Κυριακή 14 Ιουνίου 2009

Θεόδωρος Πάγκαλος ο Μέγας! Της στραβής λωλής της φταίν' οι τρίχες! Κάποιος πήγε κι έχεσεν στου παιδιού μας τον κώλον! Λαϊκή σοφία...

Ζούμε σ' έναν κόσμο μαγικό
με φόντο την Ακρόπολη, το Λυκαβηττό
Γεμάτα τα μπαλκόνια, πολιτικά αηδόνια
Υποσχέσεις και αγάπες και πολύχρωμα μπαλόνια
για ευτυχισμένα χρόνια

Κι εσύ Ελένη και κάθε Ελένη
της επαρχίας, της Αθήνας κοιμωμένη
Η ζωή σου, να το ξέρεις, είναι επικηρυγμένη
Να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο
κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει

Κι εσύ Ελένη και κάθε Ελένη
της επαρχίας, της Αθήνας κοιμωμένη

Ζούμε σ' ένα κόσμο μαγικό
Υποχθόνια δουλεύει με μοναδικό σκοπό
Να σε μπάσει στο παιχνίδι, τη ζωή σου πως θα φτιάξει
Να σου τάξει, να σου τάξει την ψυχή σου να ρημάξει

Κι όταν φτάσει να ελέγχει της ελπίδας σου τον πόνο
δεν του φτάνει ετούτο μόνο
Με γλυκόλογα σε παίρνει απ' το χέρι
Σε βαφτίζει της Ελλάδας νοικοκύρη

Κι εκεί που λες αλλάξανε τα πράγματα και σηκώνεις το ποτήρι
Αρπάζει, κλέβει τ' όνειρό σου και του κάνει χαρακίρι

Στίχοι: Μπάμπης Τσικληρόπουλος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Τραγουδάει η Χαρούλα Αλεξίου

Μα ναι, φυσικά, για όλα φταίνε οι γκόμενες, οι πρώην κι οι επόμενες, επώνυμες κι ανώνυμες και γενικώς, όπως σοφά χρέωνε ο Δήμος Μούτσης. Οι μόνοι που δε φταίνε τελικά είναι τα κόμματα και οι πολιτικοί. Άξιος ο μισθός τους. Από μας τους αχρείους λοιπόν, που δεν θες την ψήφο μας, θα πάρεις... την αποχή μας και πάλι. Λες και δεν σας ψήφιζαν αυτοί οι αχρείοι, ούτε έτρεχαν σαν... για πάρτη σας τόσα χρόνια. Εσείς μας προδώσατε, μας πουλήσατε, μας ξεπουλήσατε, μας ρημάξατε. Με τις βουλευτικές σας ασυλίες, τις γελοίες αλαζονείες, τους καλαμοκαβαλάρηδες της Δευτέρας που τους χώσατε στις τοπικές οργανώσεις και τα κάνατε μπάχαλο διώχνοντας όλους τους παλιούς γνήσιους αγωνιστές, με τα χρηματιστήρια, τους τσουκάτους, τις ματσούκες, της Παναγιάς τα μάτια. Ε ναι, κάνατε και κάποια έργα για τους Ολυμπιακούς, αλλά διαλύσατε το ΕΣΥ που με τόσο μεράκι και λαχτάρα, έστησε ο συχωρεμένος ο Γεννηματάς και αφήσατε πολιτικούς σαν τον Μπένο και άλλους, να αποτραβηχτούν από την πολιτική ή να απέχουν σιωπηρά, μας καπελώσατε τους εκσυγχρονιστές και βογγάμε ακόμα στην ανάμνηση. Δεν ξέρουμε καν αν θα πάρουμε σύνταξη, που την έχουμε προπληρώσει με αίμα και ιδρώτα, μας έχετε κάνει την καθημερινότητα κόλαση και το κυριότερο: Μας φορτώσατε την πιο ανίκανη κυβέρνηση των τελευταίων αιώνων!
Εμείς οι αχρείοι λοιπόν ναι, θα επαναστατήσουμε, όπως μας προτρέπεις. Ειρηνικά. Απλά απέχοντας. Τώρα που αποδείξατε πόσο σας πονάει. Γιατί είναι το μόνο που σας πονάει. Η συνολική σας απαξίωση. Γιατί χωρίς εμάς δεν έχετε ύπαρξη. Και μαζευτείτε, γιατί στις επόμενες δεν θα βρείτε ούτε τους εγκάθετους. Που θα μας πεις, αδιανόητε, άφρονα πολιτικέ, ότι ο απελπισμένος λαός που απείχε ήταν οι ταμτάκοι με τις τζιπάρες και τους φουσκωτούς ή τα φουσκωτά, που είδες στην ακρογιαλιά σου όταν κολύμπησες πριν κάνεις το ιερό σου καθήκον: Να πας στην κάλπη να βλογήσεις τα γένια σας δηλαδή! Δεν κατάλαβα γιατί θα πρέπει τα γένια σας να μας αφορούν. Χωνέψτε το: Αν δεν ξαναδώσετε έμπνευση, όραμα κι ελπίδα στον λαό αληθινά και όχι με λόγια μπαλκονάτα, με νέα πρόσωπα, άφθαρτα, όχι με σας που σας βαρεθήκαμε και δεν σας εγκρίνουμε. Και πείτε στον αρχηγό σας, που είναι ευγενικός άνθρωπος και έντιμος, να πάψει να μιλάει ξύλινα, ν' απολύσει τους συμβουλάτορες-επικοινωνιολόγους, να βρει τον εαυτό του και τη φυσική του ευγένεια και να μιλάει στον κόσμο όπως μιλάει με τους φίλους του, στο σπίτι ή στην παρέα. Και να σκύψει πάνω στα αληθινά προβλήματα του λαού. Αυτά που τον πονάνε: Υγεία, φτώχεια, ασφάλεια. Μήπως; Λέω τώρα εγώ, η αχρεία...

