ΕΡΩΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Η χθεσινή μαζί σου τσακομάρα
με έκαμε τη ζωή να βαρεθώ
και μου βαλε στο νου να σκοτωθώ
για να τελειώση η φαομάρα
και δίχως φοβο και χωρίς τρομάρα
άρπαξα το ξουράφι να σφαώ
και τωχα να το χώσω στο λαιμό
να φύγω απο του κόσμου τη λαχτάρα
μα δεν ηξεύρω πώς και τί και ποιό
και αντί να κάμω τέτοια ανδραγαθία
εβάρθηκα με μιας να ξουρισθώ
και πέρασε και τούτη η τρικυμία!
και αντί να με θρηνήσης σκοτωμένονε
θα 'ρθω να με φιλήσεις ξουρισμένονε!!
Μικέλης Άβλιχος
Πηγή: Κεφαλονίτης
Ο Άβλιχος Γ. Μικέλης (Μιχαήλ) ήταν Έλληνας σατιρικός ποιητής. Γεννήθηκε από εύπορους γονείς στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς το 1844 και σπούδασε στο εκεί Πετρίτσειο Γυμνάσιο και μετά στην Ελβετία στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης, όπου και ήλθε σε επαφή με τον Αναρχισμό και τις ιδέες του Μιχαήλ Μπακούνιν. Έζησε κάποια χρόνια στο Παρίσι, την Ζυρίχη και την Βενετία. Όταν το 1872 επέστρεψε στην πατρίδα του, συνέχισε και συμπλήρωσε την ποίηση του συμπατριώτη του Λασκαράτου, εστιάζοντας την λεπτή ειρωνεία του στον αγώνα κατά της κοινωνικής αδικίας, της θρησκοληψίας, της πλουτοκρατίας και του πολέμου.
Για ένα μικρό διάστημα συνεργάσθηκε λογοτεχνικά με τους Παναγιώτη Πανά και Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, υπήρξε ωστόσο πολύ φειδωλός στις δημοσιεύσεις και γι' αυτό το σύνολο της δημοσιευμένης ποιητικής του παραγωγής δεν ξεπερνά τις 100 σελίδες. Κατά την περίοδο 1912 – 1913 πάντως, έκανε τις τακτικότερες δημοσιεύσεις του στο περιοδικό «Ζιζάνιο».
Παρά την ευψυχία και την ισχυρή του προσωπικότητα, ο Άβλιχος δεν κατόρθωσε να επηρεάσει αποτελεσματικά την επτανησιακή διανόηση της εποχής του, και ενώ, όπως γράφει ο Κορδάτος, στην Αθήνα η ποίησή του εκτιμήθηκε πολύ, η ασφυκτικά ελεγχόμενη από τους πλούσιους και τους παπάδες τοπική κοινωνία τον οδήγησε γρήγορα στην απομόνωση. Πέθανε και ετάφη στο Ληξούρι τον Νοέμβριο του 1917. Έμεινε μέχρι τον θάνατό του συνεπής στις αθεϊστικές και αναρχικές θέσεις του και αποχαιρέτησε τους φίλους του με τα εξής τελευταία του λόγια: «Μην θρηνείτε, γιατί ο Μικέλης πάει στην ζωή».
Σακκάτος Βαγγέλης, «Ανδρέας Λασκαράτος και Μικέλης Άβλιχος. Δύο μεγάλοι Κεφαλλονίτες σατιρικοί», Αθήνα, 2000, Από Βικυπαίδεια
Η χθεσινή μαζί σου τσακομάρα
με έκαμε τη ζωή να βαρεθώ
και μου βαλε στο νου να σκοτωθώ
για να τελειώση η φαομάρα
και δίχως φοβο και χωρίς τρομάρα
άρπαξα το ξουράφι να σφαώ
και τωχα να το χώσω στο λαιμό
να φύγω απο του κόσμου τη λαχτάρα
μα δεν ηξεύρω πώς και τί και ποιό
και αντί να κάμω τέτοια ανδραγαθία
εβάρθηκα με μιας να ξουρισθώ
και πέρασε και τούτη η τρικυμία!
και αντί να με θρηνήσης σκοτωμένονε
θα 'ρθω να με φιλήσεις ξουρισμένονε!!
Μικέλης Άβλιχος
Πηγή: Κεφαλονίτης
Ο Άβλιχος Γ. Μικέλης (Μιχαήλ) ήταν Έλληνας σατιρικός ποιητής. Γεννήθηκε από εύπορους γονείς στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς το 1844 και σπούδασε στο εκεί Πετρίτσειο Γυμνάσιο και μετά στην Ελβετία στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης, όπου και ήλθε σε επαφή με τον Αναρχισμό και τις ιδέες του Μιχαήλ Μπακούνιν. Έζησε κάποια χρόνια στο Παρίσι, την Ζυρίχη και την Βενετία. Όταν το 1872 επέστρεψε στην πατρίδα του, συνέχισε και συμπλήρωσε την ποίηση του συμπατριώτη του Λασκαράτου, εστιάζοντας την λεπτή ειρωνεία του στον αγώνα κατά της κοινωνικής αδικίας, της θρησκοληψίας, της πλουτοκρατίας και του πολέμου.
