Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

Τι ανακαλεί μια μουσική... της Ρεμπούτσικα! Η αίθουσα του θρόνου! Λουκάς Δελόγγης δεν νομίζω να υπάρχει. Ενώ η Γλαύκη Αρχοντίδη υπάρχει σίγουρα!


Μαρία Ναυπλιώτου-Άρης Λεμπεσόπουλος


Το αστέρι κι η ευχή
Συνθέτης: Ευανθία Ρεμπούτσικα

Πριν περίπου δέκα χρόνια το Μέγκα μπορεί να περηφανεύεται πως γύρισε μια από τις καλύτερες σειρές που γυρίστηκαν ποτέ, βασισμένες στη λογοτεχνία. Το αριστούργημα του Τάσου Αθανασιάδη στην εξαιρετική σκηνοθεσία της Πηγής Δημητρακοπούλου και στην ίσως ευτυχέστερη μουσική στιγμή της εκλεκτής Ευανθίας Ρεμπούτσικα.





Όλα τα επεισόδια εδώ

Πρωταγωνιστούν: Αλέκος Αλεξανδράκης, Πιττακή Ρένα, Λεμπεσόπουλος Άρης, Ναυπλιώτου Μαρία, Πέππας Σοφοκλής, Συσσοβίτης Αλέκος, Ρίζος Νίκος, Λιγνάδης Δημήτρης, Ναζλίδου Ελισάβετ, Τατιάνα Παπαμόσχου, Αλικάκη Μυρτώ, Μανθόπουλος Αίας, Μυλωνάς Αλέξανδρος, Μαυρογεώργη Γεωργία, Παπαϊωάννου Ναταλία, Ροζάκης Γιάννης, Νικολαΐδης Πάνος, Καζανάς Κώστας, Γαδ Μαρκησία, Κωστή Ηρώ, Κουγιουμτζής Μίμης, Ζορμπά Μαρία, Βοσνιάκου Νινή, Λαμπρινάκος Ευγένιος, Τσέχος Ηλίας, Γαβριηλίδης Εύης, Γιαννόπουλος Γιώργος, Βουράκης Γιάννης, Καραγεωργόπουλος Γιάννης, Μαυρούδης Νικόλαος, Παντελάκη Αλεξάνδρα
Έτος έναρξης προβολής: 1998



Σ αυτό το επεισόδιο της σειράς ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ, ο συγγραφέας ΤΑΣΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ μιλά στο δημοσιογράφο ΑΡΗ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟ για τη ζωή και το έργο του. Συγκεκριμένα, ο συγγραφέας σχολιάζει τους ήρωες των βιβλίων του, κάνει αποτίμηση της πορείας του και καταθέτει τις απόψεις του για τη ζωή γενικά. Ακόμη, ο Τ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ κάνει εκτενή αναφορά στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το ΣΑΛΙΧΛΙ της Μ. ΑΣΙΑΣ, και εξηγεί πόσο τον επηρέασε στο συγγραφικό του έργο. Αναφέρεται στη βράβευσή του με το βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας «ΙΠΕΚΤΣΙ», το οποίο στάθηκε η αφορμή για να επισκεφθεί την ιδιαίτερη πατρίδα του, αλλά και στο ταξίδι του σ’ αυτή. Επιπλέον, ο συγγραφέας καταθέτει το θαυμασμό του για τον κριτικό λογοτεχνίας ΦΩΤΟ ΠΟΛΙΤΗ και τονίζει πόσο τον επηρέασε. Τέλος, άνθρωποι του πνεύματος μιλούν για το συγγραφικό έργο του Τ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ.


Ο συγγραφέας απαντώντας στην ερώτηση του ΑΡΗ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΥ σε ποιoν από τους ήρωες των βιβλίων του είχε μεγαλύτερη αδυναμία, λέει ότι αγαπούσε τον ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΝΘΕΟ από τους «ΠΑΝΘΕΟΥΣ», για το ηθικό του ύψος, και το ΛΟΥΚΑ ΔΕΛΟΓΚΗ από την «ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ», για τον ίδιο λόγο. Παράλληλα, προβάλλονται πλάνα από τηλεοπτικές σειρές που βασίστηκαν σε βιβλία του συγγραφέα.


