Τετάρτη 2 Απριλίου 2008

Σ' είδε κι ένας γέρος κι άρχισε να κάνει το σταυρό του εμπρός σου σα στην Παναγιά!


ΝΤΑΛΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ

Ντάλα μεσημέρι κι έπαιρνες το μπάνιο
μέσα σε μια μπάρα στον Καλοκαιρινό.
Φόραγες μπουρνούζι φως αχνογεράνιο
κι ήσουν σα λουλούδι και σαν ξωτικό.

Σ' είδαν τα τζιτζίκια κι αποτρελαθήκαν
πάνω στα πλατάνια και στις καστανιές.
Σ' είδαν και τ' αγρίμια και δειλά συρθήκαν
να κρυφτούν στις φτέρες και στις λαδανιές.

Σ' είδε κι ένα αγόρι του φτωχού τσομπάνη
και γυρνά θλιμμένο πέρα στην πλαγιά.
Σ' είδε κι ένας γέρος κι άρχισε να κάνει
το σταυρό του εμπρός σου σα στην Παναγιά.

Πέτρος Μάγνης

Ο Πέτρος Μάγνης γεννήθηκε στη Ζαγορά του Πηλίου το 1880 και πέθανε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1953. Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε στην Αλεξάνδρεια. Όταν πέθανε, σύμφωνα με επιθυμία του, η τεράστια φιλολογική του βιβλιοθήκη που αποτελούνταν από 3.000 βιβλία και πάνω από 3.500 περιοδικά, όλα σπάνιες εκδόσεις της Ελληνικής ομογένειας της Αιγύπτου, δωρήθηκε στην Βιβλιοθήκη της Ζαγοράς.

Το συγκεκριμένο ποίημα το αγαπώ πολύ. Ο αυθορμητισμός του Μάγνη, η απλότητα και οι πανέμορφες εικόνες που δημιουργεί στον κάθε στίχο, με μάγεψαν. Είδα όλο το ποίημα μπροστά μου ταινία. Και ήταν τόσο γλυκά όλα...

30 σχόλια:

Antoine είπε...

Ο καημένος... πρέπει να είχε εξάψεις!

Aufwiedersehen, κυρία!

μαριάννα είπε...

@ Antoine

Εξάψεις δεν ξέρω. Χιούμορ πάντως, είχε! ;)

A presto tesoro! ;)

κοκκινη κισσα είπε...

πόσο όμορφο!

επιμορφωτική και ευχάριστη η επίσκεψη!

καλό βράδυ

μαριάννα είπε...

@ κόκκινη κίσσα

Καλωσόρισες! Αξιολογότατο το μπλογκ σου! Μόλις έκανα μια βόλτα... Τα θέματά σου πολύ ενδιαφέροντα! Καλώς βρεθήκαμε! :)

Equilibrium είπε...

Μάγνης εκ του Μάγνητος να υποθέσουμε?..

και να φανταστείς εν μέρει κρατώ από τη Ζαγορά, και δεν τον είχα ματακούσει πριν...

καλό μήνα!

μαριάννα είπε...

@ Equilibrium

Εκ του Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης! :) Σημαντικότατος ποιητής και είσαι πολύ τυχερός που τον έχεις πατριώτη. Υποστηρικτής της δημοτικής και θεωρούνται μαζί με τον Καβάφη, οι πιο σημαντικοί ποιητές μας του αποδήμου ελληνισμού. Δυστυχώς πολλοί σημαντικοί ποιητές μας είναι ξεχασμένοι και στα αζήτητα. Ίσως τυχαία, ίσως όχι...

Καλωσόρισες! Καλό μήνα να 'χουμε!

Ανώνυμος είπε...

ΑΠΟ Τ' "ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ"
-------------------
Και το τραγούδι μάγεμα,
κι η νύχτα ξεπλανεύτρα
και τ' αηδονιού το λάλημα
ορχήστρα ξελογιάστρα.
μια τέτοια ώρα πνίγοντας
την έγνοια τη δουλεύτρα,
περνώ της γης τα σύνορα
και ταξιδεύω στ' άστρα .

Κ.Κωνσταντινίδης (Πέτρος Μάγνης)
---------------------
Δεν ξέρω γιατί , αλλά έτσι όπως το είδα γραμμένο με τις "ψιλές" , τις "δασείες" και τις υπέροχες ...."περισπωμένες" του , μου φάνηκε πιο όμορφο ... Αλλά δεν βαριέσαι ... πάλι όμορφο είναι .
Καλό Πάσχα , πια να έχουμε .