Ο σοφός πολιτικός μίλησε πάλι, σήμερα στην Καθημερινή:


Να κλείσει η πόρτα στους λαθρομετανάστες

Ο Θόδωρος Πάγκαλος μιλάει για την αποχή, τους απογοητευμένους, τον Καρατζαφέρη και τους «διασκεδαστές» που μηδενίζουν την πολιτική

Συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Ζούλα

«Όποιοι συλλήβδην απαξιώνουν τους πολιτικούς και τα κόμματα θα πρέπει να αντιληφθούν ότι μας οδηγούν είτε σε δικτατορία είτε σε “μπερλουσκονική δημοκρατία”». Αυτό υποστηρίζει σήμερα ο κ. Θόδωρος Πάγκαλος. Ο πρώην υπουργός ζητεί «να κλείσει η πόρτα στους διερχόμενους λαθρομετανάστες», εκτιμά ότι θα είναι κορυφαίο λάθος του Καραμανλή «να αποδείξει ότι είναι καλύτερος φασίστας από τον ακροδεξιό Καρατζαφέρη», ενώ προεξοφλεί τη νίκη του ΠΑΣΟΚ τον προσεχή Μάρτιο, παραδεχόμενος, ωστόσο, ότι χρειάζεται ακόμη κολοσσιαία προσπάθεια για την αυτοδυναμία.

– Σχολιάσατε απαξιωτικά όσους απείχαν από τις κάλπες. Δεν δέχεστε ότι μπορεί να υπάρχουν πολίτες που κουράστηκαν να διαψεύδονται και θέλησαν να εκφράσουν ακόμη και με αυτόν τον τρόπο τη δυσαρέσκεια τους για τα κόμματα;

– Αντιλαμβάνομαι απολύτως ότι υπάρχουν πολίτες απογοητευμένοι. Έχουμε, όμως, ένα πολίτευμα που προσδιορίζει το Σύνταγμα. Όποιος το αρνείται μπορεί να επαναστατήσει. Εάν δεν επαναστατεί δεν μπορεί να απολαμβάνει τις λειτουργίες της κοινωνίας χωρίς το στοιχειώδες τίμημα να προσέρχεται κάθε 3-4 χρόνια στην κάλπη. Είμαι οπαδός του Περικλή που έλεγε ότι όποιος δεν μετέχει στα κοινά δεν είναι απράγμων, αλλά αχρείος. Δηλαδή άχρηστος και ανάξιος να ζει μαζί μας, στην ίδια κοινωνία.

– Είναι πολύ βαρύ, όπως το λέτε...

– Το λέω ξεκάθαρα και μάλιστα με ένα αίσθημα υπερηφάνειας. Γιατί έχω αηδιάσει από το γλοιώδες θέαμα πολιτικών κάθε κόμματος –συμπεριλαμβανομένου του ΠΑΣΟΚ– οι οποίοι έχουν αναγορεύσει τον 1/3 των πολιτών που την κοπάνησε σε κεντρική φυσιογνωμία του πολιτικού μας διαλόγου.

Θέλει προσπάθεια

– Μήπως εσείς δεν πείσατε ότι οι ευρωεκλογές είναι δημοψήφισμα;

– Προφανώς η αποχή άγγιξε και εμάς. Κάποιοι πήγαν για μπάνιο, άλλοι μπορεί να αμφισβητούν το παρελθόν μας ή το μέλλον μας. Ωστόσο, η αισθητή διαφορά μας από τη Ν.Δ. έχει δημιουργήσει ρεύμα νίκης. Δεν έχουμε, όμως, κατοχυρώσει την αυτοδυναμία. Πρέπει να κάνουμε ακόμη κολοσσιαία προσπάθεια. Δεν είναι καιρός για μπάνια και διακοπές.

– Έχετε προαναγγείλει εκλογές το Μάρτιο. Θα τις προκαλέσετε ακόμη και αν η Ν.Δ. ξαναπροτείνει τον κ. Κάρ. Παπούλια;

– Ασφαλώς. Ο κ. Παπούλιας είναι πολύ επιτυχημένος Πρόεδρος και θα τον επανεκλέξουμε. Αλλά έπειτα από εκλογές. Δεν θα τη γλιτώσει ο κ. Καραμανλής. Τον Μάρτη θα πιει το πικρό ποτήρι, διότι δεν αντέχουν άλλο οι πολίτες τις επιλογές του. Και πιστεύω ότι δεν θα χρειασθούν δεύτερες εκλογές, διότι θα έχουμε αυτοδυναμία με την πρώτη.

– Λόγω της εκλογικής επιτυχίας του κ. Καρατζαφέρη ήλθε στο προσκήνιο το πρόβλημα των λαθρομεταναστών. Λέγεται ότι αξιοποίησε την ατολμία και των δύο κομμάτων στο συγκεκριμένο ζήτημα.

– Το ΠΑΣΟΚ έχει πλήρες σχέδιο για το πρόβλημα και διαφέρει ριζικά από την ψηφοθηρική και φασιστική λογική «να φύγουν οι ξένοι» του ΛΑΟΣ. Προσωπικά θεωρώ επιτυχημένη τη μετανάστευση στην Ελλάδα. Κυρίως για όσους ήρθαν από την Αλβανία που σε μεγάλο βαθμό έχουν ενσωματωθεί και τα παιδιά τους πηγαίνουν σχολείο. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι όσοι εξ αυτών το επιθυμούν, πρέπει να πάρουν την ελληνική υπηκοότητα. Αλλά και οι μη Αλβανοί που πληρούν τις προϋποθέσεις πρέπει σύντομα να νομιμοποιηθούν ως ξένοι. Διότι από εδώ και πέρα η πόρτα πρέπει να κλείσει.

