Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2008

Αφιερωμένο με πολύ αγάπη στους γάτους του δικτύου και της ζωής μας!

Έχετε δει πιο τρυφερή αγκαλιά;

Ο Μαύρος Γάτος

Σε στίχους του Θανάση Παπακωνσταντίνου,
έγραψε τη μουσική και τραγουδά
ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου


Ήταν ένας γάτος μαύρος πονηρός
κάθε που εβράδιαζε ντύνονταν γαμπρός
τα μαλλιά του έκανε λίγο κατσαρά
κι ένα κόκκινο παπιόν φορούσε στην ουρά

Σε κάθε σπίτι πήγαινε όπου έβλεπε καπνό
ζητούσε τα κορίτσια δήθεν για σκοπό
κι αυτές άλλο δε θέλανε φορούσαν νυφικά
κάλιο μ'ένα γάτο παρά με κοιλαρά


Μα όπως είπα στην αρχή ο γάτος πονηρός
βόλευε τα κορίτσια και γίνονταν καπνός
με τόση καρπερότητα αχ να 'χα μια σταλιά
γέμισαν τα ιδρύματα με μπάσταρδα γατιά

Οι άρχοντες φοβήθηκαν μην πάθουνε ζημιά
και την κουτάλα χάσουνε μαζί με τα ζουμιά
ρε θες να κάνουν κίνημα του γάτου οι καρποί
κι ό,τι γλυκά ροκάνιζαν σαν φούσκα να χαθεί

Έτσι αφού σκεφτήκανε βρήκαν το πιο σωστό
το γάτο να τσακώσουνε σαν μούτρο αναρχικό
βγήκε λοιπόν σεργιάνι το χαφιεδότσουρμο
αυτοί που αποτελούνε τον εθνικό κορμό


Αχ καημένε γάτο μου την έχεις πια βαμμένη
του έθνους τα λαγωνικά στην έχουνε στημένη
κι όπως το λέω έγινε το πιάσανε το αλάνι
τους είδε μαύρους νόμισε με φίλους πως θα κάνει

Τώρα κλαίει κι οδύρεται μαζεύεται κουβάρι
μήπως τους κρύους δικαστές μπορέσει να τουμπάρει
αχ μη καλοί μου άνθρωποι εγώ δεν είμαι γάτος
εγώ είμαι ένας άνθρωπος με αισθήματα γεμάτος

Κοιτάζω το συμφέρον μου διαβάζω εφημερίδα
και στο στρατό υπηρέτησα για τη μαμά πατρίδα
μα εκείνοι που να ακούσουνε τον στήσανε στον τοίχο
τα μάτια κάπως παίξανε στης τουφεκιάς τον ήχο

Αν μία κόρη έχετε κρατήστε την αθώα
μπορεί ο γάτος να μη 'ρθει μα θα 'ρθουν άλλα ζώα
κι αν είστε κάποιος άρχοντας και παρεξηγηθείτε
στα όργανα μου μια χαρά χωράει να γραφτείτε


Αφιερωμένο στον Μιλτιάδη Θαλασσινό!!! Ως πρώην Μαύρος Γάτος! Και νυν και αεί... θα έλεγα! ;)



Ένας Τούρκος στο Παρίσι

Όταν κεντάει ο Ισαάκ Σούσης στο στίχο και ο
Λαυρέντης Μαχαιρίτσας στη μουσική και στο τραγούδι!


Μου γράφεις δε θα 'ρθεις για διακοπές
χρωστάς μαθήματα μου λες
φωτογραφίες στέλνεις απ' το Λούβρο
και άλλες με τον γάτο σου τον Τούρκο
ο Τούρκος να πηδάει στα σκαλιά
και ύστερα παιχνίδια να σου κάνει
στη γάμπα σου να τρέμει μια ουρά
αυτός ο Τούρκος Τούρκο θα με κάνει
στη γάμπα σου να τρέμει μια ουρά
αυτός ο Τούρκος Τούρκο θα με κάνει

Ζηλεύω το μικρό σου το γατί
στα πόδια σου κοιμάται όταν διαβάζεις
δεν ξέρω αν κοιμάστε και μαζί
ή μ' άλλον στο κρεβάτι τον αλλάζεις
δεν ξέρω αν κοιμάστε και μαζί
ή μ' άλλον στο κρεβάτι τον αλλάζεις

Μου γράφεις πως σου έλειψα πολύ
μου στέλνεις χάρτινο φιλί
το χρόνο σου μετράς για το πτυχίο
το γράμμα μου σου φάνηκε αστείο
κι ο Τούρκος στη μοκέτα αραχτός
φιλίες με τους Γάλλους σου να πιάνει
να πίνει και να τρώει ό,τι τρως
αυτός ο Τούρκος Τούρκο θα με κάνει
να πίνει και να τρώει ό,τι τρως
αυτός ο Τούρκος Τούρκο θα με κάνει