Για ένα μικρό διάστημα συνεργάσθηκε λογοτεχνικά με τους Παναγιώτη Πανά και Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, υπήρξε ωστόσο πολύ φειδωλός στις δημοσιεύσεις και γι' αυτό το σύνολο της δημοσιευμένης ποιητικής του παραγωγής δεν ξεπερνά τις 100 σελίδες. Κατά την περίοδο 1912 – 1913 πάντως, έκανε τις τακτικότερες δημοσιεύσεις του στο περιοδικό «Ζιζάνιο».
Παρά την ευψυχία και την ισχυρή του προσωπικότητα, ο Άβλιχος δεν κατόρθωσε να επηρεάσει αποτελεσματικά την επτανησιακή διανόηση της εποχής του, και ενώ, όπως γράφει ο Κορδάτος, στην Αθήνα η ποίησή του εκτιμήθηκε πολύ, η ασφυκτικά ελεγχόμενη από τους πλούσιους και τους παπάδες τοπική κοινωνία τον οδήγησε γρήγορα στην απομόνωση. Πέθανε και ετάφη στο Ληξούρι τον Νοέμβριο του 1917. Έμεινε μέχρι τον θάνατό του συνεπής στις αθεϊστικές και αναρχικές θέσεις του και αποχαιρέτησε τους φίλους του με τα εξής τελευταία του λόγια: «Μην θρηνείτε, γιατί ο Μικέλης πάει στην ζωή».
Σακκάτος Βαγγέλης, «Ανδρέας Λασκαράτος και Μικέλης Άβλιχος. Δύο μεγάλοι Κεφαλλονίτες σατιρικοί», Αθήνα, 2000, Από Βικυπαίδεια
Αφιερωμένο στον φίλο Κεντρωτή που μας τον θύμισε! :)
.png)
.jpg)
35 σχόλια:
Κοίτα ανατροπή!
Γιατί δεν είναι μόνον ότι αυτός δεν αυτοχειριάστηκε, είναι και που έχει δεδομένο το φιλί από το ταίρι του!!
Πολύ καλή η αναφορά σου!
Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις
Είναι φανταστικός ο Μικέλης Σωτήρη μου. Μόνο που μας άφησε λίγα ποιήματα ρε γαμώτο. Λατρεύω τον Λασκαράτο και γενικά αυτό το είδος σατιρικής ποίησης. Τους βρίσκω εξαιρετικά έξυπνους και με χιούμορ σαφώς. Το σημαντικότερο. Αν όλοι οι άνθρωποι είχαν χιούμορ, ο κόσμος θα ήταν αλλιώτικος. ;)
Σε φιλώ! Καλό ΣΚ!
ΧΑΧΑΧΑ!!!
Εξαιρετική επιλογή!
Juanita La Quejica
:))))))
Μα δεν είναι φοβερός; Ρε παιδί μου ξέρεις τί παθαίνω... συγκινούμαι με αυτά τα ποιήματα. Ήταν τα αγαπημένα του παππού μου που λάτρευα και είχε και αυτό το στυλ σε χιούμορ ακριβώς ο παππούς. Μόνο που ήταν κούκλος! Ας με συγχωρήσει ο Μικέλης, αλλά ο παππούς μου ήταν ο ωραιότερος άντρας που είδα ποτέ στη ζωή μου! Και ο άντρας που λάτρεψα βεβαίως πολύ! Και ξέρεις το δράμα ε; Όταν έχεις πρότυπα τέτοιους άντρες και σου έχουν φτάσει τον πήχυ στο Θεό, άντε να συμβιβαστείς με ημίμετρα... ;)
Τέλειωσες; Ή ακόμα βασανίζεσαι;
Ευχαριστώ πολύ για την αναφορά και την αφιέρωση. Χαίρε!
Kαλό μεσημερι
Ασχετο εντελώς με την ανάρτησή σου και απολύτως σχετικό με την..ο θεος να την κανει...κουβέντα στο blog τουΚώστα.
Βρε Μαριαννα θέλει πολύ σκεψη για να καταλάβεις ότι αυτο που εννοώ είναι ότι έχουμε χάσει τα όρια μας σαν ανθρωποι, έχουμε αποκτηνωθεί και δε μας συγκινει πια τίποτα, δε χαμπαριάζουμε για τίποτα.
Κουβέντα δεν έχει γίνει γιαυτο το Συλλογο παιδεραστών...μια χαρά τον αποδέχτηκαν στη Δανία και δεν τρέχει τίποτα...σου λέει δικαιώματα έχει κι αυτος ο καημένος που θέλει να πηδάει παιδάκια τι να κανουμε;
Σε λίγο θα δούμε και Σύλλογο κτηνοβατών και πάλι δε θα κουνήσει φύλλο.Ολα φυσιολογικά!
Κατάλαβες;
Και να σου πω και κατι άλλο;Δεν ειμαι υποχρεωμένη να δίνω εξηγήσεις γιαυτα που γράφω για να καταλαβαινει ο κάθε κομπλέξας, αλλά και δεν επιτρέπω στον καθε κομπλέξα, κακό και ανώμαλο να μου επιτίθεται κι εγώ να καθομαι με σταυρωμένα τα χέρια...διότι αυτό το (συγνώμη για την έκφραση) σκατό το Σου ξου μου που από οσο φαίνεται δεν ξερει να διαβάζει παρά μονο να αντιγράφει,
ξεκινησε την επιθεση εναντιον μου για τρικυμία εν κρανίω και άλλες τέτοιες μαλακίες...ε...εσυ τι θακανες;
Σε περίπτωση που δεν τα διαβάσεις εδώ λέω ναθρω κι απο σένα να τα ξαναγράψω.
