catedral 2005
Πάω να κοιμηθώ
Δόντια λουλουδιών, σκουφί δροσιάς,
χέρια χλόης, εσύ, αβρή μου νόνα,
κράτησέ μου τα γήινα σεντόνια
και το πάπλωμα από βρύα ξεβοτανισμένα.
Πάω να κοιμηθώ, νόνα μου, ξάπλωσέ με.
Βάλε μου μια λάμπα προσκεφάλι'
έναν αστερισμό' όποιον σου αρέσει'
όλοι είναι καλοί' χαμήλωσέ τονα λιγάκι.
Άσε με μόνη: ακούς να σκάνε τα μπουμπούκια...
σε λικνίζει ένα τιτίβισμα γαλάζιο από ψηλά
κι ένα πουλί σε γυροφέρνει
για να ξεχάσεις... Ευχαριστώ. Α, μια παράκληση:
αν αυτός τηλεφωνήσει πάλι
πες του να μην επιμένει, ότι έχω φύγει...
Alfonsina Storni (1892-1938)
Μετ. Μαριάννα Τζανάκη
Αφιερωμένο στην ψυχή που το αναζητούσε... :)
%20(1).png)
.jpg)
22 σχόλια:
.
.
.
.
VOY A DORMIR
Dientes de flores, cofia de rocío,
manos de hierbas, tú, nodriza fina,
tenme prestas las sábanas terrosas
y el edredón de musgos escardados.
Voy a dormir, nodriza mía, acuéstame.
Ponme una lámpara a la cabecera;
una constelación; la que te guste;
todas son buenas; bájala un poquito.
Déjame sola: oyes romper los brotes...
te acuna un pie celeste desde arriba
y un pájaro te traza unos compases
para que olvides... Gracias. Ah, un encargo:
si él llama nuevamente por teléfono
le dices que no insista, que he salido...
Alfonsina Storni
Γητεύτρια, καλησπέρα.
"αβρή μου νόνα":
H καλύτερη, κατά τη γνώμη μου, στιγμή της μετάφρασης. Η όλη στροφή σκίζει, στο πρωτότυπο τε και μεταφραστικώς.
Ερωτώ: έχομε ασπαστεί την άποψιν οιαντρεείναικαθίκιαβάρβαρα
γουρούνιακαιζώαυποχρεωτικά
τηςευαίσθητηςκαιντελικάτης
ζωήςμας;
Αν όχι, ουδείς λόγος.
Αν ναι, κακώς.
Πολύ όμορφο και το ποίημα και η μετάφραση . Θυμίζει έντονα Πολυδούρη
θα το πω και θα το ξαναπω! ζηλευω ζηλευω ζηλευω που δεν ξέρω ισπανικά!!!
Υπέροχο Γητεύτρια μου, όλα καλά; Ανεβαίνω Αθήνα για ένα τρίμηνο, θα κανονίσουμε καμιά μπλογκοσυνάντηση;
Όμορφο.. αλλά πικρό ρε παιδί μου.. :):)
..κι εμένα μου τα κόλησες τα σπανιόλικα.. ποτέ δεν είναι αργά.. τα είχα κουτσομάθει πριν 30 χρόνια.. και μου είχαν φανεί εύκολα..:):)
Καληνυχτούδια και φιλιά:):)
!!!
H ψυχή ευχαριστεί, κατα-υποχρεώνεται και σπεύδει να το εκμεταλλευθεί!
Πώς να μην είναι πικρό koulpa; Eίναι όπως το γράφει η γητεύτρια: το "ύστατο ποίημα". To έγραψε στις 20 του Οκτώβρη, του '38, και στις 25 μπήκε περπατώντας στη θάλασσα και παραδόθηκε στα κύματα.
Όλα για την Αλφονσίνα Στόρνι είναι ΕΔΩ.
Παίζουμε?
δες στο μπλογκ μου
http://rota958.blogspot.com/2008/02/retro-archimidis-p.html
@ Churchwarden
Καλέ μου Churchwarden, να 'σαι καλά! Συμφωνώ ως προς την επισήμανση σου. Ναι, μου άρεσε η αβρή νόνα, σε σχέση με ευγενική τροφό, ή κομψή παραμάνα.
Θα μπορούσα να την κάνω λίγο πιο ποιητική, από άποψη μουσικότητας, αλλά άφησα την κυριολεκτική, σε πρώτη φάση.
Τώρα όσον αφορά την ερώτησή σου, αν και δεν καταλαβαίνω πού κολλάει, απαντώ:
Όχι φυσικά! Καμία σχέση!
Μόνο τέρατα, σαδιστές, ανοργασμικοί και μαμάκηδες!
χαχαχαχαχαχα
Πλάκα κάνω! :)
Πώς σου ήρθε τώρα αυτό; Βγάζω κάτι τέτοιο; Εγώ παιδί μου τους άντρες τους λατρεύω. Μ' αρέσει να παίζω και να κάνω παρέα μαζί τους. Αλλά ποτέ πια δε θα επενδύσω συναισθηματικά σε κανέναν. Τους άντρες τους αντιμετωπίζω σαν τα τρένα. Έρχονται και φεύγουν... Λυπάσαι εσύ όταν φεύγει ένα τρένο σφυρίζοντας; ;)
Καλησπέρα!!!!
Weaver
Να 'σαι καλά Γιώργο μου! Το πιστεύεις ότι Πολυδούρη είχα στο μυαλό όσο το δούλευα; Όντως, μοιάζει πολύ.
Καλησπέρα!
@ ωσηέ
Τέλεια! Άρα, θα σε πετύχω! Πολύ ωραία! Έχουμε και παρουσίαση βιβλίου... θα σου πω όταν είναι. ;)
Φιλιά πολλά!!!
