Δευτέρα 10 Μαρτίου 2008

Χειρόγραφο λιμπρέτο του Lorca, ανακαλύφθηκε 17 χρόνια μετά από τους τετραπέρατους του ισπανικού Υπουργείου Πολιτισμού! Αιδώς Αργείοι!


Το εξώφυλλο του χειρόγραφου λιμπρέτου του έργου σε τρεις πράξεις, La dama boba, του Federico García Lorca!


Το ισπανικό Υπουργείο Πολιτισμού «ανακαλύπτει», ένα αυθεντικό χειρόγραφο του Federico García Lorca, που είχε εντοπιστεί στο ίδιο αρχείο, το 1991!!! Το παρουσίασε λοιπόν 17 χρόνια μετά, στις 20 Φεβρουαρίου του 2008 λίγο πριν τις 12 το μεσημέρι, κάνοντας επίσημη ανακοίνωση! Ναι, συμβαίνουν κι αλλού τέεεεετοιου μεγέθους ανευθυνότητες!

Στο Γενικό Αρχείο Διευθύνσεως Ασφαλείας, είχε υποβληθεί ένα χειρόγραφο του Federico García Lorca το έτος 1935: Το λιμπρέτο σε τρεις πράξεις, του έργου Η άμυαλη γυναίκα(La dama boba), σημείωνε η ανακοίνωση.

Αυτό που δεν γνώριζαν στο υπουργείο όμως αυτή τη στιγμή, ήταν ότι το προαναεφερθέν ντοκουμέντο είχε δοθεί στη δημοσιότητα από μια κριτική έκδοση, με επιμέλεια των ερευνητών Juan Aguilera και Isabel Lizarraga, που είχε εκδοθεί για το Πανεπιστήμιο της Rioja, με τίτλο «Ο Federico García Lorca και το κλασικό θέατρο». Η θεατρική εκδοχή της «Άμυαλης γυναίκας». Αυτοί οι εμπειρογνώμονες μελετητές λοιπόν, βρήκαν το 1991, το λιμπρέτο στη θυρίδα 5.780 του Γενικού Αρχείου της Γενικής Διεύθυνσης, όπου φυλάγονταν επίσης η Yerma και τα υπόλοιπα έργα του Λόρκα.

Στις πολλές αποτυχημένες προσπάθειες των εφημερίδων και συγκεκριμένα της EL PAÍS, που διάβασα εγώ και σας μεταφέρω, για να ξεκαθαριστεί το θέμα, το Υπουργείο έστειλε μια ανακοίνωση το απόγευμα στις 19.37 με την οποία συνιστούσε να μην κάνουν χρήση της πληροφορίας μέχρι την επόμενη μέρα και έστειλαν άλλη διευκρινιστική ανακοίνωση (την τρίτη της ημέρας) η οποία έφτασε μια ώρα μετά, με τον τίτλο: « Ψηφιοποίηση 600.000 ντοκουμέντων της λογοτεχνικής λογοκρισίας». Σ' αυτήν παραδέχεται ότι το προαναφερθέν αυθεντικό χειρόγραφο, είχε ήδη ερευνηθεί και εκδοθεί εδώ και 15 χρόνια χωρίς να διευκρινιστεί από ποιόν. Μεταξύ άλλων σ' αυτή την επικοινωνία ο Rogelio Blanco, ο γενικός Υπεύθυνος των Βιβλίων, αναγνώρισε στον δημοσιογράφο την παράλειψη και το λάθος.

