Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2008
...δε θα μιλάνε οι στίχοι για γυναίκες σκάρτες για κείνες που κρατάνε τις καρδιές σαν κάρτες...κι όλο μου λείπεις είσαι δίπλα μου και λείπεις...
Κάτι μου κρύβεις
την καρδιά σου δε μ' ανοίγεις
κι όλο περνάει απ' το μυαλό μου το κακό
Πες μου τι τρέχει
η καρδιά μου εμένα αντέχει
ό,τι κι αν πεις δε φταις εσύ, ούτε κι εγώ
Πες μου αν άλλον αγαπάς πες μου αν σε χάνω
εγώ θα γράψω ένα τραγούδι παραπάνω
δε θα μιλάνε οι στίχοι για γυναίκες σκάρτες
για κείνες που κρατάνε τις καρδιές σαν κάρτες
Κι αν βρήκες άλλον ν' αγαπήσεις κι αν σε χάσω
θα βγω στους δρόμους και δεν ξέρω πού θα φτάσω
σε μέρη άγνωστα μονάχος θα γυρνάω να τραγουδάω
Στα όνειρά μου, δοκιμάζω την καρδιά μου
σε βλέπω σ' άλλη αγκαλιά να ξενυχτάς
κι όλο μου λείπεις
είσαι δίπλα μου και λείπεις...
Το αγαπημένο μου από όλα του Περίδη... Αφιερωμένο στον φίλο που το ανακάλεσε... :)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.jpg)
15 σχόλια:
καταπληκτικός ο περίδης..:):)
κι αναρωτιέμαι πάλι ποιά η ιδοποιός διαφορά μεταξή των τραδουδιων που μένουν κι αυτών που ξεχνιούνται;:):)
μάλον είναι υποκημενικό..:):)
καληνυχτες και φιλιά και κανόνισε χρωστάω κέρασμα για μιά γιορτή και δύο γεννέθλια πλέον:):)
koulpa
Τα τελευταία λόγια του Ελύτη στο «Ως Ενδυμίων» ήταν:
« Ποίηση μόνον είναι
Κείνο που απομένει. Ποίηση. Δίκαιη και ουσιαστική κι ευθεία
Όπως μπορεί και να τη φαντασθήκαν οι πρωτόπλαστοι
Δίκαιη στα στυφά του κήπου και στο ρολόι αλάθητη.»
Νομίζω πως το αυτό συμβαίνει και στη μουσική, στα τραγούδια, στο καλό κρασί και στους ωραίους(με την έννοια του καλού) ανθρώπους.
Όσο παλιώνουν, τόσο καλύτεροι γίνονται και σαφώς δεν ξεχνιούνται.
Χρόνια σου πολλά κι ευτυχισμένα!
Στα όνειρά μου, δοκιμάζω την καρδιά μου, σε βλέπω σ' άλλη αγκαλιά να ξενυχτάς, κι όλο μου λείπεις, είσαι δίπλα μου και λείπεις...
Porque tanta disillusion amiga? Que te pasa?
Είναι αυτό που λες:
Όσο παλιώνουν, τόσο καλύτεροι γίνονται και σαφώς δεν ξεχνιούνται.
Καλησπέρα! Εξαιρετικό τραγούδι και από τα αγαπημένα μου του Περίδη. Ο ίδιος δεν κατάφερε να φτάσει σε ανάλογα καλλιτεχνικά αποτελέσματα από τότε...
μηθυμναίος
Porque tanta disillusion amiga? Que te pasa?
Καμιά απογοήτευση μηθυμναίε μου. Απολύτως καμιά. Το ποστ είναι συνέχεια των σχολίων του προηγούμενου ποστ και το τραγούδι αυτό είναι το αγαπημένο μου.
Πάντως πρέπει να σου πω ότι μεγάλωσα πολύ για να νιώθω πια απογοήτευση. Θυμό ναι, στεναχώρια ναι... αλλά απογοήτευση ποτέ. Απογοήτευση νιώθεις όταν περιμένεις ή ελπίζεις σε κάτι.