Ο ΑΡΗΣ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ρωτά τον Τ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ αν το ήθος είναι η υπέρτατη αρετή για τον άνθρωπο και ο συγγραφέας ξετυλίγει τις σκέψεις του.


Ο ΑΡΗΣ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΣ θέτει το ερώτημα στο συγγραφέα αν είχε αυτοέλεγχο στη ζωή του κι εκείνος απαντά καταφατικά, ενώ διευκρινίζει ότι ο μόνος λόγος που έχασε κάποια στιγμή στη ζωή του τον αυτοέλεγχό του ήταν λόγω έρωτα.


Ο ΑΡΗΣ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΣ και ο Τ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ μιλούν για τα χαρακτηριστικά των ηρώων των έργων του δεύτερου. Ο συγγραφέας τονίζει ότι οι ήρωές του δεν έχουν στοιχεία του χαρακτήρα του, ότι πολύ λίγο μέρος του έργου του είναι αυτοβιογραφικό κι ότι οι ήρωές του είναι πλάσματα της φαντασίας του σε αντιδιαστολή με άλλους συγγραφείς, που οι ήρωές τους ήταν όπως είναι οι ίδιοι ή όπως θα έπρεπε να είναι οι ίδιοι. Επίσης, επισημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος των έργων του βασίζεται στη φαντασία, αν και παραδέχεται ότι καμιά φορά οι ήρωές του έχουν στοιχεία του χαρακτήρα του ή στοιχεία που θα ήθελε να είχε. Ακόμη, διευκρινίζει ότι η μόνη του εξαίρεση σε όλο του το έργο είναι «ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΝΙΟΒΗΣ», διότι περιέχει κάποια αυτοβιογραφικά του στοιχεία.


Ο ΑΡΗΣ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ρωτά τον Τ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ αν η ζωή του κύλησε ομαλά ή αν είχε έντονα ξαφνιάσματα. Ο συγγραφέας με τη σειρά του απαντά ότι η ζωή του σε γενικές γραμμές κύλησε ομαλά και παραθέτει στοιχεία του βίου του που αποδεικνύουν ότι τα πράγματα ήταν όντως έτσι κι ότι δεν είχε περιπέτειες. Τονίζει, όμως, ότι κάποιες φορές ήθελε να αλλάξει κάποια πράγματα, αλλά στην πορεία αποδείχτηκε ότι έπραξε ορθά που δεν προέβη σε αυτές τις αλλαγές.


Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΓΚΛΙΒΕΡΑΣ, Καθηγητής Κοινωνιολογίας, μιλά για τις κοινωνικές προεκτάσεις των έργων του Τ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ και τονίζει ότι ο συγγραφέας μέσα από τα έργα του υπήρξε ψυχολόγος, μελετητής αλλά και κοινωνικός μελετητής.


Ο ΑΡΗΣ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ρωτά το συγγραφέα αν συμμερίζεται την άποψη ότι, αν ο άνθρωπος συνειδητοποιούσε τη σημασία του θανάτου, θα ήταν πιο σεμνός και αποτελεσματικός στη ζωή. Ο Τ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ συμφωνεί απολύτως και εκθέτει την άποψή του. Επίσης, αναφέρεται στο θέμα της μετεμψύχωσης και λέει τι έχουν γράψει για το θαύμα της ζωής κάποιοι βιολόγοι.


Ο ΑΡΗΣ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ρωτά τον Τ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ ποια στοιχεία έχουν παίξει ρόλο στη συγκρότηση της προσωπικότητάς του κι ο συγγραφέας απαντά ότι τον συγκινούσε η λογοτεχνία και η πνευματική ζωή.


Ο ΑΡΗΣ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ρωτά τον Τ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ αν αξιολογεί σε ίδιο βαθμό αυτά που έχασε με αυτά που πέτυχε κι ο συγγραφέας του απαντά ότι η ζωή του έδωσε περισσότερα από όσα ζήτησε κι ότι το πάθημα του γινόταν μάθημα.


