Giorgio Gaber - Qualcuno era comunista... Κάποιος ήταν κομμουνιστής...

Κάποιος ήταν κομμουνιστής

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή γεννήθηκε στην Εμίλια.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήταν ο παππούς, ο θείος, ο μπαμπάς. ... Η μαμά όχι.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή είδε τη Ρωσία ως μια υπόσχεση, την Κίνα ως ένα ποίημα, τον κομμουνισμό ως το γήινο παράδεισο.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ένιωθε μόνος.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή είχε μια πολύ Καθολική εκπαίδευση.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ο κινηματογράφος το απαιτούσε, το θέατρο το απαιτούσε, η ζωγραφική το ζητούσε, η λογοτεχνία επίσης ... το ζητούσαν όλοι.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή του το είχαν πει.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή δεν του το είχαν πει.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή πριν...πριν...πριν ήταν φασίστας.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή είχε καταλάβει ότι η Ρωσία πήγαινε σιγά, αλλά θα έφτανε μακριά.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ο Berlinguer ήταν ένας καλός άνθρωπος.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ο Andreotti δεν ήταν ένας καλός άνθρωπος.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήταν πλούσιος αλλά αγαπούσε το λαό.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή έπινε κρασί και τον συγκινούσαν οι λαϊκές γιορτές.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήταν τόσο άθεος που χρειαζόταν έναν άλλο Θεό.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήταν τόσο γοητευμένος από τους εργάτες που ήθελε να είναι ένας από αυτούς.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή δεν μπορούσε να κάνει πια τον εργάτη.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήθελε αύξηση μισθού.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή η επανάσταση δεν έγινε σήμερα, ίσως ούτε αύριο, αλλά θα γίνει σίγουρα μεθαύριο.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή η αστική τάξη, το προλεταριάτο, η ταξική πάλη ...
Κάποιος ήταν κομμουνιστής για να θυμώσει τον πατέρα του.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή έβλεπε μόνο RAI TRE.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής από μόδα, κάποιος γι αρχή, κάποιος από απογοήτευση.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήθελε να κρατικοποιήσει τα πάντα.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή δεν γνώριζε τους δημοσίους υπαλλήλους, παρακρατικούς και τα παρόμοια.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή είχε ανταλλάξει το διαλεκτικό υλισμό για το κατά Λένιν Ευαγγέλιο.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήταν ένοχος να έχει πίσω απ' αυτόν την εργατική τάξη.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήταν πιο κομμουνιστής απ' τους άλλους.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή υπήρξε το μεγάλο κομμουνιστικό κόμμα.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή υπήρξε παρά το μεγάλο κομμουνιστικό κόμμα.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή δεν υπήρξε τίποτα καλύτερο.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή είχαμε το χειρότερο σοσιαλιστικό κόμμα της Ευρώπης.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή χειρότερο κράτος από το δικό μας, ήταν μόνο η Ουγκάντα.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή δεν μπορούσε περισσότερο από σαράντα χρόνια κυβερνήσεις Χριστιανοδημοκρατών ανίκανων και μαφιόζων.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήταν στην Piazza Fontana, στην Brescia, στο σταθμό της Bologna, l’Italicus, Ustica κλπ, κλπ, κλπ. ...
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή οποιοσδήποτε ήταν σε κόντρα, ήταν κομμουνιστής.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή δεν άντεχε πια εκείνο το βρώμικο πράγμα που επιμέναμε να αποκαλούμε δημοκρατία.
Κάποιος που πίστευε ότι είναι κομμουνιστής, και ίσως να ήταν κάτι άλλο.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ονειρευόταν μια άλλη ελευθερία από την αμερικάνικη.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή πίστευε ότι είναι ζωντανός και ευτυχισμένος μόνο εάν ήταν και οι άλλοι.
Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή είχε ανάγκη μια ώθηση προς κάτι νέο. Επειδή ένιωθε την ανάγκη για μια διαφορετική ηθική. Επειδή ήταν ίσως μόνο μια δύναμη, ένα πέταγμα, ένα όνειρο' ήταν μόνο μια παρόρμηση, μια επιθυμία να αλλάξουν τα πράγματα, να αλλάξουν τη ζωή.
Ναι, κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή με την ατέλειωτη αυτή ώθηση, ο καθένας ήταν σαν ... πάνω απ' αυτόν τον ίδιο. Ήταν σαν ... δύο άτομα σε ένα. Από τη μία πλευρά, η προσωπική καθημερινή προσπάθεια και από την άλλη η αίσθηση ότι ανήκουν σε μια φυλή που ήθελε να ωθήσει το πέταγμα για ν' αλλάξει αληθινά η ζωή.
Όχι. Καθόλου θλίψη. Ίσως ακόμα και τώρα πολλοί να είχαν ανοίξει τα φτερά χωρίς να είναι ικανοί να πετάξουν ... Σαν υποθετικοί γλάροι.
Και τώρα; Ακόμη και τώρα που νιώθω σαν δύο. Από τη μία πλευρά ο άνθρωπος δουλοπρεπής προβάλλεται μέσα απ'την αθλιότητα της καθημερινής του επιβίωσης και από την άλλη ο γλάρος χωρίς καν την πρόθεση της πτήσης, γιατί πια το όνειρο σακατεύτηκε.
Δύο δυστυχίες σε ένα σώμα μόνο.

Giorgio Gaber
Μετ.Μαριάννα Τζανάκη

Αφιερωμένο στον Γιώργο Κεντρωτή που μας χαρίζει τόσα όμορφα!