Κολμάρ: Μια μικρή πανέμορφη πόλη! Βρίσκεται στην Γαλλική Αλσατία και είναι η τρίτη σε μέγεθος Αλσατική πόλη, με 67.000 ευτυχισμένους κατοίκους! Τα κτίρια είναι ρυθμού γοτθικού και νεο-αναγεννησιακού και είναι σαν κουκλόσπιτα! Νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε γαλλικό παραμύθι κι όπου να 'ναι θα ξεπεταχτούν γραφικοί, παχουλοί, κοκκινομάγουλοι από το κρασί,μεσόκοποι Γάλλοι, να γελούν καλόκαρδα και να σου μιλάνε σαν να τους έχει κάτσει το κρασί ή η μπουκιά στο λαιμό και κάνουνε γαργάρα! Τους αγαπώ τους Γάλλους! Κι ας μου τη σπάνε ενίοτε... οι Παριζιάνοι. Και τη γλώσσα τους λατρεύω! 
Μα φυσικά και παρκάρουν όπου γουστάρουν!Γαλλία είμαστε διάολε, όχι στην αποστειρωμένη Ελβετία! Η οποία και μου αρέσει πολύ γιατί δεν της μοιάζω. Γι αυτό με ξεκουράζει...
Ένας πανέμορφος καθεδρικός, με ένα μεγαλοπρεπέστατο κιοσκ (περίπτερο) απ' έξω και ένα πλήθος παρκαρισμένων στο περίπου όπου βρουν, κάνουν το Κολμάρ πολύ γλυκό, πολύ ανθρώπινο, μα πολύ εκνευριστικό για τον μανιακό τουρίστα-φωτογράφο, που θέλει να απαθανατίσει το Κολμάρ ολόκληρο! Κι αυτό που βλέπει κι αυτό που δε βλέπει!
Ο περίπατος στα γαλλικά σοκάκια δεν ξεχνιέται. Είναι τόση η γλύκα και η ομορφιά, που άθελά σου χαμογελάς χωρίς να ξέρεις ακριβώς το λόγο...
Τυπικά Γαλλική σε στυλ πόλη... γλυκιά, ζεστή, φιλόξενη! Με τις ελκυστικές σοκολατοβιτρίνες! Κρουασάν, ντόνατς, τσουρέκια, μπισκότα, δίπλες, μηλόπιτες και όλα τα καλούδια που μοσχοβολάνε, συν τις βάφλες και τις μάντολες που τις ψήνουν στους δρόμους και σου σπάνε τη μύτη.
Παραμυθένια λοιπόν η πόλη και ο περίπατος αξέχαστος! Ένας ήλιος δε πραγματικός ηλιάτορας εχθές! Και γενικά τις τελευταίες μέρες...
Τρελαίνομαι γι αυτές τις καγκελοταμπελίτσες! Έχει πολλές στη Γαλλία και στην Ιταλία και στην Αυστρία και στη Γερμανία! Μόνο εμείς δεν έχουμε τέτοιες ταμπελίτσες, τώρα που το σκέφτομαι...
Ε καλά... άλλο να τα βλέπεις σε φωτό κι άλλο να τα ζεις!
Ε, ναι οι Ελβετοί έχουν δίκιο. Να απαγορεύεται το παρκάρισμα στο κέντρο! Συμφωνώ. Κι ας βρίζω όταν δεν με συμφέρει...
Φαναράκια, ταμπελίτσες, λουλούδια, μοσχοβολιές, σπιτάκια σαν ζαχαρωτά!
Θέλει πολύ η ευτυχία νομίζεις;
Θέλει πολύ η ευτυχία νομίζεις;
Αχ αυτά τα γαλλικά μπιστρώ! Τα λατρεύω κυριολεκτικά! Και τα Παριζιάνικα που είναι όλο τζάμι γύρω γύρω, αλλά και αυτά με τις βιτρίνες όπως αυτή! Τα δεμάτια με τα ξύλα έξω δε, ήταν απίστευτα απλή αλλά και πολύ ωραία ιδέα διακόσμησης.
Τα κτίρια τα λένε μόνα τους. Τί να πω εγώ άλλο...
