Ο Νίκος Δαφνής και ο θεατρικός οργανισμός Θέατρο Κάτω απ' τη Γέφυρα, μας καλούν να παρακολουθήσουμε την ξεκαρδιστική κωμωδία “Κι εσείς μολότωφ, Κύριε Τσέχωφ;” στο Βεάκειο, την Κυριακή στις 20 Σεπτέμβρη, στις 8.30 το βράδυ. Πρόκειται για τη συρραφή των τριών (πολύ γνωστών) μονόπρακτων κωμωδιών του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα, («Η επέτειος», «Η πρόταση γάμου» και «Η αρκούδα»).
Μετάφραση: Λυκούργος Καλλέργης. Σκηνοθεσία: Νανά Νικολάου και Νίκος Δαφνής. Σκηνικά και κοστούμια: Ρένα Γεωργιάδη. Παίζουν οι ηθοποιοί: Νίκος Δαφνής, Κώστας Κλάδης, Μαρία Τσακαλίδου, Κώστας Λάσκος, Μαρουσώ Γεωργοπούλου και Γιώργος Μελαχροινάκης.
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ!!! Τα κάνει κάτι τέτοια ο Δαφνής, ακόμα και σε εποχές οικονομικής κρίσης, ακόμα και σε εποχές που το Θέατρο βάλλεται πανταχόθεν, ακόμα κι από τη γρίπη! Κι επειδή πλειστάκις έχω κατηγορηθεί για υπερβάλλοντα ζήλο και συναισθηματισμό, δεν θα πω τίποτα από αυτά που λέω συνήθως για το Θέατρο Κάτω απ' τη Γέφυρα και τον αγώνα του Νίκου του Δαφνή. Τα είπε τόσο καλύτερα από μένα ο Κώστας ο Γεωργουσόπουλος στα προχθεσινά ΝΕΑ, που με κάλυψε απόλυτα, με δικαίωσε(εμένα την υπερβάλλουσα) και με κατασυγκίνησε... Να είναι καλά! Όχι μόνο γιατί υποστήριξε τον αγώνα και τον κόπο ενός θεατρανθρώπου που αγαπώ και εκτιμώ, αλλά γιατί φωνές σαν τη δική του, σπανίζουν σήμερα.
Μετάφραση: Λυκούργος Καλλέργης. Σκηνοθεσία: Νανά Νικολάου και Νίκος Δαφνής. Σκηνικά και κοστούμια: Ρένα Γεωργιάδη. Παίζουν οι ηθοποιοί: Νίκος Δαφνής, Κώστας Κλάδης, Μαρία Τσακαλίδου, Κώστας Λάσκος, Μαρουσώ Γεωργοπούλου και Γιώργος Μελαχροινάκης.
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ!!! Τα κάνει κάτι τέτοια ο Δαφνής, ακόμα και σε εποχές οικονομικής κρίσης, ακόμα και σε εποχές που το Θέατρο βάλλεται πανταχόθεν, ακόμα κι από τη γρίπη! Κι επειδή πλειστάκις έχω κατηγορηθεί για υπερβάλλοντα ζήλο και συναισθηματισμό, δεν θα πω τίποτα από αυτά που λέω συνήθως για το Θέατρο Κάτω απ' τη Γέφυρα και τον αγώνα του Νίκου του Δαφνή. Τα είπε τόσο καλύτερα από μένα ο Κώστας ο Γεωργουσόπουλος στα προχθεσινά ΝΕΑ, που με κάλυψε απόλυτα, με δικαίωσε(εμένα την υπερβάλλουσα) και με κατασυγκίνησε... Να είναι καλά! Όχι μόνο γιατί υποστήριξε τον αγώνα και τον κόπο ενός θεατρανθρώπου που αγαπώ και εκτιμώ, αλλά γιατί φωνές σαν τη δική του, σπανίζουν σήμερα.
Πρόβλημα και λύση
Του Κώστα Γεωργουσόπουλου
Κάτω από την Κυνοσάργους, όπου οι δραστηριότητες του «Θεάτρου του Νέου Κόσμου» και έως τη Σαρωνίδα και από ΄κει στην Καλλιθέα, τα Φάληρα, τον Πειραιά, τα Καμίνια, τη Νίκαια, το Πέραμα δεν υπάρχει πάρα μόνοένα θέατρο. Μόνο ένα. Διακόσιες παραστάσεις στην υπόλοιπη μείζονα περιοχή, μία μόνο θεατρική δράση σε μια αστική περιφέρεια δύο εκατομμυρίων πολιτών. Το μόνο αυτό θέατρο είναι το «Κάτω από τη γέφυρα» κοντά στο γήπεδο Καραϊσκάκη. Το διευθύνει φτύνοντας αίμα χρόνια τώρα ο Νίκος Δαφνής με επιλεγμένο ρεπερτόριο, παιδικό θέατρο, εκθεσιακούς χώρους, συναυλίες νέων γκρουπ και δωρεάν παραχώρηση σε νεανικά φρέσκα θεατρικά σχήματα. Ο θίασος δεν επιχορηγείται διότι, λέει, δεν προσφέρει παραστάσεις προχωρημένες και ανατρεπτικές.
Πού; Σε μια θεατρικά υποσιτιζόμενη περιοχή. Αν ήταν γκαλερί θα χωρούσαν (στην ίδια περιοχή) Άντι Γουόρχολ, αν ήταν χώρος συναυλιών Μπεργκ και Ξενάκης!
Να ήταν όμως αυτό μόνο; Άλλοτε θα επιδράμει η Πολεοδομία και θα βρει τον χώρο ελλειμματικό εις ύψος κατά τρία εκατοστά και τώρα τον διεκδικεί σκοπευτικό σωματείο (στον κατοικημένο αστικό χώρο!)
απειλώντας το μοναδικό αυτό νησί θεατρικής επαγγελματικής (ο Δαφνής δεν χρωστάει ΙΚΑ, Εφορία, μισθούς, προς τρίτους) παρουσίας.
Το αναμφισβήτητο ενδιαφέρον του δημάρχου Πειραιά Φασούλα φαίνεται πως δεν αρκεί. Οι σκοπευτές της περιοχής έχουν ισχυρούς προστάτες. Έτσι ο θίασος μετέωρος (σε εποχή γενικής κρίσης λόγω και γρίπης) βρίσκεται σε αδιέξοδο.
