Έπεσε στα γόνατα η ψυχή
Έπεσε στα γόνατα η ψυχή
και προσκύνησε το μεγάλο θαύμα
που ορθονότανε ολόγυρά της.
Γιώργος Σαραντάρης
(30.01.1935)
Ανθολόγηση από το σύνολο
του έργου του
Επιμέλεια: Μ.Γ. Μερακλής
Αθήνα 2002
Παραφερνάλια-Τυπωθήτω
ιταλοελληνικός έρωτας!
Έπεσε στα γόνατα η ψυχή
και προσκύνησε το μεγάλο θαύμα
που ορθονότανε ολόγυρά της.
Γιώργος Σαραντάρης
(30.01.1935)
Ανθολόγηση από το σύνολο
του έργου του
Επιμέλεια: Μ.Γ. Μερακλής
Αθήνα 2002
Παραφερνάλια-Τυπωθήτω
ιταλοελληνικός έρωτας!
.jpg)
%20(1).png)
.jpg)
32 σχόλια:
"Όλοι θα μάθουμε ξανά τον έρωτα
Σαν να μην τον ξέραμε ποτέ
Σαν να τον είχαμε λησμονήσει
Γιατί τον είχαμε λησμονήσει"
Ο Σαράντάρης είναι πολύ καλός ποιητής και έκανες πολύ καλά που μας τον θύμησες Μαριάννα.
Κι επειδή πρόσφατα έγραφα κάτι για τη Μελισσάνθη, ανακάλυψα πως τους συνέδεε μια αμοιβαία εκτίμηση κι ένας, θα έλεγα, πλατωνικός έρωτας (γιατί η Μελισσάνθη είχε παντρευτεί από μικρή).
Αξίζει να αναρωτηθεί κανείς πόσα από τα ερωτικά τους μπορεί να γράφτηκαν από τον έναν για τον άλλον, χωρίς να μπορούν να το γράψουν ανοικτά...
Καλημέρα καλή μου Γητεύτρια, ασφαλώς και δεν έχω ξεχάσει όσα είπα για ανάρτηση ιταλικής ποίησης κ.τ.λ. στο Rondo. Το έχω κρατήσει και επιφυλάσσομαι, να ανταποκριθώ πρώτα σε όλα όσα τρέχουν και προηγούνται, δηλ. με τη σειρά τους.
Την καλημέρα μου!! Όλα πολύ όμορφα!
O μέγας Ελύτης πάντως δεν λησμόνησε τον Σαραντάρη:
Γιώργος Σαραντάρης
Θ' ανάψω δάφνες να φλομώσει ο ουρανός
μήπως και μυριστείς πατρίδα και γυρίσεις
μέσ' απ' τα δέντρα που σε γνώριζαν και που γι' αυτό
τη στιγμή του θανάτου σου άξαφνα τινάξανε άνθος
Εμάς τους γύφτους άσε μας
τους «οικούντας εν τοις κοίλοις»
τι δε νογάμε από γιορτή
Και τα πουλιά δε βάνουμε προσάναμμα
μα στον ύπνο μας καθώς μας είχες μυήσει
δώθε από τη φθορά πλέκουμε τους κισσούς
μακριά σου πιο κι απ' το Α του Κενταύρου
«Ως εν τινι φρουρά εσμέν»
μαργωμένοι μες στο χρόνο
κι από τραγούδι αμάθητοι
Μόνος εσύ ο αιρετικός της ύλης αλλ'
ομόθρησκος των αετών το ύστερο άλμα
τόλμησες. Κι οι ποιμένες σ' είδανε της Πρεμετής
μες στης άλλης χαράς το φως να οδοιπορείς πιο νέος
Τι κι αν ο κόσμος μάταιος
έχεις μιλήσει ελληνικά
ως «εις τον έπειτα χρόνον»
κι από την ομιλία σου ακόμη
βγάνουν θυμίαμα οι θαλασσινοί κρίνοι
και κάποιες θρυλικές κοπέλες κατά σε
μυστικά στρέφουνε τον καθρέφτη του ήλιου.