Γητεύτρια Γενοβέφα... Ε ναι, το ξέρω. Θέλει βάψιμο το μαλλί και κόψιμο. Είχα σκοπό να πάω Ισπανία που βολεύομαι τα κομμωτήρια, δεν πήγα. Θα τα φτιάξω στην Ελλάδα το Μάρτη. Ελβετίδα κομμώτρια δεν εμπιστεύομαι ούτε να με λούσει...
Φοβερό το κτίριο πάνωθέ μου;
Να τος κι ο Βαλεντίνος! Δεν τον πάω ούτε με σφαίρες! Από τότε που τον μάθαμε, είναι ζήτημα να έκατσε μια μέρα καλά στη γιορτή του! Ή χωρισμένη ήμουνα ή χώρια βρισκόμασταν! Ποοοολύ γκαντέμης Άγιος όμως! Χιλιοπροτιμώ τον Υάκινθο του Λουδοβίκου!
Είναι πιο στρωτός όπως και να το δεις...
H περιήγηση θα συνεχιστεί με Strasbourg και Riquewihr το χωριό των παραμυθιών...εδώ!
Είναι πιο στρωτός όπως και να το δεις...
H περιήγηση θα συνεχιστεί με Strasbourg και Riquewihr το χωριό των παραμυθιών...εδώ!
.jpg)
%20(1).png)
.jpg)
35 σχόλια:
popo...Aυτά είναι!!!
Αλσατία-Λωραίνη είναι απίστευτο μέρος και ειδικά εκείνο το μπασταρδεμένο Ζααρ.
Ούτε Γερμανοί, ούτε Γάλλοι.Κάτι το ενδιάμεσο, σαν καλόγεροι του Άθω (το έγραψα σωστά?) στον δικό τους μη γερμανικό, μη γαλλικό κόσμο.
Αν συνεχίσεις πιο βόρεια από Στρασβούργο μπεις Γερμανία και συνεχίσεις μέσα στη Ρηνανία κοντά στα σύνορα με Λουξεμβούργο έχει μια θεϊκή Weinstrasse.Κόσμος φιλόξενος με γεμάτα κελάρια, αμπέλια μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι και άψογες κρεατοποικιλίες.
Και για να κλείσω.Αυτά είναι διάολε!Πολύ με ενθουσίασες και αν είναι πρόσφατες οι φωτό πέτυχες και τον ήλιο του ΣΚ.
Ααααχ! Τα έχω γυρίσει όλα αυτά που λες και οδικώς και την κρουαζιέρα στο Ρήνο έχω κάνει με τα κάστρα και τη Λορελάι και όλη την Αλσατία και τη Λωραίνη και Ρηνανία. Σε ένα γερμανικό εκπληκτικό χωριό, αδύνατον να θυμηθώ όνομα, μας περιμένανε σε μια κάβα σπιτική. Είχαν στρώσει τραπέζι με μόνο τυρί και πολλά είδη γερμανικών ψωμιών. Το τυρί ήταν ένα όνειρο. Έμοιαζε με φιλαδέλφεια. Και μετά με μια κανάτα πέρναγαν οι κοπελιές και σερβίριζαν κρασί. Θα ήπιαμε και 15 είδη για να διαλέξουμε και σημειώναμε πιο μας άρεσε. Φύγαμε ντίρλα, ευτυχώς που είχαμε οδηγό με πούλμαν και περίμενε...
Οι φωτό είναι χθεσινές. Είχα πάει στο Κολμάρ, στο Ρίκεβιρ και στο Στρασβούργο. Αν δεν έχεις πάει στο Ρίκεβιρ, μην το χάσεις! Θα ποστάρω φωτό να δεις. Θεωρείται το πιο όμορφο χωριό της Ευρώπης. Τον ήλιο τον διάλεξα. Δεν πήγα τυχαία.