Προτείνω δύο λύσεις: να αποτελούν οι θεατές ζωντανούς στόχους και οι σκοπευτές να ασκούνται βάλλοντας εν ώρα παραστάσεως εναντίον τους και για να επιχορηγηθεί ο θίασος να κάνει ένα δρώμενο μεταμοντέρνο με μία εγκατάσταση, όπου θα αναπαρίσταται ο χώρος που παρέλαβε πριν τον κάνει κέντρο πολιτισμού: σύριγγες, προφυλακτικά, καταφυγή προστατών, πιάτσα πορνών και ομοφυλοφίλων και κρησφύγετο κλεπτών για τη διανομή των κλοπιμαίων!
Του Κώστα Γεωργουσόπουλου
Κάτω από την Κυνοσάργους, όπου οι δραστηριότητες του «Θεάτρου του Νέου Κόσμου» και έως τη Σαρωνίδα και από ΄κει στην Καλλιθέα, τα Φάληρα, τον Πειραιά, τα Καμίνια, τη Νίκαια, το Πέραμα δεν υπάρχει πάρα μόνοένα θέατρο. Μόνο ένα. Διακόσιες παραστάσεις στην υπόλοιπη μείζονα περιοχή, μία μόνο θεατρική δράση σε μια αστική περιφέρεια δύο εκατομμυρίων πολιτών. Το μόνο αυτό θέατρο είναι το «Κάτω από τη γέφυρα» κοντά στο γήπεδο Καραϊσκάκη. Το διευθύνει φτύνοντας αίμα χρόνια τώρα ο Νίκος Δαφνής με επιλεγμένο ρεπερτόριο, παιδικό θέατρο, εκθεσιακούς χώρους, συναυλίες νέων γκρουπ και δωρεάν παραχώρηση σε νεανικά φρέσκα θεατρικά σχήματα. Ο θίασος δεν επιχορηγείται διότι, λέει, δεν προσφέρει παραστάσεις προχωρημένες και ανατρεπτικές.
Πού; Σε μια θεατρικά υποσιτιζόμενη περιοχή. Αν ήταν γκαλερί θα χωρούσαν (στην ίδια περιοχή) Άντι Γουόρχολ, αν ήταν χώρος συναυλιών Μπεργκ και Ξενάκης!
Να ήταν όμως αυτό μόνο; Άλλοτε θα επιδράμει η Πολεοδομία και θα βρει τον χώρο ελλειμματικό εις ύψος κατά τρία εκατοστά και τώρα τον διεκδικεί σκοπευτικό σωματείο (στον κατοικημένο αστικό χώρο!)
απειλώντας το μοναδικό αυτό νησί θεατρικής επαγγελματικής (ο Δαφνής δεν χρωστάει ΙΚΑ, Εφορία, μισθούς, προς τρίτους) παρουσίας.
Το αναμφισβήτητο ενδιαφέρον του δημάρχου Πειραιά Φασούλα φαίνεται πως δεν αρκεί. Οι σκοπευτές της περιοχής έχουν ισχυρούς προστάτες. Έτσι ο θίασος μετέωρος (σε εποχή γενικής κρίσης λόγω και γρίπης) βρίσκεται σε αδιέξοδο.
Προτείνω δύο λύσεις: να αποτελούν οι θεατές ζωντανούς στόχους και οι σκοπευτές να ασκούνται βάλλοντας εν ώρα παραστάσεως εναντίον τους και για να επιχορηγηθεί ο θίασος να κάνει ένα δρώμενο μεταμοντέρνο με μία εγκατάσταση, όπου θα αναπαρίσταται ο χώρος που παρέλαβε πριν τον κάνει κέντρο πολιτισμού: σύριγγες, προφυλακτικά, καταφυγή προστατών, πιάτσα πορνών και ομοφυλοφίλων και κρησφύγετο κλεπτών για τη διανομή των κλοπιμαίων!
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΒΕΑΚΕΙΟ ΣΤΙΣ 20/9/2009
%20(1).png)
.jpg)
.jpg)
18 σχόλια:
Σε συγκίνησε, ίσως γιατί δεν πρόσεξες τον επίλογό του, που είναι εξαιρετικά κακοήθης, όσο και προσβλητικός για μία κοινωνική ομάδα που ο Γεωργουσόπουλος ανακατεύει με εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου.
Ως προς την καλλιτεχνική προσφορά και αξία του Νίκου Δαφνή, τα έχουμε ξαναπεί εδώ. Συνεπής σ' αυτό που ξεκίνησε, υπηρετεί το θέατρο με την ψυχή του και το έργο του, "αρχιτέκτων" όλης αυτής της προσπάθειας χρόνων, και μπορεί να "περηφανεύεται" πως ό,τι κατάφερε το κατάφερε χωρίς να υποκύψει στο τρέχον καλλιτεχνικό λάιφ στάιλ και στις δημόσιες σχέσεις.
.
Κατερίνα σ-Μ.
:)))) Καλό! Ξεκαρδίστηκα...
Είπαμε, εσύ διαβάζεις και κρίνεις ένα κείμενο, λέξη προς λέξη και περιμένεις με το μαστίγιο, πού ο γράφων θα κάνει το έρμο το λάθος, ν' αρχίσεις να τον χτυπάς ανελέητα μέχρι να του εκμαιεύσεις αυτό που εσύ έβαλες στο μυαλό σου, διαβάζοντας την κακή του ή την μη προσεκτική του, διατύπωση.
Παραβλέπεις το γενικό νόημα του κειμένου και πυροβολείς χωρίς οίκτο γιατί ο καψερός δεν πρόσεξε, ως όφειλε, τη διατύπωσή του.
Δεν φαντάζομαι να εννοείς πως ο Γεωργουσόπουλος ή εγώ, έχουμε κάτι με τα θύματα των εμπόρων και τους ταλαίπωρους χρήστες των ουσιών.
