Σάββατο 28 Ιουνίου 2008

Τα ελβετικά περάσματα των Άλπεων... Ειδικές διαδρομές... Το πιο όμορφο το Passo del Susten! Συνδέει Wassen με Interlaken-Berna

Όλες οι φωτό είναι τραβηγμένες πριν ένα χρόνο ακριβώς, στο Passo του Susten. Η εναλλαγή του τοπίου είναι ασύλληπτη... το ίδιο και η ομορφιά. Σε πληγώνει! Ειδικά αν σκεφτείς Υμηττό, Πάρνηθα, Ταΰγετο...














Passo del San Gottardo / Gotthardpass
2106 m CH-TI-2091
Airolo, 1141m, 14km
Wassen, 916m, 23km
Andermatt, 1447m, 12km
Hospental, 1452m, 9km






Sustenpass
2224 m CH-BE-2224b
Innertkirchen, 625m, 27km
Wassen, 916m, 21km
Susten Pass (German: Sustenpass) (el. 2224 m.) is a mountain pass in the Swiss Alps. The pass road, built from 1938-1945, connects Innertkirchen in the canton of Bern with Wassen in the canton of Uri.



Furkapass
2429 m CH-UR-2429c
Andermatt, 1447m, 21km
Realp, 1538m, 13km
Oberwald, 1368m, 17km
Gletsch, 1759m, 10km
Furka Pass (el. 2431 m.) is a high mountain pass in the Swiss Alps connecting Gletsch, Valais with Realp, Uri.
The Furka-Oberalp-Bahn line through the Furka Tunnel bypasses the pass. The base tunnel opened in 1982 and replaced a tunnel at 2100 m.



Grimselpass
2165 m CH-BE-2165b
Innertkirchen, 625m, 27km
Oberwald, 1368m, 13km
Gletsch, 1759m, 6km

Nufenenpass / Passo della Novena
2478 m CH-TI-2478b
Ulrichen, 1346m, 14km
Airolo, 1141m, 23km
Bedretto, 1402m, 14km

Passo del San Bernardino
2065 m CH-GR-2065a
Soazza, 563m, 30km
Mesocco, 790m, 22km
Splügen, 1457m, 19km
Hinterrhein, 1620m, 10km

13 σχόλια:

μαριάννα είπε...

Ελένη, εσείς θα περάσετε από το Passo del Gottardo για να πάτε Ζυρίχη. Κι αυτό πανέμορφο είναι και με αρκετά φαρδύ και άνετο δρόμο, όπως και του San Bernardino. Ξεκινάει λίγο πριν το μεγάλο τούνελ του Γκοττάρντο που είναι 17χμ.

Για το άλλο που με ρώτησες, για φαγητό...

Στην κεντρική πλατεία του Λουγκάνο είναι εξαιρετικό το Argentino και το Capo San Martino, όπως κοιτάμε τη λίμνη, τέρμα δεξιά. Υπάρχουν φυσικά λίγο πιο έξω καταπληκτικά γκρόττο, αλλά είναι πολύ δύσκολο να σε κατευθύνω έτσι. Ρωτήστε παντού... είναι ευγενέστατοι και εξυπηρετικότατοι.

Τυπική σπεσιαλιτέ, η πολέντα, που είναι πουρές καλαμποκιού με λιωμένα τυριά μέσα, μανιτάρια και προσούτο ή πολλά είδη μακαρονάδας συν τα κλασικά. Και η σαλάτα η μικτή(ινσαλάτα μίστα), επίσης αξίζει πολύ. Και φοβερός ο καφές τους, ο εσπρέσσο.

Καλά να περάσετε!

Phivos Nicolaides είπε...

Όμορφες διαδρομές, εξαιρετικές φωτογραίες.

Surrealist είπε...

Υπέροχα τοπία πραγματικά, εντυπωσιακά τα ξύλινα σπίτια, απίστευτα όντως τα τοπία
την διασχίσαμε ολόκληρη από Como Bellinzona Lausanne Basel

μείναμε Geneve
(και έχω τις πιο διασκεδαστικές μου φώτος δε θα το πιστέψεις, μπροστά από το τεράστιο συντριβάνι)

αυτό το ταξίδι το σκεφτόμουν καιρό

από τις καλύτερες αποδράσεις

(ίσως μόνο το Saint Bernandino λίγο να με τρόμαζε, μπορεί γι΄αυτό να μου είπαν ότι είναι το μεγαλύτερο τούνελ αφού το περάσαμε :}} - βέβαια το είχα αντιληφθεί διασχίζοντάς το )

Να είσαι πάντα καλά , ευχαριστώ!!

Πολύ όμορφη ανάρτηση!!!!

BOSKO είπε...

Τι πλάκα που έχεις, μ' αρέσουν οι περιγραφές σου! "Θα πάτε εκεί", "θα φάτε εκεί", σα να λες "στην Παναγίτσα δίπλα, στο σουβλατζίδικο"...

μαριάννα είπε...

Phivos Nicolaides

Φοίβο μου με το όμορφο όνομα και τη θαλασσινή φωτό σου, φαίνεται πως αγαπάς τα ταξίδια κι εσύ...
Ερασιτέχνης είμαι στη φωτογραφία, όπως σε όλα, απλά φωτογραφίζω ότι αγαπώ και ο φακός βλέπει μέσα από τα μάτια μου, όχι εγώ μέσα από το φακό μου. ;)

Καλό βράδυ! Καλή Κυριακή!

μαριάννα είπε...