Έψαχνα το meteo-colmar καθημερινά. :) Μα ξέρεις την έχω πατήσει με κάτι τρελές ομίχλες που δε βλέπεις τίποτα και κάνεις τζάμπα ταξίδι. Όσο ζω μαθαίνω φίλε Βιολόγε! ;)
Mπράβο μπράβοοο!!!:):)
..και φρέσκιες ε; ζυλεύω απερίγραπτα.. αλλά ούτε χρόνο ούτε όρεξη διαθέτω..:):)
άντε περιμένω και τις επόμενες:):)
..μιά χαρά σε βλέπω στη φωτό.. τι γκρινιάζεις;:):)
Φιλιά και καληνύχτες από την (πολική) προτεύουσα:):)
@ koulpa
Πάψε βρε γκρίνια! Εσύ έχεις άλλα καλά εκεί! Πήγες στο καμπαρέ, άκουσες το ελαφίνι, είσαι κοντά με όλον τον κόσμο, όποτε θέλετε κανονίζετε και βγαίνετε, τα ταβερνάκια σας, τα κλαμπάκια σας... ε, και το κρύο της Αθήνας τώρα το ξέρουμε. Μια δυο μέρες και μετά καύσωνας! :)))))
Απόλαυσε την περιήγηση και κράτα σημειώσεις. Μεθαύριο μπορεί να πάρεις την καλή σου και να πάτε. ;)
Φιλιά και καλή ξεκούραση!
Δε γκρινιάζω καλά περνάω κι εδώ.. αλλά ζυλεύεις ότι σου λοίπει..:):)
Μπά μάλον θα κατέβω σόλο..:):)
Φιλιά:):)
Μετά την ποιητική, περάσαμε και στην ταξιδιωτική γητειά;
Θα σε κατηγορήσουν για... περιπλάνηση ενηλίκων
:)
@ A.F.Marx
Ετοιμάζω ταξίδια μοναχάααααα
για πάρτη σαααας
στα μεγάλα νησιά του μυαλού
και του χάρτη σαααας!
Φτιάξε βαλίτσες πάρε την γυναικούλα και το γιόκα σου και ξεκίνα. Η ζωή είναι ωραία και μαθαίνεται στο δρόμο. Υπάρχει καλύτερη παιδεία από τα ταξίδια; ;)
Καλημέρα! :)
Κι οσο σκεφτομαι οτι εγω ξυπναω και κοιμαμαι καθε μερα στη χαβουζα...
-ΑΤΠ-
Πραγματικά υπέροχες οι φωτογραφίες και το οδοιπορικό!
Κούκλα όπως πάντα η "Γενοβέφα"!
Ζηλεύω! (Και για το ταξίδι και για το μαλλί, μιας και το δικό μου επιμένει εδώ και 4 μήνες να πέφτει, να πέφτει, να πέφτει, χαχα!)
H δήλωση του Φλεβάρη:
"Θέλει πολύ η ευτυχία νομίζεις;"
Απίθανη η φωτογραφία του Καθεδρικού με το κιόσκι.
Κατά τα άλλα, δε θα γκρινιάξω-με εμποδίζει η δήλωση του Φλεβάρη.
Την καλησπέρα μου.
Πανέμορφα...
Πω πω... Ωραίες φωτογραφίες!! Πόσο θα 'θελα να 'μουν εκεί...
-ΑΤΠ-
:))))) Ρε γαμώτο ξέρεις τί σκέφτομαι; Η αγάπη μας στην Ελλάδα μας παρηγορεί μόνο. Κατά τα λοιπά, η Ελλάδα είναι μόνο για διακοπές σε νησί, καλοκαιράκι. Εγώ γυρίζω μόνιμα τον Ιούνιο γιατί και να μου δώσουνε παράταση, που έχω λόγους να την πάρω, αξιοκρατικούς εννοώ, λόγω παιδιού που σπουδάζει, θα μου τη δώσουνε τον Οκτώβρη. Που σημαίνει ξενοικιάζω σπίτι τον Ιούνιο, γυρίζω Ελλάδα, τοποθετούμαι σε σχολείο και μόλις τακτοποιηθώ, τον Οκτώβρη θα μου πούνε ξαναπήγαινε! Και γαμώωωωω τα συστήματα ρε παιδάκι μου!!!!! :))) (που 'λέει κι ο πατριώτης σου από την Καλαμαριά!)