Περιγράφοντας όμως μια αλήθεια με ρεαλισμό εικόνας, δεν κοιτάς μήπως βρεθεί ένας αναγνώστης στο εκατομμύριο, που περιμένει να σε σκοπεύσει και να σε στοχεύσει! :Ρ
Και είναι αλήθεια πως το Θέατρο Κάτω απ' τη Γέφυρα, πριν γίνει Θέατρο, ήταν ακριβώς αυτό.
Μια αποθήκη του Δήμου με: «...σύριγγες, προφυλακτικά, καταφυγή προστατών, πιάτσα πορνών και ομοφυλοφίλων και κρησφύγετο κλεπτών για τη διανομή των κλοπιμαίων!»
Από αυτό εσύ κατάλαβες ότι ο Γεωργουσόπουλος προσβάλλει μια κοινωνική ομάδα, ανακατεύοντάς την με εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου;
Γράφει πουθενά κάτι τέτοιο;
Θα τρελαθούμε εντελώς! :Ρ
Σταμάτα να αδικείς τα κείμενα και να τους προσδίδεις χαραχτηρισμούς όπως η κακοήθεια, στο όνομα μιας ακριβολογίας, που κάλλιστα θα μπορούσε να θεωρηθεί σπασταρχιδισμός! :)))
Καλό απόγευμα!
ΥΓ. Για τον Δαφνή συμφωνούμε. Θα έρθεις στο Βεάκειο αύριο; Θα είναι κι ο Γεωργουσόπουλος! :Ρ
Ότι διαβάζω λέξη προς λέξη ένα κείμενο, το γράφεις ως "μομφή";
Και βέβαια διαβάζω λέξη προς λέξη ένα κείμενο. Και ακόμα πιο προσεκτικά αν θέλω να το "κρίνω". Σύμφωνα με το κειμενικό περιβάλλον εκτιμώνται οι "πληροφορίες" και οι απόψεις που σου περνούν, δεν παραβλέπονται λέξεις, προτάσεις και ολόκληρες παράγραφοι. Αυτό είναι θεωρία της Γλωσσολογίας, δεν είναι δικό μου "βίτσιο". Εσύ δηλαδή διαβάζεις τα κείμενα παραλείποντας λέξεις ή προτάσεις;
Θεώρησα δεδομένο ότι αντιλαμβάνεσαι το context μέσα στο οποίο ο Γεωργουσόπουλος τοποθετεί μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα. Τα έχουμε ξαναπεί κι αυτά, αλλά θα στο πω ακόμα μία μήπως και το καταλάβεις. Είναι σαν να γράφει κάποιος: "Η ατμόσφαιρα εκεί ήταν σκατά, όλη η πλέμπα και τα κατακάθια. Μια πόρνη, ένας νταβατζής, η Μαριάννα και κλέφτες που μοίραζαν τα κλοπιμαία".
Ερώτημα: Πώς σου φαίνεται τώρα;
O Γεωργουσόπουλος, σου υπενθυμίζω Μαριάννα, είναι φιλόλογος. Ξέρει πάρα πολύ καλά τι και γιατί το γράφει. Τον παρακολουθώ χρόνια και γνωρίζω την φιλολογική του επάρκεια. Ξέρει καλά πώς να στήνει τα κείμενά του, και γνωρίζει και την ιδιαίτερη αξία που έχει ένας επίλογος.
Εκτός αν θέλεις να μας πεις ότι δεν είναι καλός φιλόλογος και δεν ξέρει τι γράφει.
υ.γ.
Ρώτησε και τον Νίκο το Δαφνή, ή και όποιον συμμετέχει στο σχήμα του. Ως άνθρωποι που έχουν σχέση με τον γραπτό λόγο - τον θεατρικό έστω - και πάνω σ' αυτόν δημιουργούν το έργο τους, θα το παρατήρησαν - δεν μπορεί...
.
"Η ατμόσφαιρα εκεί ήταν σκατά, όλη η πλέμπα και τα κατακάθια. Μια πόρνη, ένας νταβατζής, η Μαριάννα και κλέφτες που μοίραζαν τα κλοπιμαία".
**************************
Ειλικρινά και με το χέρι στην καρδιά, αν ήμουν εκεί, δεν θα με πείραζε να το γράψουν. Ούτε θα ένιωθα εξομοιωμένη, γιατί αν ήμουν εκεί θα ήξερα γιατί ήμουν εκεί.
Το αυτό ισχύει και για τα κόμματα και τις συγκεντρώσεις τους, τους πολιτικούς τους και τους ψηφοφόρους τους. Ο καθένας δεν είναι ίδιος με τον άλλον. Το δικαιούνται, ως ανθρώπινο δικαίωμα αυτό, όλοι. Να μην σακιάζονται.
Όσον αφορά τις ομάδες που αναφέρει ο καλός φιλόλογος και κριτικός, λέει αλήθεια. Δεν του ξέφυγε. Σαφώς και ξέρει τί γράφει. Και γι αυτό και κανένας μας δεν παραξενεύτηκε.
Η τοποθέτησή μου ήταν πιο γενική, αναφορικά με τον τρόπο που εσύ κι εγώ διαβάζουμε ένα κείμενο.
Να σε ρωτήσω κάτι όμως.
Αρνείσαι ότι υπάρχουν «μέρη, πιάτσες, στέκια», όπου ομάδες κοινωνικά αποκλεισμένες συναλλάσσονται;
Δηλαδή εσύ πιστεύεις πως η κάθε ομάδα έχει την πολυτέλεια να έχει τον χώρο της;
Στην Ομόνοια μόνο οι έμποροι και οι χρήστες παζαρεύουν, στην πλατεία Βικτωρίας μόνο οι ομοφυλόφιλοι ψωνίζονται, στην πλατεία Βάθη μόνο οι πόρνες ψωνίζονται και στον Άγιο Νικόλαο ή Παντελεήμονα μόνο οι λαθρομετανάστες κάνουν ότι μπορούν για να επιβιώσουν;
Δεν ανακατεύονται όλες οι ομάδες, που καλώς ή κακώς η κοινωνία έχει αποκλείσει;
Πού θα ψωνιστεί η τραβεστί ή ο ομοφυλόφιλος, έξω από το φροντιστήριο των παιδιών;
Ή φαντάζεσαι πως κυκλοφορούν μόνο οι ιντελέκτουαλ ομοφυλόφιλοι των ιστολογίων;
Όταν έγινε η επιχείρηση σκούπα στα πέριξ της Ομονοίας, Αθηνάς, Σατωβριάνδου, Σωκράτους και λοιπά, εκεί ήταν χωρισμένες οι ομάδες; Ή δεν κυκλοφορούσαν Μαριάννες και Κατερίνες;
Στην παλιά Αποθήκη λοιπόν, που περιγράφει πολύ εύστοχα και πολύ σωστά ο Γεωργουσόπουλος, όλες αυτές οι ομάδες συνυπήρχαν. Γιατί οι αποκλεισμένοι κοινωνικά βρίσκουν καταφύγιο στα παράνομα στέκια. Αυτό δεν σημαίνει πως ταυτίζονται.
