Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008

Εσύ μου 'πες πως μ' αγαπάς μα πριν ξημερώσει μ' αρνήθηκες...Τώρα σιωπή τώρα φεύγεις και αφήνεις ρυτίδες...


Πώς διάολο φεύγουν έτσι τα χρόνια; Άει σιχτίρ παλιοζωή! Σαν χθες μου φαίνεται πως μου το τραγουδούσες... στις κοπάνες στο Μουσείο και στο Ciao-Ciao!


Εσύ μου 'πες πως μ' αγαπάς
πως είμαι για 'σένα ο παράδεισος
στις άδειες σου νύχτες το φως
ο φίλος σου και ο αδελφός

Εσύ μου 'πες πως μ' αγαπάς
μα πριν ξημερώσει μ' αρνήθηκες
και εγώ που σε πίστεψα πώς
θα ζήσω ξανά μοναχός

Τώρα σιωπή
τώρα φεύγεις και αφήνεις ρυτίδες
χτύπα και συ
η καρδιά μου ν' αντέξει μπορεί

Εσύ μου 'πες πως μ' αγαπάς
πως είμαι για σένα ο παράδεισος
στα μαύρα σου μάτια το φως
στο στήθος σου ασήμι χρυσός

Εσύ μου 'πες πως μ' αγαπάς
μα πριν ξημερώσει μ' αρνήθηκες
μικρό μου αστέρι πού πας
Εσύ μου 'πες πως μ' αγαπάς

Τώρα σιωπή
τώρα φεύγεις και αφήνεις ρυτίδες
χτύπα και συ
η καρδιά μου ν' αντέξει μπορεί

2002GR
στίχοι: Στέλιος Καραΐνδρος

5 σχόλια:

nikitas είπε...

Αγάπες μακρινές….
η κάθε μια κερνούσε, πότε χαρά πότε καημό….
κι ανέμελη περνούσε…….

μαριάννα είπε...

nikitas

Σημασία έχει να ερωτεύομαστε. Η διαδρομή... Τότε είμαστε ακόμα ζωντανοί.


Κάθε βραδιά μέσα στα μπαρ
ρουφάω τα ποτά σαν θάλασσα
για κάποια ψεύτικα ματάκια καστανά
που μου 'καναν και τ' αγαπώ
και τη ζωή μου την εχάλασα
πίσω τους τρέχω μ' άδειο το μυαλό

;)

melomenos είπε...

τι αναμνήσεις μου έφερες...

νάσαι καλά!

Kostas L.A. είπε...

πωπω!!
που το θυμηθηκες;
Ηλιας Ασβεστοπουλος και λοιποι σε κλιπακι γυρισμενο σε παραλια,με τον αερα να τους παιρνει τα μαλλια..

αν και το αγαπημενο μου απο αυτους ητανε παντα ΤΟ ΜΕΤΡΟ:


"Κι εσύ μου μιλάς
Για αγάπη, για ειρήνη και θρησκεία
Κι εσύ προσπερνάς
Όσοι χάνονται στα υπόγεια δεν κοιτάς
Κι εσύ τραγουδάς
Για αγάπη, για ειρήνη και θρησκεία
Κι εσύ τραγουδάς
Μ’ άλλα λόγια μες στα σύννεφα πετάς.."

μαριάννα είπε...

Kostas L.A.

Να η μαγεία της μουσικής. Ενώνει τους ανθρώπους αδιακρίτως ηλικίας, φύλου, τόπου και χρόνου.
Χαίρομαι που αν και τόσο νέος γνωρίζεις αυτά τα κομμάτια. Για μας σημαδέψανε χρόνια, εποχές, κουβαλάνε αναμνήσεις... Να λοιπόν που μιλάνε και σε σας. :)

Να 'σαι καλά μάτια μου!