Γι αυτό λέω να γυρίσω οριστικά τον Ιούνιο και σε κανά δυο χρόνια που τελειώνω τον εργασιακό μου βίο, να την κάνω για Ισπανία μόνιμα και να έχω την Ελλάδα για διακοπές. Με την πλουσιοπάροχη σύνταξη εκπαιδευτικού, στην Ελλάδα δε ζεις. Και χωρίς ενοίκιο φυσικά. Αλλά τα κοινόχρηστα κοστίζουν όσο ένα 5άρι σπίτι στην Ανδαλουσία με πάρκινγκ και πισίνα και όλα τα ηλεκτρικά στην κουζίνα! Πλήρωσε η κόρη μου για Γενάρη 290 ευρώ κοινόχρηστα με το σπίτι κλειστό 20 μέρες που δεν ήταν κανένας. Ότι καλοριφέρ είχα ανάψει εγώ στις γιορτές άντε να πω και 4 ώρες την ημέρα... Ε, είναι ζωή αυτή στην Ελλάδα;
Ελβετία θα έρχομαι έτσι κι αλλιώς γιατί θα μείνει ο μικρός μόνιμα, οπότε... κανόνισε. Πάρε άδεια από το καρντάσι να γυρνάμε παρέα! ;)
Juanita La Quejica
Ταξιδιάρα μου παραπονιάρα μου! Χαίρομαι που σου αρέσανε τα μέρη! Θα σας φτιάξω μερικές διαδρομές μαγικές και με πολύ χαμηλό κόστος, να τις απολαύσετε! Ευχαριστώ για την τόνωση! Το έχω ανάγκη! Δεν είδες πως έχω αφεθεί; Αλλά μωρέ οι Ελβετίδες είναι άχρηστες. Έχω δει κεφάλια κι έχω πάθει φρίκη! χαχαχα
Το μαλλάκι ακόμα πέφτει; Από το άγχος σου είναι κοριτσάρα μου. Κι από τα πολλά τρεξίματα! Χαλάρωσε όσο μπορείς και κάνε πολύ μασάζ στο κεφάλι. Αιματώνονται οι ρίζες και δυναμώνουν. Έτσι λένε... :)
Φιλιά πολλά!
@ Churchwarden
Αυτό που χαίρομαι αφάνταστα σε σένα είναι οι επισημάνσεις σου! Επικεντρώνεις σ' αυτά ακριβώς που θέλω να τονίσω ή που με εντυπωσιάζουν. Σε έχω δει και στα άλλα μπλογκς. Επισημαίνεις αυτά που θα ήθελα ακριβώς!
Πολύ τη βρίσκω! ;)
Μα θέλει πολύ η ευτυχία; Είναι τόσο απλή. Αν το ήξεραν έγκαιρα οι άνθρωποι... Δυστυχώς εγώ το ήξερα από την αρχή, αλλά δεν το ήξεραν οι γύρω μου. Κι έχασα τόσο πολύ χρόνο αναγκαστικά.
Είχα μεγαλώσει με το πάνσοφο που μου έλεγε ο πατέρας μου. Δείχνει απλοϊκό, αλλά δεν είναι καθόλου.
Όταν έχεις υγεία έχεις 1 βαθμό ευτυχίας.
Όταν έχεις και ομορφιά οι βαθμοί γίνονται 10.
Αν έχεις και λεφτά οι βαθμοί πάνε 100.
Και με τον απόλυτο έρωτα 1000!
Ότι κι αν χάσεις από την ομορφιά, τον έρωτα, τα λεφτά, φεύγουν τα μηδενικά, αλλά μένει η μονάδα.
Αν χάσεις τη μονάδα, δηλαδή την Υγεία, όλα τ' άλλα είναι μηδενικά.
Έτσι μεγάλωσα λοιπόν. Κι έμαθα να εκτιμώ το δώρο της ζωής και να είμαι ευτυχισμένη με τα απλά. Αυτά που ο καθένας μπορεί να έχει αρκεί να είναι σε θέση να τα λάβει. Η μουσική, η φύση, οι λέξεις, τα βιβλία! Κι ωραία που 'ναι η ζωήηηη! ;)
@ Rizobreaker
Ξέρεις πόσο απλό είναι να έρθεις; Το κόστος είναι λιγότερο από το να κάνεις ένα ταξίδι σε ένα νησάκι. Για τους χρήστες του ίντερνετ, είναι πραγματικά τόσο απλά τα όμορφα ταξίδια! Και τόσο προσιτά...
