Φωτό: flickr
Έρημα χωριά
Έρημα χωριά
μέσ' το τραίνο για τα σύνορα
άνοιξη βαριά στης καρδιάς τη ζυγαριά
άγνωστα πουλιά μέσ' τα φύλλα που θροΐζουν
και σε τόπους που μυρίζουνε βροχές, άγριες βροχές
μυρίζουνε βροχές, άγριες βροχές.
Έρημα χωριά
σαν το δάκρυ μου που κράτησα
σαν τα μάτια σου π' αγάπησα
και τα παίρνω μακριά σαν τα έρημα χωριά
σαν τα έρημα χωριά.
Έρημα χωριά
λίγο έξω απ' τα σύνορα
βλέμματα θεριά, άλλου κόσμου μαχαιριά
άλλου κόσμου η μαχαιριά.
Τώρα νοσταλγώ
τα φιλιά που δε μετρήσαμε
τα τραγούδια π' αγαπήσαμε
και τα παίρνω μακριά σαν τα έρημα χωριά
σαν τα έρημα χωριά.
Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
17 σχόλια:
Τι να πει κανείς για τα φιλιά που δεν φιλήσαμε...
Χρόνια Καλά και Πολλά γητεύτρια.
Αγάπη αγάπη αγάπη και πάλι αγάπη εύχομαι γιατί μόνο αυτή μπορεί να κάνει την διαφορά.
Να χαίρεσαι και να σε χαίρονται όσοι αγαπάς και σ΄αγαπούν.
Φιλιά
Ακόμα πιο πικρό, έτσι όπως το θέτεις καλέ μου φλαμενκολόγιε.
Τουλάχιστον αυτά που δε μετρήσαμε, δόθηκαν. Σημαντικό... ;)
Χρόνια πολλά, όμορφα, ειρηνικά, χαρούμενα, ποιοτικά Αλεξάνδρα μου.
Να χαίρεσαι την οικογένειά σου και να σε χαίρονται επίσης.
Καλή Πρωτοχρονιά! Πολλά φιλιά!
" ... άνοιξη βαριά..." στο καταχείμωνο....
καλή χρονιά με υγεία
...και τι να πει κανείς για τα φιλιά πού'ναι να ρθούν...
nikitas
Καλή χρονιά Νικήτα μου! 'Οτι καλύτερο κι ότι πιο όμορφο να συμβεί!
Σε τόπους που μυρίζουνε βροχές, άγριες βροχές, στα έρημα χωριά...
flamencologio
...ότι θα είναι τα καλύτερα. Αφού όσο πιο πολύ το κατέχει ο άνθρωπος το άθλημα, τόσο πιο πολύ το απολαμβάνει... ;)
Χρόνια Πολλά Μαριάννα! Με πολλά πολλά φιλιά!
Λες ε;;
Καλά, εγώ μπαίνω στο καράβι για Κρήτη και θα κρατάω επαφή όποτε βρίσκω κομπιούτερ διαθέσιμο
σε φιλώ και καλή Πρωτοχρονιά Μαριανίνα μου!
Γητεύτρα πληγών και ψυχών
Με ψιθυριστά λόγια, τρυφερά
Στ’ αφτιά όσων εκκωφαντικά ντεσιμπέλ πόνου
Χτυπάνε αλύπητα.
Έρημα χωριά ποτέ μη συναντήσεις και
Ανεπίδοτα φιλιά μη νοσταλγήσεις.
Έρημα κορμιά, αδιάφορα, ποτέ μην προσπεράσεις.
Έρημες ζωές να μην αφήσεις ποτέ στο πέρασμά σου.
Να ‘σαι _ κατά πως λένε η νόνα και η μάνα μου _
Γερή. Γερή και Πονετική.
Να θεραπεύεις γλυκά τις ερημιές του κόσμου.
Να χαίρεσαι! Τ’ αστέρια σου!