μαριάννα είπε...

silia

Τί όμορφο Αννούλα μου! Και επίκαιρο. Θα το ποστάρουμε για ευχές πασχαλινές! ;)
Πόσο μου αρέσει και μένα να διαβάζω παλιές ποιητικές συλλογές ή και νέες, με πολυτονικό! Αλλά αν με έβαζες να γράφω υποχρεωτικά, καθόλου δε θα το ήθελα. Στα βιβλία όμως το καμαρώνω.
Σε σκεφτόμουν εχθές στο πλοίο που διάβαζα του Δροσίνη το «Ο Ύμνος της» κι αναρωτιόμουν αν το έχεις. Ύμνος σε μια γυναίκα νυσταγμένη που γέρνει και κοιμάται.
Αν δεν το έχεις, θα στο αφιερώσω στην κοιλάδα με τις μπούκλες. ;)

Καλημέρα! Σε φιλώ!

Θράσος είπε...

Που τα βρίσκεις; Αν και διαβάζω πολύ ποίηση δεν τον γνωρίζω.
Μου άρεσε πολύ.
Σου προτείνω και Λέοντα Κουκούλα.
Και αυτός ξεχασμένος αλλά πολύ καλός

μαριάννα είπε...

@ θράσος

Ξέρεις πόσοι είναι πάρα πολύ καλοί και είναι άγνωστοι;

Πριν έκανα μια ανάρτηση στο θέμα της αμυγδαλιάς με ένα ποίημα του Σπήλιου Πασαγιάννη με τίτλο Κρανάη.

Ο Πασαγιάννης ήταν γαμπρός και φίλος του Σικελιανού. Τον παίνευε και ο Παλαμάς. Κάποιοι τον συνέκριναν μαζί του.

Τον εξουθένωσε η φτώχεια και η παλαβομάρα της ξεπεσμένης αριστοκράτισσας της αδερφής του Σικελιανού, της Ελένης Σικελιανού.

Και συμφωνώ για τον Κουκούλα. Μου αρέσει πολύ. Και η Ωδή σε ένα καράβι και πολλά άλλα.

Πολυτάλαντος κι αυτός. Άντε να τα ψάξουμε σιγά σιγά όλα, αφού σε βλέπω κι εσένα πολύ ορεξάτο ποιητικά! :) Να ποστάρουμε ποιήματά τους άγνωστα και να γράφουμε και ότι ξέρουμε γι αυτούς.

Να είσαι καλά! Καλό απόγευμα!

faraona είπε...

E NAI ! Αυτος ο αυθορμητισμος περα απο φορμες και λγοτεχνικα τερτιπια αφοπλιζει...
Προσωπικα με γοητευει.


Φιλια ξανθια χρυσοχερα!

κοκκινη κισσα είπε...

ευχαριστώ για το ζεστό καλωσόρισμα.επιφυλάσσομαι!

Ανώνυμος είπε...

Όχι δεν το έχω (στην συλλογή) .
Για τον "Ύμνο" του Δροσίνη λέω στην ... νυσταγμένη γυναίκα .
Θα ήθελα να το αποκτήσω .
-------------------
Να πω και κάτι ... άσχετο :
Είμαι πολύ χαρούμενη , σχεδόν ενθουσιασμένη ... Κατάφερα και πήρα 5 ημέρες (+ το Σ/Κ =7) άδεια , τις πρώτες 5 ημέρες από την άδεια του .... 2007 ακόμη ... και φεύγω ταξιδάκι στην Μυτιλήνη .
Θα τα ξαναπούμε από βδομάδα .
Φιλιά .

μαριάννα είπε...

@ Faraona

Ξέρεις ο αυθορμητισμός, είναι δίκοπο μαχαίρι. Τύπους σαν εσένα και μένα, μας γοητεύει και το εκτιμάμε. Άλλους τους τρομάζει και τους σοκάρει. Υπάρχει πολύ έντονη στους ανθρώπους μια κρυψίνοια, η οποία συνήθως είναι προϊόν φόβου και όχι τόσο αλαζονείας.
Προσωπικά δεν μπόρεσα ποτέ να καλουπωθώ. Ανέκαθεν ήμουν ο εαυτός μου και μου φαινόταν γελοίο να παραστήσω κάτι άλλο. Ίσως να είναι που στη ζωή μου δεν είχα και τίποτα να κρύψω. Όλα ήταν τόσο απλά. Χωρίς μυστήρια και μυστικά θαμμένα.;)
Έτσι δεν κατάλαβα ποτέ γιατί θα πρέπει να κρύβουμε τη δυστυχία, τη μοναξιά, τον θυμό, την αγάπη μας, τα πάθη μας... αφού όλα είναι ανθρώπινα και όλα αυτά τα όμορφα, είμαστε εμείς.
Κατάλαβες τώρα γιατί σε πάω φαραονάκι μου; Αυτά που σου γράφω σχετίζονται και με τα σχόλια περί αυθορμητισμού και από το δικό σου ποστ με τα γάντια. Μη μας περάσουν για σαλεμένες που λέμε ότι θέλουμε... :))))

Φιλάκια!

