε για πρώτη φορά.
Η αλήθεια είναι πως κι εγώ δεν αλλάζω τίποτα με το πρωτότυπο.
Η φράση Α λας θίνκο δε τάρδε, ηχεί μαγικά μέσα μου και με συγκλονίζει.
Κυριολεκτικά είναι Στις 5 το απόγευμα. Όμως ο κάθε μεταφραστής για μια επωδό πετυχημένη, πρέπει να νοιαστεί και τη μουσικότητά της η οποία να παραπέμπει στο πρωτότυπο. Του Μίχου είναι πιο ακριβής. Του Γκάτσου λίγο πιο ελεύθερη. Επειδή εγώ, είμαι φανατική οπαδός της σχεδόν κυριολεκτικής μετάφρασης, κατά το δυνατόν, γι αυτό αγαπώ τις μεταφράσεις του Μίχου και της Δανάης Στρατηγοπούλου. Είναι πολύ, μα πάρα πολύ κοντά στο πρωτότυπο.
Φιλιά!
Να είσαι καλά πάντα,
να μας δίνεις τέτοιες ποιοτικές διατυπώσεις, χωρίς υπερβατότητα,
με σαφήνεια, όπως το κάνεις άλλωστε,
με την ανάλογη σπουδαιότητα
σε post περί ανυπέρβατης τέχνης.
Την καλημέρα μου!
Ε,παει,θα το κλειστε το Cervantes εσεις και θα σας κυνηγουν μετα οι Ιθπανοι!-ΑΤΠ-
@ Surrealist
Να είσαι καλά μάτια μου! Είναι μεγάλη η χαρά της μοιρασιάς των αγαπημένων απολαύσεων. Μια χαρά όταν τη μοιράζεσαι είναι διπλή. Πώς λέμε δεν μου κολλάει να τρώω μόνος... ;) Μεγάλη και σημαντική η προσφορά του δικτύου σε ανθρώπους σαν και μας, που έχουμε τις ίδιες αναζητήσεις. :)
Καλή βδομάδα να 'χουμε!
@ -ΑΤΠ-
Θα του κλείσουμε ή δουλειά του φέρνουμε, ανέλπιστη;
Ξέρω ότι είναι Δευτέρα και δε λέω πολλά πολλά! :)))))
Καλή βδομάδα όμως θα πω! ;)
Ειλικρινά :} σ΄ευχαριστώ!
Ευχαριστώ για τις αναζητήσεις σου...
ανοίγουν δρόμους... η γνώση τί υπέροχο αγαθό και το πιο υπέροχο όταν συνεχώς το αναζητάς.
Καλή εβδομάδα να - και θα - έχουμε!
Επειδη σημερα ειναι Τριτη και ξελαμπικαραμε οσο να 'ναι απ' τις Δευτερες που μας κατατρυχουν,σας προσφερω την μεταφραση του Ν.Γκατσου για...
ΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΚΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ
-----------------------
Πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Πέντε ακριβώς,την ώρα που βραδιάζει.
Φέρνει έν' αγόρι το νεκροσέντονο
πέντε η ώρα που βραδιαζει.
Ψηλά παίρνει ο αγέρας τα βαμπάκια
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Το οξείδιο σπέρνει κρύσταλλο και νίκελ
πέντε η ώρα που βραδιαζει.
Παλεύει η περιστέρα με το αγρίμι
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Κι η σάρκα μ' ένα κέρατο θλιμμένο
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Χορδή τυμπάνου αρχίζει να χτυπά
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Αρσενικού καμπάνες κι ο καπνός
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Βουβοί συντρόφοι στ' άχαρα σοκκάκια
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Του ταύρου η καρδιά μονάχα ολόρθη
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
'Οταν ο ιδρ'ωτας χιόνι αργά γινόταν
πέντε η ώρα που βραδιάζει
όταν η αρένα γέμισε με ιώδιο
πέντε η ώρα που βραδιάζει
τ' αυγά του στην πληγή άφησε ο θάνατος
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Πέντε ακριβώς,την ώρα που βραδιάζει.
Μια κάσα με καρούλια το κρεββάτι
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Σουραύλια ηχούν και κόκκαλα στ΄αυτί του
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Στο μέτωπό του ο ταύρος μουκανίζει
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Η κάμαρα ιριδίζει από αγωνία
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Από μακριά σιμώνει κιόλα η σήψη
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Σάλπιγγα κρίνου στον χλοερό βουβώνα
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Οι πληγές του καίγανε σαν ήλιοι
πέντε η ώρα που βραδιάζει
και το πλήθος να σπάει τα παραθυρα
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Α,τι φριχτά στις πέντε που βραδιάζει!