– Και πώς θα κλείσει, κ. Πάγκαλε;

– Αν η κυβέρνηση δεν μπορεί, ας καλέσει τα κόμματα να ακούσει τη γνώμη μας. Η πόρτα πρέπει να κλείσει όχι γι’ αυτούς που εργάζονται νόμιμα στην Ελλάδα, αλλά για εκείνους που τη χρησιμοποιούν ως πέρασμα στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας. Δεν έχουμε πρόβλημα να στηρίξουμε την κυβέρνηση για μέτρα στη σωστή κατεύθυνση. Και ένα τέτοιο θα ήταν μια συμμαχία με την Ιταλία και την Ισπανία, προκειμένου να ανακόπτουμε από κοινού αποφάσεις που αφορούν την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας αν δεν συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις της στο μεταναστευτικό. Θα σας έλεγα ότι και μόνοι μας, όπου έχουμε τη δυνατότητα, πρέπει να εγείρουμε αρνησικυρία.

– Γράφεται ότι κ. Καραμανλής προσεταιρίζεται ήδη την επιχειρηματολογία του κ. Καρατζαφέρη για να ξανακερδίσει τις ψήφους του ΛΑΟΣ.

– Θα κάνει πολύ μεγάλο λάθος, διότι αν πας να αποδείξεις ότι είσαι καλύτερος φασίστας από έναν ακροδεξιό, το πιο πιθανό είναι να νικήσει ο δεύτερος.

Η τηλεόραση και ο επικίνδυνος Λαζόπουλος

– Τι έφταιξε και είχαμε αυτήν την πρωτόγνωρη αποχή;

– Η εντελώς λανθασμένη εικόνα που καλλιεργούν συστηματικά κάποια ΜΜΕ και η τηλεόραση: από τη μία τοποθετούν το «πολιτικό σύστημα» –όπως το ονομάζουν– και από την άλλη τους «αγνούς» και «αθώους» πολίτες. Προπαγανδίζουν διαρκώς ότι όλοι οι πολιτικοί είμαστε ίδιοι. Με συνέπεια, ενώ θα έπρεπε πολύς κόσμος να θυμάται τις επιλογές του ΠΑΣΟΚ και να τις συγκρίνει με τη σημερινή κυβέρνηση, σκέφτεται όπως διάφοροι Λαζόπουλοι ή άλλοι «διασκεδαστές» που κάνουν μηδενιστική πολιτική.

– Φταίει... ο Λαζόπουλος για την πρωτοφανή αποχή; Έχει τεράστια απήχηση η εκπομπή του, αλλά προφανώς ούτε εκείνος πιστεύει στη δύναμη που του αποδίδετε...

– Ο Λαζόπουλος λόγω ταλέντου είναι ο πιο επικίνδυνος. Δεν είμαι οπαδός του και δεν θα ασχοληθώ ειδικά με αυτόν. Αυτό που λέω είναι ότι όσοι προωθούν μηδενιστική προσέγγιση για την πολιτική κάνουν πολύ κακό στον τόπο. Τα πράγματα είναι απλά: αν το Κοινοβούλιο διαπομπευθεί και περιπέσει σε πλήρη ανυποληψία, όπως επιχειρούν κάποιοι τότε, οι «λύσεις» είναι νομοτελειακά δύο: είτε δικτατορία από μαύρους ή κόκκινους φασίστες είτε τεχνοκρατική εξουσία τύπου Μπερλουσκόνι, όπου οι αφέντες των ΜΜΕ θα κατευθύνουν τη χώρα. Προσέξατε ότι σε αυτές τις εκλογές υπήρξε ένα 7% των ψήφων σε διαφόρους γραφικούς; Ιδού η απόδειξη του θριάμβου της προπαγάνδας την οποία συστηματικά ενορχήστρωσαν εκδοτικά συγκροτήματα, δημοσιογράφοι του συρμού και διάφοροι «διασκεδαστές», όπως ο κ. Λαζόπουλος. Και αντιλαμβάνεσθε ότι πολύ ευγενικά τους ονομάζω «διασκεδαστές».

Ο Παπανδρέου έμαθε να φέρεται ως αρχηγός

– Στην Ε.Ε. τα σοσιαλιστικά κόμματα ηττήθησαν. Πού το αποδίδετε;

– Έχει ξανασυμβεί στην ιστορία σε καιρό κρίσης να κερδίζουν όσοι την προκάλεσαν. Προφανώς, υπάρχουν και αιτίες εθνικού χαρακτήρα. Ο κ. Μπράουν για παράδειγμα δεν έχει τη γοητεία του κ. Μπλερ, στη Γαλλία υπάρχει ο σκυλοκαυγάς μεταξύ των δύο γυναικών, ενώ είναι πραγματικά θαύμα πώς ο καταγέλαστος και χρεοκοπημένος πολιτικά Μπερλουσκόνι ξανασυγκίνησε τους Ιταλούς. «Μiracolo» – που λένε κι αυτοί.

– Χαμένος των εκλογών και ο ΣΥΡΙΖΑ. Δικαιώθηκε η έντονη κριτική που ασκήσατε στους κυρίους Αλαβάνο και Τσίπρα;

– Μέχρις ενός σημείου, ναι. Διότι αποδείχθηκε ότι δεν είχε καμία απήχηση αυτή η παρέα των μη επαρκώς μετανοημένων κνιτών η οποία έχει καταλάβει το παλιό ΚΚΕ εσ. και τον Συνασπισμό. Εμείς, ωστόσο, εμμένουμε στη συνεργασία με την Αριστερά διότι απευθυνόμαστε στους πολίτες. Αλλά είναι προφανές ότι όσο αυτή η παρέα αξιώνει π.χ. την κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας, δεν υπάρχει περιθώριο.

– Ήταν, πιστεύετε, ρίσκο για τον κ. Παπανδρέου να αναλάβει όλη την προεκλογική καμπάνια μόνος του;

– Ναι. Και χαίρομαι γιατί επιβραβεύθηκε η τολμηρή του επιλογή και απέδειξε ότι έχει αυξήσει την επιρροή του στην κοινή γνώμη και στο κόμμα.

– Τι άλλαξε στον κ. Παπανδρέου από την ήττα του 2007;

– Ξέρετε, μια δουλειά την κάνει κάποιος και τη μαθαίνει. Κι εκείνος έμαθε να φέρεται ως αρχηγός κόμματος, κάτι που δεν είναι δοσμένο στον καθένα από μας. Εμένα δεν μου εδόθη, ας πούμε, τέτοια ευκαιρία.