Λένε πως το πολύ το Κύριε Ελέησον, το βαριέται και ο Κύριος και το Έλεος. Εδώ, όμως, είναι αδύνατον να γλιτώσω την επισήμανση:
"Η μουσική, η φύση, οι λέξεις, τα βιβλία"
The very words I live by.
Αν έχω ένα παράπονο, το 'χει πει καλά η κ. Δημουλά:
"Πίστεψέ με θα σ' αγαπώ αιώνια"
επαναλαμβάνει κάθε λεπτό ο θάνατος
στην αιωνιότητα
και κείνη βογκώντας
από δυστυχισμένη βεβαιότητα
αχ γιατί να μην είσαι ψεύτης
τον καταριέται
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια-θα'χεις, βέβαια, αντιληφθεί, ότι όταν το λέω αυτό, το εννοώ.
Εμενα θα μου πεις!(Για κοινοχρηστα και εξοδα).Ζω μονη μου,και 'το πληρωνω' κ-α-ν-ο-ν-ι-κ-α.Δεν μπορει,καποιος μπαινει σπιτι οταν λειπω και κανει 'λογαριασμο'!Τεσπα.Εμενα τ'ονειρο μου ειναι να τα πουλήσω ολα,σπιτι,επιπλα (αλλιως δε βγαινω) και να την κανω για το νησι των ονειρων μου,τη Λευκαδα.Αλλα και μια Ελβετια δεν θα με πειραζε,κατι λιγα γαλλικα,κατι περισσοτερα ιταλικα τα μιλαμε.Ενταξει,και τ' αφεντικο ειναι καλο...
-ΑΤΠ-
@ Churchwarden
Μα είναι να μη χαίρομαι τις επισημάνσεις σου; ;)
@ -ΑΤΠ-
Μια χαρά σε βρίσκω! Λατρεύω τη Λευκάδα! Έχω κάνει διακοπές ολόκληρα καλοκαίρια με τροχόσπιτο στον Άγιο Νικήτα! Την ξέρω τη μεριά αυτή καλύτερα κι από την Κρήτη που λέει ο λόγος. Το κάθισμα, οι εγκρεμοί, το πόρτο κατσίκι και το πιο αγαπημένο μου σημείο φυσικά στο τέρμα ο βράχος της Σαπφώς! Με τις ώρες αγνάντευα κάτω τα βράχια κι έλεγα πως να ποτέ θελήσω να πεθάνω, έτσι θα πέσω στην αγκαλιά του Αλκαίου και όχι του Φαέθοντα, όπως είχε αφήσει τη μωρόχαυλη Αφροδίτη να πιστεύει! χαχαχαχαχα
Οι γλώσσες που μιλάς επαρκούν. Θα το κανονίσουμε. ;)
Τωρα τι κανεις;Ε;Εχτε σου μιλουσα για γλυκα και σημερα μ' εκδικησε μ' εγκρεμους;!Αααααχχ!
-ΑΤΠ-
Φιλενάδα, ήρθα για μια ζεστή αγκαλιά, την έχω ανάγκη.
Ζορίζουν πολύ τα πράγματα.
Να τ αντέξω...