Οσο για το μμμμμμμμμάκια δε νομιζω πως φαιδροποιεί κάθε σοβαρή συζήτηση...το αντιθετο την αποφορτίζει.
Τα λέμε
Aν αυτό το σχόλιο, της κυρίας Τσούμα παραμείνει, θα υποχρεωθώ να απαντήσω και φοβάμαι ότι θα απαξιωθεί το ποστ σου, γητεύτρια. Ξέρω ότι δεν είσαι κολλημένη και χαίρεσαι την ανάπτυξη των σχολίων ακόμα κι όταν ξεφεύγουν από το θέμα σου, ωστόσο αυτό εδώ το σχόλιο, της κυρίας Τσούμα, έχει διαφορετική πρόθεση από το να συμβάλλει στο ποστ σου.
Από την άλλη, πάλι, μπορεί να ανοίξει μία συζήτηση που, εκτός των άλλων, μπορεί να αποδείξει τι επιπέδου ανθρώπους μάς αναγκάζει να ανεχόμαστε και να πληρώνουμε η κρατική ραδιοφωνία μας.
Επίπεδο γνώσεων: κρίνει καταθλιπτικούς τους λογοτέχνες που καταχωρώ στα αρχειακά μπλογκς μου
Επίπεδο γλώσσας: σκατό, μαλακίες και άλλα
Επίπεδο κρίσης: Παραλληλισμοί κτηνοβατών και παιδεραστών με τους ομοφυλόφιλους. Aνώμαλοι οι μεν, ανώμαλοι και οι δε κατά την κυρία.
Επίπεδο άποψης: ολοφάνερον
Επίπεδο ήθους: Ομοφυλόφιλοι όλης της Ελλάδας, πληρώστε το τέλος της ΕΡΤ για να παίρνω το μισθό μου, αλλά μην ζητάτε και δικαιώματα, ΟΚ;
Η ίδια λέει πως δεν μπορεί να αναφερθεί στο δικό της μπλογκ σ' αυτό το θέμα γιατί "την διαβάζουν και παιδιά". Ωστόσο δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να περιφέρει την ομοφυλοφοβία της από μπλογκ σε μπλογκ - όπως κάνει και στο δικό σου, τώρα. Όπως, βεβαίως, δεν έχει και κανέναν ηθικό ενδοιασμό να ζει με τα χρήματα που πληρώνουν οι ομοφυλόφιλοι στους οποίους αναγνωρίζει μόνον το δικαίωμα να πληρώνουν τους φόρους και το τέλος της ΕΡΤ.
νανά τσούμα και κσμ
Καλώς τις και τις δυο!
Ο σεισμός στην Πάτρα με αποδιοργάνωσε γιατί έχω πολλούς φίλους κατά 'κει και ανησύχησα και έχουμε πλακώσει τηλέφωνα.
Κοπελιές είσαστε πολιτισμένοι άνθρωποι και είμαι σίγουρη ότι μπορείτε να δείξετε ότι οι γυναίκες ξέρουν να συζητούν.
Είστε ευπρόσδεκτες να πείτε ότι θέλετε, μη σκεφτείτε αν θα ξεφύγετε από το θέμα.
Είμαι σίγουρη πως δεν σας χωρίζει απόσταση επί της ουσίας.
Προσπαθείστε να βρείτε αυτά που σας ενώνουν.
Ξέρω ότι και οι δυο είσαστε δεινές συνομιλίτριες και δεν χρειάζεστε διαιτησία.
Επιμένω πως η συζήτηση η καλοπροαίρετη, ακόμα και μέσα από διαφωνίες, μας κάνει πλουσιότερους.
Μας δίνει την άλλη διάσταση, που μπορεί να μην τη σκεφτήκαμε...
Προτείνω να αρχίσετε διάλογο εκ νέου, ξεχνώντας προσωπικές πικρίες από ατυχείς λέξεις και μιλώντας σε βάση σοβαρή.
Σας χαιρετώ φιλικά
Ο Μικέλης Άβλιχος ήταν εξαιρετικό ποιητής. Στα λίγα ποιήματά του που δημοσίευσε φαίνεται η γνήσια ποιητική φωνή. Αξίζει να μνημονεύονται δύο ποιήματά του πάντα τα "Χριστούγεννα" και το "Στον Παλαμά" .
"και δίχως φοβο και χωρίς τρομάρα άρπαξα το ξουράφι να σφαώ...και αντί να με θρηνήσης σκοτωμένονε θα 'ρθω να με φιλήσεις ξουρισμένονε!!"
Ευτυχως που υπηρξαν και αυτοι οι ανθρωποι
και βαζουν στο στομα μας λογια,που δεν θα τα λεγαμε εμεις!
Τα σεβη μου γητευτρια.
Weaver
Συμφωνώ απόλυτα Γιώργο! Και τα δύο που ποιήματα που προτείνεις είναι υπέροχα. Θα τα προσθέσω στο ποστ για να μη χάνονται στα σχόλια ή στους Εκφραστές.
