Ο αγαπημένος μου Βασίλης Γισδάκης, τραγουδάει το "Ο Αύγουστος" σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη και σε σύνθεση του Μιχάλη Τρανουδάκη. Ενορχήστρωση και πιάνο από τον Τάσο Καρακατσάνη και στην κιθάρα η Στέλλα Κυπραίου.
Ο Αύγουστος
Ο Αύγουστος ελούζονταν
μες στην αστροφεγγιά
κι από τα γένια του έσταζαν
άστρα και γιασεμιά.
Αύγουστε μήνα και Θεέ
σε σένανε ορκιζόμαστε
πάλι του χρόνου να μας βρεις
στο βράχο να φιλιόμαστε.
Ο Αύγουστος ελούζονταν
μες στην αστροφεγγιά
κι από τα γένια του έσταζαν
άστρα και γιασεμιά.
Απ' την Παρθένο στο Σκορπιό
χρυσή κλωστή να ράψουμε
κι έναν θαλασσινό σταυρό
στη χάρη σου ν' ανάψουμε.
Ο Αύγουστος ελούζονταν
μες στην αστροφεγγιά
κι από τα γένια του έσταζαν
άστρα και γιασεμιά.
Αύγουστε μήνα και Θεέ
σε σένανε ορκιζόμαστε
πάλι του χρόνου να μας βρεις
στο βράχο να φιλιόμαστε.
Ο Αύγουστος ελούζονταν
μες στην αστροφεγγιά
κι από τα γένια του έσταζαν
άστρα και γιασεμιά.
Απ' την Παρθένο στο Σκορπιό
χρυσή κλωστή να ράψουμε
κι έναν θαλασσινό σταυρό
στη χάρη σου ν' ανάψουμε.
Η Ρένα Κουμιώτη τώρα σε μουσική Λίνου Κόκοτου από το "Θαλασσινό Τριφύλλι", τραγουδάει τον Αύγουστο του Οδυσσέα Ελύτη.
%20(1).png)
.jpg)
.jpg)
10 σχόλια:
Η φωνη της Κουμιωτη ειναι απο τις πολυ αγαπημενες μου!!! Εχει κατι το ξεχωριστο!!
Με χαρα αποχαιρεταω τον Αυγουστο καθε χρονο. Το φθινοπωρο ειναι η αγαπημενη μου εποχη και ανυπομωνω παντα για την υποδοχη του Σεπτεμβρη :)
Ενα υπεροχο φθινοπωρο να εχουμε :)
xxxx
Μπράβο, Μαριάννα! Πανέμορφη δημοσίευση. :-)
Βέβαια, ήξερα μόνο την κατά Λίνο Κόκοτο ερμηνεία της Κουμιώτη, αλλά μ' αρέσει ο Γισδάκης στο τραγούδι αυτό.
Φιλιά πολλά και καλό μας μήνα!
Dee Dee
Την ίδια χαρά θα είχα κι εγώ αν δεν δούλευα κι αν ήμουν στη φύση. Αθήνα και φθινόπωρο, είναι κατάθλιψη και μαύρο χάλι. Στην Ελβετία ήταν σαφώς η καλύτερή μου εποχή. Είμαι και φθινοπωρινή γενικά, ως κλασικός ζυγός. ;)
Καλό μήνα και καλή λευτεριά!
Βίκυ Παπαπροδρόμου
Καλώς την! Καλή χρονιά!
Πολύ βαρύ μου έπεσε σήμερα... :)
Καλομάθαμε στο καθισιό και μας ήρθε λίγο ανάποδα.
Ναι η εκτέλεση με Κουμιώτη είναι η γνωστή. Αλλά και αυτή του Γισδάκη σε μουσική Τρανουδάκη, μου αρέσει πάρα πολύ. Και δεν είναι εύκολη η αναμέτρηση για την δεύτερη σύνθεση, όταν έχει αγαπηθεί τόσο πολύ η πρώτη.
Καλό μήνα και πολλά φιλιά!
Είμαι σίγουρη ότι σε λίγες μέρες θα σου φύγει το βάρος. Δεν σε φοβάμαι εσένα. Θηρίο είσαι. :-)
Πάω να ξανακούσω την Κουμιώτη, πάντως.
Βίκυ Παπαπροδρόμου
Αυτό αλήθεια είναι Βίκυ μου. Προσαρμοζόμαστε. Ειδικά όταν έρθουν τα παιδιά εκεί ξεχνιέμαι εντελώς. Αλλά 33 χρόνια δουλειάς είναι κάμποσο ε; ;)
Ναι, είναι πολλά για ελέφαντα, αλλά μην το κάνουμε θέμα τώρα, ε;
[Βοήθειά σου και χαρά στο κουράγιο σου - εγώ άντεξα μόνο 20.]
Βίκυ Παπαπροδρόμου
Έλα ρε θηρίο... παραιτήθηκες; Πολύ καλά έκανες για σένα! Θα το κερδίσεις σε επιδερμίδα, αν και πιστεύω ότι είναι απώλεια για την εκπαίδευση να χάνει ανθρώπους όπως εσύ. Κι όταν λέω εκπαίδευση, εννοώ τα παιδιά βασικά...
Δεν πήγα ποτέ σε δημόσιο σχολείο να δουλέψω. Αποποιήθηκα ακόμα και την ιδέα τού διορισμού. Αλλά ήμουν 20 συναπτά χρόνια σε φροντιστήρια - τα μισά ως δεύτερη δουλειά, αλλά πάντα σχεδόν πλήρους απασχόλησης.
Όταν άρχισα να νιώθω ότι δεν έχω κουράγιο να διδάξω άλλο, σταμάτησα αμέσως, γιατί αν δεν μπορείς να δεις τη δουλειά τού δασκάλου ως χόμπι, τότε...
Η αποχώρησή μου δεν ήταν απώλεια για κανέναν. Οι μαθητές μας δικαιούνται να έχουν χαρούμενους δασκάλους που γουστάρουν αυτό που κάνουν.
Με τις μεταφράσεις που κάνω πλέον δεν νομίζω ότι στρώνει η επιδερμίδα, αλλά ήταν το όνειρό μου αυτή η δουλειά και κατάφερα να το κάνω πραγματικότητα, οπότε ποτέ δεν θα μ' ακούσεις να παραπονιέμαι.
Θα σου τα πω από κοντά τα υπόλοιπα.
Ανυπομονώ να τα πούμε από κοντά!
Φαντάζομαι πως θα μας πάρει ώρες και το απολαμβάνω από τώρα. ;)
Η μετάφραση είναι και δική μου τρέλα, ακόμα κι όταν είναι άσχετη με ότι αγαπάω. Νομικές μεταφράσεις για παράδειγμα, που έκανα από ιταλικά ελληνικά.
Όταν όμως μεταφράζω ποίηση που αγαπώ, εκεί, χάνομαι με τις ώρες. Συναρπαστική απασχόληση, αλλά δύσκολα βιοπορίζεις από αυτήν. Ως χόμπυ, άψογη... ;)
Δημοσίευση σχολίου