Σ Υ Ν Υ Π Α Ρ Χ Ο Υ Ν όμως.
Πού θα απαγγιάσουν στο Κίτσεν Μπαρ, στο Διογένη ή στο Πεντελικόν;
Αξίζουνε συγχαρητήρια στο Νίκο Δαφνή για τη δωρεάν παράσταση και για την πολύ καλή δουλειά που κάνει κάτω από τη γέφυρα. Αλλά λυπάμαι πολύ που κάποιος ξεκαρδίζεται με αυτά που κάποιους άλλους τους κάνει να θλίβονται. Εγώ δε βρηκα πουθενά το αστείο που θα έκανε κάποιο σκεπτόμενο άνθρωπο να ξεκαρδιστεί.
Φ.Δ.
Για την οικονομία της συζήτησης, σου σημειώνω το αυτονόητο: Εδώ δεν γράφουμε για το τι νομίζω ή δεν νομίζω εγώ περί της κυκλοφορίας διαφόρων ομάδων σε περιοχές ή σε συγκεντρώσεις κομμάτων. Eπομένως, αυτή την κοινωνιολογική "ανάλυση", μπορούμε να την κάνουμε όταν προκύψει θέμα. Το σχόλιό μου αναφερόταν στη θέση του Γεωργουσόπουλου, όπως σαφέστατα διακρίνεται μέσα από το κειμενικό και όχι το κοινωνικό περιβάλλον - της συνύπαρξης, όπως γράφεις - , μέσα στο οποίο τοποθετεί μια κοινωνική ομάδα. Εξακολουθώ να ελπίζω ότι είσαι σε θέση να διακρίνεις αυτή τη διαφορά, που δεν είναι τόσο λεπτή όσο νομίζεις, αλλά τόσο, μα τόσο άγαρμπη.
Αν τώρα, ακολουθήσω το συλλογισμό σου, θα καταλήξουμε ότι "όλοι στον ίδιο κόσμο ζούμε και συνυπάρχουμε".
Μαριάννα: Η τοποθέτησή μου ήταν πιο γενική, αναφορικά με τον τρόπο που εσύ κι εγώ διαβάζουμε ένα κείμενο.
Τελικώς, όμως, δεν απάντησες αν εσύ διαβάζεις παραλείποντας λέξεις, προτάσεις, παραγράφους. Ούτε αν το έγραψες ως μομφή πως εγώ τα "διαβάζω λέξη-λέξη".
Αλλά δεν επανέρχομαι στο θέμα, μιας και δεν συμφωνούμε στον τρόπο ανάγνωσης του δημοσιεύματος. Λάβε μόνον υπ' όψιν σου, ότι αν συμβαίνει να συμφωνούμε με ένα μέρος κάποιου κειμένου, δεν είναι υποχρεωτικό να παίρνουμε όλο το πακέτο σκέψης αυτού που το έγραψε.
Καλά να περάσεις αύριο και φίλησέ μου σταυρωτά τον κύριο Γεωργουσόπουλο. :-p
υ.γ.
Μαριάννα: Για τον Δαφνή συμφωνούμε. Θα έρθεις στο Βεάκειο αύριο; Θα είναι κι ο Γεωργουσόπουλος! :Ρ
Σκόπευα να πάω με τον βαφτισιμιό μου, που μένει εκεί κοντά και είναι θεατρόφιλος και gay. Aλλά ματαιώνεται, όπως καταλαβαίνεις.
Θα έλεγα μάλιστα - αν συμβαίνει να διαβάζει ο Νίκος Δαφνής το μπλογκ σου - ότι θα ήταν καλό να μας γράψει την άποψή του για το ζήτημα που σημείωσα αναφορικά με τον επίλογο του Κώστα Γεωργουσόπουλου, σε ό,τι αφορά στο κειμενικό πλαίσιο που τοποθέτησε τους ομοφυλόφιλους. Αυτός θα καταλάβει τι εννοώ, τον γραπτό λόγο ερμηνεύει και παρουσιάζει.
Και θα γνωρίζει, φαντάζομαι, ότι και οι gay πηγαίνουν στο θέατρο και αποτελούν μέρος του κοινού του. Νομίζω ότι θα ήταν απαραίτητη μια στοιχειώδης αντίδραση, για λόγους σεβασμού προς αυτό το συγκεκριμένο κοινό του. Όχι ως "κοινωνική προσφορά", αλλά ως αυτονόητη παρέμβαση πολιτισμού.
Φί.Δι.
Να μη φυτρώνεις εκεί που δε σε σπέρνουνε. Αν σε είχαμε σπείρει, θα καταλάβαινες γιατί γελάω. Αν και χλωμό... Αλλού είναι το πρόβλημά σου και το ξέρεις και το ξέρω και το ξέρουν όλοι όσοι μας διαβάζουν.
Δεν σου φταίω όμως εγώ. Ούτε αντιπροσωπεύω εγώ αυτούς που σε αδίκησαν. Αν σε αδίκησαν δηλαδή, με τέτοια στέγνια ψυχής που έχεις.
Και δεν σου φταίνε οι διαφωνούντες. Η προκλητικότητά σου φταίει κι αυτοί που σου κρύβουν την αλήθεια, γλείφοντας και έρποντας, παριστάνοντας τους προχωρημένους προς ίδιον όφελος.