Να φωτίζουν όχι μόνο το δικό σου ουρανό αλλά και
Τους ουρανούς των ανθρώπων που θα συναντούν
Στο διάβα της ζωής τους. ( τι περισσότερο να προσδοκά μια μάνα).
Δημιουργική και γαλήνια η καινούρια χρονιά για σένα
Και κείνους π’ αγαπάς,
Από καρδιάς!
Juanita La Quejica
Querida amiga
Τe deseo unas Felices Fiestas Y un 2010 cargado de Luz.
Un abrazo y muchos muchos besos!
flamencologio
Τυχεράκια! Καλό ταξίδι και να περάσεις τέλεια!
Καλή Πρωτοχρονιά και εύχομαι μια χρονιά γεμάτη φως και χαρές!
Χίλια φιλιά!
Sταυρούλα
Σ' ευχαριστώ πολύ για τις πανέμορφες ευχές σου γλυκιά Σταυρούλα, που την ποίηση την έχεις κι εσύ, γονιδιακά προφανώς, να ρέει στις φλέβες σου! :)
Γράφεις εξαιρετικά... ελπίζω να το διοχετεύσεις δημιουργικά τη νέα χρονιά.
Σου εύχομαι καλή Πρωτοχρονιά και η νέα χρονιά να είναι για σένα και την οικογένειά σου δημιουργική και πραγματικά ευτυχισμένη!
Πολλά φιλιά!
Καλή χρονιά, Γητεύτρα? Μαριάννα?
Άλλη η Μαριάννα, άλλη η Γητεύτρα?
'Η η Μαριάννα είναι γητεύτρα?
Πάντως οι στίχοι είναι ωραίοι.
Γητευτικοί!
IonnKorr
Καλή χρονιά καλέ μου IonnKorr! Τα καλύτερα επί παντός εύχομαι, τόσο σε προσωπικό επίπεδο, όσο σε γενικό.
Στο ερώτημα γητεύτρια ή μαριάννα, είναι η περσόνα γητεύτρια, κατά κόσμον μαριάννα. :)
Κι εμένα με γήτεψαν οι στίχοι και όχι μόνο. Αν και το τσάμικο που παρόλο που δένει αρμονικά, δεν είναι το καλύτερό μου, όμως βρίσκω την ερμηνεία του Νταλάρα μοναδική κυριολεκτικά, την μουσική ενδιαφέρουσα, τους στίχους γητευτικούς και το βιντεοκλίπ, εμπνευσμένο.
Καλωσόρισες! Χαίρομαι που σε γνωρίζω! Είδα το μπλογκ σου και χάρηκα το χιούμορ σου... ;)
Καλή Χρονιά, με υγεία, ευτυχία και πολλή πολλή δύναμη για δημιουργία, εύχομαι από καρδιάς, Μαριάνα!
Με την ελπίδα ότι δεν κάνω κατάχρηση της φιλοξενίας σου, σκέφτηκα -αντί άλλων ευχών /δώρων, να προσθέσω έναν ακόμη καινούριο στίχο μου...
Χρόνια Πολλά!
Ο δρόμος σου. Ο δρόμος μου.
Με βρήκες και σε βρήκα.
Μοιράσαμε σε μια βραδιά,
δυο μαγισσών ξενύχτια.
Απόλυτα με ζήτησες,
στο Άπειρο σε πήγα.
Εκεί που ονειρεύονται,
οι έφηβοι κι όλα τα
βρίσκουν λίγα.
Σε σιδερένιες σκαλωσιές,
το δάκρυ μας σκουριάζει.
Χαμόγελο ο κύκλος σου,
που πλέον ξεθωριάζει..
Ο δρόμος σου. Ο δρόμος μου.
Κρύα βροχή πιο πέρα.
Ίσως και να μην ταξιδέψαμε,
ποτέ στο φως, στη μέρα.
Νεκρή εγώ, καρφώνομαι,
στο κέντρο της σκιάς σου.
Σα να ‘μια εφιάλτης μου
ή μια θολή ματιά σου.
Δημοσίευση σχολίου