'Ητανε πέντε σ' όλα τα ρολόγια.
'Ητανε πέντε κι έπεφτε το βράδυ.
Καλημέρες.-ΑΤΠ-
Καλημέρα καλημέρα! :)
Μου έκανες μεγάλη χάρη με τη μετάφραση του Γκάτσου, γιατί δεν έχω χρόνο να τη γράψω στο χέρι, πνίγομαι όπως πάντα, από δουλειά. Μου κάνανε και χαρούμενο υπηρεσιακό ξύπνημα, ότι έχουν χαθεί χαρτιά και αφού τα σκανάρισα, τα βρήκανε και τα γνωστά πανέμορφα της τρισχαριτωμένης γραφειοκρατίας, όπου αν έπεφτε στα χέρια μου ο εφευρέτης της, τον έπνιγα μετά χαράς και χωρίς καμία τύψη! :))))Δυστυχώς δε θα έχω τη χαρά ποτέ όπως καταλαβαίνεις διότι είναι σαν την Λερναία Ύδρα ένα πράμα, ένα κόβεις, δέκα εμφανίζονται. Και δε φτάνει που υπάρχουν, σε πετάνε κι ο ένας στον άλλον!!!
Οπότε τώρα θα πιω τον καφέ μου σχεδόν χαλαρά, με τον Γκάτσο, πριν συνεχίσω να φτιάχνω τα μαρτυρικά κωλόχαρτα. Πάντως όταν δουλεύεις, τί Δευτέρα και τί Τρίτη...
Χαιρετώ... ;)
Πρόσεξες φωτό στο άβαταρ; Μη μου πεις... ;) Μαγική αγκαλιά ο άντρας... Να χωνόμουν μέσα και να μην ξυπνούσα για κανα δυο χρόνια... :ΡΡΡΡ
΄Η αλλιως,'Το χτυπημα κι η Γραφειοκρατια' (ωχ,μαγαριζουμε το ποιημα).Πώς λεγανε τοτε τα παλια καλα χρονια,σφαξιμο με το κονσερβοκουτι;ε,τετοια θελουν,και παλι...
Ναι,αλλα οταν η Τριτη αρχιζει με 'οξειδιο που σπερνει κρυσταλλο και νικελ'...
Για το παλικαρι,μμ,θα διαφωνησω.Ειναι ολος δικος σου.Με τη νυφη μου μονο,αν συναντηθειτε πουθενα,θα μαλλιοτραβηχτειτε,η οποια παραταει τον αδελφο μου και τρια ανηλικα για χαρη του.Γιατι οχι,το απολιθωμα που εχει παντρευτει ο κυριος,καλυτερο ειναι;(Τι λεμε μωρε;!λες και συναντιομαστε καθε μερα στο φουρνο μαζι του!).Μην το βαζεις κατω όμως,ψηλα την band(i)era!-ΑΤΠ-
χαχαχαχαχαχα! Όταν έχεις κέφια, πάντα εκτός Δευτέρας δηλαδή, δεν παίζεσαι! Η αλήθεια είναι ότι εγώ βολεύομαι και σε Έλληνα, αρκεί να... του μοιάζει, αλλά σε πιο ψηλή βερσιόν. Ξενερώνω με τους κοντούς, ως δίμετρη που είμαι. :Ρ Άστη νύφη σου, έχει τρία παιδιά να μεγαλώσει. Εγώ που τα μεγάλωσα προηγούμαι. Σε σχέση με το απολίθωμα, είναι τρυφεραδάκι ο άντρας. Πρέπει να την αγαπάει πολύ. Αλλιώς πώς; Έχει όλη τη γη στα πόδια του, από γυναίκες όποια θέλει επώνυμες κι ανώνυμες και γενικώς... για να κάθεται μαζί της, σημαίνει ότι έχει καρδούλα. Που το λέει κιόλας! Αφού την αντέχει... γιατί είναι και υστέρω και όχι μόνο. :))) Α παπαπα τί πάθαμε πρωινιάτικα!