1955
Οδυσσέας Ελύτης
(αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να βρω την πηγή του, θα προσπαθήσω όμως)
Έχω συλλέξει όσα ποιήματα έχω βρει , που να αναφέρονται στον ... Ύπνο , και τα χρησιμοποιώ , για να λέω ... "εξυπνάδες" στον χώρο της δουλειάς ... (είμαι Αναισθησιολόγος) ....
Ο Γιώργος Σαραντάρης , είναι μέσα στη συλλογή μου με το :
Ο ΥΠΝΟΣ
Ο ύπνος , είναι ένας απλοϊκός άνθρωπος
γεμάτος δώρα,
που τα χαρίζει σ' όλους
που τα μαζεύουν όλοι .
Ο ύπνος είναι ένας κύκνος αυθόρμητος
που ανάβρυσε πάνω στα νερά της ψυχής...
Ο πόθος μας δεν του μοιάζει .
----------------
Τα φιλιά μου .
Συγχίστηκα , που δεν ζω στην Αθήνα ... Ήθελα να πάω στο ... Καμπαρέ ...
έχεις κάτι εμπνεύσεις!!!
φτου φτου μην σε ματιάσω!!!
φιλιά
@ κούκος
Στην αγάπη και στον έρωτα
ορκίζεται μελαγχολικά
η ψυχή μου·
κι απάνω της κρέμεται αθέατος
λυπημένος σαν θάνατος
ο ουρανός.
Γ.Σ.
10.4.1934
Πολυ ομορφο Μαριαννα. Ευχομαι κι αλλες τετοιες εμπνευσεις. Φιλια! :))))))))
@ σοφία κολοτούρου
Σοφάκι, σου έγραφα πόση ώρα σχόλιο και σου έλεγα ότι ο Σαραντάρης και οι ποιητές αυτής της γενιάς είναι πολύ αγαπημένοι και ότι ξέρεις την αδυναμία μου εσύ και ο γουίβερ! :)
Μετά πατάω σεντ και μου λέει η μπλογκ σποτ η κάργια, λυπούμαστε αλλά το αίτημα σας δεν μπορεί να ικανοποιηθεί και μου βγάζει ένα νούμερο. Κάνω μπακ, άφαντο το σχόλιο. Τραβάω μια κλοτσιά στο γραφείο, έριξα τα σχετικά γλυκόλογα και ξαναγράφω σαν... άντε να μην πω.
Λοιπόν, ναι με την Μελισσάνθη, ήταν φίλοι και ίσως και κάτι πιο πολύ... Ποιός να ξέρει. Ας αφήσουμε τη φαντασία μας να καλπάσει αχαλίνωτη. :)
ΑΝΕΜΟΙ
Ω τα πουλιά που ακούγαμε
Δεν έμειναν πουλιά
Έγιναν άξαφν' άνεμοι
Και μας τρελαίνουν
Γ.Σ.
25.5.1938
@ Surrealist
Γεια σου Στέβη μου!
Κι εγώ τα ίδια κάνω. Άλλα θέλω να γράψω, άλλα πρέπει κι άλλα μου 'ρχονται! Οπότε ούτε να το σκέφτεσαι... Εδώ θα είμαστε άλλωστε ;)
Καλή σου μέρα κοπέλα μου!
@ Κ.σ-Μ.
Λοιπόν πας ξετρυπώνεις όσα με συγκινούν! Έχεις μια τέχνη σ' αυτό...
Καταπλητικός Ελύτης! Πραφανώς συγκινημένος από το μεγαλείο του ποιητή, αποτίει τον δικό φόρο τιμής.
Ο Σαραντάρης ήταν αυτός που καθιέρωσε τις λέξεις ήλιος - θάλασσα - γυναίκα - φως - άνεμος - ζωή - θάνατος!
Και ο Ελύτης δεν ξέρω αν όντως είχε στο μυαλό του, το «Όταν θα σηκωθείς...», πάντως αυτή την αίσθηση είχα όταν είχα διαβάσει το ποίημα αυτό.
ΟΤΑΝ ΘΑ ΣΗΚΩΘΕΙΣ...