Επίσης μου άρεσε πολύ και ένα που μιλάει για τα μάτια της και τα λέει ελιές:
Μ’ αυτά τα μάτια σαν ελιές
παντοτινά θε να ’κανα νηστεία,
κι ήθελ’ αστοχήσω Πάσχα και Τυρνές,
ναν την περνάω με ξεροφαγία,
να προσφαΐζω με γλυκιές ματιές,
δοξάζοντας Θεό και Παναγία.
«Σαρακοστιανό». Γ.Θ. Ζώρας (επιμ.), Ποίησις και πεζογραφία της Επτανήσου. Βασική Βιβλιοθήκη, 14. «Αετός» Α.Ε., 1953. 201
Από το Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού
Χαιρετώ Γιώργο!
vrakas kostas
Ωραίοι άνθρωποι Κωστή! Ωραίοι... Δεν βολοσέρνουνε τη ζώνη τους για καυγά. Ποιά γυναίκα δε θα γελούσε και δε θα έλιωνε όταν μετά από καυγά πάει ο άλλος και της κάνει πλάκα: αντί να με θρηνήσης σκοτωμένονε θα 'ρθω να με φιλήσεις ξουρισμένονε!!!!
Μαθήματα ζωής είναι αυτή η ποίηση... ;)
Καλησπέρα!
Χαχαχα! Ο σεισμός στην Πάτρα, μάλλον σε έκανε να αποκτήσεις σουρεαλιστικό χιούμορ:
Είμαι σίγουρη πως δεν σας χωρίζει απόσταση επί της ουσίας.
Eίσαι στ’ αλήθεια σίγουρη; Δεν βλέπεις το χάος;
Θα έλεγα ποτέ εγώ "ανώμαλο", "σκατό" και "πράμα" κάποιον μπλόγκερ;
Από τη μια θα έλεγα ότι οι ομοφυλόφιλοι δεν έχουν ίσα δικαιώματα μ’ εμένα κι από την άλλη θα δεχόμουν να πληρώνομαι με το ζεστό χρήμα τους;
Θα έκανα προσωπική διάγνωση για μπλόγκερς αναλόγως προς τους λογοτέχνες που ανεβάζoυν στα μπλογκς τους; Θα απαξίωνα δηλαδή Ελύτη, Φόρστερ ή Θερβάντες λ.χ. προκειμένου να κάνω διάγνωση κατάθλιψης;
Θα χειροκροτούσα έναν μπλόγκερ που αναφερόμενος στο γάμο ομοφυλοφίλων γράφει ποστ για το "πουστονήσι" και στιχάκια για "δημάρχους που κουνιούνται σαν σχεδίες"; Πόσο πολιτισμένος μπορεί είναι κάποιος ομοφυλόφοβος που αποκαλεί "ανώμαλο" μία μπλόγκερ για τους λόγους που καταλαβαίνεις;
Όλα αυτά είναι ζητήματα ουσίας και όχι ύφους ή έκφρασης.
Πραγματικά βρίσκεις πως μπορεί να έχω ένα ελάχιστο κοινό με την κυρία Νανά Τσούμα;
Πόσο λίγο με ξέρεις!
:-(
:-(
:-(
:-(
Δεινή συνομιλήτρια η κυρία Τσούμα με τους προσωπικούς χαρακτηρισμούς της για το πρόσωπο Κ.σ-Μ. που δεν γνωρίζει ποιο είναι, δεινή κι εγώ που σχολίασα όσα έγραψε για τα δικαιώματα των "παιδόφιλιων" και των "παιδεραστών" ανθρώπων στην προσπάθειά της να βάλει στο ίδιο καζάνι τα "δικαιώματά" τους με τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων; Πράγμα που βλέπεις να συνεχίζει να κάνει κι εδώ.
Πόσο με αδικείς!
-(
:-(
:-(
:-(
υ.γ.
Ξέρω ότι αυτά τα γράφεις ως μπλογκοδέσποινα που οφείλει να είναι ευγενική με τους επισκέπτες της. Γι αυτό και δεν παρεξηγούμαι. Επίσης, θα έχεις παρατηρήσει ότι μπορώ να καταφέρω εφτά με ένα χτύπημα, έχω ζητήσει ποτέ διαιτησία; "Άσε τη σφυρίχτρα και γίνε χαρτορίχτρα" είναι το αγαπημένο μου σύνθημα για τους διαιτητές (που κάνουν τα στραβά μάτια στον Ολυμπιακό)
Μπήκε η Δευτέρα! Σου εύχομαι καλή βδομάδα!
...κι σ' εσάς κυρία Νανά μου, εύχομαι καλά μυαλά!
Κι εκτός από την πρότασή μου να επιστρέψετε τα τέλη της ΕΡΤ στους ομοφυλόφιλους που σας πληρώνουν το μισθό σας, σας δίνω και μία συμβουλή:
Όταν αντιγράφετε, να αναφέρετε την πηγή σας. Εγώ, τουλάχιστον, όταν αντιγράφω αναφέρω και την πηγή μου και τον συγγραφέα.
Εσείς γιατί αντιγράφετε τα περί κου σου μου, χωρίς να αναφέρεστε στην πηγή από όπου το αντιγράψατε;
Μην φοβάστε, δεν θα σας παρεξηγήσει ο κύριος Γιώργος Μίχος που τον κλέβετε! Στην ομοφυλοφοβία είστε τάλε κουάλε!