– Είστε υπέρ της επανένταξης στα ψηφοδέλτια όσων παραμένουν εκτός ΠΑΣΟΚ, όπως των κ. Γ. Παπαντωνίου, Χρ. Πάχτα, Μιχ. Νεονάκη κ.λπ.

– Ναι, είμαι. Είναι θέμα, βέβαια, που πρέπει να εκτιμηθεί από πολλούς και την τελική ευθύνη έχει ο αρχηγός. Εγώ το προτείνω, πάντως.

– Το δικό σας ρόλο πώς τον βλέπετε αν το ΠΑΣΟΚ επανέλθει στην εξουσία;

– Οποιος βουλευτής ισχυρίζεται ότι δεν θέλει να γίνει υπουργός είναι υποκριτής του αισχίστου είδους. Ο πρωθυπουργός αποφασίζει και τις επιλογές του πρέπει να τις σέβονται όλοι.

– Θα δεχθείτε, δηλαδή, ό,τι σας προταθεί και όχι μόνον κάποιο υπουργείο αιχμής;

– Ασφαλώς. Κι αν δεν μου προταθεί τίποτα, θα παραμείνω ένας απλός εκπρόσωπος του έθνους.

Καθημερινή, Το άρθρο εδώ

17 σχόλια:

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

γμτ... μετάνιωσα τρελλά που ψήφισα.

Το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι δεν ψήφισα το ΠαΣοΚ.

Δεν πειράζει όμως, έρχονται οι εθνικές εκλογές. Ελπίζω η απαξίωση του κόσμου αυτή τη φορά να είναι μεγαλύτερη.

μαριάννα είπε...

Κατερίνα σ-Μ.

Μα κάτι δηλώσεις τύπου Πάγκαλου, ενισχύουν την τάση του κόσμου να απέχει και όχι οι «διασκεδαστές», όπως τόσο απαξιωτικά λέει. Όπου φυσικά παίζεται, το ποιοί είναι καλύτεροι διασκεδαστές, οι ηθοποιοί που σατιρίζουν την επικαιρότητα ή οι πολιτικοί που την ευτελίζουν;

Δεν έχουν καταλάβει το πολύ απλό. Ο κόσμος βαρέθηκε τους εξυπνάκηδες ή τους ξερόλες, τους θρασείς ή τους γλοιώδεις, τους επιθετικούς ή τους γλείφτες, τους στημένους του personal branding ή του image making.

Δεν έχουν καταλάβει ότι έχουν χάσει επαφή με τον κοσμάκη που ή είναι πια εσωτερικός μετανάστης στον τόπο που γεννήθηκε ή μεταναστεύει όπως στη δεκαετία του '60.

Μου έλεγε ο πατέρας μου ότι αυτό το χάλι και χειρότερο(αν είναι δυνατόν) το ξαναθυμάται λίγο πριν τη χούντα. Ο κόσμος αηδιασμένος κυριολεκτικά από την πολιτική σήψη, έπαιρνε των ομματιών του.

Το πασόκ, αλλά και τα άλλα αριστερά κόμματα, που ουσιαστικά σ' αυτές τις εκλογές έπαιζαν χωρίς αντίπαλο, ΜΟΝΟΙ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ, δεν κατάφεραν να εισπράξουν την οργή και την απογοήτευση του κόσμου.

Γιατί;

Γιατί οι αχρείοι ψηφοφόροι βαριόντουσαν να πάνε να ψηφίσουν, κατά τον μεσιέ Πάγκαλο

και όχι

γιατί δεν εύρισκαν το λόγο ή την έμπνευση στα υπάρχοντα κόμματα και στους συγκεκριμένους πολιτικούς.

Ε ρε γλέντια στις προσεχείς βουλευτικές.

Αν θυμάσαι και πριν ένα χρόνο πάλι προειδοποιούσαμε τους ευρωβουλευτές του πασόκ με την πατάτα που είχαν κάνει να επιλέξουν τον κουμπάρο της κουμπάρας, όλως αδιαφανώς, από τα ιστολόγια.

Αν θυμάσαι και η επικοινωνία που είχε ο κόσμος μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας με ευαίσθητους και καλά βουλευτές, στο βρόντο πήγε. Ε, όλα εδώ πληρώνονται...

Και θα αντιστρέψω το δικό τους τσιτάτο:

Ο λαός κύριοι, έχει και μνήμη και κρίση.

;)

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

Αγαπητή Μαριάννα
Σας στέλνω το κείμενο του Παντελή Μπουκάλα από την "Καθημερινή".
Σε δυο συνέχειες

Τα πολλά χρώματα της αποχής
Tου Παντελη Μπουκαλα

Tα γκάλοπ, και τα παραδοσιακά που διενεργούνται στη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα αλλά και οι δημοσκοπήσεις εξόδου, τα ’χουν τα προβλήματά τους, το ξέρουμε πια. Εχουν επίσης τη ρυθμιστική της κοινής γνώμης υστεροβουλία τους, καθώς και την ικανότητα να μας μπλέκουν σ’ έναν καβγά για το περίπου φαίνεσθαι και για το αυθαιρέτως εικάζειν, όπως συνέβη την περασμένη Κυριακή, και ενώ είχαν ήδη αρχίσει τα αυθεντικά γεννητούρια της κάλπης. Αλλά κι αν ακόμα υποθέσουμε ότι θα μπορούσε να υπάρξει μια απολύτως αντικειμενική και άψογα επιστημονική δημοσκόπηση, όπου μάλιστα κανείς από τους ερωτώμενους δεν θα έμπαινε στον πειρασμό να δώσει λαθεμένη απάντηση (χάριν αστεϊσμού ή από προβοκατόρικη διάθεση), και πάλι δεν θα μπορούσαμε να είμαστε σίγουροι για το πόσα ρυάκια ή ποταμάκια συνέκλιναν ώστε να σχηματιστεί το μέγα ρεύμα της αποχής, αυτό το πρωτοφανές 47%, το οποίο παραμένει ιλιγγιώδες ακόμα κι αν δεχτούμε ότι υπολογίζεται βάσει εκλογικών καταλόγων που το κράτος μας, αγχωμένο όπως ήταν με τις προτεραιότητες της επανίδρυσής του, δεν βρήκε το χρόνο να τους εκκαθαρίσει.

