Κοίτα που θα μας ξαναβγάλουνε στο αντάρτικο! Δήμος Μούτσης ο ανεπανάληπτος, Σκούρτης εκτονωτικός με το στίχο του, Τζούμας συγκλονιστικός! Εργατική Συμφωνία και λιώσαν τα νιάτα μας στη βιοπάλη...

ενώ συνέχεια κάνουμε μια τρύπα στο νερό, τις πολιτικές σας μέσα αγύρτες! Έχετε και μούτρα και βγαίνετε και στο γυαλί...

4 δις ευρώ η επιδότηση των κομμάτων ετησίως. Τα κόμματα δεν πονάνε την Ελλάδα να βάλουν τις ...πενιχρές επιδοτήσεις τους στον κρατικό κουμπαρά; Αχούουου θα κολαστώ πάλι σαρακοστιάτικα :Ρ

Ε καλέ αφέντη πού τα βρήκες τα λεφτά;

- Βρε καλέ αφέντη πού τα βρήκες τα λεφτά;
Πού τα εργαλεία σου και πού τα υλικά;
- Από τον μπαμπά μου πού΄χε μια δουλειά
και μου τ’άφησε κληρονομιά

-Ε, άσ’τα αυτά.
- Άσ’τα αυτά αφέντη
Και πού τα βρήκε ο μπαμπάς;
- Μήπως τά’κλεψε απ’ τους άλλους
Αυτός ο μασκαράς;
Έλα πες μας πού τα βρήκε όλα αυτά
Και σου τ’άφησε κληρονομιά;
Λέγε μας

- Α πα πα να κλέψει; Ποτέ του ο μπαμπάς
Τα βρήκε απ’ τον παππούλη μου
Της πλούσιας γιαγιάς

- Κι ο παππούλης που τα βρήκε αφέντη μας;
Μήπως τά’κλεψες απ’ τους φτωχούς
- Αδύνατον
- Τι θα πει αδύνατον, να κλέψει ο παππούς;

- Τα βρήκε από τον προπάππο μου
Και όχι από τους φτωχούς
- Κι ο προπάππος πού τα βρήκε αφέντη μας
Τι έκανε στα χρόνια τα παλιά ε;

- Εκείνος τά΄χε κλέψει
Και σκότωσε πολλούς
Μα εγώ δεν έχω φταίξει
Λατρεύω τους φτωχούς

- Βρε καλέ αφέντη πού τα βρήκες τα λεφτά;
Πού τα εργαλεία σου και πού τα υλικά;
- Από τον μπαμπά μου!

Ζώμεν εις Δημοκρατίαν...

Ζώμεν εις δημοκρατίαν
Κι έκαστος πολίτης
Ελευθέρως ενεργεί

- Εργαζόμενοι και διευθύνοντες
Δεχτήκαμε
-Δεχτήκαμε;
-Ναι. Τας διαδικασίας
Διαδικασίας που ορίζουνε
Τα δικαιώματα και τα καθήκο καθήκο καθήκοντα
Ενός εκάστου.

Ζώμεν εις δημοκρατίαν
Κι έκαστος πολίτης
Άμα του’ρθει να ενεργεί
Ελευθέρως ενεργεί

-Ουδείς σας υποχρέωσε
να υπογράψετε μίαν τάχα
ασύμφορον σύμβαση
Με την θέλησή σας εργάζεστε εδώ εσείς
Με την ελεύθερη θέλησή σας

- Ζώμεν εις δημοκρατίαν
Κι έκαστος πολίτης
Άμα του’ρθει να ενεργεί
Να κάθεται και να ερνεργεί

- Ολοι οι εργάτες θα απεργήσουν
- Και στους δρόμους κατεβούν...

Το τραγούδι του Περέντα, Δήμος Μούτσης, Εργατική Συμφωνία

Εγώ ο Περέντα
Πατρίδα μου έχω την Αστούρια
Εκεί εκεί στην Ισπανία
Εκεί εκεί που ακόμα κι απ’ την πέτρα
Πιο σκληρή, κι απ’ το σίδερο
Είναι η κάθε απεργία

Κι εγώ ο Περέντα
Που έχω πατρίδα την Αστούρια
Εκεί εκεί στην Ισπανία
Εγώ ο Περέντα ήρθα στο Βέλγιο
Μα εδώ στο Βέλγιο τα έχω χαμένα
Γιατί απεργία κανείς δεν ξέρουν τι σημαίνει
Τι θα πει φωτιά που καίει
Και σίδερο που μας σκοτώνει
Θέλω να πω
Στην πατρίδα μου απεργία κάνεις
Έστω κι αν πεινάσεις
Και το ξέρεις, θα πεινάσεις
Και ψωμί δεν υπάρχει
Και κανείς δεν σου δίνει
Μα η απεργία θα γίνει
Θέλω να πω –

Εγώ ο Περέντα
Θέλω να πω
Εδώ στο Βέλγιο είναι αλλιώς
Γιατί εδώ απεργία κανείς δεν ξέρει τι σημαίνει
Τι θα πει φωτιά που καίει
Και σίδερο που μας σκοτώνει
Θέλω να πω
Στην πατρίδα μου Αστούρια
Ο αγώνας είναι σκληρός
Μα εδώ στο Βέλγιο είναι αλλιώς
Πάντα κάτι έχεις να φας
Κι όταν τρως… γνωστή ιστορία
Ο νους δεν πάει στην απεργία
Θέλω να πω

Εγώ ο Περέντα
Θέλω να πω
Εδώ στο Βέλγιο πάντα κάτι έχεις να φας
Μα όταν τρως ο αγώνας
Είναι ακόμα πιο σκληρός
Γιατί τότε
Κανείς δεν τον κάνει

Τη Γεωργία ξαφνικά τη διώξανε από τη δουλειά...