Ζηλεύω το μικρό σου το γατί
στα πόδια σου κοιμάται όταν διαβάζεις
δεν ξέρω αν κοιμάστε και μαζί
ή μ' άλλον στο κρεβάτι τον αλλάζεις
δεν ξέρω αν κοιμάστε και μαζί
ή μ' άλλον στο κρεβάτι τον αλλάζεις

Συγχώρα με που γίνομαι μικρός
μα η ανάγκη να σε νιώσω είναι μεγάλη
μακριά σου νιαουρίζω μοναχός
μα c' est la vie που λένε και οι Γάλλοι
μακριά σου νιαουρίζω μοναχός
μα c' est la vie που λένε και οι Γάλλοι

Αφιερωμένο στον πολυαγαπημένο
Frankie the cat

Σερενάτα!

Η θρυλική Σερενάτα της Μαριανίνας Κριεζή
σε μουσική του Λάκη Παπαδόπουλου
Τραγουδά η Αρλέτα φυσικά!

Κάπως σαν αστείο είπαμε αντίο
πήρα το πικάπ σου και μου πήρες το ψυγείο
πήρες τα σεντόνια πήρα τη μπιγκόνια
κι απ' το χωρισμό μας έχουν κλείσει τρία χρόνια

Δε θέλω να σε ξαναδώ
μανάρι μου τα κάναμε σαλάτα
θέλω μονάχα να σου πω
πως απόψε γέννησε η γάτα

Έκανε παιδάκια δυο τιγρέ γατάκια
τα 'χει παρατήσει στης κουζίνας τα πλακάκια
Μοιάζουν τα καημένα παραζαλισμένα
κι έβγαλα το ένα Παναγιώτη σαν εσένα

Δε θέλω να σε ξαναδώ
μανάρι μου τα κάναμε σαλάτα
θέλω μονάχα να σου πω
πως απόψε γέννησε η γάτα

Άραγε πού να 'σαι, άραγε θυμάσαι
που 'λεγες στη γάτα «Σερενάτα μη φοβάσαι!
Σ' όλη τη ζωή μου θα 'σαι το γατί μου
δε θα ξαναδώσω σ' άλλη γάτα την ψυχή μου»

Δε θέλω να σε ξαναδώ
μανάρι μου τα κάναμε σαλάτα
θέλω μονάχα να σου πω
πως απόψε γέννησε η γάτα

Μες στη σιφονιέρα έγινε μητέρα
άφησε τα δυο της τα γατάκια εδώ πέρα
κι έφυγε από μένα για να 'ρθει σε σένα
πες μου τι να κάνω τα 'χω πια κι εγώ χαμένα

Μαύρα τα μαντάτα για τη Σερενάτα
που παλιά την τάιζες μπαρμπούνια μαρινάτα
τώρα δε σε νοιάζει πού ξεχειμωνιάζει
ούτε αν μας την πάτησε κανένας καμικάζι

Δε θέλω να σε ξαναδώ
μανάρι μου τα κάναμε σαλάτα
θέλω μονάχα να σου πω
πως απόψε γέννησε η γάτα

Μάτια μου αντίο τέλειωσε τ' αστείο
πήγα το πρωί και ξαναγόρασα ψυγείο
πάρε άλλα πιάτα βρες μιαν άλλη γάτα
όμως να θυμάσαι πού και πού την Σερενάτα

Δε θέλω να σε ξαναδώ
μανάρι μου τα κάναμε σαλάτα
θέλω μονάχα να σου πω
πως απόψε χάσαμε τη γάτα

Αφιερωμένο στην αγαπημένη μας
Κλέλια!


Πολύ τον τραγούδησε τον γάτο ο Έλληνας! Είναι που του πάει και σαν στυλ! :))))
Γράψτε κάτι αγαπημένο σε τραγούδι ή γατοϊστορία... να τρυφερέψουμε λιγάκι μακριά από τις... άλλες «γατοσκυλοϊστορίες»!

17 σχόλια:

μαριάννα είπε...

.
.
.
.
.
Γατοϊστορίες... Άκουσα δύο προ καιρού και κατασυγκινήθηκα. Θα τις γράψω αργότερα...
Στο μεταξύ στέλνω όλη μου την αγάπη στην Ήλια και στις άλλες μου φίλες που τραβάνε μανίκι με την αλεργία μου στο τρίχωμα των αγαπημένων τους γατιών! ;)

Unknown είπε...