Για πρώτη φορά στη ζωή μου, μπαίνω σε «κουβέντα» στο διαδύκτιο. Το κάνω γιατί αισθάνομαι την ανάγκη να υπερασπίσω την παλιά-καλή φίλη Μαριάννα, που χρόνια τώρα ανέχεται τις φωνές, τα νεύρα και τον κακό μου χαρακτήρα. Μα πιο πολύ, γιατί θέλω να υπερασπιστώ τον Κώστα Γεωργουσόπουλο (που έχω λόγους να θεωρώ Δάσκαλο και πνευματικό μου πατέρα). Οφείλω (κατ’ αρχήν) να συμφωνήσω με την Κατερίνα ότι το «επίμαχο» σημείο του άρθρου είναι παρεξηγήσιμο. Όμως, καλή μου Κατερίνα, όσοι γνωρίζουν το Γεωργουσόπουλο θα μπορούσαν να ορκιστούν ότι ποτέ δεν έβαλε στο ίδιο τσουβάλι τους προστάτες με τις πόρνες, τους χρήστες με τους πρεζέμπορους, τα κλεφτρόνια με τους κλεπταποδόχους. Και ασφαλώς ΠΟΤΕ δεν θα έβαζε στο ίδιο τσουβάλι τους ομοφυλόφιλους (και το κίνημά τους) με τις διεστραμμένες αδερφές και τους κολομπαράδες, που αναζητούν επί πληρωμή ολιγόλεπτες «εκτονώσεις», εκπορνεύοντας πιτσιρικάδες. Όσο για μένα (μιας και ζητάς τη γνώμη μου) πιστεύω ότι η διατύπωσή του, ίσως θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτική. Αλλά βρε αγαπούλες, δεν είναι του Άδωνη του Γεωργιάδη το άρθρο. Ούτε του Αυγουστίνου του Καντιώτη. Του Μύρη είναι. Και νομίζω ότι είναι άδικο να διαβάζονται τα άρθρα του Μύρη με τόση προκατάληψη. Κατά τα άλλα, μπορώ να σε βεβαιώσω ότι ο χώρος κάτω απ’ τη γέφυρα (αυτός που τώρα έχει γίνει θέατρο) ήταν ένας «χαρακτηρισμένος» χώρος. Οι γείτονες απόφευγαν να περάσουν νύχτα και όχι μόνο για τους λόγους που είπε ο Γεωργουσόπουλος. Έχουν καταγγελθεί ληστείες περαστικών (με ή χωρίς απειλή όπλου) απόπειρες βιασμού και βιασμοί (που δεν καταγγέλθηκαν). Τα πρώτα χρόνια είδα κι έπαθα να διώξω τους πρεζέμπορους, τους παιδεραστές (η πλατεία είναι γεμάτη παιδάκια που παίζουν) και τους επιδειξίες. Κάποιες πόρνες συχνά βρήκαν καταφύγιο μέσα στο θέατρο, όταν τις κυνηγούσαν οι «προστάτες» τους για να τις χαρακώσουν. Τώρα, αν πρέπει να ζητήσω συγνώμη από το Α.Κ.Ο.Ε. επειδή χάλασα το στέκι και κάποιων ομοφυλόφιλων και από τον Ο.Α.Ε.Δ. επειδή έκοψα το μεροκάματο κάποιων νεαρών «εργαζομένων», είμαι έτοιμος να το κάνω και αυτό. Τέλος. Και ένα υστερόγραφο: Στον «Ανώνυμο» (που δεν έκανε κριτική, αλλά απλά βρήκε ευκαιρία να εκθέσει τις δικές του απόψεις για το θέμα) δεν έχω να πω τίποτα. Σέβομαι κάθε άνθρωπο όταν εκθέτει τις απόψεις του (αλλά και όταν εκτίθεται απ’ αυτές).
Νίκος Δαφνής
Νίκο,
καλή αρχή στη συμμετοχή σου στις δημόσιες συζητήσεις! Σου πάνε! ;)
Όπως κατάλαβες, υπάρχει διαφορά αντίληψης των πραγμάτων και στάσης ζωής ανάμεσα στους ανθρώπους.
Κάποιοι ξυπνάνε χαλαροί, ενώ κάποιοι ξυπνάνε και σφίγγονται.
Άλλοι διαβάζουν ένα κείμενο λέξη προς κόμμα, σαν τσιτωμένοι νομικοί, άλλοι το διαβάζουν καλοπροαίρετα ως προς το σύνολό του, συνεκτιμώντας το ποιός το γράφει.
Εσύ κι εγώ το διαβάσαμε ως καλλιτεχνικοί, συναισθηματικοί ζυγοί, συγκινημένοι από το αληθινό ενδιαφέρον του Μύρη για το θέατρο και τον αγώνα σου.
Αντίθετα η Κατερίνα και ο Φίδις το διαβάσανε παρακάμπτοντας ολόκληρο το κείμενο και το νόημά του, κολλώντας στη διατύπωση, που κι αυτήν εγώ μια χαρά τη βρήκα.
Αφού όπως περιέγραψες κι εσύ, συνυπήρχαν όλοι αυτοί εκεί, στην παλιά αποθήκη.
Δηλαδή όταν κάποιος αναφέρει μια ρεαλιστική πραγματικότητα, γράφει κακοήθη κείμενα;
Δεν υπάρχουν αποβράσματα ομοφυλόφιλοι ή ομοφυλόφιλοι χρήστες ή ότι άλλο; Αν αναφερθεί είναι κακοήθεια;
Όπως υπάρχουν και καλές πόρνες και καλοί χρήστες. Θα πρέπει να τους ξεχωρίζουμε μιλώντας, μην τύχει και παρεξηγηθούνε οι καλοί μιας ομάδας;
Μόνοι τους ομαδοποιούνται οι κολλημένοι. Όσο πιο γρήγορα το κατανοήσουν, τόσο πιο γρήγορα θα απαλλαγούμε από την ξινίλα τους και από τις άδικες επιθέσεις τους.
Έλεος πια... με την τρομοκρατία των παρεξηγιάρηδων και το μαγίστιο που κρατάνε οι Θυμιούλες που νομίζουν πως παντού έχουν να κάνουνε με τον μεθυσμένο Θύμιο! :)))))
Να ανοίξουν αυτοί το μυαλό τους. Δεν θα κλείσουμε εμείς το δικό μας.