Εσείς γράφετε ότι δεν πρέπει να συνάπτουν πολιτικό γάμο, όπως δεν πρέπει και ο "μπάρμπα Γιώργος με την κατσικούλα του" ή ο "κύριος Ιωάννης με το οχτάχρονο", κι αυτός γράφει "ζεϊμπέκικο για μια ξεφωνισμένη" και δηλώνει "μάτσο" μη τυχόν και τον ...παρεξηγήσουμε.
Θα σας εκτιμήσει!
Κύριε Βρακά, επειδή κι εσείς βάζετε στο μπλογκ σας λόγια που δεν θα τα έλεγε κάποιος χωρίς να μπορεί να τα αποδείξει, θα μου απαντήσετε επιτέλους στην ερώτηση που σας έχω κάνει τόσες φορές και κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε;
Γράψατε ότι ξέρετε ποια είμαι.Ποια είμαι λοιπόν; Θα μας πείτε αυτή τη φoρά;
K.σ-Μ
Ο σεισμός της Πάτρας όντως με κούνησε και με ταρακούνησε γιατί έχω πολυαγαπημένους φίλους εκεί κάτω και δεν μπορούσα να επικοινωνήσω για ώρες. Και βασανίστηκα πολύ με τα τηλέφωνα σε κοινούς γνωστούς κτλ. Αλλά όλοι είναι καλά ευτυχώς.
Οπότε όντας μπροστά σε μια τραγωδία τέτοιου μεγέθους, οι κόντρες στα μπλογκς παίρνουν άλλη διάσταση.
Χάνουν ύψος.
Από την άλλη είμαι της άποψης ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν κακές στιγμές.
Ναι, εσύ κι εγώ δε θα μιλούσαμε έτσι, σίγουρα. Όπως δεν έχουμε μιλήσει ποτέ γιατί δεν μπορούμε.
Αλλά κατάλαβε κάτι σημαντικό:
Δεν είμαστε ο κανόνας.
Ο πολύς ο κόσμος άγεται και φέρεται από το συναίσθημα και περνάει τη γραμμή των ορίων.
Δεν αξίζει σε όλους μια δεύτερη ευκαιρία;
Προσωπικά την δίνω πάντα.
Συχνά βλακωδώς και την πληρώνω. Αφού με ξέρεις.
Όπως ξέρεις ότι δεν χρεώνω το ίδιο, τις ανθρώπινες εκτροπές. Σαφώς και δεν μιλάς άσχημα ποτέ. Αλλά ο τρόπος που δικάζεις, χωρίς ελαφρυντικά, μπορεί να στείλει τον άλλον στην κρεμάλα. Να αυτοκρεμαστεί εννοώ.;)
Και δεν έχουν όλοι την ίδια ψυχραιμία, οπότε έτσι τους βγαίνει αντίδραση, ανταγωνιστικότητα, επιθετικότητα.
Μπορεί να κάνω λάθος εγώ και να την πατάω... και αναγνωρίζω ότι ο τρόπος σου, που είναι ευθύ ξεκαθάρισμα επί τόπου, χωρίς να χαρίζεις κάστανο, είναι ίσιος. Αλλά είναι και σκληρός. Γιατί ρε παιδί μου στα μπλογκς είμαστε. Ο άλλος γράφει χαλαρά. Μπορεί να πει και καμιά χαζομαρίτσα ή μπορεί και να αντιδράσει σπαστικά... Δεν μου αρέσει να παίρνω κεφάλια.
Από την άλλη, και το έχω εισπράξει κανονικότατα, μου παίρνουν το δικό μου, όσοι υποστήριξα, συγχώρησα, αγάπησα, ευεργέτησα, τίμησα, σεβάστηκα.
Αλλά έτσι είναι οι άνθρωποι.
Πραγματικά ατελείς...
Με αυτό το δεδομένο μάθε να πορεύεσαι φιλενάδα. Και κατάλαβε ότι η δική σου ποιότητα είναι πολύ σπάνια στον κόσμο. Το ότι εγώ την διέγνωσα και με συγκίνησε, γιατί έχω μάθει να διαβάζω αλλιώς τους ανθρώπους επικεντρώνοντας στην κοσμοθεωρία τους και στη στάση ζωής τους, δε σημαίνει ότι θα την δουν εύκολα και οι άλλοι. Πρέπει να θέλουν... ;)
Συνομιλήτριες εννοούσα... ;)
Καλή βδομάδα! Χωρίς σεισμούς!
Κυρία μου καλημέρα και καλή εβδομάδα.
Παράκληση!!! ΑΛΛΆΞΤΕ ΤΟΥΣ ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΣΤΗ ΔΕΞΙΑ ΠΛΕΥΡΑ της οθόνης ( οπως βλέπουμε) γιατί δυστυχώς ένα τόσο ενδιαφέρον βlog σαν το δικό σας, είναι αδύνατο να διαβαστεί απο πρεσβύωπες μιας κάποιας ηλικίας.