Για να σοβαρευτούμε, δεν είναι μαγικοί αυτοί οι στίχοι του θρήνου;
Μεταφράζω τώρα το δεύτερο, το La sangre derramada, Το χυμένο αίμα, με την επωδό ¡Que no quiero verla! κι έχω πάθει! Είδα και την ταινία Θάνατος στη Γρανάδα, ξανά προχθές και κατασυγκινήθηκα. Αν δεν το έχεις δει, δες το είναι φοβερό...
Εξαιρετικό καστ και εικόνες από Γρανάδα, ατμόσφαιρα, αλλά και πίιιικραααα... με τα φασισταριά του κόσμου.
Κι εγω,παρολο που ειμαι του πιο αγγλοσαξωνικου σε γουστα,εναν Ελληνα τον προτιμω.(Μλκας απ' τον τοπο σου...).Τωρα πες και τον ξενο τιτλο της ταινιας μπας και την πετυχουμε πουθενα και τη δουμε.Εχω τον 'Λαβυρινθο του Πανα' και δεν το εχω δει ακομα,οχι γιατι μου εχουν πει οτι ειναι ψυχοπλακωτικο,(ε,ηξερα τι επαιρνα),αλλα γιατι εχει κι εδω κατι φασισταρια, Αργεντινικα,απ' τα χειροτερα στην πιατσα.-ΑΤΠ-
Muerte en Granada, με Andy García και Giancarlo Giannini. Θα το βρέιτε στο νετ εύκολα. Υπάρχουν βιντεάκια και στο you tube, αλλά μην τα δεις... δες την ταινία κατευθείαν. ;)
Τενκ γιου!-ΑΤΠ-
-ΑΤΠ-
Καλημερούδια! Από εκεί που προμηθεύεστε DVD αγοράστε για τη νύφη σου το De amor y de sombra ή σε αγγλική βερσιόν το Of Love and Shadows. Αν και στα ισπανικά είναι άλλη κ..... (κόπια εννοώ) :))))
Τα κέφια μου έχω σήμερα, να μη με βασκάνω, αλλά δεν ξέρω γιατί... ;) Ίσως γιατί εχθές ήταν μια πολύ ζόρικη μέρα!
Φιλιά!
Θα το μεταφερω,αν και νομιζω οτι εχει δει τα 'Απαντα.Ευχαριστω,εκ μερους της.
ΦΤΟΥ ΣΟΥ!
Να μη σε βασκανω!
Καλησπερες!-ΑΤΠ-
Ο Λαβύρινθος του Πάνα μου φάνηκε ιδιαίτερα όμορφη και ποιητική ταινία. Και ο αφηγητής έχει μια απίστευτη φωνή με καταπληκτική άρθρωση, ακόμα και όσοι δεν γνωρίζουν ισπανικά το παρατηρούν στην αρχή της ταινίας. Να την δεις άφοβα ανώνυμε και μια και δυο φορές, αξίζει τον κόπο.
Merci Juanita,μα θα τη δω οπωσδηποτε γιατι την εχω κοπιαρει και την εχω κανει δικη μου!-ΑΤΠ-
Πώς είναι ο τίτλος στα ισπανικά κορίτσια, ξέρετε; μπας και την πετύχω στα γνωστά μέρη; Μου ανάβετε την περιέργεια και μου εξάπτετε τη φαντασία! :)
EL LABERINTO DEL FAUNO (2006),Σκην.Guillermo Del Toro
Και μια διορθωσις.Η υποθεση διαδραματιζεται στη φασιστικη Ισπανια του 1944,κι οχι στην Αργεντινη (οπως λαθος μου ειχε κολλησει).-ΑΤΠ-
@ -ΑΤΠ-
Ευχαριστώ πολύ! Έ ε ε ρχεται... :)
Δεν με εκπλήσσει, γιατί τα τομάρια του Φράνκο ήταν ασύλληπτα. Αλλά μήπως και του Πινοτσέτ και των άλλων όλων ήταν καλύτερα; Ξαναέβλεπα προχθές την ταινία που λέγαμε, του Έρωτα και της Σκιάς, με τη Χιλή και αρρώστησα πάλι. Δεν αντέχονται, ούτε στις ταινίες. Και με το θάνατος στη Γρανάδα, έγινα κουρέλι προχθές. Μα να τον φάνε έτσι; Τόσο αβασάνιστα; Εν ψυχρώ; Δεν καταπίνεται αυτό όσα χρόνια και να περάσουν...
Δημοσίευση σχολίου