Ο ΑΡΗΣ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΣ θέτει το ερώτημα στο συγγραφέα αν οι αλλαγές στον κόσμο ήταν τόσο θεαματικές όσο περίμενε κι ο δεύτερος του απαντά ότι αιφνιδιάστηκε-αρνητικά και θετικά-από τις σταδιοδρομίες κάποιων ανθρώπων. Επίσης, επισημαίνει ότι ποτέ δε ριψοκινδύνευσε να χάσει το ταλέντο του στη λογοτεχνία και εξηγεί ποιοι είναι οι κίνδυνοι που θα μπορούσαν να είχαν απειλήσει τη συγγραφική του δραστηριότητα, αλλά κατάφερε να τους αποφύγει.


Με αφορμή την ερώτηση του δημοσιογράφου αν του έλειψε κατά τη διάρκεια του βίου του η ιδιαίτερη πατρίδα του, το ΣΑΛΙΧΛΙ της Μ. ΑΣΙΑΣ, ο συγγραφέας βρίσκει αφορμή και μιλάει για την πατρίδα του, ενώ εξηγεί πώς τον επηρέασε στο συγγραφικό του έργο. Επίσης, τονίζει ότι η πατρίδα του τον ενέπνευσε κι έγραψε «ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΝΙΟΒΗΣ». Παρεμβάλλεται παλιό φωτογραφικό υλικό του συγγραφέα.


Ο Τ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ επισημαίνει ότι βραβεύτηκε με το βραβείο Ελληνοτουρκικής Φιλίας και Ειρήνης «ΙΠΕΚΤΣΙ» για το έργο του «ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΝΙΟΒΗΣ»και εξηγεί πως το εν λόγω βραβείο στάθηκε η αφορμή-σε συνδυασμό με κάποια περιστατικά –να αποφασίσει να επισκεφθεί το πατρικό του σπίτι στη ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ.


Ο Τ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ εξιστορεί τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν όταν μετέβη στη ΣΜΥΡΝΗ, πώς αισθάνθηκε όταν έφτασε στην παλιά του γειτονιά και αναπολεί κάποια γεγονότα από τη ζωή του στη ΣΜΥΡΝΗ με την οικογένειά του πριν την Καταστροφή.


Ο Τ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ μιλάει για τη γνωριμία του με το Δήμαρχο ΣΜΥΡΝΗΣ κατά την άφιξή του στη ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ και περιγράφει πώς έφτασε τελικά στην πατρίδα του. Επίσης, τονίζει ότι όλα τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στη ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ τα έχει καταγράψει στο βιβλίο του «ΕΛΕΓΕΙΑΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ».


Ο Τ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ εξιστορεί τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν όταν έφτασε στο πατρικό του σπίτι. Επίσης, περιγράφει πώς άφησε την παλιά του γειτονιά και πώς τη βρήκε, αλλά και πώς κατάφερε να εντοπίσει το πατρικό του σπίτι μετά από τόσα χρόνια.


Ερωτώμενος από τον Α. ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟ αν τον φόβιζαν οι αλλαγές, εξαιτίας προγενέστερης δήλωσής του «ότι γεννήθηκε και παρέμεινε αστός», ο συγγραφέας απαντά ότι κατά τη γνώμη του η αστική τάξη είναι η πιο πρόσφορη σε πολιτιστική και κοινωνική ζωή και παρατηρεί ότι η ανώτερη τάξη είναι όμοια σε όλο τον κόσμο. Τονίζει ότι πιστεύει στη μεσαία αστική τάξη κι ότι τα έργα του διαδραματίστηκαν σε αυτή την τάξη.


Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΙΚΟΡΕΝΤΖΟΣ, ποιητής, δοκιμιογράφος και κριτικός, τονίζει ότι το έργο του Τ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ διαθέτει ποιητικό στοιχείο κι ότι χαρακτηρίζεται από πανανθρώπινες αξίες, οικουμενικότητα και είναι πολύπλευρο.


