Κοιτάζω τη βροχή και κλαίω
και τάζω στο Θεό για να 'ρθεις
μεγάλα λόγια εγώ δε λέω
αλλά φοβάμαι μη μου πάθεις.
Κοιτάζω τη βροχή, βροχή μου
ίδια τα μάτια σου καλή μου
κι όπως κυλά στα πεζοδρόμια
γυρνάει ο νους σε ονειροδρόμια.
Κοιτάζω τη βροχή και νιώθω
πως στη ψυχή μου μέσα τρέχει
εγώ δεν έχω άλλο πόθο
απ'το να 'ρθεις τώρα που βρέχει.
Κοιτάζω τη βροχή, βροχή μου
ίδια τα μάτια σου καλή μου
κι όπως κυλά στα πεζοδρόμια
γυρνάει ο νους σε ονειροδρόμια
Στίχοι: Βαγγέλης Κωνσταντινίδης
Μουσική: Θοδωρής Παπαδόπουλος
Γιάννης Κότσιρας, Κοιτάζω τη βροχή, βροχή μου... αααααχ! Και βαχ!
Ευχαριστώ για το λινκ Κατερινάκι!
%20(1).png)
.jpg)
.jpg)
14 σχόλια:
Μαριάννα μου καλησπέρα!
υπέροχο τραγούδι βρήκες να ταιριάζει με την φθινοπωρινή εικόνα που αντικρύζουμε όλοι μας λίγο πολύ τώρα τελευταία.
είχα την τύχη να το ακούσω πριν κάποια χρόνια σε συναυλία του Μάλαμα όπου στο ακροατήριο βρισκόταν και οι Οπισθοδρομικοί!
καλό απόγευμα!
Γνώριμη, οικεία ανάρτηση
Πραγματικά, ταιριαστό το τραγούδι με τον βροχερό καιρό!
Κωνσταντίνος Π
Γεια σου Κωνσταντίνε μου! Ναι, είναι υπέροχο κομμάτι, αν και εδώ είναι από λάιβ και δεν ακούγεται καλά, αλλά όσοι το ξέρουν όπως εσύ, το αγαπάνε πολύ.
Δυστυχώς το νέο σιντί του Κότσιρα, δεν ακούγεται καν, όσο καλή διάθεση και να έχεις. Απαράδεκτο!
Χαιρετώ!
κούκος
Καλησπέρα κούκε μου! ;)
Juanita La Quejica
Κι εγώ έτσι το θυμήθηκα εχθές, κοιτάζοντας τη βροχή και τα μπουμπουνητά με τις υπέροχες λάμψεις! Όσο σιχαίνομαι το σεισμό, τόσο λατρεύω την καταιγίδα. Κι όσο πιο άγρια, τόσο πιο πολύ αγαπώ το χουχούλιασμα.
Καλησπέρες
Ψιλή βροχούλα κι εδώ. Tο τραγούδι που διάλεξες,
Πιο πολύ απ όσο φαντάζεσαι,
πιο πολύ απ όσο φοβάσαι,
πιο πολύ απ ό,τι ονειρεύεσαι,
παρ' όλη την κακή ερμηνεία με συντροφεύει...
Καληνύχτα!
Ετσι ειναι Γητευτρια μου ..
Δεν γινεται η ζωη μας να ειναι μοναχα Λιακαδα!
Ειναι φορες που ερχονται και καταιγιδες! Ειναι ομορφες κι αυτες..
και η βροχουλα .. αλλα και το ουρανιο τοξο που καμμια φορα ξεπροβαλει μετα απο τη μπορα!
Ολα .. το ακθενα εχει τη δικη του ξεχωριστη ομορφια..
ΑΝ ηταν μονο Λιακαδα ή μονο ξαστερια.. θα ηταν ανιαρο !
φιλακι μεταμεσονυκτιο ! Ξενυχτιαρικο ! :-D
Κότσιρας: η Μούσχουρη χωρίς γυαλιά (Σ. Κραουνάκης)
και κατά μία άλλη εκδοχή
Κότσιρας: λεσβία φοιτήτρια που ξέμεινε απ' τον Μάη του ΄68!
χαχαχαχαχαχαχα
έχεις δίκιο, το cd του είναι φλόμπα!
ΜΗΘΥΜΝΑΙΟS
Μηθυμναίε μου, η φθινοπωρινή ομορφιά είναι ασύγκριτη! Η συννεφιά, η βροχή, τα χρώματα... προκαλούν την ρομαντική μας διάθεση. Χαίρομαι που υπάρχουν αποδέκτες, που χάρηκαν το τραγούδι της βροχής όσο κι εγώ.
Έτσι είναι Λιακάδα μου. Έτσι. Ακόμα και η μεγαλύτερη ομορφιά, επαναλαμβανόμενη... γίνεται γλαρόσσουπα. :)
Γι αυτό και η βροχούλα είναι ευεργετική. Πάντα.
Πολλά φιλιά κορίτσι μου!
ανώνυμε
Λυπάμαι που θα διαφωνήσω ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕΤΩΣ ΚΑΙ ΔΙΑΓΩΝΙΩΣ και με τον κ. Κραουνάκη και μαζί σου.
Έχω μεγάλη αδυναμία στον Κότσιρα και τον βρίσκω ιδιαίτερα γοητευτικό σαν άντρα.
Και την φωνή του τρελά ερωτική με το υπέροχο τρέμουλο που με στέλνει... στα σύννεφα.
Έκρινα ως απόλυτη αποτυχία το νέο του σιντί και είχα την ειλικρίνεια να το εκφράσω.
Θεωρώ την κριτική προσώπων αντί έργων, ατυχή και αδόκιμη και την αποδοκιμάζω.
Την καλησπέρα μου
Ετσι ειναι φιλεναδα..
Εκει κρυβεται ολη η ομορφια..
Φιλια φθινοπωρινα ;-D
Και όταν σ' αυτές τις καταιγίδες, και τα μπουμπουνητά, νομίζεις ότι βλέπεις κατάφατσα τις εσωτερικές σου συναισθηματικές αναταράξεις...
Φοβερή κι ανεπανανάληπτη εμπειρία μου έβγαλες στο προσκήνιο, Μαριάνα.
Μου συμβαίνει συχνά αυτή η προβολή, τα τελευταία δυο - τρία χρόνια, ενώ πριν ποτέ.
Θα ζήσω, γιατρέ μου;;;
Το ψυχανανεμίζων μέλος της συντροφιάς!!!!!!
Δημοσίευση σχολίου