Πάντοτε υπήρχε εκλογική αποχή, ακόμα και στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, όταν η δίψα για την επί επταετία απαγορευμένη ψήφο και η όρεξη της συμμετοχής στα κοινά απέδιδαν στην αποχή τα γνωρίσματα της προσβολής απέναντι σε όσους είχαν δώσει την ψυχή τους για να μη στραγγαλιστεί η δημοκρατία από την τυραννία. Αλλά και προς την καρδιά της αθηναϊκής δημοκρατίας αν μετακινηθούμε, θα βρούμε κάμποσους πολίτες Αθηναίους με φρέσκο κόκκινο χρώμα πάνω στο χιτώνα τους. Ποια η προέλευσή του; Εντεταλμένοι Σκύθες τοξότες αναζητούσαν και εντόπιζαν στην αγορά, να κουβεντολογούν, όσους πολίτες όφειλαν να βρίσκονται την ώρα εκείνη στην Πνύκα, στην εκκλησία του δήμου, για να εκπληρώνουν τα ύψιστα δικαιώματά τους· για να μην μπορούν λοιπόν να απαιτήσουν τον προβλεπόμενο μισθό για τη συμμετοχή τους στα κοινά, τους έβαφαν το χιτώνα με ένα «σχοινίον μεμιλτωμένον», καταπώς λέει ο Αριστοφάνης, και τους σταμπάριζαν σαν λουφαδόρους.

Υπήρχε, λοιπόν, και υπάρχει αφενός η εξαναγκασμένη αποχή (τα νοσοκομεία, η μεγάλη ηλικία, ένα μακρινό ταξίδι κ.ο.κ.), που δεν ενδιαφέρει πολιτικά, και η οποία άλλωστε έχει αρκετά χαμηλή οροφή, και αφετέρου η αποφασισμένη, η συνειδητή. Η σχετική απόφαση ενδέχεται να είναι θυμική και στιγμιαία, δίχως προϊστορία και συνέχεια («δεν μου διορίσατε το παιδί, άρα κι εγώ θα σας στείλω το μήνυμα») ή, συνηθέστερα, να έχει διαρκέστερα και σαφώς πολιτικότερα χαρακτηριστικά, είτε σχετίζονται με μια διάσημη παλαιότερα ρήση του Καρλ Μαρξ (αν οι εκλογές ήταν επικίνδυνες, οι αστοί θα τις καταργούσαν, κάπως έτσι) είτε όχι. Υπάρχει επίσης κι ένα κομμάτι που παθιάζεται με το χαβαλέ, μικρό ή μεγάλο δεν μπήκαμε ποτέ στη σκέψη να το υπολογίσουμε, ο οποίος μάλλον δεν αφορά τα κοινωνικά στρώματα που συνηθίζουμε να αποκαλούμε λαϊκά· η λαϊκή (και όχι μικροαστική) αντισυστημικότητα, όταν εκδηλώνεται αυθορμήτως και ασχεδίαστα, παίρνει άγριες μορφές, δεν καλαμπουρίζει με το σύστημα.

Οι 2.227.000.789 λιγότεροι ψηφοφόροι εν συγκρίσει με τις βουλευτικές εκλογές του 2007 παραείναι πολλοί για να τους αποδοθούν κοινά γνωρίσματα και ενιαία συμπεριφορά ή για να στριμωχτούν σε δύο μόνο ή τρεις ομάδες, κατά την εικαζόμενη κομματική τους καταγωγή. Ούτε «ηλίθιοι» είναι βέβαια, όπως τους αποκάλεσε κάποια βουλευτίνα της Νέας Δημοκρατίας (η οποία, παρεμπιπτόντως, με τη θορυβωδέστατη και πάντοτε εκτός νοήματος τηλεοπτική της δράση συγκαταλέγεται οπωσδήποτε στους πολιτικούς που παράγουν μαζική αποστροφή για την πολιτική), ούτε συλλήβδην αδιάφοροι για τα κοινά. Δεν είναι όμως ούτε οι νέοι «καταραμένοι», οι σύγχρονοι «αντάρτες» οι μετανεωτερικοί «άγιοι», όπως επιχειρεί να τους απεικονίσει η αθεράπευτα άσκεπτη τηλεοπτική δημαγωγία.

Συνεχίζεται...