οι γατοϊστορίες σου είναι απόλαυση, διότι από ό,τι φαίνεται, η γατομουσική μας εξαιρετική!
βλέπεις είμαστε χαδιάρικος λαός, τι να κάνουμε;

koulpa είπε...

xaxa..Καταπληκτικά.. και τα τρία.. και οι φωτογραφίες..:):)
Αν και δεν ακούς ρεμπέτικα..
Ως και ο γάτος έβγαλε
τη γάτα στη ταράτσα
και μοναχά εμείς οι δυό
χαθήκαμε απ'τη πιάτσα..:):)

και "νιαου βρε γατούλα
με τη ροζ μυτούλα.."

και "ενα χρυσόψαρο μεσα στη γυάλα
και μιά γατούλα φίνο θυλικό
πρασινοματα και κοκκινομάλα
αρχισαν ένα παιχνιδάκι ερωτικό.."

αυτά από μνήμης..
Φιλιά και καληνύχτες:):)

Ανώνυμος είπε...

Στίχοι: Λάκης Παπαδόπουλος
Μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Λάκης Παπαδόπουλος

Γάτα που γυρίζει το βράδυ
Με έχει βάλει σημάδι
Μοναχή της νιαουρίζει τη νύχτα
Δυο σκύλους έχει μπλέξει στα δίχτυα
Δεν ξέρει τι είναι χάδι
Γάτα που γυρνάει βράδυ
Δίπλα στα αυτιά μου ακονίζει δόντια
Και δε μ' αφήνει να σταυρώσω νότα

Εμένα διάλεξε απ' το κοπάδι
Με τυρρανάει κάθε βράδυ
Δεν ξέρει από αγάπη
Γυναίκα είναι, τι να πεις;

Κάποιος της γυάλισε πάλι
Τρώει κι από ξένο τσουκάλι
Μποντιμπιλντάς από δίπλα μάντρα
Λες και δε μ' έχει εμένα άντρα

Γάτα που γυρίζει το βράδυ
Με έχει βάλει σημάδι
Μοναχή της νιαουρίζει τη νύχτα
Δυο σκύλους έχει μπλέξει στα δίχτυα
Δεν ξέρει τι είναι χάδι
Γάτα που γυρνάει βράδυ
Δίπλα στα αυτιά μου ακονίζει δόντια
Και δε μ' αφήνει να σταυρώσω κότα

Ανώνυμος είπε...

Οι γάτες είναι υπέροχα ζώα. Και το πιο υπέροχο του είδους τους είναι ότι αυτές σε επιλέγουν και όχι εσύ

Ν :)

Antoine είπε...

Εγώ έχω μια υπέροχη, φοβερή, συναρπαστική, τρυφερή, λατρεμένη, πολυαγαπημένη, γαλανομάτα, ξανθιά Ρεγγίνα... αχ, πόσο την αγαπάω!

"Αχ καημένε γάτο μου την έχεις πια βαμμένη
του έθνους τα λαγωνικά στην έχουνε στημένη"

...τους λατρεύω αυτούς τους στίχους!

habilis είπε...

Επιφυλασομαι να σου πω την ιστορια του γατου μου ο οποιος και δεν λεει να βαλει μυαλο...Χαιρομαι που αφιεροσες στην Κλελια...

μαριάννα είπε...

@ abttha

Ναι. Παραείμαστε χαδιάρηδες και με πολλά λεφτά αισθήματα. Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα...
Κάποτε το αποζητούσα το χάδι κι εγώ... τώρα βγάζω αγκάθια στο πλησίασμα. Πιο πολύ εμπιστεύομαι πια αυτούς που δεν πολυχαϊδεύουν και δεν πολυμιλάνε. ;)

μαριάννα είπε...

@ koulpa

Με εντυπωσιάζεις με τα από μνήμης σου! Πολύ μου αρέσουν! Και μην κολλάς που είπα για το ρεμπέτικο. Το εκτιμώ πολύ σαν δημιουργία αυθεντική. Απλά δεν θα το βάλω να το ακούω στο σπίτι σε ώρα χαλάρωσης.
Καλό βράδυ μάτια μου και σ' ευχαριστώ! Φιλιά! :)

μαριάννα είπε...

@ smc

Αχ βρε παλιομισοφόρια τί τραβάν' για σας τ' αγόρια! :)))
Γελάω και μόνο στην ιδέα του Λάκη να γράφει το συγκεκριμένο.
Να είσαι καλά κοπέλα μου! Σ' ευχαριστώ πολύ! :)

Φιλώ σε!

μαριάννα είπε...