Καλή Κυριακή και ελπίζω να μη βρέχει απόψε την ώρα της παράστασης, γιατί θα το χρεώσω στην Κατερίνα και στο Φίδι. :)))))))))))))))
Α, και κάνε υπομονή Νίκο μου ως τις 4 Οκτώβρη! Κι όλα θα μπουν στη θέση τους στον πολιτισμό. Και τα σκοπευτήρια στη δική τους που θέλουνε να κλείσουνε τα θέατρα! Ένα ένα τα θυμάμαι. :)
Με ξέρεις; Τί είδους παραλήρημα είναι αυτό για φίδια και αλήθεια που κρύβουνε και άλλα παρανοϊκά; Με τόση αγένεια το πρόβλημα το έχεις εσύ. Από αναζήτηση για το άρθρο Γεωργουσόπουλου έφθασα στο δικό σου και δεν ήξερα ότι στο metablogging απαγορεύονται τα σχόλια από επισκέπτες.
Mε λένε Φαίδωνα και είμαι γνωστός στους φίλους από τότε που το ιστολογείν είχε άλλη σημασία. Το ιστολόγιο το έκλεισα όταν άρχισα να γράφω επαγγελματικά κριτική και αυτός είναι ο λόγος που δεν έβαλα password. Έχω αφήσει μόνο το πρώτο κείμενο για αναμνηστικούς λόγους και τώρα όταν μου το επιτρέπει ο χρόνος διαβάζω αυτούς που ήξερα. Βλέπω ότι κάποιους τους έχεις διασύνδεση. Αυτοί θα σου εξηγήσουνε ότι είμαι άνθρωπος και όχι φίδι.
Aν δε θέλεις να φυτρώνουνε οι επισκέπτες κλείσε τη ροή των feeds.
Νίκο Δαφνή καλή παράσταση.
Black Window
Σου απάντησα με το ίδιο αγενές ύφος που εσύ έγραψες το πρώτο σχόλιό σου. Που επειδή δεν ήξερες γιατί γελούσα, με χαραχτήρισες μη σκεπτόμενη.
Μπαίνοντας ακλείδωτος κάπου και ανώνυμα, περιμένεις να μη σε μπερδέψουν; Δικό μου είναι το πρόβλημα;
metablogging φίλτατε εννοείς τον εαυτό σου φαντάζομαι. Είδα το μπλογκ που κλείδωσες και έστω τυπικά και κατά τα κριτήριά σου, είσαι μπλόγκερ, ακόμα και σ' αυτό το παρατημένο μπλογκ, 6 μήνες μετά από μένα.
Κι όπως είδες και σε δημοσίευσα, και σου απάντησα. Στο ίδιο ύφος πάντα. Το φίδι ήταν λογοπαίγνιο με τα αρχικά που άφησες. Δεν φταίω εγώ αν δεν έχεις χιούμορ. :)
Το αλαζονικό ύφος όμως, του κριτικού δεν μπόρεσες να το αποφύγεις. Μήπως να διαβάσεις ξανά και ξανά τα γραπτά του Μύρη; Δεν είναι κακό να μαθαίνουμε από τους παλιούς.
Ούτε είναι κακό να ζητήσουμε ένα ρημαδιακό συγγνώμη.
Καλή Κυριακή!
Κύριε Δαφνή,
όταν έγραφα για “αντίδραση ως παρέμβαση πολιτισμού” δεν εννοούσα παρέμβαση στο μπλογκ, και την δική σας άποψη δεν την εννοούσα άμεση. Ακόμα περισσότερο επειδή γράψατε την παραμονή μιας παράστασης που έχει άλλες απαιτήσεις. Κακώς σάς ξεσήκωσε η Μαριάννα, γιατί φαντάζομαι ότι παραμονιάτικα μιας παράστασης στο φεστιβάλ Πειραιά, δεν είχατε χρόνο να διαβάζετε μπλογκ.
Όπως και να 'χει, όμως, ό,τι έγινε, έγινε και χαίρομαι που δεν έπεσα έξω στην κρίση μου ότι εσείς θα βλέπατε αυτό που δεν μπορεί να δει η φίλη σας: Οφείλω (κατ’ αρχήν) να συμφωνήσω με την Κατερίνα ότι το «επίμαχο» σημείο του άρθρου είναι παρεξηγήσιμο.
Και η “αρχή” είναι και το ...τέλος. Δεν υπαρχει άλλο “άρθρο”. Αυτό ήταν το μόνο σημείο που διαφώνησα στο κείμενο του Κώστα Γεωργουσόπουλου. Δεν παρεξήγησα αδίκως, αφού κι εσείς αναγνωρίζετε πως ήταν παρεξηγήσιμο. Eσείς καταλάβατε τι εννοώ. Τώρα ελπίζω ότι θα εξακολουθήσετε να σπάτε τα νεύρα της Μαριάννας μέχρι να της δώσετε να το καταλάβει κι εκείνη.
Και όπως βλέπετε, δεν έκανα κανέναν χαρακτηρισμό για τον Κώστα Γεωργουσόπουλο ώστε να αναλαμβάνετε την υπεράσπιση του προσώπου του - είναι από τους ανθρώπους που εκτιμώ τη δουλειά τους – το έγραψα ότι τον παρακολουθώ χρόνια. Δεν αμφισβήτησα την αξία του, μόνον για το συγκεκριμένο απόσπασμα έγραψα που κι εσείς το βρήκατε παρεξηγήσιμο. Αυτό χαρακτήρισα, και εξακολουθώ να έχω την ίδια άποψη που την αιτιολογώ πλήρως, χωρίς ...ψυχογραφήματα. Δεν κρίνω αυτό που διαβάζω από την υπογραφή, όπως υποθέτω ότι κι εσείς όταν επιλέγετε κάποιο έργο για ανέβασμα, δεν το κάνετε επειδή το έγραψε ο Τάδε, αλλά επειδή σας συγκίνησε το γραφτό του. Κάνω λάθος;
Τα υπόλοιπα που αναφέρετε για την κατάσταση που επικρατούσε στην περιοχή, δεν έχουν καμμία σχέση με το σχόλιό μου, αλλά καλώς τα γράφετε για να γίνουν γνωστά. Επειδή, όμως, δεν κατάλαβα πώς μπήκε ο οαέδ και το ακοέ στην συζήτηση, κακώς, τους αναφέρετε στο σχόλιό σας. Ως αναγνώστρια που σχολίασα σε ένα μπλογκ έγραψα ό,τι έγραψα και δεν έχω καμμία σχέση ούτε με το ένα ούτε με το άλλο. Eκτός αν σας έκαναν παρέμβαση και τους απαντάτε από εδώ.