Η έρευνα των Aguilera και Lizarraga είχε εκδοθεί με σχόλια και συγκρίσεις με το αυθεντικό έργο του Lope de Vega. Το έργο, έκανε την επίσημη πρεμιέρα το 1934 στο Buenos Aires, σε θεατρική διασκευή του σκηνοθέτη Rivas Cheriff το 1935, με κίνητρο τα τριακόσια χρόνια από το θάνατο του Lope. Το λιμπρέτο του Lorca είχε παραδοθεί στο βυθό της θεατρικής λογοκρισίας της Δεύτερης Δημοκρατίας( Segunda República Española ονομάζεται η περίοδος 1931-1939). Εκείνη την περίοδο για να μπορέσει να παρουσιαστεί οποιοδήποτε κείμενο, ήταν υποχρεωτικό να πάρει έγκριση. Οι Aguilera και Lizarraga εξεπλάγησαν με την είδηση: « Το αποδίδουμε σε καθαρή άγνοια, είμαστε σίγουροι ότι δεν υπήρχε κακή πρόθεση, αλλά αντί να δίνουν αποκλειστικές ειδήσεις αποκαλύπτοντας σπουδαία γεγονότα, θα πρέπει να τα τεκμηριώνουν μαζεύοντας στοιχεία. Υποθέτουμε ότι όποιος είδε το όνομα του Λόρκα, θα τους χρέωσε ανοησία».

Το έργο ξαναπαρουσίαστηκε στη Μαδρίτη τον Αύγουστο του 1935 και κατόπιν έφυγε για περιοδεία στη χώρα με τον θίασο της Margarita Xirgu. Η ανακοίνωση του Υπουργείου Πολιτισμού περιγράφει ότι «στις φωτογραφίες [που βρέθηκαν μαζί με το λιμπρέτο] ένα κοινό πολυπληθέστερο εκείνου που συνήθως παρακολουθούσε τις παρουσιάσεις του Barraca, με τον οποίο ο Lorca και ο θίασός του διέσχιζαν την ισπανική επαρχία κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών». Άλλο ένα λάθος, πάλι. Όπως είναι αποδεδειγμένο, σε όλες τις πόλεις, τα έργα του θιάσου Barraca, τα παρακολουθούσαν χιλιάδες άτομα.


Ο θίασος της Margarita Xirgu στις 26 Αυγούστου του 1935, στην Chopera της Μαδρίτης.


EL PAÍS


Αναρωτιέμαι πώς γίνεται και οι θέσεις του Πολιτισμού σε όλο τον κόσμο, καταλαμβάνονται από τα πιο ακατάλληλα άτομα, εκτός ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων! Αν είναι δυνατόν... Τόση απογοήτευση και από τον Zapatero; Γιατί μη φανταστεί κανείς ότι κι εκεί πάρθηκε κεφάλι! Ή κουνήθηκε κανείς από την καρέκλα του έχοντας ένα έργο, έστω διασκευή(ναι λες και ξέρανε ότι ήταν έργο του Λόπε ντε Βέγκα και γι αυτό αδρανήσανε), αλλά χειρόγραφο του Λόρκα, στην αφάνεια, δηλαδή συνέχιση της φασιστικής λογοκρισίας, 17 ολόκληρα χρόνια;
Τί θ' απογίνει ο κόσμος με τους ΗΛΙΘΙΟΥΣ που κατέχουν τα πιο σοβαρά πόστα; Να αποδεχτούμε γαμώτο έτσι απλά το γεγονός πως η ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ είναι ΑΗΤΗΤΤΗ;


15 σχόλια:

μαριάννα είπε...

.
.
.
.
.
.
Σιγά μην παρηγορηθώ επειδή δεν είμαστε μόνο εμείς, αλλά είναι κι άλλοι στον κόσμο! :ΡΡΡΡ

koulpa είπε...

Αχ.. μου είχαν στείλει προ ετών ένα βιντεάκι με mail.. που εξηγούσε πως θα επικρατήσει η ηληθιώτητα.. ξεκινούσε με δύο ζευγάρια μαθητών το ένα με ψηλό και το άλλο με χαμηλό iQ.. μέσα από στιγμιώτυπα της ζωής τους κατέληγε.. το πρώτο μέσα από μεταπτυχιακά υποχρεώσεις και αναβολές να πεθαίνει άκληρο μετά από 60τόσα χρόνια και του δευτέρου η οικογένεια.. μέσα απο χαζομάρες αδιαφορίες και πρόημες ανεπιθήμητες κηίσεις να αριθμεί καμιά 200αριά μέλη..:):)
venceremos(?):):)

μαριάννα είπε...