Όταν θα σηκωθείς από τον τάφο
Με τα γόνατα θα έρθω να σε φιλήσω
Με τα χείλια μου θα σου ανοίξω τα χείλια
Με τα χέρια μου θα σου ανοίξω τα χέρια
Θα σε βρω ζεστή και λαίμαργη
Όπως όταν ξυπνούσες
Θα σου αγοράσω έν' άλογο
Να φεύγεις με τον άνεμο
Και τί κελαηδισμό
Θα κάνουν γύρω μας οι κρίνοι
Αρώματα θε να σκορπούν
Που θα περνάω μέσα τους
Μαζί σου που θα τραγουδάς
Μαζί μας η οικουμένη
Γ.Σ.
17.7.1939
Μα είναι να μην τον θυμάται ο Ελύτης; Και να μην δακρύζουμε εμείς;
Ευχαριστώ σε Κ.σ-Μ. !!!
Μόνο ο Ελύτης;
Για τον Χατζιδάκι τι να πούμε;
Ο μέγας της Ποίησης με τους στίχους του και ο μέγας της Μουσικής με τις νότες του και με τη θεία φωνή της Φλέρυ:
Ποιος είν’ τρελλός από έρωτα
Kαλή ακρόαση!
(αν κάποιοι τσίκνισαν απόψε "παραδοσιακά", καλά θα κάνουν να το ακούσουν και να το ξανακούσουν, ως μουσική απορρύπανση)
.
Silia, αφού συλλέγετε ποιήματα για τον ύπνο, σας αφιερώνω AYTO και σας συνιστώ να μην συγχύζεσθε που δεν ζείτε στην Αθήνα. Καλύτερα συγχυσμένη παρά σχιζοφρενής όπως είναι οι περισσότεροι κάτοικοι της πρωτεύουσας που ξοδεύουν τη μισή ζωή τους στις αποστάσεις και στους ασφυκτικά μποτιλιαρισμένους δρόμους.
Με την ευκαιρία, επιτρέψτε μου να σας ρωτήσω κάτι σχετικό με το επάγγελμά σας, μιας και το εμπέδωσα ότι είστε Αναισθησιολόγος. Έχω ένα φίλο, αναίσθητο και πότη, που ισχυρίζεται ότι και η δική του κακή συνήθεια θα έχει εις το μέλλον τα ίδια αποτελέσματα που έχει η άσκηση της επιστήμης σας. Μου λέει ότι η μέθη θα είναι η αναισθησία του μέλλοντος, λόγω του ότι το οινόπνευμα, σε πολύ υψηλά επίπεδα, λειτουργεί ως αναισθητικό επειδή προκαλεί καταστολή του ΚΝΣ. Με διαβεβαιώνει ότι έχει ήδη εφαρμοσθεί. Αληθεύει μια τέτοια εξέλιξη;
Αν αληθεύει, ευχαρίστως να πάω να βγάλω, επιτέλους, τις αμυγδαλές μου.
@ Silia
Για τη συλλογή σου Αννούλα μου:
ΚΟΙΜΗΘΗΚΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΑΝΟΙΧΤΟ
Κοιμηθήκαμε με το στόμα ανοιχτό. Κι ο Θεός έριξε τ' αγκίστρι, και μας πήρε την ψυχή
Γ.Σ.
27.6.1938
ΠΟΙΑ ΨΕΜΑΤΑ;
Πέρασε πάνω μου ο οδοστρωτήρας του ύπνου
Και τώρα είμαι νέος Δέν θυμάμαι πια
Είμαι νέος Δεν ξέρω από ψέματα
Ποιά ψέματα; Τάχατες σας είχα λησμονήσει,
Αγάπη σφρίγος δικαιοσύνη,
Ωραία αγάλματα της πολιτείας μου;
Γ.Σ.
31.5.1938
Το πρώτο όμως μην το πεις στους ασθενείς... και σκιαχτούνε! :))))
Φιλιά κοπέλα μου! Να 'σαι καλά!
@ αλεξάνδρα
Καλώς την κούκλα! Να 'σαι καλά κοπελιά μου!
Φιλάκια πολλά!!!!
@ δημήτρης
Καλησπέρα μάτια μου!
Να είσαι κι εσύ πάντα καλά, να μας χαρίζεις όλα τα όμορφα που νιώθεις και που μοιράζεσαι μαζί μας τόσο γενναιόδωρα!
Πολλά πολλά φιλιά!
@ Κ.σ-Μ.