Ευχαριστώ
Πρεσβύωψ
xaxa πολύ καλός.. μα δεν θυμάμαι να τον έχω ξαναακούσει..:):)
καλημέρα και καλή εβδομάδα:):)
αντι σφαγμένος ... ξουρισμένος, απίστευτος στίχος. Απίστευτός κι ο τύπς. Ωραια ανάσα μετά από 4 ώρες στο κοντρολ ρουμ!
πάλι μου φτιαξες τη μέρα
;)
καλή εβδομάδα να έχουμε, χωρίς σεισμούς και σεισμολοφαγώματα!
www.u-hoo.gr/gianniskafatos
Πρεσβύωψ
Αγαπητέ μου φίλε πόσο σας καταλαβαίνω! Το άλλαξα πάραυτα.
Σας ευχαριστώ για την υπένθυμιση, για τα καλά σας λόγια και για την παρουσία σας!
Σας στέλνω τις πιο θερμές ευχές μου
για μια όμορφη και χαλαρή εβδομάδα!
Καλημέρα! ;)
koulpa
Καλημέρα! Είναι καταπληκτικός, αλλά δυστυχώς δεν μας άφησε πολλά. Ότι άφησε όμως, είναι πολύτιμο.
Φιλιά πολλά και καλή βδομάδα!
Giannis Kafatos
Καλημέρα!!! Μα δεν είναι όνειρο; Τους λατρεύω αυτούς τους επτανήσιους ποιητές!
Ο Άβλιχος πρέπει να ήταν και μεγάλη φυσιογνωμία.
Άφησε λένε, ημιτελές ένα πολύστιχο σατιρικό ποίημα που φαντάζεται τον εαυτό του σαν ζωγράφο που τον έβαλε ο διάολος να διακοσμήσει την κόλαση με εικόνες από σατανικές ψυχές. Στα πορτραίτα αυτά έβαλε όσους δεν χώνευε και καταλαβαίνεις τί προκάλεσε! Πόλεμος! Δεν ξέρω αν δημοσιεύτηκε τελικά και πού. Θέλω να τα ψάξω όλα αυτά τώρα που θα έρθω.
Καλή βδομάδα! Σας εύχομαι κάθε καλό! Να είναι ήρεμη και χωρίς απρόοπτα, σεισμών και άλλων.
Φτάσαμε στο σημείο να στηρίζουμε σε προσευχές ως και την επιβίωσή μας! Έλεος... αυτή η βασανισμένη χώρα!
..με ξεκούνησες πάλι.. και σου αφιαίρωσα το μπουρμπουληθροποιηματάκι που προέκηψε στα καλά(;) καθούμενα:):)
βροχερά φιλιά και καλησπέρες:):)
Ο πολύς ο κόσμος άγεται και φέρεται από το συναίσθημα
E, τότε να αφήσουμε τους "συναισθηματικούς" κραατικοδίαιτους ρατσιστές να εκδηλώνουν το "συναίσθημά" τους.
Δεν αξίζει σε όλους μια δεύτερη ευκαιρία;
Όταν περιφέρεις το ίδιο ομοφυλοφικό σχόλιο από μπλογκ σε μπλογκ και από ποστ σε ποστ, η δεύτερη ευκαιρία έχει χαθεί, δεν νομίζεις;
Αλλά ο τρόπος που δικάζεις, χωρίς ελαφρυντικά
Δικάζω ή γράφω την άποψή μου;
Και στην προκειμένη περίπτωση, θα το εκτιμούσα να μου αναφέρεις τα "ελαφρυντικά" που βρίσκεις σ' αυτά τα σχόλια της κυρίας Τσούμα.
Και το πιο ενδιαφέρον:
O τρόπος σου, που είναι ευθύ ξεκαθάρισμα επί τόπου, χωρίς να χαρίζεις κάστανο, είναι ίσιος. Αλλά είναι και σκληρός...
Ως θεωρία μπορεί να ακούγεται πειστική. Όμως εδώ μιλάμε για συγκεκριμένες πράξεις.
Η πρώτη είναι αυτή της κυρίας Τσούμα. Σου υπενθυμίζω:
blog-post_04
blog-post_update
Κατ' αυτήν το δικαίμα γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων ισούται με το δικαίωμα του μπάρμπα-Γιώργου να παντρευτεί την κατσικούλα του και το δικαίωμα του αξιότιμου κυρίου Ιωάννη να πηδάει το οχτάχρονο.
Μια ερώτηση στα ίσα, λοιπόν:
Τι είναι πιο σκληρό; Αυτό που γράφει η κυρία Τσούμα ή αυτό που σχολιάζω εγώ;
Είδατε τελικά πόσο επίκαιρος μπορεί να είναι ο σατιρικός λόγος ενός "τρελλοκεφαλονίτη";
Την καλησπέρα μου κι εδώ.
Καλησπέρα!
Πολύ καλά έκανες κι έβαλες τον Αβλιχο. Αξίζει να τον θυμόμαστε.
Με χίλια συγνώμη για την αυτοδιαφήμιση, έχω φτιάξει εδώ και καιρό μια σελίδα για τον ποιητή, όπου υπάρχουν κάμποσα όχι πολύ γνωστά ποιήματά του:
http://www.sarantakos.com/liter/ablixos.html
Να ένα που το έγραψε τη μέρα που κηρύχτηκε ο πόλεμος του 1912 και διαβάστηκε στις εκκλησίες η ευχή της Ιεράς Συνόδου εναντίον των εχθρών.