Αφήνω δε ασχολίαστα κάποια άλλα σημεία για λόγους που θα απλώσουν τα σχόλια, πράγμα που δεν επιθυμώ.
Καλή επιτυχία απόψε, όπως και σε ό,τι άλλο σχεδιάζετε
υ.γ.
Αν αυτή ήταν η πρώτη φορά που γράφετε σε μπλογκ, θα σας συνιστούσα να μην δευτερώσει. Οι μπλόγκερς δεν στέκουν και πολύ στα καλά τους :-), μη μας δίνετε σημασία.
Αν όμως τύχει να ξαναδιαβάσετε, σας παρακαλώ να μου λύσετε μία απορία. Γράψατε ότι το κάνατε γιατί αισθανθήκατε την ανάγκη να υπερασπίσετε την παλιά-καλή σας φίλη Μαριάννα. Να την υπερασπίσετε έναντι τίνος;
.
Mαριάννα, άστο – όπως βλέπεις δεν το σώζεις. Γιατί εσύ μπορεί να το βρήκες μια χαρά, την απάντηση, όμως, στην έδωσε και ο κύριος Δαφνής που ξέρει, όπως είδες, κι αυτός να διαβάζει κείμενα “λέξη-λέξη”: “Παρεξηγήσιμο” έγραψε. Αμφισβητείς και τη δική του κρίση τώρα; Όταν κάποιος εξαιρετικός φιλόλογος γράφει, ξέρει να χειρίζεται κάτι "παρεξηγήσιμο" για να περάσει απόψεις - δεν το κάνει τυχαία. Το να μην καταλαβαίνεις εμένα, είναι λογικό, αλλά με παλιούς φίλους πρέπει να έχεις τον ίδιο κώδικα επικοινωνίας και να καταλαβαίνεις τι σου γράφουν.
Άλλη μία προσπάθεια να καταλάβεις: Αν αναφερθεί είναι κακοήθεια; Δεν υπάρχουν αποβράσματα ομοφυλόφιλοι ή ομοφυλόφιλοι χρήστες
Μόνον που ΔΕΝ αναφέρθηκε αυτό που γράφεις εσύ, έτσι δεν είναι; O Κώστας Γεωργουσόπουλος ΔΕΝ ΕΓΡΑΨΕ για “αποβράσματα ομοφυλόφιλους” ή για “ομοφυλόφιλους χρήστες”. Δεν συζητάμε για μια πιθανή δική σου διατύπωση, αλλά γι αυτό που έγραψε στο κείμενό του. Eίδες που χωρίς να το καταλάβεις ενισχύεις την άποψή μου;
Aφήνω το “αποβράσματα”, μιας και με την δική σου κρίση δεν ξέρω ποια έννοια δίνεις στη λέξη, και κρατώ το “χρήστες” - (αν και δεν καταλαβαίνω τι νόημα θα είχε να ξεχωρίζει τους χρήστες σε ομοφυλόφιλους και ετεροφυλόφιλους). Nαι, υπάρχουν ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΕ ΑΥΤΟ. Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος ανέφερε, νέτη σκέτη, τη λέξη “oμοφυλόφιλος” λες και από μόνη της κουβαλάει αρνητικό φορτίο και την έβαλε μέσα στον επίλογό του ως συμμετέχουσα σε ένα χώρο που αντιπαραβάλλει με τον “πολιτισμό” . Κατάλαβες τώρα; Αν δεν ξέρεις τι σημαίνει η λέξη και νομίζεις κι εσύ ότι έχει κακή σημασία, δες τι γράφει το λεξικό.
Αυτός, λοιπόν, είναι ο δικός μου τρόπος να διαβάζω. Να συλλαμβάνω όλες εκείνες τις λεπτές αποχρώσεις του γραπτού λόγου, και βέβαια του λόγου εκείνων που γράφουν επαγγελματικά. Αλλιώς τι; Νομίζω ότι αυτό θα έπρεπε να αποτελεί και πρωταρχικό σου μέλημα μιας και μεταφράζεις ποιήματα. Να τα διαβάζεις λέξη λέξη.
Κλείνοντας θα σου έλεγα να μην συνεχίσεις αυτό το βιολί με τα ψυχογραφήματα. Άσε τα ψυχογραφήματα στους ψυχολόγους και τα σενάρια φαντασίας στον Σπήλμπεργκ.
υ.γ.
Mαριάννα: Πού θα ψωνιστεί η τραβεστί ή ο ομοφυλόφιλος, έξω από το φροντιστήριο των παιδιών; Ή φαντάζεσαι πως κυκλοφορούν μόνο οι ιντελέκτουαλ ομοφυλόφιλοι των ιστολογίων;
Η λανθάνουσα γλώττα αποκαλύπτει τις αντιλήψεις μας, και θα ήταν καλά αν αντί του “φροντιστηρίου παιδιών» είχες διαλέξει “γυμναστήριο ενηλίκων”. Και επειδή από όσα έχω διαβάσει σε ομοφυλοφιλικού περιεχομένου μπλογκς δεν έχω διαπιστώσει να πλασάρεται κάποιος owner ως “ιντελέκτουαλ”, αν ξέρεις κανένα διανοητή μπλόγκερ, γράψτον μας να τον διαβάζω κι εγώ. Πάντως, και οι διανοητές, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού ή φύλου, και ψωνίζουν και ψωνίζονται για να γαμήσουν. Γεμάτη η λογοτεχνία και οι αυτοβιογραφίες.
a tout a l'heure
Κατερίνα, μην αυταπατάσαι.
Ο Νίκος όταν διάβασε το κείμενο του Κώστα Γεωργουσόπουλου, το διάβασε όπως κι εγώ, ΑΚΡΙΒΩΣ.