Αχ τί υπέροχο! Ότι καλύτερο χρειαζόμουν με την κούραση που έχω...
Ότι και να σου πω είναι λίγο. Λατρεμένο τραγούδι! Και με ιστορία! Έχω τόσα να θυμάμαι ρε γαμώτο. Αφού αναρωτιέμαι...
Έζησα τόσο έντονα τη ζωή μου; Ή μεγάλωσα και χαμπάρι δεν πήρα;
Ευχαριστώ...
Όντως πολύ ωραία ιδέα αυτή η συλλογή με τα ποιήματα για τον ύπνο. Αλλά θυμήθηκα και την εισαγωγή στο "όταν οι ήρωες κοιμούνται ανήσυχοι" του Λουντέμη, κι ας μην είναι ποίηση, μπορεί όμως να σε ενδιαφέρει.
Χοντρικά όπως το θυμάμαι το απόσπασμα (όπως ξέρει η Μαριάννα υποχρεώθηκα στην τελευταία μετακόμιση να αφήσω τα βιβλία μου στο άλλο σπίτι) έλεγε:
" Τώρα οι ήρωες κοιμούνται ανήσυχοι... Ήρωες γρηγορείτε, για να μην σας πιάσουν στον ύπνο κείνοι που κυνηγούν τον ύπνο σας..."
OPOIOS EIN' TRELLOS APO EROTA,KAI ZEI STHN TAIWAN,MPOREI TORA NA PAREI ADEIA MET' APODOXON!TO AKOYSA SHMERA TO PROI STO RADIOFONO!TAIVANEZOS AFENTIKOS,'RIXNEI' ADEIES STOYS YPALLHLOYS TOY,POU EXOYN PERASEI EROTIKH APOGOHTEYSH.S' AYTOYS POY EINAI METAXY 20-25 DINEI MIA MERA,STOYS 25-30 DYO KAI STOYS ANO TON 30 TREIS!TOUS EFAGE TOUS ELLHNARES ERASTES!EDO TO MONO POY BOREI NA SE DIKAIOLOGHSEI EINAI H KATATHLHPSH THS DEYTERAS META APO HTTA THS OMADARAS SOY.(ASE TA SAPIA,KYRA MOY,POY 'XEI TO PAIDI SOY PYRETO!EDO DEN MAS EDOSE TO BBENALDDY!!)
-ATP-
PS1.GRR#@*ARGHH!!!TA PLHKTROLOGIA MOY MESA!DEN BORO NA BGALO TO ELLHNIKOS,KAI TA GRAFO SAN THN KALOMOIRA!& SHMERA THA LEIPEI OLH MERA O DIKOS MOY AFENTIKOULHS POY BOREI NA ME BOHTHHSEI!
PS2.KALE PES KAI MIA KALHMERA...
KALHMERA SAS!!
Συγγνώμη που παρεμβαίνω, αλλά αυτό με τον έρωτα το διάβασα εχθές στα ΝΕΑ και "ο αφεντικός" ήταν σίγουρα γυναίκα, με γυναίκες υπαλλήλους, γιατί είχε και φωτογραφία.
Δεν νομίζω να σκεφτόταν άντρας τέτοιο πράγμα...
OXI KAI SYGGNOMH!EGO ETSI TO AKOYSA,ETSI TO METEFERA.GYNAIKA,E;
OTAN THA GINO KAI GO AFENTIKO,THA TO EFARMOSO AMA TH AFENTIKOPOIHSH MOY!(AFTO EPREPE NA GRAFEI POLYTONIKA KAI ME TIS YPODIASTOLES TOY,ALLA POY..ARGHHHHH,XANAMANA!!)
-ATP-
Alma mia!
Είμαι πάλι καλά!
Είπα να σου θυμίσω..
Aceituneros
Andaluces de Jaén,
aceituneros altivos,
decidme en el alma, ¿quién,
quién levantó los olivos?
No los levantó la nada,
ni el dinero, ni el señor,
sino la tierra callada,
el trabajo y el sudor.
Unidos al agua pura
y a los planetas unidos,
los tres dieron la hermosura
de los troncos retorcidos.
Levántate, olivo cano,
dijeron al pie del viento.
Y el olivo alzó una mano
poderosa de cimiento.
