Ζούμε - και δε ζούμε ταξιδεύοντας μέσα σε κίτρινους ήλιους της αέναης έγνοιας...

ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΜΑΣ

Οι κάθετες γραμμές των βράχων
καθώς σμίγουν το οριζόντιο πρόσωπο της θάλασσας
διαγράφουν τη διάσταση της ψυχής μας
τη συγκρουόμενη με τα επίπεδα των πραγμάτων
που δεν επιθυμούμε
όμως μας συναντούν.
Ζούμε - και δε ζούμε
ταξιδεύοντας μέσα σε κίτρινους ήλιους
της αέναης έγνοιας
μη μπορώντας αδερφέ μου να ορίσουμε
το στίγμα της επιθυμίας που μας βασανίζει
απ' τον καιρό που κάναμε πανιά.

Ας είμαστε δίκαιοι
αντέχουμε τη μοίρα μας.

ΤΙΣ ΣΙΓΑΛΕΣ ΦΩΝΕΣ

Αδερφέ μου
βόηθα να φυλάξουμε τις σιγαλές φωνές
όσες ζεσταίνουν ακόμη τη μνήμη
και λείχουν τις πληγές μας.

Γιάννης Καφούσης
Τα τραγούδια του αδερφού