Βρε πως αλλάζουν οι καιροί ! Αγαπημένε μου Κοκκινοσκουφίτσα... Έτσι Ντε !

Παρασκευή 13 του Γενάρη

ο Κοκκινοσκουφίτσας, σωστό παλικάρι

πάει στης γιαγιάς του το μικρό το σπιτάκι
γάλα και μέλι έχει μες στο δισάκι.
Στο δάσος πάει κόβει μία καμέλια

ακούει ράδιο, καπνίζει Καρέλια

ο εκφωνητής στις ειδήσεις μουγκρίζει
τα πάνω κάτω ο κόσμος γυρίζει.

Πάει κολατσιό στη γιαγιά τη Μαρία
στο σπίτι στην εξοχή
η γριούλα πάσχει από παραλυσία
και θα την πάει για πιπί.

Απ' το κατώφλι του λέει η μανούλα:

Κοκκινοσκουφίτσε, να πας στη γιαγιούλα

φωνή μη βγάλεις στο δάσος καμιά

παραμονεύει η λύκαινα η κακιά.

Απ' τη σκιά το κακό το γλιτώνεις

το μονοπάτι καθόλου μη ζυγώνεις

εκεί η λύκαινα παραφυλάει

μικρά αγοράκια γυρεύει για να φάει.

Πάει κολατσιό στη γιαγιά τη Μαρία
στο σπίτι στην εξοχή
η γριούλα πάσχει από παραλυσία
και θα την πάει για πιπί.

Ο Κοκκινοσκουφίτσας του κεφαλιού του πράττει
κι απ' το επικίνδυνο πάει το μονοπάτι
παίζει και τρέχει και τραγουδάει
ξάφνου τη λύκαινα μπρος του συναντάει.
Κι αυτή του λέει:
Κοκκινοσκουφίτσε, εσένα η καρδιά μου περιμένει.
Με το μικρό σου το δισάκι που πηγαίνεις έτσι χαρωπά;
Μείνε μαζί μου γιατί είμαι τρελά τρελά τρελά ερωτευμένη.
Πάμε για μήνα του μέλιτος μέσα στη σπηλιά.

Αχ, Κοκκινοσκουφίτσε μου τι μοίρα τραγική!
Γυναίκα πήρες τη λύκαινα την κακή.
Τώρα η καημένη η γιαγιά σου πως θα ζήσει;
Φαΐ δεν έχει και δεν μπορεί να κατουρήσει.

Πάει κολατσιό στη γιαγιά τη Μαρία
στο σπίτι στην εξοχή
η γριούλα πάσχει από παραλυσία
και θα την πάει για πιπί.