Αααα... κι εσένα το αγαπημένο σου είναι; Να φωνάξουμε το τζασλό τον Φάοντα τον περατάρη με τη βάρκα του να έρθει να σε πάρει; Αλλά δεν ξέρω αν θα σε φέρει σωστά. :Ρ
Γι αυτό προτίμησα την εκδοχή με Φαέθοντα είναι λίγο πιο αξιοπρεπής όσο να το κάνεις. Γιος του Απόλλωνα ήτανε και όχι γκάου, γέρος και βαρκάρης που τον πασάλειψε η Αφροδίτη και τον έκανε Ρουβά. Βρε τα ξέρεις ή τζάμπα γράφω; Αν ναι, θα γελάσεις και θα σου φύγει ο πόνος και η νοσταλγία, αν όχι θα με βρίζεις και πάλι θα σου φύγει! :))))))
@ clelia
Κοριτσάκι μου γλυκό! Μωρέ πολύ στεναχωρέθηκα κι εγώ. Πάρα πολύ όμως. Ξέρεις τώρα η Αρλέτα τι αντιπροσωπεύει για τη γενιά μου και ειδικά για τις γυναίκες της γενιάς μου... Τί να πω Κλέλια μου... Από ψυχής εύχομαι το καλύτερο! Το θαύμα...
Μια σφιχτή αγκαλίτσα φιλεναδάκι μου! Και δύναμη...
Γειά σου απο τα παληά,
στην Αλσατία βλέπω την υπέρτατη εξουσία του πρίγκηπα στους υπηκόους του, όλα αυτά δεν είναι περουσία αστών αλλά πριγκιπική, τα κτήρια όπως οι δρόμοι ανήκουν στή σφαίρα τηε πριγκιπικής φεουδαρχικής εξουσίας.
@ COSMOSAIR
Ποιού πρίγκιπα; Του Σαρκοζί; :Ρ
Καλά, για τις φωτογραφίες και τα ωραία της γαλλικής Αλσατίας, τυχερούλα, τα είπαν άλλοι.
Εγώ θα ήθελα να σου πω ένα μεγάααααλο ευχαριστώ για τη μετάφραση του A casa d’Irene κι ακόμα ότι : "Οι γκρίζες μέρες με φέρνουν σε σένα" (I giorni grigi mi portano da te)
Φιλάκια
Αχ, πόσο σε ζηλεύω! Ζεις τη ζωή σου με πάθος και ζωντάνια και δε συμβιβάζεσαι με την πεζή καθημερινότητα! Λίγοι άνθρωποι έχουν το θάρρος να τολμήσουν να εκπληρώσουν τις επιθυμίες τους...
Επίσης, η γραμμή μου πρέπει να είναι δηλωμένη στην Αθήνα, γιατί δεν εξηγείται αλλιώς ότι με βγάζει να έρχομαι εξ Αθηνών.
Φιλιά, Γητεύτρια!
χαχα..τα ταξήδια είναι η καλήτερη παιδία.. το ίδιο πιστεύει και ο πατέρας μου.. μου λέει κάποια στιγμή "αν ήξερα ότι θα μήνεις μαγκούφης, μια και δε μπορούσες να γίνεις παππάς να κοροιδεύεις το κόσμο, θα σε προέτρεπα να γίνεις ναυτικός..".. το παράξενο είναι ότι από το δημοτικό μου είχε αφείσει την ελευθερία να μαζεύω τα πράγματά μου και να φεύγω για ταξίδι και να ρωτά μόνο που πάω κι αν έχω λευτά.."καλά να περάσεις".. και δρόμο..:):)
τώρα μεγαλόνοντας κάπου στράβωσα..:):)
Καληνύχτες και φιλιά:):)
γητεύτρια,
όχι τόσο του Σαρκοζύ, πρίγκηπας ομοίως
αλλά του Ηγεμόνα Πρίγκιπα ο οποίος καθορίζει και τη πίστη των υπηκόων, οι άλλοι διώκονται ή ξενιτεύονται, κατά το δόγμα (αντί-έν τούτω νίκα)
"Cuius regio eius religio", Συνθήκες Vestfaliε, Augusta.
@ COSMOSAIR
Αστειευόμουν μάτια μου για τον Σαρκοζί φυσικά...
Να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω λεπτομέρειες για όσα λες και δεν ξέρω τί ισχύει σήμερα. Θα το ψάξω όμως γιατί μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον. Σ' ευχαριστώ! Να 'σαι καλά!
@ μηθυμναίος
Ξέρεις είναι οίκος ανοχής το σπίτι της Ιρένε και πήγε και η δικιά του εκεί. Αν το προσέξεις με αυτή τη διάσταση, είναι συγκινητικό ακόμα πιο πολύ.