Surrealist

Γεια σου Στέβη μου!
Μα είδες πόση ομορφιά; Ομορφιά που πονάει, άλλο να το λες και να το δείχνεις και άλλο να το ζεις.
Υποθέτω όμως ότι θα πήγατε από τους εθνικούς δρόμους, αφού πέρασες το μεγάλο τούνελ που είναι το Γκοττάρντο. Το Μπερναρντίνο είναι πολύ μικρότερο. Γιατί τα πάσσο όλα είναι οι βουνίσιες διαδρομές, που πια τις κάνουν όλοι από τα τούνελ, γιατί από το πολύ χιόνι είναι διαβατές ελάχιστους μήνες. Μάλιστα πολλοί κλειστοφοβικοί τις προτιμούν όταν είναι ανοιχτές, από τα τούνελ, αλλά άντε να τις πετύχεις ανοιχτές.
Βάλε καμιά φωτό να δούμε από το συντριβάνι της Γενεύης... ;)

Καλό βράδυ! Καλή Κυριακή!

μαριάννα είπε...

BOSKO

Ε μα τί νομίζεις ότι είναι όλη η Ελβετία μποσκάκι μου; Γειτονιά. Σαν την Πελοπόννησο είναι όλη κι όλη! Να φανταστείς, εδώ στο Λουγκάνο, κανείς δεν ξέρει δρόμους, εκτός από αυτόν του σπιτιού του κι αυτό, για λόγους πρακτικούς. Για την αλληλογραφία και τις αρχές.
Όταν πρωτοήρθα τους δούλευα. οκ τους έλεγα θα στρίψω στη γωνία με το πράσινο δέντρο και τη μαύρη γάτα στη μάντρα. ;)
Όταν έρθεις θα με θυμηθείς...

Φιλιά!

etalon είπε...

Συμφωνω με τη Γητευτρια.
Ολη η Ελβετια είναι ετσι...

Ανώνυμος είπε...

Δηλαδη,αυτη η χωρα ειναι ο,τι πρεπει για μενα που ειμαι εντελως 'τι Λωζαννη τι Κοζανη'.Προσανατολισμος μηδεν!Αν ημουν παροιμια θα ημουν αυτη που λεει "αν σε στειλουν στη θαλασσα δεν θα βρεις νερο".Μου την ελεγε η μαμα μου οταν ημουν μικρη,και οχι αδικως σας πληροφορω!Οχι νερο,ουτε τη θαλασσα δεν εβρισκα.

-ΑΤΠ-

ΥΓ.Δωσε μου πρασινο δεντρο και μαυρη γατα και σε βρηκα.Μη μου πεις οδο,χαθηκα!Ευτυχως,για τους αλλους,που δεν οδηγω.

μαριάννα είπε...

etalon

Μη μου πεις ότι βρίσκεσαι εδώ και δε βρεθήκαμε... ;)

Καλημέρα! Φιλιά!

μαριάννα είπε...

-ΑΤΠ-

Α Ελβετίδα λοιπόν! Πολύ ωραία. Τα πάω καλά μαζί τους. Θα οδηγώ εγώ κι εσύ θ' απλώνεις τη μπουγάδα. :ΡΡΡΡΡ

Φιλιά!!! Πολλά!!!

νασειχα είπε...

Καλημέρα,
Ευχαριστώ και για αυτό το post.
Δεν ξέρω ποιά από όλες τις διαδρομές που αναφέρεις θα ακολουθήσουμε αλλά είμαι σίγουρη πως θα ανοίξει το μάτι μας.
Βλέπω τις φωτογραφίες και φαντάζομαι πόσο ωραία τοπία θα συναντήσω.
Κάθε φορά που είμαι σε βουνό ή σε θάλασσα αντιλαμβάνομαι πόσο κακό μας κάνει η πόλη. Όλα αρχίζουν από τις αισθήσεις. Στην πόλη το μάτι εστιάζει συνεχώς. Τοίχοι, κτήρια, κολώνες, αυτοκίνητα, ακόμα και άνθρωποι είναι φυσικά ή τεχνητά εμπόδια που περιορίζουν την όραση και την αντίληψη μας. Είναι σα να βλέπεις μπροστά σου συνέχεια ένα μυρμύγκι και όχι το δάσος, μια βίδα και όχι το εργοστάσιο. Και όταν καλείσαι να σκεφτείς π.χ μια καρδερίνα μπλοκάρεις και εξακολουθείς να βλέπεις το μυρμυγκάκι.
Ενώ στη φύση ξαφνικά νιώθεις τον αμφιβληστροειδή να ανοίγει σαν βεντάλια, οι φυσικοί περιορισμοί παραείναι μακριά. Έτσι μας δίνεται η δυνατότητα να ξεχαστούμε και να στοχαστούμε.
Την καταστρέφουμε λοιπόν τη φύση γιατί δεν βλέπουμε τίποτα άλλο πέρα από το μυρμύγκι μας και στο τέλος μένουμε να βλέπουμε μυρμίγκι στο καμένο δάσος, μυρμύγκι στο μπαζωμένο ρέμα, μυρμύγκι στο πλαστικό μπουκάλι στη θάλασσα κτλπ.
(Μια κρίση απελπισίας είναι που θα περάσει σύντομα(ελπίζω!))

μαριάννα είπε...

νασείχα

Λογική βρίσκω την κρίση σου! :)
Την ίδια παθαίνω κι εγώ συχνά...
Του Γκοττάρντο μάλλον θ' ακολουθήσετε αφού πάτε Ζυρίχη.
Και μην ευχαριστείς. Θα τα έφτιαχνα τα ποστ αυτά για τους μηχανόβιους και τους λάτρεις της φύσης, έτσι κι αλλιώς. Απλά το έκανα λίγο πιο γρήγορα.

Καλημέρα και καλή βδομάδα!