μαριάννα είπε...

@ κόκκινη κίσσα

Να είσαι καλά και καλά γραψίματα! Έχει πολλές χαρές η μπλογκόσφαιρα. Χρωστάω πολλά σε πολλούς ανθρώπους. Νέες γνώσεις, ενημέρωση, χιούμορ, συμπληρώματα καταπληκτικά, λες μια λέξη και σου λένε άλλες δέκα, ακόμα πιο ενδιαφέρουσες. Αλλά το σπουδαιότερο είναι ότι συνομιλείς με ανθρώπους, με τους οποίους σε ενώνουν κοινές αναζητήσεις, αλλά που είναι σπαρμένοι σε όλο τον κόσμο. Κάτι που δε θα είχες την ευκαιρία να χαρείς αλλιώς. ;)

μαριάννα είπε...

@ silia

Δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι για σένα! Να περάσεις υπέροχα και να ξεκουραστείς! Που είναι δεδομένο το υπέροχα δηλαδή... Είναι και ονειρεμένο νησί, πας και όμορφη εποχή! Τέλεια!
Πολλά πολλά φιλιά! Καλό ταξίδι!

koulpa είπε...

Ωραίος.. και για αλλαγή.. ούτε το όνομα θυμάμαι να έχω ακούσει.. κρίμα που δε προκάμω να ακολουθήσω τις αφορμές που μας δείνεις.. ελπίζω αργότερα..:):)
Καλησπερούδια:):)

μαριάννα είπε...

@ koulpa

Καλώς το μου! Τρέχεις κι εσύ Παναγιώτη μου ε; Καλή δύναμη και μη σε νοιάζει. Όλα θα είναι εδώ...;)

Φιλάκια!

faraona είπε...

Μαριανα μου ξερεις ποσο κοσμος πιστευει οτι ειμαστε διασαλευμενες?
ΟΥΟΥΟΥΟΥ!!!!!!πολυς.Να σου πω ,ο καθενας με την τρελλα του ,ετσι λεω εγω.Κι ημουν παντα υπερ του "τα εν οικω εν δημω",χωρις φοβο και παθος δηλαδη βεβαιως βεβαιως!!!


φιλια πολλα

tractatus είπε...

Καλημέρα και πάλι. Κατ' αρχήν ευχαριστώ για τη σκέψη σου κι επιστρέφω....Αγαπώ την ποίηση αλλά, όπως ξέρεις, ερωτεύομαι και την πολιτική...κι επειδή κι εσύ είσαι πολιτικό όν....αναμένω πολιτικό επίκαιρο ποίημα για σχολιασμό....;) Να περνάς καλά τα πέρατα και στις γωνιές του κόσμου μας που είναι πολύτιμος απ 'ακρη σ' άκρη....

Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος είπε...

καμμία βόλτα μου στη σελίδα σου δεν πέρασε αδιάφορη! αφού όταν έμαθα για τον Ντασέν, ήξερα που θα μπω να μάθω περισσότερα..

και τώρα αυτές οι υπέροχες ιστορίες άγνωστων ποιητών!
καλό Σαββατοκύριακο!

mareld είπε...

Υακινθάκι!
Που βρίσκεσαι και που γυρνάς;
Το ποίημα σαν την καρδιά της άνοιξης..ο Μάγνης γνήσιος, φυσικός, ανθρώπινος..
Επι τέλους παραδώθηκε και εδώ ο Χειμώνας στην αγκαλιά της Άνοιξης. Έχουμε ομίχλες και κρύο αλλά τα μπουμπούκια έκαναν την εμφάνισή τους.
Άκου έκπληξη.."Ο Λόρκα και οι ρίζες του" το έχω και μάλιστα το είχα αγοράσει και για φίλους από τη χαρά μου που το βρήκα. Είναι στο σπίτι της φίλης μου στην Αθήνα αλλιώς θα στο έστελνα μέχρι να γυρίσω..
Χάρηκες; Θα στο δανείσω αν δεν το βρεις..μέχρι να το χορτάσεις..
Φιλιά ψυχούλι μου!

μαριάννα είπε...

@ tractatus

Χαλάω χατήρια εγώ; Ειδικά σε τέτοια αξιόλογα παιδιά; ;)

Καλημέρα! Καλό ΣΚ!

μαριάννα είπε...