@ Νεφελόεσσα

Α ναι; Αυτό δεν το ήξερα. Αυτές σε επιλέγουν ε;
Λοιπόν εγώ λόγω αλεργίας, δεν τις γνωρίζω καλά. Όμως δεν τις είχα ποτέ σε εκτίμηση. Τις θεωρώ ζηλιάρες και κακίστρες, σε αντίθεση με τα σκυλιά που τα λατρεύω και τα υπερεκτιμώ. Για την πίστη τους και την αφοσίωσή τους και το προστατευτικό του χαραχτήρα τους. Είχα προσδώσει στις γάτες χαραχτηριστικά ναζιάρας γυναίκας και στους σκύλους αντρική σοβαρότητα, αντρών με βάρος στο λόγο τους, της γενιάς του παππού μου, όχι των σημερινών. ;)
Και κάτι που σιχαινόμουν στις γάτες είναι που μου έχουν πει ότι ζηλεύουν τα μωρά της οικογένειας. Τα βρέφη. Προσωπική άποψη δεν έχω... ότι ακούω λέω. Θα σας γράψω όμως ένα περιστατικό που με συντάραξε πρόσφατα.
Καλησπέρες! :)

μαριάννα είπε...

@ Antoine

Όταν λες ξανθιά; Για μεταφρασέ το σε γάτα. :)))
Για τους στίχους... τί να σου λέω... και τα τρία αυτά τραγούδια τα λατρεύω! Απίστευτοι στίχοι!

Φιλιά!!!

μαριάννα είπε...

@ habilis

Ωχ! Κεραμιδόγατο έχεις αλανιάρη; Αυτοί έχουνε πολύ γέλιο.
Την Κλέλια μας δε θα θυμόμουνα με Αρλέτα; Γίνεται; ;)

μαριάννα είπε...

Λοιπόν η ιστορία που σας έλεγα.

Που με συγκίνησε, με αρρώστησε, τα Χριστούγεννα που ήμουν Ελλάδα. Η κόρη μου δουλεύει σε μια ναυτιλιακή, στον Άλιμο. Ένα ολόκληρο κτίριο δικό τους και η δικιά μου δουλεύει στο τσάρτερ με 5-6 ακόμα κοπέλες, στο ισόγειο. Απ' έξω κήπος. Στην πόρτα του γραφείου τους, τριγυρνάει μια μαύρη γάτα άσχετη, που δεν είναι κανενός. Απλά επειδή την ταΐζανε, είχε μάθει και καθότανε στην πόρτα τους. Κάποια φορά τους κουβάλησε ένα μικρό, νεογέννητο γκρίζο γατάκι, γύρευε που το πέτυχε. Δεν ήταν δικό της. Το είχε υιοθετήσει όμως. Το μεγάλωνε σαν μάνα του με κάθε στοργή. Έβγαζε νύχια αν πλησίαζε κανείς εκτός αυτών που εμπιστευόταν. Είχε γίνει υπέροχη μάνα και σε όλη την εταιρεία σχολίαζαν το γεγονός χαμογελώντας και καμαρώνοντάς την. Ώσπου μια μέρα συνέβη το μοιραίο. Τα αυτοκίνητα μπροστά στην Αλίμου, πάνε με χίλια. Κάποιο από αυτά σκότωσε το μικρό γατάκι...
Παιδιά είναι ασύλληπτο, το τί έχει κάνει αυτή η γάτα. Κάθεται συνέχεια μέσα στη λεωφόρο, στο σημείο που σκοτώθηκε το γατάκι της και κλαίει. Μέρες πολλές... Πάνε τα κορίτσια την παίρνουν, προσπαθούν να την ταΐσουν, δεν τρώει τίποτα. Όλα τα καλά της δίνουν, τίποτα. Μόνο κλαίει και ξαναπηγαίνει στο σημείο που σκοτώθηκε το μωρό της. Έχουν συγκλονιστεί όλοι. Τα αφεντικά από πάνω, ρωτάνε και ξαναρωτάνε αν έφαγε... οι υπάλληλοι όλοι την κανακεύουνε. Τίποτα η μάνα. Απαρηγόρητη!
Δεν αντέχω να ρωτήσω την κόρη μου τί απέγινε... αποφεύγω...

χαρίδημος είπε...

Υπάρχει όμως και το....απόψε κάτης θα γενώ, να βγω να κατσουλίζω και όπου μου πούνε, να, ψι, ψι...εκειά θα πα καθίζω. :)

μαριάννα είπε...

@ χαρίδημος

Έσκισες! Η καλύτερη μαντινάδα! Πώ πωωω! Τί μου θύμισες τώρα... :)
Πού είσαι 'συ βρε κάτη; Σε ποιά κεραμίδια ξενυχτάς; Ερωτευθήκαμε και τρέχουμε; :)))))

Φιλιά!!!

χαρίδημος είπε...

Εμ, τι να κάνω ρε...κατσουλίζω..:)
Φιλιά!