Ο Τ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ εκφράζει το θαυμασμό του για τον κριτικό της λογοτεχνίας ΦΩΤΟ ΠΟΛΙΤΗ και υπογραμμίζει πόσο τον επηρέασε πνευματικά. Επίσης, διηγείται ένα περιστατικό που διαδραματίστηκε με αφορμή την επέτειο του θανάτου του ΦΩΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ, όταν έγραψε ένα άρθρο για το συγκεκριμένο πρόσωπο, το οποίο δημοσιεύτηκε στη φιλολογική στήλη της εφημερίδας «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Επίσης, αναφέρει κι ένα δεύτερο περιστατικό, κατά το οποίο έδωσε μια διάλεξη στην Αρχαιολογική Εταιρεία για τον ΦΩΤΟ ΠΟΛΙΤΗ και, αν και τελείως άγνωστος, η αίθουσα ήταν κατάμεστη λόγω της διαβολικής συνωνυμίας του με έναν φανατικό πολέμιο του ΦΩΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ.


Ο ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΟΣΧΟΣ, Πρόεδρος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών τονίζει πόσο είχε επηρεάσει τον Τ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ στην πνευματική του συγκρότηση το έργο του ΦΩΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ.


Σε ερώτηση του δημοσιογράφου αν η σεναριακή γραφή στην οποία αποδίδεται η τηλεοπτική επιτυχία των έργων του επηρεάζει την ποιότητα ενός μυθιστορήματος, ο συγγραφέας απαντά ότι ποτέ δεν επιδίωξε τα βιβλία του να μεταφερθούν στην τηλεόραση, αλλά πάντα του τα ζητούσαν Ακόμη, διευκρινίζει ότι στα έργα του δεν αφηγείται, αλλά αναπαριστά τα γεγονότα κι ότι, κατά συνέπεια, το γεγονός αυτό καθιστά τα έργα του τηλεοπτικά. Στη συνέχεια, επικαλείται χαρακτηριστικά αποσπάσματα από έργα του, για να τεκμηριώσει τα λεγόμενά του. Παράλληλα, παρεμβάλλονται πλάνα από τηλεοπτικές σειρές («ΠΑΝΘΕΟΙ»-«ΟΙ ΦΡΟΥΡΟΙ ΤΗΣ ΑΧΑΪΑΣ»)που βασίστηκαν σε βιβλία του.


Ο Τ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ εκφράζει το θαυμασμό του για τον ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ, γιατί τον θεωρεί αυτοδημιούργητο και γενικά τονίζει το θαυμασμό που τρέφει για όλους τους αυτοδημιούργητους ανθρώπους. Επίσης, επισημαίνει ότι είναι εναντίον του θεσμού της Βασιλείας, καθώς και των βιογραφιών ζώντων ανθρώπων.


Ο Τάσος Αθανασιάδης του Μιχαήλ (Σαλιχλί Μικράς Ασίας, Νοέμβριος 1913- Αθήνα, 21 Σεπτεμβρίου 2006) ήταν συγγραφέας και ακαδημαϊκός.

Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και δικηγόρησε στη περίοδο 1940-1945. Το 1945 διορίστηκε Διευθυντής της Γραμματείας του Εθνικού Θεάτρου, και στη συνέχεια γενικός διευθυντής, θέση την οποία διατήρησε μέχρι το 1972. Το 1994 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας της Φιλοσοφικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τιμήθηκε από την ελληνική πολιτεία με τρία Κρατικά Βραβεία και το παράσημο του Τάγματος του Φοίνικα και, επίσης, με το αργυρό μετάλλιο της Γαλλικής Ακαδημίας και το διεθνές βραβείο Χέρντερ. Έγινε γνωστός από τα έργα του Οι Φρουροί της Αχαΐας (δίτομο μυθιστόρημα, βραβείο Ακαδημίας Αθηνών Ιδρύματος Ουράνη), Οι Πανθέοι (μυθιστορηματική τριλογία σε 4 τόμους, βραβείο Ακαδημίας Αθηνών -1961), Αίθουσα του θρόνου (κρατικό βραβείο μυθιστορήματος -1969), και Τα παιδιά της Νιόβης, τα οποία μεταφέρθηκαν στην ελληνική τηλεόραση. Εξελέγη ακαδημαϊκός το 1986 και χρημάτισε πρόεδρος του Ιδρύματος Ουράνη, του ιδρύματος Παλαμά και των Λογοτεχνικών Βραβείων Ιπεκτσί.