@ koulpa

Πολύ σωστά! Γεννοβολάνε σαν τα κουνέλια, ποιός θα τους κρατήσει; Το μυαλό;
Αυτό όμως Παναγιώτη μου είναι γνωστό και κατανοητό. Το πώς βρίσκονται στις καρέκλες ήταν το παράδοξο, αλλά εξηγείται κι αυτό. Η αναπαραγωγή των ηλιθίων, ενισχύεται και από ένα ολόκληρο σύστημα, εκπαιδευτικό και όχι μόνο, που αναπαράγει ηλίθιους, βολικούς πολίτες.
Έτσι εξηγείται και το πως βρίσκονται οι πιο ηλίθιοι σε θέσεις κλειδιά. Δεν έχουν άποψη και λένε σε όλα ναι. Ενίοτε τους ξεφεύγει και μια χοντρομπιπκία και γίνονται ρόμπα διεθνώς, αλλά ποιός νοιάζεται για τέτοια ψιλά γράμματα;

mareld είπε...

Ax! Γλυκιά μου!
Ήρθα να σου αφήσω μια αγκαλίτσα και αρρώστησα.
Μα λίγο έξω από τις σπηλιές βρισκόμαστε. Στη βιοχημεία όταν εξετάζαμε..τι είναι συνείδηση, αναρωτιόμαστε πως είναι δυνατόν.. ας πούμε σε ένα κόκκινο φανάρι οι οδηγοί να κρατάνε τα νεύρα τους και να μην βγαίνουν έξω και να αρχίζει
δαγκανιές ο ένας τον άλλον.
Είναι λίγοι οι άνθρωποι που ξέφυγαν από το "ζώο" πέρασαν από την αυτοτιμωρία και στέκονται στο σκαλί κάποιας αυτογνωσίας.
Αυτοί συνήθως είναι δυνατοί και μόνοι.

Εύχομαι να έχεις περάσει όμορφα!

faraona είπε...

Τι ωραια που τα λεει η Mareld!
Και ναταν μονο αυτο που αναφερεις Μαριανα μου?Ναταν μονο αυτο?Διαβαζα τις προαλλες σ ενα αλλο μπλογκ αυτο:
''Ενα θρυλικό χειρόγραφο, το οποίο δημοπρατείται από τους Σόθμπι'ς στο Παρίσι,
είναι το χειρόγραφο από τα «Μανιφέστα του Σουρεαλισμού» και μαζί το «Poisson Soluble» του Αντρέ Μπρετόν. Μέχρι πριν από τέσσερα χρόνια, το παρισινό διαμέρισμα του ποιητή και Πάπα του Σουρεαλισμού ήταν ακέραιο, όπως το είχε αφήσει. Ακόμα και οι πίνακες του Ρενέ Μαγκρίτ και του Χουάν Μιρό ήταν στη θέση τους. Οι κληρονόμοι της πρώτης συζύγου του, αποφάσισαν να το διαλύσουν, πουλώντας τα πάντα κομμάτι- κομμάτι. Τότε, είχε ξεσηκωθεί θύελλα αντιδράσεων από τους πνευματικούς ανθρώπους της χώρας, που ζητούσαν να μετατραπεί το διαμέρισμα σε μουσείο. Απέτυχαν. Σήμερα, ουδείς διανοείται να κάνει έστω αυτό.''
Γι αυτο εχω κανει νομο στη ζωη μου.Μακρια απο τους ΗΛΙΘΙΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΗΤΟΙ!!!Παναγια μου μακριαααααα...

Φιλια πολλα Γητευτρια μου.

μαριάννα είπε...