Andaluces de Jaén,
aceituneros altivos,
decidme en el alma ¿quién
quién amamantó los olivos?
Vuestra sangre, vuestra vida,
no la del explotador
que se enriqueció en la herida
generosa del sudor.
No la del terrateniente
que os sepultó en la pobreza,
que os pisoteó la frente,
que os redujo la cabeza.
Árboles que vuestro afán
consagró al centro del día
eran principio de un pan
que sólo el otro comía.
¡Cuántos siglos de aceituna,
los pies y las manos presos,
sol a sol y luna a luna,
pesan sobre vuestros huesos!
Andaluces de Jaén,
aceituneros altivos,
pregunta mi alma: ¿de quién,
de quién son estos olivos?
Jaén, levántate brava
sobre tus piedras lunares,
no vayas a ser esclava
con todos tus olivares.
Dentro de la claridad
del aceite y sus aromas,
indican tu libertad
la libertad de tus lomas.
Miguel Hernandez
O Σαραντάρης.. θα τον συναντήσεις και σπίτι μου σε λίγες μέρες!
Φιλάκια!
@ σοφία κολοτούρου
Καλημέρα! :)
Ξέρεις τί θυμήθηκα τώρα με τη συλλογή της Άννας με τον ύπνο; Τις εποχές δόξης των Εκφραστών, τότε που είχαμε οργανώσει την ποιητική βραδιά για τον έρωτα και είχαν μαζευτεί περίπου 70 απαντήσεις, με τα ερωτικά ποιήματα που αγαπάει ο καθένας μας.
Θεματικές ποιητικές ημερίδες, μου αρέσει η ιδέα!
Έχω μια ιδέα, θα την ανακοινώσω σε λίγες μέρες με ποστ. ;)
@ -ATP-
Πολύ λογική την βρίσκω την τύπισσα που το κανόνισε! Ερωτική γυναίκα θα είναι σίγουρα, ήξερε τι θα πει να είσαι κουρέλι και στα πατώματα! ;)
Αααχ! Πολύ καιρό έχει να μου προκύψει... και πολύ βαριέμαι χωρίς αυτή την αίσθηση. Άσε που δεν χάνω κιλά, αν και με πολύ σκληρή δίαιτα! Ενώ μόλις ερωτευθώ παράφορα, κάτι γίνεται ρε συ στον οργανισμό μου και γίνομαι συλφίδα. Έλα μου που σ' αυτό παραγγελιά δεν πέφτει, να ρίξω μία έτσι απογευματάκι να μου τον φέρει ο ντιλιβεράς για βράδυ στο κουτί... χαχαχαχαχα
Με εμπνέετε κόρες και γράφω βλακείες κι έχουμε και τον γούγλη και μας κάνει ρόμπα ξεκούμπωτη! Πέφτω καμιά φορά σε αναζήτηση στα σχόλιά μας και με πιάνει νευρικό γέλιο από τον αυθορμητισμό μας που έχει καταγραφεί χυμώδης κι ολοζώντανος. :Ρ
Λοιπόν, άκου. Επειδή έχω μεγάλο πόνο με τις γλώσσες στο πισί, όπου μου έχει βγάλει την πίστη ανάποδα η αλλαγή των γλωσσών, είχα 4. Τώρα έχω τις 3 απαραίτητες, και τα ισπανικά έχουν αλλού γι αλλού τα σύμβολα οπότε χρησιμοποιώ και την αγγλική και κάθε μέρα βασανίζομαι.
Οπότε την αλλαγή εγώ την έχω στο
shift+ctrl για να πατάω τάκα τάκα με το αριστερό και εύκολα. Ἀλλοι, λιγότερο έξυπνοι:Ρ, το έχουν
shift+alt
Για δοκίμασε και πες μας αν τα κατάφερες...
Η ατάκα της ημέρας καταγράφεται:
Αφεντικοποίηση!!! φςςςςςςς και γαμώ! ;)
@ mareld
Καλημέρα γιασεμάκι!