Εγώ πια είμαι ελεύθερη. ;)
Καλησπέρες!
«…στα όνειρα μου, δοκιμάζω την καρδιά μου…»
…ακριβώς
Κάποια στιγμή ο θυμός … ναι ο θυμός και η στεναχώρια ..
Άλλωστε πάντα όλο και κάτι κρύβεται… όλο και κάτι θα κρύβεται..
Όσο για το άσμα … μιλάει, τα λέει όλα...
Μιχάλης Τσαντίλας
Καλώς τον! Προσωπικά πιστεύω πως ότι κάνει ο Περίδης είναι ποιοτικό και μου αρέσει. Απλά αν το σκεφτείς θα δεις πως ο κάθε καλλιτέχνης έχει ένα τραγούδι που το αγαπάμε υπερβολικά σε σχέση με τα υπόλοιπα.
Καλησπέρα!
nikitas
Ναι, τα λέει όλα. Συμφωνούμε Νικίτα μου. Κι ειδικά όταν είχε πρωτοβγεί... ;)
πωπω μια χαρά το έθεσε ο ελήτης..:):)
ευχαριστώ!! καληνυχτα:):)
Eυχαριστώ πολύ.
Δεν θα πώ τη γνώμη μου για τον καλλιτέχνη Ορφέα Περίδη, γιατί είναι φίλος μου και θα είναι υποκειμενική.
Ευχαριστώ και πάλι και που ξέρεις; μπορεί να τα πούμε στο πρόγραμμα που ετοιμάζει για το Γενάρη.
Πρεσβύωψ
Πρεσβύωψ
Με το καλό και μετά χαράς.
Καλησπερίζω
Γράφω από τη καρδιά του κυκλώνα.
Ίσως επιβιώσω.
Τότε θα τα πούμε.
Θα πούμε για τη πίσω πλευρά του φεγγαριού.
Αλήθειες-ψέματα.
Όμως από καρδιάς
Το τσουνάμι.
Προσοχή στο κύμα.
Τρέχουμε όλοι με 150 στο κατήφορο χωρίς φρένα.
Στροφή μεγάλη μπροστά μας.
Σβήστο αν θέλεις. Θα το καταλάβω.
Όμως να με σκέπτεσαι.
Το ελπίζω.
Ανώνυμε φίλε
Καλή τύχη! Κατανοώ αυτούς που κυνηγούν τα όνειρά τους... αν και προσωπικά δεν θα το έκανα ποτέ, όντας τύπος που η συναίσθηση του καθήκοντος και της ευθύνης υπερτερεί των παθών. Της συναισθηματικής ευθύνης εννοώ και όχι της υλικής μόνο.
Γνωρίζω τον αντίλογο, που λέει ότι δικαίωμα στη ζωή και την ευτυχία έχουμε όλοι... αλλά όπως καλά με ξέρεις, είμαι αφ' ενός μεν της αυτοθυσίας, αφ' ετέρου πιστεύω πως είναι καλύτερα να αυτοκτονούν οι μάχιμοι, αντί να σκοτώνουν τους άμαχους.
Πώς να ευτυχήσει κανείς αφήνοντας δάκρυα και πόνο μιας ζωής πίσω του; Θα μπορεί να κοιμάται τις νύχτες;
Δεν θέλω να σου κόψω τα φτερά... να το σκεφτείς θέλω.
Φίλη σου είμαι και σε νοιάζομαι... γι αυτό και διαφωνώ.
Και πάλι καλή τύχη! Εύχομαι κάθε καλό σε όλους!
Γητεύουν οι αναρτήσεις σου Μαριάννα!
Προβάλεις πάντα την ποιότητα.
Το συγκεκριμένο τραγούδι του Περίδη είναι πραγματικά υπέροχο!
Πύρινα φιλιά
ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ
Εκείνο που χαίρομαι Προμηθέα μου είναι το ότι υπάρχει ποιότητα και μάλιστα ααα, εις κόντρα...
Να είσαι καλά! Καλησπέρες!
Δημοσίευση σχολίου