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

Συνέχεια
"Εκτός από το μέγεθος της αποχής, τυπικά ευρωπαϊκό πλέον, πρωτοφανές μπορεί να θεωρηθεί και το εξής: Η καταγγελία του «εκλογικού θεάτρου» και η προπαγάνδιση υπέρ της ευκαιρίας για αποχή και όχι υπέρ του δικαιώματος στην αποχή (άλλο ευκαιρία, θέλω να πιστεύω, άλλο δικαίωμα) δεν προήλθε από τον φυσικό της χώρο, τον αντιεξουσιαστικό και τον αναρχικό, ή από κάποιους σχηματισμούς της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, ή τέλος πάντων δεν προήλθε τόσο από εκεί. Η κύρια πηγή απ’ όπου εκπορευόταν ο υπέρ αποχής λόγος βρισκόταν, ω του παραδόξου θαύματος, στην καρδιά του συστήματος, και μάλιστα του μιντιακού συστήματος, το οποίο έχει επιβληθεί εν πολλοίς στο πολιτικό. Με το στυλάκι του βέβαια ο καθένας (άλλος σαν υπηρέτης της αγαπημένης του έτσι κι αλλιώς «κουλτούρας της σαχλαμάρας», κι άλλος σαν κατά δήλωσή του αυθεντικός διερμηνευτής του λαϊκού αισθήματος), εμφανίστηκαν αρκετοί προπαγανδιστές της αποχής, στα κανάλια κυρίως αλλά και σε περιοδικά και σε εφημερίδες και στο Διαδίκτυο, που δημαγώγησαν, ισοπέδωσαν, σπεκουλάρισαν. Ολοι αυτοί, όχι απλώς δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα, όποιο κι αν είναι το κόμμα που κυβερνά, αλλά έχουν και ισχύ μεγαλύτερη της κομματικής, όπως κατ’ επανάληψη έχει αποδειχθεί. Παρά να μπούνε όμως στον κόπο να δημιουργήσουν ένα δικό τους κόμμα ή έναν εκλογικό μηχανισμό για να αποτιμηθεί η δημοτικότητά τους (και να το βαφτίσουν, ας πούμε, Κόμμα της Αποχής, όπως οι άλλοι το ονόμασαν Κόμμα του Λευκού, ποντάροντας στην πιθανή σύγχυση), προτίμησαν απλώς να διαφημίσουν τα αγαθά της αποχής. Κι άλλοι τα προέβαλαν με στυλάκι απολιτίκ (αλλά τόσο σκληρά πολιτικό κατά βάθος, τόσο αντιδραστικό), παροτρύνοντας τους πιστούς τους να διευρύνουν την έννοια της λεγόμενης χαλαρής ψήφου έως τα όρια της χαλάρωσης σε μια υπνωτική ξαπλώστρα των Κυκλάδων, άλλοι, σεσημασμένοι δημαγωγοί, προέτρεπαν τους πιθανούς ψηφοφόρους «να γυρίσουν την πλάτη τους στα κόμματα» ή «να ρίξουν μια μούντζα στο σύστημα», επειδή «όλοι είναι ίδιοι, κι όλοι είναι τα ίδια χάλια». Αντί λοιπόν να πας να μαυρίσεις αυτούς που σου έχουν μαυρίσει τη ζωή, ιδού κάτι χαλαρωτικότερο: να πας να μαυρίσεις εσύ σε κάποια παραλία, αναθεματίζοντας ανάμεσα σε φρέντο και φρεντουτσίνο το άθλιο κομματικό σύστημα, και βέβαια το κακό το ριζικό μας. Ποικίλοι «Επώνυμοι Αρχοντες», στο «Σύστημα της Αρπαχτής», όπως οι ίδιοι με μηδενιστική σπουδή αλλά και με ναρκισσιστική προπέτεια το ζωγραφίζουν, αντιπρότειναν το «Κόμμα της Αραχτής», με μια βιαστική επίστρωση από «απέχθεια προς το κατεστημένο», του οποίου ωστόσο στυλοβάτες είναι και οι ίδιοι. Πόσους επηρέασαν, δεν είναι δυνατόν να μετρηθεί. Σίγουρα πάντως όσοι αποφάσισαν αυθορμήτως, ίσως και με πόνο ψυχής, να δώσουν στην πίκρα ή την οργή τους τη μορφή της αποχής, στο στόχαστρο της άρνησής τους είχαν και τους εκ του ασφαλούς κήρυκες του «δεν ψηφίζω! δεν ψηφίζω!»

Χαιρετώ επίσης την αγαπημένη Κατερίνα σ-Μ.Δοθείσης της ευκαιρίας θέλω να της μεταφέρω τον σεβασμό μου για τον πλούτο των γνώσεων της και την συνέπεια της.
Καλό απόγευμα!

Ανώνυμος είπε...

ξερολες

μαριάννα είπε...

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Αγαπητέ ΑΧΙ ευχαριστώ πολύ για την πραγματικά ενδιαφέρουσα ανάλυση του Παντελή Μπουκάλα με την οποία συμφωνώ σε πολλά, όχι όμως σε όλα.

Γιατί είμαι σε θέση να ξέρω πώς ΑΚΡΙΒΩΣ λειτούργησα εγώ και πώς λειτούργησαν οικείοι μου, ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ, πόσο μάλλον επιρροή... τηλεοπτική.

Ενδεχομένως αυτά που γράφει να αφορούν ένα μέρος πολιτών, όχι όμως αυτούς που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν με την πολιτική στο αίμα.

Επίσης κάτι πολύ σημαντικό που δεν κατάλαβαν οι αναλυτές, είναι ότι για τους πολιτικά και συνειδητά απέχοντες των ευροεκλογών, δεν υπάρχουν κανόνες και τίποτα δεν είναι δεδομένο, έτσι ώστε να αποφάσιζαν να κάνουν το κόμμα της αποχής.

Ήταν μια αυθόρμητη καταγγελία-διαμαρτυρία-προειδοποίηση, χωρίς απαραίτητα να έχει στοιχεία μιας πάγιας μηδενιστικής θέσης ή μιας μόνιμης αρνητικής συμπεριφοράς.

Προφανώς σε λάθος στόχο επικεντρώνουν. Ο στόχος είναι η βελτίωση θέσεων και συμπεριφοράς των κομμάτων και των πολιτικών και όχι κριτική των ψηφοφόρων.

Ο αντίπαλός των κομμάτων είναι ο εαυτός τους και όχι εμείς.

Με φιλικούς χαιρετισμούς

μαριάννα είπε...

ανώνυμος

Τρία πουλάκια κάθονταν στου Κίτσου τα τσουλούφια
αφού κι αλλού δοκίμασαν μα του τα βρήκαν τζούφια

Taxidiotis είπε...

Κύριε Πάγκαλε,

Σε άκουσα χθές, σε άλλη μια γραφική σου συνέντευξη. Ενα ακόμα οχετό ύβρεων: όποιος ασκεί, την όποια κριτική του, σε σένα ή στο κόμμα σου, για άποιους, σαν εσένα και την Παπακώστα, είναι "ηλίθιος" και "γελοίος".

Αναρωτήθηκες μήπως γελοίοι είσαστε κι εσείς οι ίδιοι; Μα ποιος γελοίος έχει αυτογνωσία και θάρρος να το παραδεχθεί; (θα ήταν οξύμωρο)

Αυτοί που -επιτέλους- σας σιχάθηκαν -γιατί σας έμαθαν- και προτιμήσανε τις παραλίες απ το αχρείο μαντρί σας, αυτοί που έπαψαν να ακολουθούνε την αγέλη σας και γύρισαν την πλάτη στους ανίκανους, είναι λοιπόν αχρείοι?