Έργα του

* Ντοστογιέφσκι, από το κάτεργο στο πάθος (Κρατικό βραβείο βιογραφίας 1955)
* Αλβέρτος Σβάιτσερ (Κρατικό βραβείο βιογραφίας 1963)
* Ταξίδι στη Μοναξιά (χρονικό)
* Τρία παιδιά του αιώνα τους (βιογραφικά χρονικά)
* Τα παιδιά της Νιόβης (μυθιστόρημα)
* Οι τελευταίοι εγγονοί (μυθιστόρημα)
* Πανθέοι (μυθιστόρημα)
* Οι φρουροί της Αχαΐας (μυθιστόρημα)
* Η αίθουσα του θρόνου (μυθιστόρημα)
* Αναγνωρίσεις (δοκίμια)
* Ο Γιός του Ήλιου (βιογραφία)

Πηγές:
Bικιπαίδεια
ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΡΤ

9 σχόλια:

Dee Dee είπε...

Δεν εχω δει ουτε τη σειρα ουτε εχω διαβασει το βιβλιο. Καποτε το ειχα στη λιστα να το παρω αλλα, οπως πολλα αλλα , εμεινε μονο στη λιστα :)

Ισως ειναι μια καλη ευκαιρια τωρα που θα γεννησω. Στην κλινικη λογικα θα χρειαστω καποιο βιβλιο ε; :)

Η μουσικη υπεροχη..... δεν μπορω να ξεχωρισω καποιο κομματι απο τα πολλα αγαπημενα της Ευανθιας Ρεμπουτσικα!

Καλημερα Μαριαννα μου!

Vicky Papaprodromou είπε...

Μπράβο, Μαριάννα! Καταπληκτική δημοσίευση. Πάντα τέτοια. :-)

Juanita La Quejica είπε...

Νομίζω ότι το πατρικό του το είχαν αφήσει σε κάποιον υιοθετημένο ανηψιό του, κάτι τέτοιο.
Ήταν ένας γεμάτος και γενναιόδωρος άνθρωπος, από εκείνους που η επαφή μαζί τους σε κάνει να νοιώθεις λίγο πιο πλούσιος.

μαριάννα είπε...

Dee Dee

Σίγουρα θα χρειαστείς για τις ώρες που θα σε αφήνουν να χαλαρώσεις οι επισκέπτες σου! Το μωράκι θα στο φέρνουν για λίγο, αλλαγμένο, πλυμένο, έτοιμο. :)
Θα το χρειαστείς όμως αργότερα, τις ώρες που θα περιμένεις να ξυπνήσει το ζουζουνάκι σου, που στην αρχή θα κοιμάται πολύ. :)

Καλό βράδυ!

μαριάννα είπε...

Βίκυ Παπαπροδρόμου

Να 'σαι καλά Βίκυ μου!
Πάντα τέτοια, μακάρι! Για όλους μας! Μακάρι να έχουμε να παρουσιάζουμε τέτοιες δουλειές. ;)

Καλό βράδυ!

μαριάννα είπε...

Juanita La Quejica

Στο Σαλιχλί εννοείς μάλλον.
Ναι, συμφωνώ. Αυτοί οι άνθρωποι ανήκουν στην κατηγορία:« Νάχαμε αυτιά να τους ακούμε και μάτια να τους διαβάζουμε!»

Juanita La Quejica είπε...

Όχι, στην Νέα Φιλαδέλφεια εννοώ, αυτό ανέφερε σε εμένα τουλάχιστον ως πατρικό του. Αν θυμάμαι και καλά, έχουν περάσει ... πωπω ... 21 χρόνια;

animussano είπε...

Καθηλωτικό βιβλίο, αριστουργηματική σειρά. Δεν θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο πως, ναι Γλαύκη Αρχοντίδη υπάρχει, αλλά Λουκάς Δελόγγης, όχι.

μαριάννα είπε...

animussano

Δυστυχώς για τις Γλαύκες όλου του κόσμου...

Να 'σαι καλά!