Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008

Το Bar το Ναυάγιο... Ακόμα κι αν φύγεις για το γύρο του κόσμου θα' σαι πάντα δική μας θα 'μαστε πάντα μαζί...



Για την Αρλέτα έπεσε η είδηση σαν κεραυνός! Αυτούς που αγαπάμε τους έχουμε καταχωρήσει μέσα μας και ως αγέραστους και ως αθάνατους. Δε θέλω απόψε να κλάψω για την Αρλέτα. Θέλω να ανοίξω το Μπαρ το Ναυάγιο, που το ανοίγω πάντα σε δύσκολες ώρες και να παραγγείλω ποτό στον γνωστό πια Άρη, για να μείνουμε μαζί της απόψε να της κρατήσουμε συντροφιά και να την πείσουμε να το παλέψει! Να μην υποχωρήσει. Τα ήσυχα βράδια βάλε Άρη να παίζουν και πες μου, πες μου αν αυτή η γυναίκα που σημάδεψε τα χρόνια μας τα νεανικά, τους έρωτές μας, τα όνειρά μας, τα δάκρυά μας, αξίζει να φύγει τόσο νωρίς, τόσο απλά, τόσο ξαφνικά και τόσο άδικα. Ξέρω τι σκέφτεσαι. Ότι έτσι θα ήθελε να φύγει. Αθόρυβα. Όπως διακριτικά και γλυκά πορεύτηκε. Ούτε μια φορά δεν προκάλεσε κανέναν, ποτέ, πουθενά. Η παρουσία της στη ζωή μας τόσο αέρινη, τόσο απαλή, τόσο τρυφερή. Τα τραγούδια της χάδι. Στο άκουσμα και μόνο του ονόματός της, γλυκαίνουμε. Μας έρχονται εικόνες με βράδια φεγγαρόλουστα, με κιθάρες, με φωτιές στην αμμουδιά, με αγκαλιές. Αυτή η γυναίκα είναι μια αγκαλιά. Πώς να την αφήσουμε να φύγει; Έχει παγώσει η Ελλάδα απόψε. Όλοι οι φίλοι γράψανε και κάνουν ευχές-προσευχές. Τα τραγούδια της παίζουν παντού. Βάλε κι άλλο ποτό. Γέμισε τα ποτήρια και βάζε τα τραγούδια της να παίζουν. Μας ακούει. Το ξέρω. Μην την αφήσουμε να φύγει ρε γαμώτο. Με το ζόρι να την κρατήσουμε, να την πάρουμε πίσω. Άρη μ' ακούς; Μην κλαις βρε χαζό. Δε θα φύγει η Αρλέτα από την καρδιά μας έτσι κι αλλιώς... Αφού την έχουμε κλείσει μέσα για πάντα... όχι ρε συ, δεν κλαίω. Κλαίω εγώ πια; Περισσέψανε δάκρυα; Τί νομίζεις ρε Άρη ότι είναι και τα δάκρυα; Ωκεανός; Κάποτε τελειώνουν. Έτσι είναι και ο πόνος. Όταν έχεις πονέσει τόσο, γίνεσαι άτρωτος ρε συ. Δεν έχεις γεννήσει και δεν ξέρεις. Για να σου δώσω να καταλάβεις, είναι σαν τη γέννα. Σαν τις ωδίνες του τοκετού, πονάς τόσο, που την ψαλιδιά δεν την καταλαβαίνεις καν. Πώς να στο πω πιο απλά; Και σταμάτα να κλαις, βάλε τραγούδια και γέμισε τα ποτήρια. Πιάσε την κιθάρα κι έλα να της πούμε τα ήσυχα βράδια... κι ίσως αύριο το πρωί να είναι εδώ...




Ακόμα κι αν φύγεις
για το γύρο του κόσμου
θα' σαι πάντα δικός μου
θα είμαστε πάντα μαζί

Και δε θα μου λείπεις
γιατί θα 'ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ' ακολουθεί

Τα ήσυχα βράδια
η Αθήνα θ' ανάβει
σαν μεγάλο καράβι
που θα 'σαι μέσα κι εσύ

Και δε θα σου λείπω
γιατί θα 'ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ' ακολουθεί

Τα ήσυχα βράδια
θα περνάει φωτισμένο
της ζωής μου το τρένο
που θα 'σαι μέσα κι εσύ

Και δε θα σου λείπω
γιατί θα 'ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ' ακολουθεί

15 σχόλια:

monahikoslikos είπε...

και οι λύκοι δακρύζουν καμιά φορά.
Μας συγκλόνισες.

ΩΣΗΕ είπε...

ghtevtria mou..
kai me to vary omixlodes skiniko tou amsterdam....tora desame!

Kalimera sou...

Dee Dee είπε...

Σημερα το πρωι το ακουσα!!! Ειναι παντα τοσο διακριτικη η παρουσια της που την ειχα για αλωβητη, με συγκλονισε η ειδηση. Ευχομαι να αντεξει και να συνεχισει ανωδυνα τη ζωη της!!!

A.F.Marx είπε...