@ mareld

Καλώς το κορίτσι μας! Όντως όπως τα λες είναι και τα λες και πολύ όμορφα, όπως έγραψε και η φίλη φαραόνα! Δυστυχώς δεν σκαμπάζω κιχ από βιοχημεία και αυτό που γράφεις, με σιγουριά θα μπορούσα να το εντάξω στα χωράφια της ψυχολογίας. Πολύ ενδιαφέροντα λοιπόν αυτά που μαθαίνουμε. :)
Όμως για να συμβούν αυτά που λες, διαφυγή από το ζώο, αυτοτιμωρία και εν τέλει αυτογνωσία, δε φτάνει να θέλει κάποιος είναι και να μπορεί. Για να μπορεί, θα πρέπει να έχει τα απαραίτητα εφόδια, άρα ξαναγυρνάμε στο ότι τα πάντα είναι θέμα παιδείας και κουλτούρας, αλλά ποιός την έχει στα χέρια του; Άρα φαύλος κύκλος...
Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες, γιασεμάκι μου! Πόσο μάλλον για χορεύτριες. ;)
Μέτρια πέρασα λόγω καιρού. Έχει αρχίσει 3-4 μέρες εκείνο το σπαστικό κατρουλιό... τσιρ τσιρ... ούτε ψιλόβρωχο είναι, ούτε βροχή είναι. Και τρέμει η ψυχή μου για τ' ανθισμένα. Θα τα ρημάξει πάλι όπως πέρυσι. Είχε καλοκαιρία ως τώρα τρελή! Τα ξεγέλασε κι ανθίσανε... τώρα θα τα τσακίσει.
Σερνικό μάνα μου κι ο καιρός, τί περιμένεις μπέσα; :))))))))

Φιλάκια πολλά κοπελιά μου!

μαριάννα είπε...

@ Faraona

Αυτό φαραονάκι μου που κάνουν οι κληρονόμοι του Μπρετόν, είναι καθαρά συμφέρον χωρίς κανέναν συναισθηματισμό. Ρεαλιστικά λένε, μπρος στα λεφτά, σκασίλα μας το μουσείο! Ή τα έργα. Αυτοί έχουν την άποψή τους. Ο νόμος όμως, που μπάζει νερά σε τέτοια ζητήματα, είναι απαράδεκτος. Κανονικά θα έπρεπε να τους αποζημιώνει υποχρεωτικά το κράτος με ένα ποσό σεβαστό, ώστε να τους δεσμεύει στο να διατηρούν τα έργα Τέχνης στη θέση τους ή να τα αναλαμβάνει το Υπουργείο Πολιτισμού!
Κάτι είπα τώρα ε; Το ξέρω... Ουτοπίες...

Να είσαι καλά κορίτσι μου! Ο λόγος σου πάντα μεστός και με πολύ ενδιαφέρον...

Φιλιά! Και Καλή Σαρακοστή!

Σε όλους!

ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ είπε...

Φοβερό θέμα, μπράβο!

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή μου, έχεις απόλυτο δίκιο σε όσα λες. Ωστόσο, εμένα δεν μου φαίνεται καθόλου περίεργο που στα «πόστα» του πολιτισμού βρίσκονται κατά κανόνα οι μη έχοντες σχέση με τον πολιτισμό. Κατά κανόνα αυτοί που έχουν ουσία (αχ, πάει η πάλαι ποτέ υπογεγραμμένη…) σχέση με τον πολιτισμό είτε δεν τους ενδιαφέρει η συμμετοχή στη διοίκηση είτε δεν έχουν τις δέουσες προσβάσεις. Από την άλλη πάλι, αυτοί που τους ονομάζεις ηλίθιους μέσα στο σκότος και την κενότητά τους έχουν ορισμένα φωτεινότατα διαλείμματα, τόσα όσα ακριβώς χρειάζονται για να επιδιώξουν και να καταλάβουν τον χώρο που νομίζουν ότι τους ανήκει. Εάν δε η ηλιθιότητα συνοδεύεται από πονηρία και μέθοδο τότε ναι, δυστυχώς, είναι αδύνατο να ανατραπεί η σχετική ρήση.
Ας μην τον υποτιμάμε τον ηλίθιο. Είναι διττά επικίνδυνος. Και γιατί ο ίδιος είναι τέτοιος και γιατί αποτελεί όργανο στα χέρια των άλλων «έξυπνων» που θεσμοθετημένα και οργανωμένα τείνουν να μας τον επιβάλλουν.


Εύχομαι το αύριο να είναι για όλους καλλίτερο :)

μαριάννα είπε...

@ σοφία κολοτούρου

Καλησπέρα ξενύχτω! :)

μαριάννα είπε...