Δεν θες, ποτέ να σε ξαναψηφίσουνε αυτοί που απείχαν, δήλωσες, ίσως γιατί το ξέρεις οτι κανείς συνειδητοποιημένος δεν θα σε ψήφιζε ξανά. Κάποιοι απ αυτούς μπορεί να ήταν ψηφοφόροι στο παρελθόν, πριν γίνουνε αχρείοι και σε μουτζώσουν. Τώρα σου ξύνισαν, κι "οσα δεν φθάνει η αλεπού..."

Σε ενοχλεί που σου τα χώνει ο Λαζόπουλος, ο "διασκεδαστής", γιατί σας ξεβρακώνει. Γίνεσαι διασκεδαστικός κι εσύ, με τις δηλώσεις σου, με τις πράξεις σου όμως -όσο ασκείς πολιτική- γίνεσαι συνάμα κι επικίνδυνος.

Λες οτι "έχουμε ένα πολίτευμα που προσδιορίζει το Σύνταγμα, κι όποιος το αρνείται μπορεί να επαναστατήσει". Καλείς, λοιπόν, "σε επανάσταση", όποιον αρνείται να ψηφίσει εσένα και τους όμοιούς σου; E, λοιπόν, αυτή την επανάσταση που επικαλείσαι, αυτήν επέλεξαν οι πολίτες με την αποχή τους... Συνειδητά κι αναίμακτα, κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Κι αφού δεν θες τις ψήφους των ανάξιων κι αχρείων, είναι καιρός ν'ασχοληθείς με την αμπελουργία σου μπας κι ησυχάσουμε... Ισως -αν σε ακολουθήσουν και οι όμοιοι σου καρεκλοκένταυροι της εξουσίας- ν'ανοίξουν και οι πόρτες για κάποιους άξιους ή έστω λιγότερο γελοίους. Και τότε ίσως κι ο κόσμος να αρχίσει πάλι να ψηφίζει...

Το απέδειξαν οι αμερικάνοι με τον Oμπάμα, μα εσύ ακόμα ζεις στην εποχή του Μπους... Μεμψιμοιρείς, αντί να κάτσεις να σκεφτείς ποιος φταίει...

Taxidiotis είπε...

Και να προσθέσω, ακόμα κάτι, κ. Πάγκαλε.

Μπορώ να ανεχθώ τα λάθη, σε οποιονδήποτε, και μάλιστα τον εκτιμώ ιδιαίτερα αν έχει το θάρρος της αναγνώρισης και της συγγνώμης. Κι εγώ αλάθητος δεν είμαι, άλλωστε

Με εκνευρίζει -όμως- η υπεροψία... και αυτό που μ'εξοργίζει είναι οι ύβρεις...

Τους υβριστές δεν τους αντέχω, ακόμα κι αν οι υβρεις τους δεν αφορούν προσωπικά σε μένα (αμέσως ή εμμέσως)

Προσωπικά ποτέ δεν βρίζω, ούτε εκείνους με των οποίων την άποψη διαφωνώ, ακόμα κι αν με βλάπτουν. Κριτική όμως τους κάνω...

Κι όταν ακούω βρισιές, τους απαντώ επαναλαμβάνοντας "δικές τους λέξεις", ευελπιστώντας να τους δείξω οτι οι χαρακτηρισμοί μπορεί να είναι εύκολοι στον καθένα, όμως δηλώνουν ένδοια επιχειρημάτων

Εχω ακούσει -άπειρες φορές- να χαρακτηρίζεις "ηλίθιους" αυτούς που δεν χωνεύεις. Κι εγώ αυτά που λες δεν τα χωνεύω, παρ'όλα αυτά "ηλίθιο" δεν θα σ'αποκαλούσα (ακόμα κι αν με βρίσεις όπως τους άλλους). Θα χαρακτήριζα όμως "ηλίθιες", κάποιες δηλώσεις σου ή πράξεις σου... Γιατί όσοι κρίνουν, κρίνονται...

Γιαυτό και χρησιμοποίησα -στο σχόλιο μου- χαρακτηρισμούς που κατα κόρον χρησιμοποιείς ΕΣΥ, καθώς και "ενικό" (που πάντα χρησιμοποιείς εσύ για να απαξιώσεις όσους δεν χωνεύεις). Προσωπικά, καθόλου δεν μ'αρέσει, κι εδώ το κάνω μόνο για να σου δείξω πόσο αντιαισθητικό είναι...

Καλημέρα Σας, κ. Πάγκαλε, μα μην υποτιμάτε τη νοημοσύνη μας...

ανεστης είπε...

Καλή μου, επειδή τα ίδια λέω κι εγώ σήμερα, επίτρεψέ μου να έχω και πάλι ενστάσεις. Μπορεί να μας ξενίζει η ανοίκεια έκφραση του Πάγκαλου αλλά δεν λέει τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο απο όσα έγραφαν όλα σχεδόν τα blogs πριν τις εκλογές. Για την αναγκαιότητα συμμετοχής δηλαδή. Γιατί βλέπεις κάποιοι πολιτικοί θα εκλεγούν ακόμα και με 90% αποχή και σίγουρα δεν θα είναι αυτοί που θα προτιμούσαν οι συνειδητά απέχοντες.

Συμφωνώ λοιπόν μα τον Πάγκαλο, κάποιος κάποτε πρέπει να βρίσει τον αφασικό "λαό", εμείς οι ίδιοι λέμε λαικιστές όσους χαιδεύουν αυτιά άλλωστε!

Άσε δηλαδή που συμφωνώ και με τις κρίσεις του για το Λαζόπουλο...

μαριάννα είπε...