Κι έχει ακόμα, τόσες μουσικές, τόσους στίχους, τόση αγάπη να μοιράσει σε όλους εμάς που αγαπάμε την ίδια και τα τραγούδια της.
Εύχομαι να το ξεπεράσει και να σταθεί δυνατή και πάλι στα πόδια της.

ανεστης είπε...

Εχω την τιμή να τη γνωρίζω. Απίστευτη εσωτερική γαλήνη! Σοφία! Μέχρι και οι γάτες της με κοίταζαν με βλέμμα που "ήξερε".

νατασσΆκι είπε...

Ελπίζω να το ξεπεράσει, να έχουμε καλύτερα νέα αύριο...
Μα είναι αλήθεια ότι πάντα κοντά μας θα είναι, ακόμα κι αν φύγει...

μαριάννα είπε...

@ monahikoslikos

Μακάρι να 'χανε αγαπημένε μου Λύκε την ευαισθησία των λύκων και ιδιαίτερα των μοναχικών, όλοι οι άνθρωποι! Ειδικά εσύ είσαι από τα πιο ευαίσθητα και καλόκαρδα λυκάκια που υπάρχουν!!! Μη νομίζεις ότι επειδή έχω βρει καταφύγιο στις μουσικές και στις λέξεις, δεν νογάω τί γίνεται παραπέρα! ;) Σε φιλώ!

μαριάννα είπε...

@ ωσηέ

Γλύκα μου! Καλά να περνάς και να τ' αφήσεις όλα πίσω! Εδώ θα είναι όλα... Άκουσες; Να περάσεις καλά! ;)

Την αγάπη μου όλη! Φιλιά πολλά!

μαριάννα είπε...

@ Dee Dee

Μακάρι μωρέ Κατερινάκι μου! Μακάρι! Ξέρεις τώρα τί είναι η Αρλέτα για όλους μας... Σταθμός στη ζωή μας.

Σε φιλώ κοριτσάκι!

μαριάννα είπε...

@ A.F.Marx

Ναι βρε Γιώργο μου! Η Αρλέτα είναι μια ανεξάντλητη πηγή ποιότητας, γλύκας, χαδιού, τρυφεράδας.., πιστεύω πως έχει πολλά να δώσει ακόμα, αλλά κυρίως να χαρεί η ίδια! Είναι πολύ νωρίς ακόμα... γαμώτο! Μακάρι οι ευχές όλων μας να πιάσουνε τόπο! Να τις ακούσει και να μείνει...

μαριάννα είπε...

@ ανέστης

Αυτό ακριβώς. Αυτή η εσωτερική γαλήνη και η σοφία που αυτή η γυναίκα έχει και που μεταδίδει με τη μουσική της, με τη ματιά της, με την αύρα της! Το εξέφρασες τέλεια! Τυχερέ! Την γνώρισες ε; Να μας τα γράψεις ε;

μαριάννα είπε...

@ νατασσάκι μου γλυκό!

Σ' ευχαριστώ πολύ! Με συγκίνησες! ;) Ελπίζω να ακουστούν οι ευχές μας! Το έχω ζήσει αυτό με πολύ κοντινό και δικό μου άνθρωπο! Μετά από ατύχημα με μηχανή, 25 μέρες σε κώμα και τον επανέφεραν οι λέξεις μας, όταν πια οι γιατροί δεν είχαν κάτι άλλο να κάνουν. Μας παρότρυναν λοιπόν να του μιλάμε, στην εντατική που ήταν, όσο πιο πολύ μπορούσαμε γιατί στο άκουσμα της φωνής μας, άλλαζαν οι παλμοί στον καρδιογράφο, έσφιγγε με τα δάχτυλα του χεριού... και και και...
Σημασία έχει ότι τώρα είναι μια χαρά! Η αγάπη κάνει θαύματα. Θεραπεύει κυριολεκτικά. Πιστεύω ότι και η Αρλέτα, θα το νιώσει. Και θα θελήσει να μείνει...

Φιλιά πολλά! Κι ευχαριστώ και πάλι!

mareld είπε...

Γητεύτρια μας!
Πέρασα να σου αφήσω μια αγκαλίτσα υάκινθους για την ημέρα. Άφησα και μια ακόμη για σένα στο Στράτο το φίλο μας. Την πρώτη φορά που ήρθα βρήκα τον Ρ Αμπέρτι και πισωγύρισα. Τον αγάπησα τόσο πολύ και πάντα μου λείπει. Τώρα την Αρλέτα που το καλοκαίρι εκτός από τους φίλους μου στη Γρανάδα, φρόντισα να την ακούσουν και να την αγαπήσουν και φίλοι Μεξικανοί.
Να είσαι πάντα όπως είσαι γεμάτη πάθος, καλοσύνη, φως.

μαριάννα είπε...

@ mareld

Ένα θα σου πω. Νύφη στο γάμο μου κρατούσα υακίνθους! Καταλαβαίνεις πόσο μέσα έπεσες στην επιλογή των λουλουδιών; Χίλια ευχαριστώ! Μοσχοβόλησε η Ελβετία!

Un abrazo muy muy fuerte!!!!
Bienvenida amiga mia!!!!

Juanita La Quejica είπε...

Μακάρι να καταφέρει να το ξεπεράσει.