Τη Γεωργία ξαφνικά
την διώξανε από τη δουλειά,
κι ο λόγος ήτανε τα χαρτιά της
που δεν τα βρήκαν καθαρά.

Ο λόγος ήτανε τα χαρτιά της
μα βρήκανε άλλη αφορμή
κι ένα πρωί στη βάρδιά της
διαβάζουνε την απόφαση,
να μην ξανάρθει στη δουλειά
ορθά κοφτά.

Πήγαινε, λέει, στις συγκεντρώσεις
και φώναζε συνθήματα,
πρόσωπα τέτοια στη δουλειά τους
δημιουργούν προβλήματα.

Έχουν ανάγκη τα παιδιά μου
φωνάζει στον αρμόδιο,
τράβα στο σπίτι σου κυρά μου
μη γίνει επεισόδιο
και μην ξανάρθεις στη δουλειά
ορθά κοφτά.

Γυρίζει σπίτι κουρασμένη
και πάει να πάρει τα παιδιά,
που τα προσέχει η κυρά Λένη
σαν λείπει εκείνη στη δουλειά.

Κι όταν τη βλέπουνε να κλαίει
την ερωτάνε σιωπηλά,
θα 'ρθει καιρός παιδιά, τους λέει,
να μάθετε για όλα αυτά
και τ' αγκαλιάζει και τους δίνει
δυο φιλιά.

Τη Γεωργία ξαφνικά
την διώξανε από τη δουλειά,
κι ο λόγος ήτανε τα χαρτιά της
που δεν τα βρήκαν καθαρά.

Ξεκινάει ο Μωχάμεντ απ΄τ' Αλγέρι

ξεκινάει με το σάκκο του στο χέρι
άδειος από σφαίρες είν' ο σάκκος
κι ο Μωχάμεντ είναι ένα ράκος...
πάει στα εργοστάσια εργάτης
αυτός ο χτεσινός αντάρτης

Κι έγινε εργάτης ένας ήρωας maquis
ο χτεσινός αντάρτης,
κάτω από έναν χτεσινό βασανιστή,
που είναι τώρα ΠΡΟΣΩΠΑΡΧΗΣ

Κι έχει ο Μωχάμεντ μαύρο χάλι
σαν να τον εφυλακίσαν πάλι....

Νύχτα φύγαν' οι ξένοι απ΄ τ' Αλγέρι
Νύχτα φύγαν μα γυρίσαν μεσημέρι
Νύχτα φύγανε σαν δολοφόνοι
μα γυρίσαν μεσημέρι σαν πατρόνοι...
πήραν το Μωχάμεντ για εργάτη, αυτόν το χτεσινό αντάρτη.....
...κι έχει ο Μωχάμεντ μαύρο χάλι
σαν να τον εφυλακίσαν πάλι...

"ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ" του Δήμου Μούτση. Κυκλοφόρησε το 1976, τραγουδά, η  Πρωτοψάλτη και ο ίδιος ο συνθέτης, σε στίχους του θεατρικού συγγραφέα Γιώργου Σκούρτη.

Κλείσ' το παράθυρο γιατί θα βρέξει... Αύριο είναι Κυριακή αργία, και την Δευτέρα κατεβαίνουμε απεργία...

Θα σταματήσω τώρα πια στους δρόμους να γυρνάω,
την λύπη μου στον καφενέ να την κερνάω
και μες στα σινεμά να την ξεχνάω.

Κι ύστερα πάλι λες : ''καλά είναι κι έτσι''
κλείσ' το παράθυρο γιατί θα βρέξει,
κι' ασ' το φεγγίτη λιγάκι ανοιχτό
ίσα για να παίρνει, να παίρνει τον καπνό.

Αύριο είναι Κυριακή αργία,
μα εγώ τη Δευτέρα θα κατέβω απεργία.

Αύριο είναι Κυριακή αργία,
και τη Δευτέρα κατεβαίνουμε απεργία.

"Εργατική Συμφωνία" (1976) βασισμένη στο θεατρικό έργο "Απεργία" του Γιώργου Σκούρτη

Ο Φερνάντο που σπάει την απεργία

Έι Φερνάντο πού πας
την απεργία μη σπας

Εχω γονιούς στην ανεργία
που περιμένουν μ' αγωνία επιταγή
Σπίτι ζητάνε - μου ζητάνε τα κορίτσια
μου τό'χει γράψει η Ντολορές και η Πατρίτσια
γεια χαρά...

Έι Φερνάντο...

Με περιμένουν να γυρίσω
μα για να πάω πάλι πίσω θέλω λεφτά
Γράφουν να πάρω και αμάξι
και δύο φούστες λένε μάξι
για τα παιδιά
γεια χαρά...

Έι Φερνάντο...

Είναι σκληρό τ'αφεντικό μου
μα είπε θα πάρει τον αδερφό μου στην δουλειά
πάω να γράψω ένα γράμμα
για το μάθουν στην πατρίδα τα παιδιά
στον αδερφό μου και στην μάνα
γεια χαρά...