Taxidiotis

Εύχομαι να πιάσουν τόπο τα λόγια σου και η αγανάκτησή σου, αν και όπως διαπίστωσες, οι πολιτικοί άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε. Σιγά να μην το πήραν το μήνυμα ή σιγά να μην πάρουν από λόγια...

Την καλησπέρα μου ;)

μαριάννα είπε...

ανέστης

χμ... υπόλοιπο Αττικής ψηφίζεις βρε; Κακό που μας βρήκε! :))))))))
Έλα ρε συ, δεν έχω αυταπάτες. Λες να μην διάβασα τα μπλογκς; Λες να μην ξέρω τις ενστάσεις σου; Λες να μη σας καταλαβαίνω; Ή λες να μη φοβάμαι γι αυτά που έρχονται και που θα με δικαιώσουν, ετεροχρονισμένα δυστυχώς, αφού έχω την ατυχία να προβλέπω πολύ νωρίς τα μελλούμενα;
Τό ότι υπάρχουν λαϊκιστές πολιτικοί που γλείφουν και εμπαίζουν το λαό και τον εαυτό τους, αυτό δε σημαίνει πως νομιμοποιείται ένας πολιτικός με ιστορία, να εκστομίζει τέτοιες κοτρόνες που βλάπτουν το κόμμα του πρωτίστως, διώχνοντας όλο και πιο μακριά τον κόσμο που τους στήριζε μια ζωή. ;)

Φιλιάααααααα

ανεστης είπε...

Ακριβή μου, το οτι κάποιος πολιτικός με την ιστορία και την οξυδέρκεια του Πάγκαλου λέει αυτά που λέει, με υποχρεώνει να ακούσω την ουσία των λόγω του, αφού πρώτα αφαιρέσω την φόρτιση του αλλαζονικού και παρορμητικού του λόγου. Τότε μπορεί και να έχω κρατήσει κάτι χρήσιμο. Η αλλαζονία και ο παρορμητισμός έχει συγχωρεθεί σε λιγότερο νοήμονες λόγους και πένες.
By the way ψηφίζω υπόλοιπο αλλά ποτέ δεν έχω ψηφίσει Πάγκαλο...

μαριάννα είπε...

ανέστης

Μ' αρέσεις, το 'ξέρεις. Εννοώ ως σκέψη γιατί από φάτσα στο άβαταρ... ωραίο δε θα σ' έλεγα, είσαι σέξυ όμως. :))))))))))
Μ' αρέσει λοιπόν το φιλτράρισμα που κάνεις στα λόγια κάποιου. Κρατάς την ουσία και πετάς τις ανοησίες. Κι εγώ το κάνω αυτό σε όσους αγαπώ. ;)
Εν προκειμένω όμως, ο Πάγκαλος δεν είχε καθόλου ουσία. Μόνο ανοησία και προφανώς στημένο θυμό, που τάχα δεν μπορεί να συγκρατήσει. Και δεν του φταίνε οι αποχείς και το ξέρει, ευφυής είναι και ξέρει καλά ότι οι ίδιοι είχαν την ευθύνη για τα χάλια τους. Και στις βουλευτικές κι αποχή να μην κάνουνε, το φούμο όλοι ξέρουμε που θα το ρίξουνε. Κι οι ίδιοι ξέρουνε. Κι αντί να κάνουν διορθωτικές, τέρμα τα γκάζια, ντουγρού γκρεμός. Διαφωνείς σ' αυτό; Έτσι αφοπλίζεται ο Λαζόπουλος ή έτσι του δίνει τροφή να λέει και να μη σώνει; Έτσι συσπειρώνεται ο κόσμος ή έτσι παίζει άθελά; του το παιχνίδι της δεξιάς; Μου δίνει την αίσθηση ότι το μόνο που θέλει είναι να φάει το Γιωργάκη. Κι εσύ πολιτικά έμπειρος πολύ είσαι και φωτιά αναμμένη από μυαλό. Μασάς τα κουλά του Πάγκαλου και καλά ότι για όλα φταίνε οι... αχρείοι; χαχαχαχαχαχαχαχα
Και... ελπίζω να μη σπάσεις το σερί σου και τον ψηφίσεις τώρα.

Σε φιλώ στη χαριτωμένη μουρίτσα! Φεύγω αύριο και γυρίζω περίπου μέσα Ιουλίου...;)

ανεστης είπε...

Να περασεις καλά καρδιά μου.

radua είπε...

Αχ βρε Παγκαλάκο..
δεν κοιτάς που μοιάζεις να έχεις καταπιεί ένα αρνί και όλα δείχνουν πως ο αγαπημένος ήρωας σου είναι ο Asterix,θες και να ασχοληθείς με τους άλλους (τους καυμένους!!) όταν εσύ ο ίδιος δεν μπορείς να φροντίσεις τον εαυτό σου..
'Οχι δεν παίρνω "χρώμα" (για τα κατασκοπικοτσιράκια το λέω αυτό)ούτε διαιτολόγος είμαι και θέλω να σε εντάξω σε κανένα προγραμματάκι αδυνατίσματος..
απλά μια Ελληνίδα είμαι που φως δεν βλέπω ρε γμτ. από τους πολιτικούς μας.Και ξέρετε γιατί;Γιατί κανένας δεν αγαπά την πατρίδα πιότερο από τα προσωπικά του συμφέροντα..Και μην το αρνηθεί κανείς γιατί θα σας στείλω στη διάσημη εκπομπή "Η Στιγμή της Αλήθειας"και εκεί να δείτε γέλια...
χαχαχαχχαχαχα
άντε καλό καλοκαίρι και προσοχή στα χοληστερηνοειδή..

μαριάννα είπε...

radua

Καλόοοοοοο! Τέλειο! Αυτό με το παιχνίδι της αλήθειας. Λες να το κόψανε γι αυτό; Μην μας έρθει καμία ιδέα και απαιτήσουμε να πάει κανένας πολιτικός; Ε ρε γλέντια... :)))
Καλές διακοπές radua και να περνάς όσο γίνεται καλύτερα στις ακρογιαλιές, μαυρίζοντας! Έτσι για να σκάσουν οι οχτροίμας!