@ νεφελόεσσα

Συμφωνούμε. Ρητορικά είναι τα ερωτήματα και πικρές οι διαπιστώσεις. Και ξέρουμε όλοι πολύ καλά, το εμπεδώσαμε πλέον, γιατί και πώς καταλαμβάνουν τα πόστα οι άσχετοι. Και στα πόστα του Πολιτισμού είναι ορατό από μακριά. Όλοι πήραμε μια γεύση από την περσινή καταστροφή της Ολυμπίας και τις παρεμβάσεις του ΥΠΠΟ.

Στο συγκεκριμένο θέμα όμως με το Λόρκα, αν εγώ ήμουν ο Zapatero, θα τους είχα αποκεφαλίσει χωρίς δεύτερη σκέψη, όχι μόνο για την ηλιθιότητα απέναντι στο χειρόγραφο και στους ερευνητές, αλλά και γι αυτό που διαφαίνεται από τήν τελευταία παρατήρηση που πολύ κομψά, πλην όμως φανερά, επισημαίνει η EL PAÍS.

Δηλαδή η επισήμανση της ανακοίνωσης του Υπουργείου Πολιτισμού που εντελώς αναίτια, άσχετα και ξεκούδουνα, υποστηρίζει ότι ο θίασος της Margarita Xirgu, είχε πολύ περισσότερο κόσμο από αυτόν που είχαν οι παραστάσεις του θιάσου Barraca, του ίδιου του Λόρκα!

Για μένα αυτό δείχνει πολλά. Ότι δεν έχει ξεβρωμίσει ο τόπος ακόμα από τα φρανκικά κατάλοιπα!


Μακάρι η ευχή σου φίλη νεφελόεσσα να πιάσει τόπο! Να 'σαι καλά!

Ανώνυμος είπε...

HOLA Γητεύτρια
como estás?
ευχομαι να είσαι καλά
και μια όμορφη μερα να περάζεις

Ανώνυμος είπε...

Μου θύμισες το αγαπημένο παιχνίδι των δυο γιών μου όταν ήταν μικροί ... Φώναζαν τον πατέρα τους : "Έλα μπαμπά να παίξουμε το παιχνίδι των πατρικών Συμβουλών" ... Καθόντουσαν λοιπόν κατάχαμα μπροστά του κι εκείνος με ύφος Σοφού γέροντα , τους έδινε διάφορες ... γελοίες συμβουλές και χαχάνιζαν όλοι μαζί ...Στο τέλος όμως κάθε ... "Συνεδρίας" συμβουλών , τους αμολούσε και το περίφημο "ΜΑΚΡΙΑ ΑΠ' ΤΟΥΣ ΗΛΙΘΙΟΥΣ ... ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΕΠΙΚΊΝΔΥΝΟ ΘΗΡΙΟ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ" ...
-----------------
Πριν λίγο καιρό , ο μικρός μου (ξέρεις αυτός που στα μικράτα του έγραφε τις ερωτικές επιστολές στις νοσοκόμες - γιατί μέσα σε ένα Νοσοκομείο μεγάλωσε ο δύστυχος), μου είπε ... εν αιθρία : "Τελικά , πλάκα - πλάκα , δίκιο είχε ο μπαμπάς για τους ΗΛΙΘΙΟΥΣ ... Ήταν ίσως η καλύτερη συμβουλή που πήρα ποτέ" .

μαριάννα είπε...

@ ξυπόλυτη

Βρε συ, ακόμα ξυπολυτάκι είσαι εσύ;
Καλά είμαι χαρά μου! Τρέχω...
Εύχομαι κι εσύ να είσαι καλά!

Muchos besos, cariño!

μαριάννα είπε...

@ silia

Εξαιρετικός πατέρας ο άντρας σου! Μπράβο του! Πολύ τρυφερή η σκηνή με το παιχνίδι με τους γιους! Τρελαίνομαι να βλέπω πατεράδες να έχουν καλή σχέση κυρίως με τους γιους τους! Πολύ το χαίρομαι. Γιατί με τις κόρες συνήθως έχουν...