Φωτοπεριχυμένη η εκκλησιά,
μέσα με φόβο του θεού γυρεύουνε.
- Νίκας κατά βαρβάρων να μας δώσει.
Κι απ’ όξου κάτι βρώμικα σκυλιά
Σκουρδουμπελοκοπώντας σκαρδακεύουνε
χωρίς Πατρίδα και Θεό και Γνώση!
-Πέστε μου τώρα άνθρωποι λογικοί,
μέσα ή απ' όξου είναι η λογική;
-Και ενώ από μέσα αντηχάει το Αμήν
των σκύλων είναι το Ειρήνη Υμίν;
Κι από την αναρχία έχετε τρόμο,
Μη μοιάσουμε τα ζώα χωρίς το νόμο;
koulpa
Eυχαριστώ Παναγιώτη μου κι από δω! Δε φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι όταν σας παρασύρω στην... ποίηση! ;)
Περιμένω κι άλλα ε; Δυνατότητα έχεις, χρόνος σου λείπει και παρακίνηση. :)
Φιλάκια πολλά και νομίζω πως το μεγάλος κέρδος είναι αλλού τελικά. Σωστά;
K.σ-Μ
Μια ερώτηση στα ίσα, λοιπόν:
Τι είναι πιο σκληρό; Αυτό που γράφει η κυρία Τσούμα ή αυτό που σχολιάζω εγώ;
********************************
Άκυρη η ερώτηση. Λάθος βάση. Δεν τίθεται θέμα σύγκρισης.
Αυτά που έγραψε η Νανά, εγώ τα καταδίκασα πριν από σένα. Απλά δεν πίστευα στα μάτια μου και προσπαθούσα να καταλάβω γιατί και πώς τα έγραψε και τί ακριβώς πιστεύει. Δεν άντεχα να φαντάζομαι ότι τα εννοεί.
Ξέρεις ότι στο θέμα παιδί, έχω μια υπερευαισθησία. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι υπάρχει άνθρωπος και μάλιστα γυναίκα και μάνα, που λέει ότι:
« Εγώ λέω για μια σχέση που ο Νόμος μεν τη θεωρεί διαστροφική, μπορεί όμως και να μην είναι διότι ουδείς γνωρίζει αν δυσανασχετεί η κατσικούλα με το μπαρμπα-Γιώργο ή το Μαράκι με τον αξιότιμο κύριο Ιωάννη.»
Πίστευα ότι κάνει πλάκα. Ότι πικαρισμένη επέμενε αντιδραστικά. και ήθελα να την αφήσουμε να μιλήσει.
Οπότε δεν τίθεται θέμα σύγκρισης.
Ανθρώπινα σοκαρίστηκα και ζήτησα να εξηγήσει τί εννοούσε και απάντησε, το άλλο ανήκουστο:
«1.Σήμερα τα παιδια ωριμάζουν, γίνονται υπεύθυνα και ξέρουν τί θέλουν πολύ νωρίτερα από τα 18 που ορίζεται ως έτος ενηλικίωσης. Φαντάζομαι πως το ξερεις.
2. Κάποια στιγμή πρέπει να ορίσουμε τί είναι φυσιολογικό και τί όχι με γνώμονα την εξελικτική πορεία της ζωης και όχι με το τί βολεύει τον έναν ή τον άλλο, διαφορετικά θα βλέπουμε όλο και πιο συχνά κάτι σαν και το παρακάτω:
-Ο Σύλλογος Παιδεραστών Δανίας έχει την άδεια να οργανώνει ο ίδιος και να διατηρεί διεθνή ιστοθέση για την παιδεραστία στη Δανία με αναφορές στο Σύνταγμα της Δανίας και στο δικαίωμα συγκρότησης συλλόγων για οποιοδήποτε νόμιμο σκοπό- »
Ε όταν ήρθε εδώ, φαντάστηκα ότι θα ήθελε να εξηγήσει τί εννοούσε και να ανασκευάσει.
Τελικά δεν θέλησε.
Πώς μου ζητάς να συγκρίνω και τί; Εσένα που είσαι πιεστική σχολιάστρια και αναζητάς την αλήθεια, με τα εξωφρενικά που ξεστόμισε η Νανά, που είτε τα εννοούσε είτε όχι, το ίδιο εξωφρενικά ήταν, αφού επέμενε;
Πάμε παρακάτω... δεν αντέχω άλλο αυτή την κατάθλιψη.
Ούτε τον ρατσισμό αντέχω άλλο, ούτε τη φαιδρότητα, ούτε τον ευτελισμό του δράματος των ανθρώπων.
Με σχόλια ανόητα και θριαμβευτικά, που όχι μόνο δεν κατάλαβαν τί έλεγαν, αλλά ήταν και χαρούμενοι για όσα είχαν πει.
Καλό βράδυ! Και δεν ξέρω τί να πω...
Ας υπήρχε Θεός να προστατεύσει τα παιδιά του κόσμου!
X-MAN
Καλώς τον! Καλώς όρισες! Διάβασα το σχόλιό σου το τελευταίο στου Κώστα, αλλά δεν θέλησα να καταχραστώ άλλο τη φιλοξενία εκεί και μια και σε είδα εδώ, να σου το πω από δω.
Να σου πω ότι αυτά που έγραψες, εμείς τα κάνουμε πράξη εδώ και χρόνια.