@ koulpa
Κάνεις καθόλου εξάσκηση με τα ποιήματα; Ευκαρία είναι...
Για το ποίημα σου εξήγησε η Κ.σ-Μ.
Καταλαβαίνεις λοιπόν... Αν θα διαβάσεις τη βιογραφία της, θα δεις πόσο ενδιαφέρουσα ήταν η ζωή της και πόσο πικρή σαφώς...
Πάτα το λινκ που δίνει η Κ.σ-Μ. και θα καταλάβεις.
Φιλιά πολλά! Καληνύχτα! :)
"Αλλά ποτέ πια δε θα επενδύσω συναισθηματικά σε κανέναν"
Κι ύστερα μου λες πώς μου ήρθε...
Και δεν είναι μόνο αυτό, είναι και το ποίημα του Prevert και μια σειρά από "μπηχτές"...
Ξέρω πως αστειεύεσαι, αλλά είναι σαφές πως κάποιος (κάποιοι;) σου την έφτιαξαν άσχημα τη δουλειά, κι αυτό σε έχει πληγώσει άσχημα.
Πρόταση: Ανακοίνωσε στο blog διευθύνσεις και ονόματα, να τους σφάξουν οι πρόθυμοι blogεπισκέπτες σου. Εγώ θα ηγηθώ της επιχείρησης "σοκ και δέος".
@ Κ.σ-Μ.
Σπεύδω παρομοίως να απολαύσω την εκμετάλλευση! ;) Κι επίσης ευχαριστώ κι εγώ για την... επόμενη λέξη! Εν προκειμένω, το επόμενο ποστ! ;)
@ Churchwarden
Να 'σαι καλά! Με κάνεις και γελάω... Καλό!!! Ποιός τη χάρη μου! Τί άλλο θέλω;
Κοίτα για να μιλήσω λίγο σοβαρά, ναι, βγάζω πίκρα κι είναι αληθινή. Προσπαθώ να μην είμαι τοξική, αλλά δεν είναι εύκολο. Όταν έρχεται ένα πρωί και κάνεις απολογισμό και διαπιστώνεις ότι πραγματικά δεν αγαπήθηκες ποτέ, είναι σκληρό. Επιθυμητή ήμουν και με ήθελαν πολύ, δε λέω. Αλλά με ήθελαν στα μέτρα τους και να γίνω αυτό που τους βόλευε και όχι αυτό που ερωτεύτηκαν. Αφού λοιπόν δεν το δεχόμουν, η ιστορία στράβωνε.
Ε αυτό, το να θέλω να είμαι εγώ, το πλήρωσα ακριβά, με την έννοια ότι ένιωσα ότι έχω δυο επιλογές. Ή μόνη ή να είμαι κάποια άλλη. Και διάλεξα το πρώτο.
Πάντως σ' ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Πολύ τρυφερό και πολύ γλυκό από μέρους σου! Με συγκινείς...
Είχα, λοιπόν, δίκιο. Οφείλω, βέβαια, να σου πω, ότι παρότι μιλούσες για στενόχωρα πράγματα, εγώ απήλαυσα το "προσπαθώ να μην είμαι τοξική". Λίαν ποιητικό.
Βάστα! Ο καιρός έχει γυρίσματα. Είναι το μόνο καλό της παρόδου του.
Καληνυχτίζω.
@ alps
Το είδα και μου άρεσε πολύ... έρχομαι! :)
Eσύ αστεράκι του Νότου που άμα χρειαστεί γίνεσαι και αετόπουλο..εκεί στις Άλπεις που καθαρίζουν τα πνευμόνια αλλά και το νου.
Που έτυχε να έχουμε αναπνεύσει τον ίδιο αέρα. Τον αέρα της Φωτιάς πάνω από την κοιλάδα του Παράδεισου , στο Αλμπαιθίν, κάτω από το ολόγιομο Φεγγάρι που στάζει αίμα και σε βρέχει για να σπάσει μέσα σου ότι ακριβώς δεν χρειάζεσαι.
Να περνάς καλά και συνάντηση στο «γλυκοχαράζει»
Φιλιά και Ιόνιες αγκαλίτσες!
Por favor!
si él llama nuevamente por teléfono
le dices que no insista, que he salido...
Gia xará Yuteutria;;
me ekopse sta duo ...
sto euxaristo pantos;
poly omorfes h fotografies tou taxidiou;
kali sou ebdomada
@ ανώνυμος
Ναι, είναι πολύ πικρό. 'Ισως επειδή είναι και αληθινό.
Να είσαι καλά!
Gia xará Yuteutria
einai poly omorfo to dikosou to blog
kai blepo ths metafrasis ths pas marouly... aplausos!!
agapao thn Alfonsina apo panta;
se euxaristó poly poly
cariños
ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ
Εστόλισε το χoλ
στ' ανθοδοχείο έβαλε άνθη ευαισθησίας
εγέμισε το σκρίνιο εγκαρτέρηση
με άνοιξης χρώμα έβαψε τους τοίχους.
Έβαλε κάτω απ' το χαλί
κάτι σκουπίδια αδιαφορίας που ξεφύγανε
από το πρωινό το σκούπισμα
και βάλθηκε να περιμένει ακίνητη
κoiτάζοντας το δρόμο.
Μια δυο φορές της φάνηκε πως έμοιαζε.
Μα ήτανε της φαντασίας.
Αργά το βράδυ τ' άσκοπα
εμάζεψε στολίδια και αμίλητη
έσβησε το φως
ξάπλωσε στο κρεβάτι και κενό
το βλέμμα της εκάρφωσε στη νύχτα.
Γιώργης Χολιαστός
Δημοσίευση σχολίου