@ mareld

Ε δεν παίζεσαι! :))) Κι αυτό το έχεις βρε θηρίο; Αν δεν το βρω τελικά, θα στο ζητήσω για να το κοπιάρω μόνο. Για λίγες ώρες δηλαδή. Μωρέ έλα εσύ με το καλό να βρεθούμε, που έχουμε τόσα να πούμε και τα βρίσκουμε αυτά.

Πολλά φιλάκια καλό μου! Καλό ΣΚ!

Ένας εκ των Δυο! είπε...

Το συγκεκριμένο ποστ, αριθμεί 183 λέξεις. Υστερεί λοιπόν κατά 817 της εικόνας.
Θεωρώ την ποίηση του ποστ, οπτική, καθότι η φωτό λαμβάνει το 81,7% της ποίησης (η οποία ως άυλη και αόριστη, ποσώς μας ενδιαφέρει εις την μίαν αγίαν και καπιταλιστικήν κοινωνίαν οπού ζούμε) καταλαμβάνοντας αμέτρητες έδρες, και οι λέξεις το 18,3% καταλαμβάνοντας μία έδρα και ένα σκαμνάκι να κάθεται ο ποιητής πίσω απ' τα δέντρα να κάνει το μπανιτίρι του (καθότι καταλαβαίνουμε από το αναίσχυντο ποίημα που μόλις αναγνώσαμε οτί πρόκειται για μέγα μπανιστιρτζή.)

Ένας εκ των Δυο! είπε...

:) Μου επιτρέπεις να κάνω λίγο χούμορ ε; Ξέρεις, σαν να μην πέρασε μια μέρα που λέει και το άσμα.
::::))))
Πολλούς χαιρετισμούς.
Θα ξαναπεράσω γιατί βγήκα πάλι σε διαδικτυακή γύρα μετά από μια δύσκολη περίοδο.

Καραμούζα είπε...

Ίσως πολύ άσχετο,
ίσως πολύ σχετικό...με την κυρία...
Σίγουρα επίκαιρο:


Ίσως...
Νούς υγιής εν σώματι υγιεί
βέβαιο είναι όμως πως:
Τσέπη γεμάτη εν σώματι ντοπέ !

Φιλάκια

Υ.Γ.
Πολύ μαύρο το νερό του ποταμού, αδερφούλα. Σαν το φόντο του "ποστ"...
Υ.Γ.(2)
Η Χέλμαν πάντως είχε γράψει σε ένα θεατρικό της: Το «Ρουμάνος» δεν είναι εθνικότητα αλλά επάγγελμα...

μαριάννα είπε...

@ αλαφροίσκιωτος

Έχω μπερδευτεί με σένα. Είσαι από Μεσσηνία μεριά ή βρίσκεσαι εξωτερικό; :)))) Ή τίποτα από τα δύο; Όχι ότι έχει σημασία, αφού έτσι κι αλλιώς γράφεις τόσο όμορφα!

μαριάννα είπε...

@ ένας εκ των δύο

Καλώς το μου! Σε πεθύμησα πολύ ρε γαμώτο! Μου έλειψες! Όλα καλά;
Και λέγε ότι θες λέγε... εγώ θα σ' αγαπώ! Αφού είπαμε, έχεις ασυλία παντού και πάντα. ;)
Αδυναμίες! Που έλεγε κι ο Μπρεχτ...:)

μαριάννα είπε...

@ Καραμούζα

Βρε βρε βρε! Καλώς το μου κι ας άργησε! Πού σε ξέρω βρε καραμούζα είπαμε;
Συμφωνώ φυσικά με τα ρητά σου και το μεταφερθέν και εφευρεθέν!

Θα διαφωνήσω για τη μαυρίλα του Τάγου που είναι από τους αγαπημένους ποταμούς, μαζί με τον Γουδαλκιβίρ! Ο Τάγος πηγάζει από Fuente de García, σε υψόμετρο 1.593 μέτρα στα όρη Albarracín και περνά από Αραχουένθ, Τολέδο και Λισαβώνα και εκβάλλει στον Ατλαντικό. Δες εδώ το χάρτη για μια επανάληψη, την έκανα κι εγώ για πάρτη σου και φτιάχτηκα τώρα για ταξίδι!!!;)

Επίσης για να δεις ότι το φως και οι σκιές, παίζουν πολύ ερωτικά με το νερό, δες εδώ την ίδια στιγμή ακριβώς, την άλλη μεριά του Τάγου που έστρεψα το φακό μου.

Καλύτερα ε; ;)

Άσε που μου έκατσε και το ζευγαράκι στην πλαγιά, λες και το 'χα κάνει παραγγελιά για να μου φτιάξει τη φωτό και το κέφι! :Ρ

Καλό κι αυτό της Χέλμαν. Το κρατάμε. Κολλάει στη δική μας διάγνωση; Των Κρητικομανιατών; ;)

Φιλιά κι από μένα!