Εμείς που ζούμε εκτός Ελλάδας την αγαπάμε και την κουβαλάμε μέσα μας σαν ένα κλαράκι δάφνης ανάμεσα στα δόντια, όπως έλεγε ο Καζαντζάκης για την Κρήτη.
Μα κάνουμε κι άλλη δουλειά εδώ ή όπου βρεθούμε;
Γλώσσα, πολιτισμός, τα δίκια μας! Και παντού βρίσκουμε αποδοχή, αγάπη, σεβασμό... όλοι αγαπούν την Ελλάδα, εκτός από την ίδια που είναι αυτοκαταστροφική.
Μιλώ για την Ελλάδα που μας πληγώνει, μας πονάει, μας εξοντώνει...
Και που με θλίψη βλέπω ότι κατοικείται από ένα ανομοιογενές εντελώς, πλήθος.
Από τους υπέροχους Έλληνες και από τους αδιανόητους, ρατσιστές, επιπόλαιους και ρηχούς Έλληνες...
Τελικά η ποίηση είναι λύτρωση και καταφύγιο. Συμφωνείς;
Γι αυτό κρύβομαι συχνά πυκνά μέσα σ' αυτήν. ;)
Καλό βράδυ μάτια μου! Να είσαι καλά!
χαχα εγώ ευχαριστώ:):)
χρόνο βρίσκω.. κάνα δεκάλεπτο μου πήρε.. και παρακίνηση έχω να είσαι καλά.. η κατάλληλη διάθεση μου λόιπει.. έχει αρχίσει να με κουράζει και να μου απορφά καθε διαθεση η δουλειά.. ελπίζω να βελτιωθεί η κατάσταση οσονούπω..:):)
φιλιά και καληνύχτες:):)
Νίκος Σαραντάκος
Καλώς τον!!! Χίλια ευχαριστώ για την υπόδειξη της σελίδας που έχεις τόσα εξαιρετικά στοιχεία για τον Άβλιχο! Τα διάβασα όλα!
Κ α τ α π λ η κ τ ι κ ά!
Μπράβο σας βρε παιδιά! Μπράβο σας!
Το λέω και θα το φωνάζω. Χωρίς εσάς το ελληνικό δίκτυο, δεν θα άξιζε τίποτα.
Είναι μερικές σελίδες που πραγματικά τις θεωρώ διαμάντια. Κυριολεκτώ διαμάντια. Σας χρωστάμε πολλά.
Τώρα που θα έρθω Ελλάδα, θα πάω Κεφαλλονιά για κάποιους φίλους. Με την ευκαιρία θα αναζητήσω το περιβόητο ημιτελές σατιρικό ποίημα που φαντάζεται τον εαυτό του σαν ζωγράφο που τον έβαλε ο διάολος να διακοσμήσει την κόλαση με εικόνες από σατανικές ψυχές. Στα πορτραίτα αυτά έβαλε λέει όσους δεν χώνευε και σήκωσε θύελλες. Θα πρέπει να είναι πολύ ενδιαφέρον!!! Το διάβασα στον αθεόφοβο και μάλιστα θέλω να του στείλω μήνυμα να ρωτήσω μήπως ξέρει κάτι παραπάνω.
Ότι μάθω θα σας πω, έχω έναν συμμαθητή μου Κεφαλονίτη και μάλιστα ο παππούς του ήταν ο πρώτος Διευθυντής ή από τους πρώτους του Εθνικού Θεάτρου και πρέπει να έχει αφήσει και κάποιο σπουδαίο αρχείο, αλλά τα λέγαμε στο πόδι ένα βράδυ σε γλέντι και θα επικοινωνήσω τώρα που θα έρθω για λεπτομέρειες.
Υπέροχο και το ποίημα που μας χάρισες!
Σκουρδουμπελοκοπώντας σκαρδακεύουνε! Αριστούργημα!
Ειλικρινά ευχαριστώ! Να είσαι καλά Νίκο μου! Καλό βράδυ!
Εγώ επειδή ξυρίζομαι και το φιλί δε παίρνω
τσατίζομαι κι αμοναχός τα μάγουλά μου ΄δερνω!!
Αργά ταχιά ξυρίζομαι και το φιλί ανημένο
μα οντε ν έρχεται κοντά αξύριστος πομένω!
και μια τελευταία,
Απάνω που ναι το φιλί τσ αγάπης να μου δώσει
φεύγω να πάω να ξυριστώ , τα χείλη μη ματώσει
- Εις τον αφρό της θάλασσας σε είδα ν' αρμενίζεις
και με αφρό ξυρίσματος το γένι να ξυρίζεις
Ανήμενά σε μια ζωή μουστάκι να ξυρίσεις
για να μπορώ να σε φιλώ χωρίς να μ' ερεθίσεις
Καλιά 'χω να με στείλουνε στο μνήμα αποθαμένο
παρά να με 'βρει μιαν αυγή να μ' έχεις ξουρισμένο
Ακόμα... και ταυτόχρονα, παρά τρίχα να είχαμε μοιραίες εξελίξεις με τον μπαμπά, αλλά παραδόξως για τους γιατρούς την γλύτωσε και αυτή τη φορά και μόλις επιστρέψαμε σπίτι.
Δημοσίευση σχολίου