Όταν του είπα τί έγινε στο μπλογκ και για την πρόκλησή σου,
«Θα έλεγα μάλιστα - αν συμβαίνει να διαβάζει ο Νίκος Δαφνής το μπλογκ σου - ότι θα ήταν καλό να μας γράψει την άποψή του για το ζήτημα που σημείωσα αναφορικά με τον επίλογο του Κώστα Γεωργουσόπουλου, σε ό,τι αφορά στο κειμενικό πλαίσιο που τοποθέτησε τους ομοφυλόφιλους. Αυτός θα καταλάβει τι εννοώ, τον γραπτό λόγο ερμηνεύει και παρουσιάζει.
Και θα γνωρίζει, φαντάζομαι, ότι και οι gay πηγαίνουν στο θέατρο και αποτελούν μέρος του κοινού του. Νομίζω ότι θα ήταν απαραίτητη μια στοιχειώδης αντίδραση, για λόγους σεβασμού προς αυτό το συγκεκριμένο κοινό του. Όχι ως "κοινωνική προσφορά", αλλά ως αυτονόητη παρέμβαση πολιτισμού.»
αποφάσισε να γράψει για να υπερασπιστεί τον Γεωργουσόπουλο και τον εαυτό του, όχι εμένα όπως από παραδρομή έγραψε. Εμένα ίσως ήθελε να με στηρίξει επιχειρηματολογικά, απλώς.
Τον εαυτό του όμως έπρεπε να τον υπερασπιστεί. Έτσι όπως το έθεσες, τον ανάγκασες να διαβάσει το κείμενο λέξη προς λέξη, να καταλάβει την οπτική σου και να υπερασπίσει τον εαυτό του και τη δουλειά του από ατυχείς εντυπώσεις που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν αν δεν έπαιρνε θέση.
Έτσι ώστε να μπορεί να πηγαίνει στο θέατρο ο gay βαφτισιμιός σου που όπως έγραψες θα το ματαίωνε πικραμένος:
«Σκόπευα να πάω με τον βαφτισιμιό μου, που μένει εκεί κοντά και είναι θεατρόφιλος και gay. Aλλά ματαιώνεται, όπως καταλαβαίνεις.»
Ciao bambina! Τα υπόλοιπα όταν γυρίσω απ' την παράσταση που θα σου πω εντυπώσεις. ;)
Καλά, όπως νομίζεις.
Αλλά όπως νομίζω κι εγώ, δεν είναι σωστό να προλαβαίνεις έναν σχολιαστή, ερμηνεύοντάς τον. Αν το έγραψε από απροσεξία, ας το πει μόνος του, αν θέλει. Αν και από απροσεξία δεν μπορεί να γράψει κανείς κάτι που έχει σχέση με τα συναισθήματά του. Υπάρχει παραδρομή σε συναισθήματα;;;
...και πολύ θα σε παρακαλέσω να μου δείξεις πώς το κάνεις αυτό που διαβάζεις τι έχουν μέσα στο μυαλό τους και πόση "στέγνια" έχουν στην καρδιά τους, οι σχολιαστές σου. Μ' αρέσει αυτό και θέλω να το μάθω να το κάνω κι εγώ.
e-εγκεφαλογράφημα και e-καρδιογράφημα, τους κάνεις; Ή βγήκε κανένας σούπερ ντούπερ μετρητής που δείχνει όλες αυτές τις λεπτομέρειες που γράφεις; Τον θέλω κι εγώώώώώώ!
:-)
υ.γ.
θα το ξαναγράψω: να προτιμάς την ανάγνωση λέξη-λέξη και να μην την ειρωνεύεσαι, πιο πολύ επειδή μεταφράζεις.
(για την παράσταση, θα περιμένω. Αλλά είμαι βέβαιη πως ήταν επιτυχία)
.
Αν περιμένουμε να ξαναπιάσουμε τον Νίκο να γράψει σχόλιο για να διευκρινίσει ο ίδιος, σωθήκαμε. Πιο εύκολα τον πάμε σε ταβερνάκι, να απαντήσει δια ζώσης, παρά να γράψει σχόλιο. Εδώ του άνοιξα μπλογκ και δεν το λειτουργεί...
Πάντως μας διαβάζει κι εχθές, με το που έφτασα στο Βεάκειο, με ηθοποιούς και συνεργάτες του σχολίαζε τα συμβάντα στο μπλογκ και με το που με βλέπει τους λέει: Νάτην! Αυτή είναι η φίλη μου που σας έλεγα! Κι έτσι με σύστησε σε όσους δεν ήξερα. Ως μπλόγκερ!!! :))))
Έχασες που δεν ήρθες. Ήταν μια καλή παράσταση και άξιζε τον κόπο.
Εγώ λατρεύω και το Βεάκειο, είναι το πιο αγαπημένο μου θέατρο στην Αθήνα. Είναι η θέα θάλασσα που με μαγεύει...
Άσε που συνάντησα δεκάδες φίλους που είχα να δω πάρα πολύ καιρό και ήταν και πολλοί μαθητές μου που αψήφισαν το μπάσκετ και την πρεμιέρα απ' τα μυστικά της εδέμ και ήρθαν τα μωρά μου με τις οικογένειές τους.
Το ότι κόψαμε την απίστευτη πρόκα και το ότι είχα τυλιχτεί στην πασμίνα σαν Ινδή με την τσάντα μου πάνω στο πέδιλο, να γλιτώσω τα κρυοπαγήματα στα πόδια, το θεωρώ απλή σύμπτωση! :Ρ
Γι αυτό που γράφεις για την «στέγνια», ας πρόσεχε ο Φ.Δ. Ας έγραφε το νικ του. Τα αρχικά του με παρέπεμψαν σε κάποιον με τον οποίον «αγαπιόμαστε» πολύ. :)))))
Θα προσθέσω κάποιες φωτό στο ποστ να δεις, αλλά βγήκανε άθλιες. Έκανα φωτογράφιση μάτσο χάλια με την αρχαία πια μηχανή μου. Πρέπει απαραιτήτως να την αλλάξω. Θυμάσαι από πότε το λέω... η αναβλητική. :)
Αυτάααα... δεν έχεις παράπονο. Σε ενημέρωσα κανονικά.
Σμουτς! ;)
Καλό debate βρε! :Ρ
Δημοσίευση σχολίου