Κοίτα πάλι σύμπτωση... Μιγκέλ Ερνάντεθ διάβαζα κι εγώ αυτές τις μέρες και ήμουν συγκινημένη και έτσι θυμήθηκα τον Σαραντάρη, αφού η άτυχη ζωή τους, ήταν παράλληλη! Τόσο εκλεκτοί και έφυγαν και οι δυο τόσο νέοι και τόσο άδικα. Στη φυλακή ο ένας, στον πόλεμο ο άλλος.
Ευχαριστώ γλυκιά μου! Να είσαι πάντα καλά και να σε έχουμε χαρούμενη!
Φιλάκια γιασεμάκι!
Και σαν ακόμη ένα φρέσκο νέο, σου λέω ό,τι σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσει η ολοκαίνουργια δουλειά της Μαρίζας Κωχ αποκλειστικά πάνω στην ποίηση του Σαραντάρη! Τα' χω ακούσει! Αριστουργήματα! Έρχεται (όπου να' ναι)...
1st.MBRE,(OXI 'VRE'),DEN EIMAI TOSO GAOU!APLA KANAME MIA APENTOMOSH (AFTO POS SOY FANHKE?) TOY PCIOY,KAI TO AFENTIKOYLI MOY,(a.k.a. my brother),DEN PERASE TA ELLHNIKA,KAI M'EBALE KAI NA PSAXNO STON ELLHNIKO XRYSO ODHGO THLEFONA,O HLITHIOS!META MOY TO 'PE OTI DEN TA PERASE AKOMA!TO 'KAPSE ENTELOS.AFTOS,SHMEIOTEON,EINAI PIO 'GEROS' APO MENA.XI!XI!XI!(POY NA M' AKOYSEI...)
2nd.KALE,EGO POY EIDA TH REINA GHTEYTRIA STH PHOTO,MIA XARA SYLFIDA THN EIDA!
-ATP-
@ μπόσκο
Αυτό αγόρι μου δεν είναι νέο!
Ε Ι Δ Η Σ Α Ρ Α είναι!
Και μάλιστα από τις πιο ευχάριστες που θα μπορούσα ν' ακούσω!!!
Γιατί υπήρξε τόσο σκληρή η μοίρα των χαρισματικών, αυτών που πολέμησαν στην ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ, όπως ο αγαπημένος ποιητής, που τους αξίζει κάθε τιμή! Ξεχασμένος για χρόνια ο Σαραντάρης... είναι μεγάλη χαρά να διαπιστώνεις ότι υπάρχουν κάποιοι που τόν τιμούν!
Και η Μαρίζα Κωχ, δεν είναι απλά κάποια... είναι η ΜΙΑ, από τις λίγες αγαπημένες!
Δε φαντάζεσαι τί χαρά μου έδωσες μπόσκο μου!
Να είσαι καλά! ;)
@ -ATP-
Το έπιασα το υπονοούμενο με το ρέινα! χαχαχαχα! Βρε συ είμαι έξω από το ασανσέρ του Ρέινα Σοφία! Γελάω... Συλφίδα το λες εσύ αυτό; Τώρα είμαι πιο λεπτή, αλλά δε... λέει για μαγιό χωρίς παλτό! :Ρ Τις θηλυκές ορμόνες μας μέσα!
ESKASA STA GELIA!!!!!PALTO ME MAGIO!!!KOITA NA DEIS.EDO STO ELLADA SYMVAINOYN SHMEIA KAI TERATA TON TELEYTAIO KAIRO:XIONIZEI TON FEVROYARIO,KAI MALISTA M-E-S-A STHN ATHINA(OH,MON DIEU!),KANEI SEISMOYS (ORE,POU PAME!),BGAINEI O HLIOS TO MESHMERI ENO EINAI A-K-O-M-A FEVROUARIOS,OPOTE,TON AYGOYSTO STHN PARALIA,TO PALTO THA EINAI MUST,KI ESY POLY TRENDY!
TA XAIRETISMATA MOY STH SOFOYLA,KAI SE SENA KALO SAVVATOKYRIAKO!
-ATP-
..Νά'μαι πάλι.. περαστικός..:):)
Καλημέρα και καλό μήνα:):)
Καλημερα!! Ωραια ποστς, ομορφο μπλογκ! Πιο πολυ να σου πω οτι με ταξιδεψε η φωτο σου πανω-πανω...
πολυ ομορφη :)
Δημοσίευση σχολίου