Giorni senza domani e il desiderio di te
Μέρες δίχως αύριο και η επιθυμία για σένα
Solo quei giorni che sembrano fatti di pietra
Μόνο εκείνες οι μέρες που μοιάζανε φτιαγμένες από πέτρα
.....
E poi, ci sei tu a casa d’Irene
Και μετά εσύ στο σπίτι της Ιρένε
E quando mi vedi tu corri da me
Κι όταν με βλέπεις τρέχεις σε μένα
Mi guardi negli occhi, mi prendi la mano
Με κοιτάς στα μάτια, μου παίρνεις το χέρι
Ed in silenzio mi porti con te
Και σιωπηλά με φέρνεις σε σένα
Εμένα αυτή η φράση με συγκλόνισε:
Mi guardi negli occhi, mi prendi la mano
Με κοιτάς στα μάτια, μου παίρνεις το χέρι
Ed in silenzio mi porti con te
Και σιωπηλά με φέρνεις σε σένα
Είναι η σιωπή ανάμεσα στην αγαπημένη του, που ζει πια στον οίκο ανοχής της Ιρένε και που όταν πάει να τη βρει...
Βράσε ρύζι... φίλε Στράτο. Πονάει η ρημάδα η αγάπη!
Φιλιά!
@ Antoine
Να θυμάσαι κάτι αγόρι μου.
Τα πάντα είναι θέμα επιλογής. Τη ζωή μας τη διαλέγουμε. Δεν έρχεται μόνη της. Τίποτα δεν είναι τυχαίο και τίποτα δε σου χαρίζεται.
Ζούμε απολύτως τη ζωή που διαλέξαμε. Και μην ακούς που κλαίγονται. Το να γυρίσεις τον κόσμο, είναι μια πολύ απλή και φθηνή επιλογή. Αρκεί να έχεις αποβάλει το ψώνισμα του ξενοδοχείου των πέντε αστέρων! Υπάρχουν οι πανσιόν σε όλη την Ευρώπη που είναι υπέροχες, πεντακάθαρες, ολοκαίνουργιες, στολισμένες, με τα μπάνια τους, καρακέντρο και κοστίζουν το ένα τρίτο από ένα ενοικιαζόμενο στη Μύκονο.
Οι πτήσεις τώρα γίνανε και με 50 ευρώ πήγαινε έλα...
Άρα; Διαλέγεις και παίρνεις...
Φιλιά!!!
@ koulpa
Σωστότατος ο πατήρ! :) Α ρε τυχεράκια... Ο δικός μου αν ήταν δυνατόν να με κλείδωνε σε χρυσό κλουβί. Ακόμα και τώρα όταν πηγαίνω ταξίδια δεν τους το λέω καν. Θα μου βγάλουνε την πίστη ανάποδα από υστερικές ανησυχίες.
Καλημέρα!!!:)
Φιλιά!!!
Πράγματι ενδιαφερον ιστορία από πολιτική άποψη.
Αλλά από συναισθημάτων χωρίς φίλτρα και παρεμβολές, αυτό το αστικό τοπίο όμορφο για τον έλληνα, φεουδαρχικό καταπιεσμένο για τον κάτοικο του,
δε μπορεί παρά να σου δίνει την αίσθηση ότι υπάρχει κοινοκτημοσύνη στη Πολη και κυριαρχεί ένας θεός-καίσαρας. Πίστεψε με ότι αυτοί απολαμβάνουν τη μικροαστική αναρχία της Αθήνας, άν αφαιρέσεις την εξουσία απο το κτίριο γίνεται ανάλαφρο, απορίπτεται η Φυσική του Νεύτωνα, όχι όμως και η κβαντική.
μη τα παίρνεις στα σοβαρά έε!
Γητεύτρια, καλημέρα
Τελείως τυχαία σε ανακάλυψα, ψάχνοντας για το Colmar.
Είμαι πανευτυχής που σε βρήκα και ήδη είσαι στα αγαπημένα μου.
Ενθουσιάστηκα με το blog σου!
Καλά Χριστούγεννα
Μάγδα
Δημοσίευση σχολίου